ΠΟΛΕΜΟΛΑΓΝΕΙΕΣ

Ξυπνώντας το πρωί τηςπερασμένης Κυριακής ένιωσα ένα μούδιασμα ανοίγοντας  τον υπολογιστή μου.  Το διαδίκτυο είχε γεμίσει «πληροφορίες» καιαναφορές ειδικών και μη, για τον μεγάλο πόλεμο που ξεκίνησε στη Μέση Ανατολήκαι πολλοί προέβλεψαν άμεση αντίδραση ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας με τρομακτικές συνέπειεςγια την ανθρωπότητα! Μιλούσαν βέβαια για τη νέα αεροπορική επίθεση του Ισραήλκατά επιλεγμένων στόχων εντός της Συρίας, μία επιδρομή που απέχει πολύ από τασενάρια της φαντασίας ορισμένων. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.


1)      Ηεπέκταση της «αραβικής Άνοιξης» στην Συρία βρήκε εξ’ αρχής αντίθετο το Ισραήλκαι κατ’ επέκταση και τις ΗΠΑ.  Ο λόγοςαπλός: Μετά την μεγάλη νίκη του Ισραήλ κατά των Αράβων το 1973 και τις επιτυχείςεπεμβάσεις κατά τις Συρίας και του Λιβάνου στις αρχές τις δεκαετίες του ’80, ηπαγιωμένη κατάσταση στη Μ.Ανατολή βολεύει το Εβραϊκό κράτος ως τον νικητή τωνπολέμων αυτών. Ο κ.Άσσαντ είναι ο γνωστός εχθρός του Ισραήλ http://www.jpost.com/Middle-East/For-all-his-faults-Assad-is-the-devil-we-knowδηλαδή ένας δηλωμένος εχθρός που όμως δεν είναι φανατισμένος, γνωρίζει τις αδυναμίεςτου, δεν επιθυμεί πόλεμο με το Ισραήλ και, πάνω από όλα, αυτό που τονενδιαφέρει περισσότερο είναι η επιβίωση της Διακυβέρνησης του στη Συρία.  Δεν έχει αυτοκτονικές τάσεις. 
Οι αντίπαλοι του από την άλλη,  πραγματικά φοβίζουν το Εβραϊκό κράτος. Είναιφανατισμένοι και μπαρουτοκαπνισμένοι βετεράνοι των πολέμων κατά των Δυτικών σεόλο το φάσμα Β.Αφρική-Μ.Ανατολή-Κ. Ασία. Είναι βέβαιο πως αν επικρατήσουν θα επιχειρούν επιθέσεις κατά τουΙσραήλ, μικρής έκτασης βέβαια, φονικές για τους απλούς πολίτες όμως.  Οι «αντάρτες» είναι ένας απρόβλεπτος εχθρός ,ένας μη-ελεγχόμενος εχθρός και αυτός είναι ο λόγος της μη επέμβασης τωνΑμερικανών κατά του κ. Άσσαντ όπως συνέβηκε στο παρελθόν με άλλους ηγέτες της ευρύτερηςΜέσης Ανατολής. http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/03/blog-post_8506.html#.UYqMmLWpqSo
Αλλά πέραν της ασφάλειας από τρομοκρατικές επιθέσεις, ενδεχόμενη πτώσητου καθεστώτος της Δαμασκού θα επιφέρει μία ακόμη μεγαλύτερη απειλή για τασυμφέροντα του Ισραήλ αλλά και των ΗΠΑ στην περιοχή. Αυτή η απειλή δεν είναιάλλη από τον προτεκτορατοποίηση της Συρίας (και στη συνέχεια του Λιβάνου) απότην Τουρκία! Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, η Τουρκία θα είναι πλέον ηπεριφερειακή υπερδύναμη στην περιοχή που θα ορίζει τις τύχες σε ολόκληρη τηνΑνατολική Μεσόγειο.  Αυτό είναι ίσως το worst case scenario γιαπολλούς Αμερικάνους στρατηγηστές, ιδιαίτερα με τους κ. Νταβούτογλου καιΕρντογάν τιμονιέρηδες στην Άγκυρα.

2)      Ποιος ήταν όμως ο στόχος των βομβαρδισμών τηςΙσραηλίτικης Αεροπορίας; Ποιο το σφάλμα του κ. Άσσαντ που πυροδότησε την άμεσηαντίδραση της; Ήταν μήπως η συνεχής ενίσχυση του με δυνάμεις από το Ιράνμέσω της οροσειράς Καντίλ του Βορείου Ιράκ; Απείλησε το Ισραήλ μετά από τηνσυνεννόηση στην οποία προέβηκε με τους Κούρδους της Συρίας; Όχι βέβαια!

Το μεγάλο στρατηγικό λάθος του Σύρου προέδρου δεν ήταν άλλο από τηναποδοχή βοήθειας εκ μέρους της Χεζμπολάχ, της Σιιτικής  μιλιταριστικής και θρησκευτικής οργάνωσης πουκυριαρχεί στο Νότιο Λίβανο.  Θα πρέπει νασας θυμίσω πως η μοναδική μη-νίκη, μοναδική ισοπαλία στην οποία έχει υποχρεωθείτο Ισραήλ από το 1948 ως σήμερα, ήταν το 2006 στην ένοπλη αντιπαράθεση με τηΧεζμπολάχ http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85_2006.  Τακτική ισοπαλία αλλά στρατηγικά μιατεράστια νίκη για την πιστή στο θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης οργάνωση! Αυτήη σύγκρουση κατέδειξε πως οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ δεν είναι αήττητες,και βοήθησαν πολλούς άραβες να ξεπεράσουν τα φοβικά σύνδρομα που είχαναναπτύξει εδώ και δεκαετίες. Με απλά λόγια, η Χεζμπολάχ αποτελεί αυτή τη στιγμήμεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ ακόμη και από τους ισλαμοφασίστες της «αραβικήςάνοιξης».  Και πραγματικά έμειναέκπληκτος από το μέγεθος της «απροσεξίας» του κ. Άσσαντ να εμπλέξει με το μέροςτου τον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό του Ισραήλ στην εσωτερική του διαμάχη.  
Σύμφωνα με πληροφορίες, μέλη της σιιτικής οργάνωσης είχαν μεταβεί στηΔαμασκό με σκοπό να προμηθευτούν τους σύγχρονους Ιρανικούς πυραύλους Fateh-110 http://www.independent.co.uk/voices/comment/robert-fisk-the-truth-is-that-after-israels-air-strikes-we-are-involved-8604593.html  , ένα όπλο που σε συνδυασμό με μπαράζρουκετών και μικρότερου βεληνεκούς πυραύλους προς το βόρειο Ισραήλ για κορεσμό τηςΕβραϊκής αεράμυνας, θα μπορούσε να πλήξει ακόμη και το Τελ Αβίβ! 

Είναι γεγονός  πως η διάδοση των σύγχρονωνοπλικών συστημάτων της Συρίας ή ακόμη περισσότερο των χημικών της όπλων σεεξτρεμιστικές οργανώσεις είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο για το Εβραϊκόκράτος.   Οπότε ο βομβαρδισμός της Βηρυτού από το Ισραήλδεν ήταν τίποτε περισσότερο από τη συνέχιση της πολιτικής του Εβραϊκού Κράτουςγια μη διατάραξη της, βολικής για την ύπαρξη του, ισορροπίας στη Μέση Ανατολή.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Το Ισραήλ ξεκαθάρισε προς όλους τους ενδιαφερομένους πως όσο δεν επιθυμείτην ανατροπή του κ. Άσσαντ από σουνίτες εξτρεμιστές, έτσι δεν επιθυμεί και τηνενίσχυση των σιιτών εξτρεμιστών. Η διάδοση του Συριακού οπλοστασίου είναι τομόνο που το φοβίζει και δεν θα το επιτρέψει να συμβεί με οποιοδήποτε κόστος.
Ο βομβαρδισμός αυτός ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα αποφασιστικότητας τωνπολιτικών αλλά και αποτελεσματικότητας των στρατιωτικών  προς τη Τεχεράνη! Η επιχείρηση καταστροφής τουΙρακινού αντιδραστήρα στο Οσιράκ το 1981 ίσως ξανασυμβεί αυτή τη φορά στο Ιράν. 
Το πιο σημαντικό συμπέρασμα είναι όμως άλλο: η εντυπωσιακή δεινότητα τουΙσραήλ να συλλέγει και να αξιοποιεί πληροφορίες στην ευρύτερη περιοχή της ΜέσηςΑνατολής. Δορυφόροι, UAV,ηλεκτρονικές υποκλοπές, άνθρωποι on the ground, όλα λειτούργησαν υποδειγματικά και σε συνδυασμό με τηναποφασιστικότητα της πολιτικής ηγεσίας, αποσόβησαν έναν δυνητικό μεγάλο κίνδυνογια την ασφάλεια της πατρίδος του.
Τα αντίποινα στα οποία μπορεί να προβεί ο κ. Άσσαντ και το Ιράν κατά τουΙσραήλ δεν είναι άξια αναφοράς. Είναι τόσο απασχολημένοι και έχουν εμπλέξειτόσες δυνάμεις προς  την απόκρουση της σουνιτικήςεπίθεσης  κατά του καθεστώτος της Δαμασκούπου δεν έχουν καμία πιθανότητα νίκης κατά του Ισραήλ. Το πιο πιθανό σενάριοείναι αντίποινα εκ μέρους της Χεζμπολάχ με τη μορφή εκτόξευσης ρουκετών ή ενός συνοριακούεπεισοδίου.  Και αυτά ύστερα απόπροσεκτική μελέτη και υπομονή. Η Χεζμπολάχ έχει αποκτήσει ειδικό βάρος καικύρος στον αραβικό κόσμο και δεν θέλει να τα απολέσει με μια αποτυχημένηεπιχείρηση κατά του Ισραήλ.  Λυπάμαι πουαπογοητεύω τους πολεμολάγνους και τις Κασσάνδρες στην Ελλάδα, αλλά στηγεωστρατηγική επικρατεί το συμφέρον.  Καιένας γενικευμένος πόλεμος αυτή τη στιγμή στην ευρύτερη περιοχή δεν εξυπηρετείκανέναν και κυρίως τις τρεις υπερδυνάμεις, ΗΠΑ-Ρωσία-Κίνα.

Φιλικά
Νίκος Τοπούζης,
Ιστορικός Συγγραφέας,
Μέλοςτων Ανεξαρτήτων Ελλήνων Μαγνησίας