«Αναμέτρησης με το πεπρωμένο»

Σύγχρονη παραλλαγή προπαγανδιστικού κειμένου της 21^ης Απριλίου 1967

Τα μνημόνια, έγιναν για την επιβίωση της Ελλάδας. 

 Έγιναν για την διάσωση της. Και έγιναν επί­σης,  για την ανάσταση της.

Τα μνημόνια, ήταν μια τολμηρή αναμέτρηση.   

Αναμέτρηση με το ίδιο το πε­πρωμένο. Με το πεπρωμένο της καταπτώσεως που μας είχαν επιβάλλει προηγούμενες κυβερνήσεις και ο κακός σπάταλος εαυτός σας. Και το κακό πε­πρωμένο νικήθηκε.

 

Τα μνημόνια, πυρωμένη ρομφαία έκοψαν την μοίρα του Γένους μας στα δύο. Χά­ραξαν τομή μεγάλη. Πίσω κείτεται το κακό, το νικημένο πεπρωμένο της παρακμής με συντριμμένες τις ορδές των παθών. Μπροστά μας ορθώνεται πανύψηλο, αγέρωχο, αστραφτερό, το καινούργιο πεπρωμένο. Το. πεπρωμένο της ακμής, με τις στρατιές των δημιουργών του και με την βοήθεια των τροϊκανών αδελφών μας.

 

Άλλα αυτό το πεπρωμένο, δεν αποτελεί ήδη τετελεσμένο γεγονός. Για την ώρα απο­τελεί μόνο μια υπέροχη δυνατότητα. Χάρις στα μνημόνια και την συνεργασία μας με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. και με το δυναμικό και' ατσάλινο χέρι, σταμάτησαμε την πτώση. Και οι αδελφοί μας τροϊκανοί μας προσέφεραν την δυνατότητα της ανόδου. Αυτή η δυνατότητα πρέπει τώρα να αξιοποιηθεί. Να μετασχηματιστεί σε πράξη. Κι’ αυτό, δεν θα γίνει   μόνο του,  αυτόματα. Θέλει  έργα. θέλει   μόχθο. Θέλει αγώνα.

 

Τα μνημόνια σφράγισαν ερμητικά την Κερκόπορτα της καταστροφής. Τα μνημόνια άνοιξαν διάπλατα την πύλη της αναδημιουργίας. Τώρα, εμείς, ας την διαβούμε αποφασιστικά και τελεσίδικα. Για να βγούμε έξω, στον αέρα τον εθνικά  καθαρό και αμόλυντο από αντιμνημονιακά πάθη, διχασμούς, προδοσίες και κλεψιές του δημόσιου πλούτου από μισθωτούς, συνταξιούχους, δημοσίους υπαλλήλους και μικροκαταθέτες.

 

Οι τρόϊκα με την συνεργασία και της δικής μας τρόϊκας εσωτερικού άνοιξαν την πλατειά πύλη. Περνώντας την, ατενίζουμε την ευρεία λεωφόρο της ελπίδας. Νάτην. Ξανοίγεται μπροστά μας στρωμένη με προσδοκίες, ανηφορίζοντας προς τα όνειρα των  μελλοντικών γενιών μας, οδηγώντας προς τα λαμπρά οράματα της φίλης και της προστάτιδάς μας Γερμανιάς.

 

Ενωμένοι, ας ακολουθήσουμε αυτήν την λεωφόρο. Ας πορευθούμε προς τα νέα πε­πρωμένα μας. Η πορεία μας θα ταυτισθεί με τον ρυθμό της Ιστορίας και τον ρυθμό που ορίζουν οι  φιλεύσπλαχνοι δανειστές μας. Εμείς οι μνημονιακοί είμαστε η στρα­τιά της αναδημιουργίας, της εργασίας, της αναγεννήσεως. Ακούτε τη Γή πώς τρέμει από τα βήματα μας. Δεν είμαστε μόνοι μας. Μαζί μας βαδίζουν οι γενεές των από της ιδρύσεως του κράτους μας δανειστών μας. Στο πλάι μας οι Ιρλανδοί, οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι, οι αδελφοί μας Κύπριοι και όσοι βοηθήθηκαν από το θεόσταλτο ΔΝΤ. Κι' από το βάθος του πεπρωμένου έρ­χονται αλλάζοντας να μας προϋπαντήσουν οι γενεές του μέλλοντος. Οι μελλοντικοί μισθωτοί, συνταξιούχοι, άνεργοι, άστεγοι, αυτόχειρες, Οι άνθρωποι της νέας  δυνατής Ελλάδας του κεφαλαίου και της προοπτικής του..

 

Από την στιγμή της υπογραφής των μνημονίων με την θέληση του ελληνικού λαού, εξορμήσαμε σε μια έφοδο για να κυριεύσουμε τους ουρα­νούς. Ας προελάσουμε βαθύτατα στο μέλλον. Ας χτίσουμε την Ελλάδα όπου όλα τα παιδιά της θα’χουν και ψωμί και τριαντάφυλλα για τους τάφους τους.

 

Στα μάτια των 'Ελλήνων ανάβει και πάλι ή φλόγα της πίστεως που κινδύνευσε να χαθεί. Ή παμμεγίστη σκιά που έπεφτε πάνω στην Ελλάδα μας, σκορπά στους άνεμους. Κι' ή Ελλάδα μας ορθώνεται πελώρια με το κάλεσμα της φίλης Γερμανίας και των Τροϊκανών προστατών μας. Ακουστέ το. Ανταποκριθείτε σ' αυτό.

 

Παραμερίστε το φαύλο παρελθόν και ξεχάστε το ότι «τα τρώγαμε όλοι μαζί». Ξεχάστε τα μικρά πάθη. 'Ατενίστε προς το λαμπροφόρο μέλλον που χαράζουν για εμάς οι αδελφοί γερμανοί μαζί με τους αδελφούς τροϊκανούς και το θεόσταλτο ΔΝΤ. Το Γένος ξεκίνησε. Προχωρεί κρατώντας αναμμένους τους πυρσούς της προσδο­κίας. Νάτο! Ανεβαίνει τις βαθμίδες τις στάσιμες. Είναι μια σκάλα πανύψηλη. Στην κο­ρυφή της, στέκεται ο προαιώνιος βωμός. Σ' αυτόν καίει ακοίμητα η άσβεστη πυρά. Η πυρά της Φυλής μας. Ανεβαίνουμε προς τα εκεί. Θα βρεθούμε ένώπιοι ενωπίω με τη συνείδηση του Ελληνισμού. Αυτή ή  Συνείδηση σήμερα προστάζει.

 

Διχασμός δεν υπάρχει!  Ο διχασμός πέθανε! Η  Ελλάδα δεν χρειάζεται τον διχα­σμό. Τον διχασμό τον χρειάζονται εκείνοι που τον έφεραν δηλαδή οι μίσθαρνοι αντιμνημονιακοί. Οι έμποροι του μίσους, οι κερδοσκόποι του πάθους, οι επαγγελματίες της διαλύσεως είναι μαζί μας και μας παραστέκουν. Τώρα, η δύναμη της εθνικής ενότητας όπως μας την δίδαξαν οι αδελφοί μας τροϊκανοί, αρκεί για την αναδημιουργία του νέου χρέους μας.

 

Νέοι της Ελλάδος! Οι ρίζες τ' ουρανού είστε σεις! Σεις, το στερέωμα του εθνικού πεπρωμένου, Το πεπρωμένο του Γένους μας αναμετριέται με το φάσμα του παρελθόντος που το εφεύραν οι εκπρόσωποι της παρακμής  ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ και όσοι θεωρούν τον εαυτό τους αντιμνημονιακό και συνεργάζονται μαζί τους.

 

Η νέα ιστορία άρχισε με την υπογραφή των μνημονίων! Από σας εξαρτάται το μέλλον ! 'Εσείς είστε το σήμερα και το αύριο των νεροκουβαλητών της διεθνούς πλουτοκρατίας και των προστατών μας δανειστών! Εσείς γράφεται Ιστορία αναπαυόμενοι στους καναπέδες σας. Ελάτε! Θα επανατάξουμε την Πατρίδα μας σε νέο καλύτερο ρυθμό. Σεις οι νέοι θα είστε οι πλαστουργοί της νέας ζωής που ονειρεύτηκαν για μας ΔΝΤ και Γερμανία.  Σεις θα είστε κάποια σύντομη  μέρα οι κυρίαρχοι της φτώχιας και της ανεργίας.

 

Έτσι μας μιλά η φωνή του Γένους. Έτσι μας καλεί η Μνημονιακή Συνείδηση του Ελληνισμού από εκεί επάνω, από τον πανάρχαιο πέτρινο βωμό, όπου καίει παντοτινά η ακοίμητη πυρά από τις αναγκαίες και επιβεβλημένες ανθρωποθυσίες  της Φυλής μας. Προς τον βωμό αυτόν ανεβαίνουμε τώρα, εμείς, οι  σημερινοί Έλληνες. Με το δέος. Με το θάρρος. Με την πίστη των σταυροφόρων του νέου πεπρωμένου που χάραξαν για εμάς οι Τροϊκανοί φίλοι μας.

 

Ζήτω τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ.

 

Σύγχρονη παραλλαγή προπαγανδιστικού κειμένου της 21^ης Απριλίου 1967