ΑΝΤ.ΣΑΜΑΡΑΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ Ή ΑΝΤΑΛΚΙΔΑΣ;

Αποτελεί πλέον αναμφισβήτητο γεγονός πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται με εκπληκτική ακρίβεια. 

Το μόνο που αλλάζει είναι τα ονόματα και οι συνθήκες της κάθε εποχής. 

Οι λαοί και οι ηγέτες τους τείνουν να επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη ή ακόμη να προβαίνουν σε εγκληματικές προς τη συνέχιση του Γένους ενέργειες με την ίδια τους τη θέληση. Η Ελλάδα έχει αναδείξει πολλούς ήρωες. Αλλά για κάθε Λεωνίδα υπάρχει και ένας Εφιάλτης, για κάθε Κολοκοτρώνη ένας Νενέκος…

Θα σας πάω στα παλιά… Τότε που η Ελλάδα έβγαινε πανίσχυρη μετά το πέρας των Περσικών Πολέμων, όπου αν υπήρχε ομόνοια στη φυλή θα κυριαρχούσαμε με ιδιαίτερη ευκολία σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Περσία, Φοινίκη, Καρχηδόνα είχαν ταπεινωθεί. Οι στρατοί τους είχαν αφανιστεί και τα πολεμικά τους πλοία βρισκόταν στον βυθό της θάλασσας. Αντί να κάνουμε όμως αυτό, πολεμήσαμε μεταξύ μας. Σε όλους είναι γνωστός ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, όπου Αθήνα και Σπάρτη με τους συμμάχους τους, πολέμησαν μέχρι τελικής πτώσης. Αυτό που δεν γνωρίζουν όμως πολλοί είναι πως μετά την επικράτηση της Σπάρτης, ο εμφύλιο πόλεμος συνεχίστηκε, με τους λεγόμενους Κορινθιακούς πολέμους, δίνοντας την ευκαιρία στους Πέρσες να καταφέρουν με το χρυσάφι, ότι δεν κατάφεραν με τα όπλα.

Το 397π.Χ ο θριαμβευτής των Αιγών Ποταμών Σπαρτιατικός στόλος, αφανίστηκε από τον πολυπληθέστερο κοινό Αθηναίο-Περσικό στόλο, τον οποίο ηγείτο ο Αθηναίος ναύαρχος Κόνων. Το Περσικό χρυσάφι έδωσε την ευκαιρία στους κατοίκους της Αττικής να πάρουν την εκδίκηση τους για την ήττα στον Πελοποννησιακό Πόλεμος, εξυπηρετώντας όμως τα συμφέροντα του Μεγάλου Βασιλιά. Την επόμενη χρονιά ο βασιλιάς της Σπάρτης Αγησίλαος εισβάλει στη Μικρά Ασία και προκαλεί μεγάλες ζημιές στους Πέρσες. Τους νικάει σε πολλές μάχες και οι Ασιάτες επιστρατεύουν και πάλι τον χρυσό τους για να εξεγείρουν εναντίον των Λακεδαιμονίων όλες τις υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις της Ελλάδος: την Κόρινθο, την Αθήνα και την Θήβα.

Το 386 π.Χ οι Σπαρτιάτες εξαντλημένοι από τους συνεχείς πολέμους, έστειλαν στη Περσία τον ναύαρχο και ικανότατο διπλωμάτη Ανταλκίδα να συνάψει ειρήνη με τους προαιώνιους εχθρούς του Ελληνισμού. Η επαίσχυντη αυτή ειρήνη, φέρει το όνομα του ναυάρχου, ΑΝΤΑΛΚΙΔΕΙΟΣ. Η Περσία επανακτούσε ολόκληρη τη Μικρά Ασία, την Κύπρο και ουσιαστικά έθεσε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο υπό τον έλεγχο της. Παράλληλα μπορούσε να ασκήσει αυστηρό έλεγχο ως προς τα καθεστώτα και τους κυβερνώντες των νησιών του Αιγαίου. Η Ανταλκίδειος Ειρήνη πέρασε στην Ιστορία ως μία διπλωματική πράξη αίσχους και προδοσίας των Ελλήνων της εποχής απέναντι στους προγόνους αλλά και τις επόμενες γενιές Ελλήνων που πλήρωσαν με βαρύ φόρο αίματος τη βλακώδη συμπεριφορά των ηγεσιών των ελληνικών πόλεων-κρατών.

Και όπως είπα και στο προοίμιο, η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου κ.Ολάντ ουσιαστικά σφράγισε τη μοίρα των τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Ελλάδος με τη φράση «ευρωπαϊκά κοιτάσματα». Η οικονομική επίθεση που δέχθηκε η Πατρίδα, σε συνεργασία με τις Μνημονιακές Κυβερνήσεις που φόβιζαν και εξαθλίωναν τον λαό, ανάγκασε τους Έλληνες πολίτες να αποδεχθούν με ένα απλό μούδιασμα αυτές τις φράσεις. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδος επισκέφτηκε την Τουρκία προ ολίγων ημερών και τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια, αν όχι χειρότερα από την επίσκεψη του Ανταλκίδα στην Περσία. Αποφασίστηκε συνδιαχείρηση των κοιτασμάτων Ελλάδας-Τουρκίας επιβραβεύοντας έτσι την επιθετική πολιτική της Άγκυρας από το 1978 μέχρι και σήμερα! Η Ανατολική Μεσόγειος αλλά και το Αιγαίου Πέλαγος τίθενται πλέον στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων που, πολύ φοβάμαι, θα μοιάζει περισσότερο με ανατολίτικο παζάρι παρά με σοβαρή διπλωματική εργασία. Αλλά δεν μας είπαν ακόμη η συνδιαχείρηση και το «Καζάν-Καζάν» του κ. Ερντογάν σε ποιον αναφερόταν; Σε νίκη-νίκη Ελλάδος-Τουρκίας ή Ευρώπης-Τουρκίας, αφανίζοντας έτσι τις όποιες ελπίδες των Ελλήνων για γρήγορη ανάκαμψη της οικονομίας αλλά και μελλοντικής ισχυροποίησης της Ελλάδος σε επίπεδα που δεν έχει γνωρίσει εδώ και πολλούς αιώνες;

Από το 1922 και μετά η πορεία του Ελληνισμού παραμένει σε φθίνουσα πορεία. Από τη τρομακτική απώλεια της Σμύρνης και τον αφανισμό 3 χιλιάδων χρόνων ιστορίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας ως και την Κύπρο, οι Έλληνες ασχολούνται περισσότερο με το ποιος θα επικρατήσει στο εσωτερικό, πολεμώντας πολλές φορές ο ένας τον άλλον (εμφύλιος), παρά με σχεδιασμούς αντιμετώπισης των εξωτερικών εχθρών της Πατρίδος. Η νέα Ανταλκίδειος Ειρήνη που ετοιμάζεται, θα πρέπει να βρει ΣΥΣΣΩΜΟ τον Ελληνικό Λαό απέναντι της. Και ο μόνος τρόπος να την αντιμετωπίσουμε και να μην την αφήσουμε να εφαρμοστεί είναι να ξεφορτωθούμε το συντομότερο τις Μνημονιακές Κυβερνήσεις και την Τρόικα εσωτερικού! Το χρωστάμε στους προγόνους και στα παιδιά μας!

Νίκος Τοπούζης

Ιστορικός Συγγραφέας

Μέλος Ανεξαρτήτων Ελλήνων Μαγνησίας