Τα τελευταία χρόνια με την εφαρμογή του Μνημονίου
τα πράγματα έχουν γίνει ακόμα χειρότερα και έχουν καμφθεί ακόμα και αυξημένης τυπικής ισχύς διατάξεις κατ’ απαίτηση των δανειστών μας.
Η επικαιρότητα πολλές φορές νομοθετεί στη χώρα μας, ίσως έτσι να εξηγείται και η πολυνομία μας και δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως ισχύει η φράση του γάλλου κληρικού Henri Maret πως «οι νόμοι» μας «είναι όπως οι παροιμίες. Πάντα βρίσκουμε έναν που να δικαιολογεί την παράβαση ενός άλλου».
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι πολιτικές συζητήσεις περιστρέφονταν γύρω από το θέμα της ανάγκης θέσπισης ιδιώνυμου αδικήματος της κουκούλας στις διαδηλώσεις και σήμερα όλοι ασχολούνται με τον λεγόμενο αντιρατσιστικό νόμο. Η συζήτηση για το θέμα αυτό δεν είναι εύκολη και δημιουργεί εύλογα ερωτήματα ενώ είναι κοινώς παραδεκτό πως τα κοινωνικά προβλήματα δεν λύθηκαν ποτέ με νομοθετήματα.
Προκύπτουν κοινωνικά προβλήματα στη χώρα μας από τη μη ύπαρξη νόμων ή από τη μη εφαρμογή των ήδη υπαρχόντων, αλλά και την καταστρατήγηση πολλές φορές και των διατάξεων του Συντάγματός μας, που υπερβαίνει τις νομοθετικές πρωτοβουλίες των κυβερνήσεων; Λύνονται τα προβλήματα με κατασταλτικούς νόμους ή με την καλλιέργεια σωστής Παιδείας και ενημέρωσης των πολιτών για τα κρίσιμα ζητήματα που κλυδωνίζουν την Πολιτεία; Πού βρίσκονται τα όρια μεταξύ ενός νόμου και της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας της έκφρασης και της σκέψης του πολίτη που αποτελεί αναφαίρετο ατομικό δικαίωμα;
Όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες αυτής της χώρας καταδικάζουμε το ρατσισμό και κάθε επίθεση με ρατσιστικά κίνητρα. Το Σύνταγμά μας και το νομικό μας οπλοστάσιο (βλέπε νόμος του 927/79) είναι σύμφωνο με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία αντιρατσιστικού νόμου στα κράτη μέλη. Επιπλέον στη χώρα μας υπερισχύουν του Συντάγματος όλες οι διεθνείς συμβάσεις που έχουν κυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο όπως η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1948) όσο και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Πώς λοιπόν θα υιοθετηθούν διατάξεις αντίθετες στις Διεθνείς αυτές συμβάσεις; Να σημειώσουμε πως οι οδηγίες της Ε.Ε δίνουν τη γενική κατεύθυνση στα κράτη μέλη, δεν είναι δεσμευτικές και εννοείται πως δεν υποχρεώνουν τα μέλη να νομοθετήσουν εκ νέου αν καλύπτεται το θέμα από την ήδη υπάρχουσα νομοθεσία. Προς τι λοιπόν η όλη συζήτηση για τη δημιουργία νέου νόμου είναι απορίας άξιο. Μόνο ως επικοινωνιακό τέχνασμα κομμάτων που επιθυμούν να φανούν προοδευτικά θα μπορούσα να το εκλάβω.
Θεωρώ πως τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελληνική κοινωνία εξαιτίας της οικονομικής και κοινωνικής αποσάθρωσης και της αμφισβήτησης των θεσμών που έχει επιφέρει το Μνημόνιο στο πολιτικό μας σύστημα δεν λύνονται με κατασταλτικούς νόμους. Αντίστοιχα δεν θα λύνονταν τα προβλήματα που δημιουργούσαν οι κουκουλοφόροι στις διαδηλώσεις με τον ιδιώνυμο νόμο εναντίον της κουκούλας όπου θα τιμωρούνταν κάθε διαδηλωτής αν φορούσε κουκούλα ακόμη και αν δεν είχε διαπράξει κάποια ποινικά κολάσιμη πράξη. Όπως θα έλεγε και ο κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε: «Όσο πληθαίνουν οι νόμοι, πολλαπλασιάζονται οι παράνομοι» .
Μα θα πει κάποιος πως δεν μπορούμε να ανεχτούμε το ρατσισμό και την ξενοφοβία και θα του απαντούσα πως αυτά αντιμετωπίζονται μόνο με την Παιδεία και όχι με κατασταλτικούς νόμους. Δεν πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να γίνουμε αντιρατσιστές μέχρι…ρατσισμού που ανέφερε πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου ο κ.Δημοσθένης Κούρτοβικ σε πρόσφατο άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα».
Δεν μπορεί η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία να ποινικοποιήσει τη σκέψη, την εμφάνιση, τη συμπεριφορά στο όνομα οποιουδήποτε εχθρού της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η δημοκρατία κερδίζει μόνο όταν δεν απαγορεύει να διατυπώνονται ακόμα και οι πιο ακραίες ιδέες των αντιπάλων της. Στη Δημοκρατία όμως θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις έννοιες της «γνώμης» και της «πράξης» όπου το κράτος δεν μπορεί μεν να απαγορεύει ιδέες, μπορεί όμως να απαγορεύει και να τιμωρεί κάθε άτομο, ομάδα ατόμων ή φορέα που προβαίνει σε δολοφονικές επιθέσεις, ασκεί ωμή βία και τρομοκρατία και δεν σέβεται εμπράκτως το Σύνταγμα της χώρας.
Τέλος, όλοι όσοι αγωνίζονται για να προφυλάξουν τη δημοκρατία μας θα πρέπει να αντιμετωπίζουν ισότιμα όλες τις καταστάσεις και όχι ανάλογα κάθε φορά με τις πολιτικές τους επιδιώξεις να αναγορεύονται ως οι μόνοι προστάτες του πολιτεύματος.
eproini.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.