ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ

Αρκετοί αναλυτές έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για την ασφάλεια της Χριστιανικής μειονότητας στην Συρία με τη μετάδοση της «Αραβικής Άνοιξης» στην χώρα. Είμαι περήφανος που συγκαταλέγομαι σε αυτούς και μάλιστα από τους πρώτους, σε άρθρο μου  του Ιουλίου του 2012 . Δυστυχώς όμως για όλους μας, αλλά κυρίως για τους Σύρους Ορθόδοξους, τόσο το ελληνικό ΥΠΕΞ, όσο και οι υπόλοιπες χώρες με θρησκευτικό έρεισμα στην περιοχή, ακόμη και οι Καθολικές, δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή ή δεν έπραξαν όπως όφειλαν για την εξασφάλιση της ζωής....

και περιουσίας των 2,5 περίπου εκατομμυρίων ανθρώπων που σε περίπτωση πτώσης του κ.Άσσαντ θα αντιμετωπίσουν μια νέα Ρουάντα.

Δυστυχώς τα γεγονότα επιβεβαίωσαν όλους εμάς και οι Χριστιανοί της Συρίας βίωσαν και βιώνουν εθνοκάθαρση από τους ισλαμοφασίστες που έχουν διεισδύσει στην χώρα. Το μόνο που τους σώζει προς το παρόν είναι η έγκριση που έδωσε ο πρόεδρος της Συρίας για παροχή οπλισμού και σχηματισμό πολιτοφυλακών για αυτοπροστασία των περιοχών τους. Οι πολιτοφυλακές αυτές βέβαια έχουν αποτέλεσμα όσο ακόμη επιβιώνει το καθεστώς Άσσαντ καθώς με ενδεχόμενη κατάρρευση του, οι εξελίξεις θα είναι τόσο ραγδαίες που οι ελλιπώς εκπαιδευμένοι πολιτοφύλακες δεν θα μπορέσουν να αντισταθούν για πολύ στους μπαρουτοκαπνισμένους μισθοφόρους της «αντιπολίτευσης».

Ποια είναι όμως η «αντιπολίτευση»; Σίγουρα την αποτελούν χιλιάδες καταπιεσμένων από την οικογένεια Άσσαντ όλα αυτά τα χρόνια, αλλά η ελίτ των πολεμιστών είναι εμπειροπόλεμοι βετεράνοι της Αλ Κάιντα (και λοιπών τρομοκρατικών ομάδων) που έχουν εξοπλίζονται από την Τουρκία, βρίσκουν καταφύγιο εντός της Τουρκίας, και χρηματοδοτούνται από σκοτεινά κέντρα που δρουν για την συντριβή του κ.Άσσαντ. Γιατί όμως τους ενοχλεί ο κ.Άσσαντ; Για έναν και μοναδικό λόγο. Είναι ο τελευταίος σύμμαχος του Ιράν στην περιοχή! Δεν θα κάνω περισσότερη γεωστρατηγική ανάλυση (έχω αναλύσει διεξοδικά σε προηγούμενα άρθρα) αλλά θα σταθώ στο τελευταίο και σημαντικότερο επεισόδιο αυτής της αναμέτρησης. Την απαγωγή των Ορθόδοξων Μητροπολιτών Χαλεπίου κ.κ. Γιοχάνα Ιμπραχίμ της Συριακής Ορθόδοξης Επισκοπής και Παύλου της Ελληνικής Ορθόδοξης Επισκοπής. 

Οι δύο Ιεράρχες επέστρεφαν στο Χαλέπι μετά από επίσκεψη τους σε μια περιοχή στα σύνορα με Τουρκία όταν η αποστολή τους δέχθηκε επίθεση. Από την ενέδρα σκοτώθηκαν δύο φρουροί και οι Μητροπολίτες απήχθηκαν και ως τώρα αγνοούνται τα ίχνη τους. Έχουμε λοιπόν ως δεδομένο πως ομάδες που βρίσκονται σε συνεννόηση (αν όχι υπό τις διαταγές) με την Άγκυρα απήγαγαν Ορθόδοξους Ιεράρχες μετά από επίσκεψη τους σε περιοχή που είναι διάτρητη σε επιχειρήσεις των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Δηλαδή μιλάμε για μια απίστευτη πρόκληση και κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή από πλευράς των Τούρκων, με άμεσο αποδέκτη την Ρωσία αλλά και τις λοιπές Ορθόδοξες χώρες! Ποια τα οφέλη της Τουρκίας όμως; Για ποιον λόγο ρισκάρει τόσο πολύ;

Μετά την επιτυχημένη επιδρομή των «ανταρτών» στην Δαμασκό τον περασμένο Αύγουστο, με υπερβολική αυτοπεποίθηση προσπάθησαν να καταλάβουν το Χαλέπι. Τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας και οικονομικό της κέντρο. Η επιχείρηση κατέληξε σε φιάσκο και ήταν η αποφασιστική μάχη που ουσιαστικά έγερνε την πλάστιγγα προς το μέρος των κυβερνητικών δυνάμεων http://voliotaki.blogspot.gr/2012/08/blog-post_2139.html . Η τακτική σύμπραξη του κ.Άσσαντ με τους Κούρδους της Συρίας, η συνεχής ροή όπλων και αντρών από το Ιράν και τη Χεζμπολάχ, αλλά και η οργάνωση των Χριστιανικών πολιτοφυλακών ήταν το τελειωτικό κτύπημα στις όποιες ελπίδες της Τουρκίας και των συνεργατών της στην πτώση του καθεστώτος της Συρίας και στην προτεκτορατοποίηση τόσο της χώρας όσο και του Λιβάνου. Μια προτεκτορατοποίηση που θα οδηγούσε σε αναγνώριση του ψευδοκράτους του Ντενκτάς από τις νέες ηγεσίες αυτών των δύο χωρών αλλά και καθορισμό ΑΟΖ ανάμεσα σε Τουρκία-ψευδοκράτος-Συρία-Λίβανο.

Η σύγκρουση στο έδαφος με τη συγκεκριμένη δομή δυνάμεων έχει λήξει με ταπεινωτικό για την Άγκυρα αποτέλεσμα που αν δεν κάνει κάτι, θα αντιμετωπίσει μέσα στους επόμενους μήνες την εκδίκηση του κ.Άσσαντ που δεν θα είναι άλλη από τον ξεσηκωμό των Αλεβιτών, του δόγματος που ανήκει η οικογένεια του κυβερνάει την Συρία, εντός της Τουρκίας. Οι Αλεβίτες υπολογίζεται πως ξεπερνούν τα δέκα εκατομμύρια και πιθανός ξεσηκωμός τους θα φέρει τους «γείτονες» μας σε πολύ δυσχερή θέση. Πρέπει να ρισκάρουν να τελειώσουν τον κ.Άσσαντ με ακόμη πιο βρώμικο πόλεμο. Και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η από μέρους τους (προσωπική γνώμη) απαγωγή των δύο Μητροπολιτών. Προσπαθούν δηλαδή να εμπλέξουν τη Ρωσία, και τις υπόλοιπες ορθόδοξες χώρες, ενεργά στρατιωτικά εντός της Συρίας, ώστε να συμπαρασύρουν μετά τις Δυτικές δυνάμεις και κυρίως της ΗΠΑ, στην προσπάθεια εκδίωξης του καθεστώτος της Δαμασκού! Μια εξαιρετικά ριψοκίνδυνη κίνηση που ωστόσο είναι ουσιαστικά το τελευταίο χαρτί της Άγκυρας για εκπλήρωση των σχεδίων της κυριαρχίας στην Ανατολική Μεσόγειο!

Το Ελληνικό ΥΠΕΞ αντέδρασε, όπως πάντα, σπασμωδικά και με μεγάλη καθυστέρηση. Ύστερα από την τοποθέτηση του κ. Αβραμόπουλου υπέρ των αντικαθεστωτικών ισλαμοφασιστών από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο Έλληνας ΥΠΕΞ συγκάλεσε συνάντηση για το θέμα στις 26 Απριλίου. Το αστείο της όλης υπόθεσης είναι η ανακοίνωση πως <έχει ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός διαχείρισης κρίσεως του Υπουργείου Εξωτερικών, συλλέγοντας μέσω του δικτύου του και αξιοποιώντας κάθε διαθέσιμη πληροφορία>. Και αμέσως μετά, ως ανέκδοτο, ανακοινώθηκε η αποστολή του υφυπουργού Εξωτερικών κ.Τσιάρα στον Λίβανο για να παρακολουθεί από κοντά τις προσπάθειες απελευθέρωσης των δύο μητροπολιτών. Σε διαβεβαιώνω πως η Ελλάδα, με τόσο πολύτιμο χρόνο που έχει χάσει, είναι ένας απλός παρατηρητής πλέον των γεγονότων και της προσπάθειας της Τουρκίας να καταστεί η κυρίαρχος στην περιοχή!

Θα πρέπει ως Ελλάδα να τονίσουμε πως οι άντρες που απήγαγαν τους δύο ιεράρχες ΔΕΝ το έκαναν με θρησκευτικό κίνητρο! Δεν είμαι μουσουλμάνοι, είναι φασίστες που χρησιμοποιούν το Ισλάμ ως αφορμή για να προβαίνουν στις εγκληματικές και απάνθρωπες πράξεις τους! Οι πιέσεις της Ελλάδος, όσο και των υπόλοιπων Ορθόδοξων κρατών θα πρέπει να στραφούν προς την Άγκυρα και να καταγγελθεί η μεθόδευση κλιμάκωσης της κρίσης στη Συρία από μέρους της! Δεν πρέπει να επιτρέψουμε η χαμένη μάχη στο έδαφος της Συρίας για την Τουρκία, να επεκταθεί και να μετατραπεί σε περιφερειακό πόλεμο γιατί τότε τα δεδομένα αλλάζουν δραματικά. Σε γενικευμένο περιφερειακό πόλεμο θα αναγκαστεί να εμπλακεί και το Ιράν και τότε, είναι σίγουρο, θα δράσουν τόσο το Ισραήλ όσο και οι ΗΠΑ. Και αυτό με βεβαιότητα θα είναι προς όφελος της Άγκυρας που προσπαθεί εδώ και πολλούς μήνες να παρασύρει την Αμερική στην σύγκρουση και να τελειώσει την βρώμικη δουλειά που δεν κατάφερε η Τουρκία με τους Σουνίτες συμμάχους της.

Ο ρόλος και η επιρροή που ασκεί η Ελλάδα στην περιοχή, κυρίως λόγω της απουσίας μας από το 1996 και μετά, δεν μας επιτρέπουν να έχουμε μεγάλες προσδοκίες από την αποτελεσματικότητα των οποιονδήποτε κινήσεων μας. Αλλά οφείλουμε ακόμη και την ύστατη ώρα να υπενθυμίσουμε στη Παγκόσμια Κοινότητα τα λάθη και τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί εξαιτίας του θρησκευτικού φανατισμού. Ας υποδείξουμε τον πραγματικό ένοχο που δεν είναι άλλος από τον μεγαλοϊδεατισμό των κυρίων Ερντογάν και Νταβούτογλου. Ας μην αφήσουμε την απαγωγή των δύο Μητροπολιτών να γίνει το Θρησκευτικό Περλ Χάρμπορ που θα αναφλέξει ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή!

Με εκτίμηση

Νίκος Τοπούζης

Ιστορικός Συγγραφέας

Μέλος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων