Έχεις άποψη σύντροφε Ν. Βούτση;
Τι λες σύντροφε Γ. Δραγασάκη;
Διαβάζω σε τρία λεξικά (δύο της νεώτερης και ένα της αρχαίας)
ελληνικής γλώσσας την έννοια της λέξεως «πολιτική» και σας την
μεταφέρω.
«Πολιτική» είναι:
α, (Με την πλατιά της έννοια) Η τέχνη ή η επιστήμη της διακυβέρνησης.
β. (Με την στενή της έννοια) Η τέχνη ή η επιστήμη της οργάνωσης και
διακυβέρνησης ενός κράτους και
γ. Η επιστήμη που ασχολείται με την μελέτη των θεσμών και των
πολιτικών διαδικασιών.
Και τα τρία λεξικά συμφωνούν ότι η πολιτική είναι ή τέχνη, ή επιστήμη
οργάνωσης και διακυβέρνησης και άρα για να ασχοληθεί κανείς μαζί της
πρέπει να διαθέτει τις απαραίτητες ικανότητες, προκειμένου περί
τέχνης, ή τις απαραίτητες γνώσεις αλλά και εμπειρία προκειμένου περί
επιστήμης.
Είτε όμως θεωρήσουμε την πολιτική τέχνη, είτε την θεωρήσουμε επιστήμη
δεν μπορεί κανείς να ασχολείται μαζί της μη διαθέτοντας τα απαραίτητα
εφόδια (και ένα πτυχίο νομικής ή πολιτικών και οικονομικών επιστημών
δεν αρκεί) γιατί τότε η ενασχόλησή του και ερασιτεχνική είναι και
επικίνδυνη για την χώρα με αποτέλεσμα το ανίκανο και ανεπαρκές
πολιτικό σύστημα, αμυνόμενο, να νομοθετεί ότι «δεν πρέπει να
ποινικοποιούμε την πολιτική ζωή του τόπου» την στιγμή που μεγάλο
ποσοστό σύγχρονων Ελλήνων πολιτικών θα έπρεπε να έχει αυτοκτονήσει και ένα άλλο ποσοστό, πολύ μεγαλύτερο αυτήν την φορά, να βρίσκεται στις
φυλακές.
Και μια, σύμφωνα με την παραπάνω (γ) έννοια η πολιτική είναι η
επιστήμη που ασχολείται με την μελέτη των θεσμών και των πολιτικών
διαδικασιών βασική και πρωταρχική προϋπόθεση για την επιλογή τόσο από
τα κόμματα (ποιους θα επιλέξουν) αλλά και των πολιτών (ποιους θα
ψηφίσουν) έχω την γνώμη ότι θα έπρεπε να είναι η απόδοση των υποψηφίων στα μικρότερα κύτταρα - θεσμούς της κοινωνίας μας. Την οικογένεια δηλαδή και την επαγγελματική τους ενασχόληση.
Δεν είναι δυνατόν ένας αποτυχημένος επαγγελματίας, είτε το θέλετε -
είτε όχι, να πετύχει σαν πολιτικός γιατί οπωσδήποτε θα του λείπουν οι
ικανότητες αλλά και σ' αυτό «μικροπροβληματάκι» το πολιτικό
κατεστημένο βρήκε την λύση επιλέγοντας ανεπάγγελτους , κατά βάση
νομικούς και πολιτικούς - οικονομικούς επιστήμονες, πτυχιούχους κυρίως
ξένων πανεπιστημίων για την είσοδο στα οποία δεν κατέβαλαν καμία
προσπάθεια (ας είναι καλά το πορτοφόλι του μπαμπά) και τα εφόδια που
πήραν δεν ήταν αρκετά για μια αξιόλογη ατομική επαγγελματική
δραστηριότητα.
Δεν είναι επίσης δυνατόν ένας αποτυχημένος οικογενειάρχης να πετύχει
σαν πολιτικός. Από την στιγμή που δεν μπορεί να διαχειρισθεί την
τετραμελή, πενταμελή (δεκαμελή θέλετε;) οικογένειά του πώς είναι
δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να διαχειρισθεί σοβαρότερες, με την έννοια
της ποσότητας αλλά και της ποιότητας, καταστάσεις;
Η συνέχεια ΕΔΩ
Διαβάζω σε τρία λεξικά (δύο της νεώτερης και ένα της αρχαίας)
ελληνικής γλώσσας την έννοια της λέξεως «πολιτική» και σας την
μεταφέρω.
«Πολιτική» είναι:
α, (Με την πλατιά της έννοια) Η τέχνη ή η επιστήμη της διακυβέρνησης.
β. (Με την στενή της έννοια) Η τέχνη ή η επιστήμη της οργάνωσης και
διακυβέρνησης ενός κράτους και
γ. Η επιστήμη που ασχολείται με την μελέτη των θεσμών και των
πολιτικών διαδικασιών.
Και τα τρία λεξικά συμφωνούν ότι η πολιτική είναι ή τέχνη, ή επιστήμη
οργάνωσης και διακυβέρνησης και άρα για να ασχοληθεί κανείς μαζί της
πρέπει να διαθέτει τις απαραίτητες ικανότητες, προκειμένου περί
τέχνης, ή τις απαραίτητες γνώσεις αλλά και εμπειρία προκειμένου περί
επιστήμης.
Είτε όμως θεωρήσουμε την πολιτική τέχνη, είτε την θεωρήσουμε επιστήμη
δεν μπορεί κανείς να ασχολείται μαζί της μη διαθέτοντας τα απαραίτητα
εφόδια (και ένα πτυχίο νομικής ή πολιτικών και οικονομικών επιστημών
δεν αρκεί) γιατί τότε η ενασχόλησή του και ερασιτεχνική είναι και
επικίνδυνη για την χώρα με αποτέλεσμα το ανίκανο και ανεπαρκές
πολιτικό σύστημα, αμυνόμενο, να νομοθετεί ότι «δεν πρέπει να
ποινικοποιούμε την πολιτική ζωή του τόπου» την στιγμή που μεγάλο
ποσοστό σύγχρονων Ελλήνων πολιτικών θα έπρεπε να έχει αυτοκτονήσει και ένα άλλο ποσοστό, πολύ μεγαλύτερο αυτήν την φορά, να βρίσκεται στις
φυλακές.
Και μια, σύμφωνα με την παραπάνω (γ) έννοια η πολιτική είναι η
επιστήμη που ασχολείται με την μελέτη των θεσμών και των πολιτικών
διαδικασιών βασική και πρωταρχική προϋπόθεση για την επιλογή τόσο από
τα κόμματα (ποιους θα επιλέξουν) αλλά και των πολιτών (ποιους θα
ψηφίσουν) έχω την γνώμη ότι θα έπρεπε να είναι η απόδοση των υποψηφίων στα μικρότερα κύτταρα - θεσμούς της κοινωνίας μας. Την οικογένεια δηλαδή και την επαγγελματική τους ενασχόληση.
Δεν είναι δυνατόν ένας αποτυχημένος επαγγελματίας, είτε το θέλετε -
είτε όχι, να πετύχει σαν πολιτικός γιατί οπωσδήποτε θα του λείπουν οι
ικανότητες αλλά και σ' αυτό «μικροπροβληματάκι» το πολιτικό
κατεστημένο βρήκε την λύση επιλέγοντας ανεπάγγελτους , κατά βάση
νομικούς και πολιτικούς - οικονομικούς επιστήμονες, πτυχιούχους κυρίως
ξένων πανεπιστημίων για την είσοδο στα οποία δεν κατέβαλαν καμία
προσπάθεια (ας είναι καλά το πορτοφόλι του μπαμπά) και τα εφόδια που
πήραν δεν ήταν αρκετά για μια αξιόλογη ατομική επαγγελματική
δραστηριότητα.
Δεν είναι επίσης δυνατόν ένας αποτυχημένος οικογενειάρχης να πετύχει
σαν πολιτικός. Από την στιγμή που δεν μπορεί να διαχειρισθεί την
τετραμελή, πενταμελή (δεκαμελή θέλετε;) οικογένειά του πώς είναι
δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να διαχειρισθεί σοβαρότερες, με την έννοια
της ποσότητας αλλά και της ποιότητας, καταστάσεις;
Η συνέχεια ΕΔΩ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.