Ο Νομπελίστας επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Οικονομίας σχολιάζει ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η Κύπρος από τους εταίρους της δείχνει ότι
πέρα από τη λειτουργία της ως συνεταιρισμός ίσων εταίρων, η ευρωζώνη είναι μια «ασύνδετη ομάδα χωρών όπου τα εθνικά συμφέροντα των μεγάλων κρατών υπερτερούν των συμφερόντων του συνόλου».
Ο Κύπριος οικονομολόγος προσθέτει ότι ανεξαρτήτως του αν η συμφωνία για την Κύπρο είναι καλή ή κακή, η παρατήρηση του τρόπου με τον οποίο λήφθηκαν οι αποφάσεις, με τις αντιφάσεις της ευρωζώνης και των αξιωματούχων της, εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για την ικανότητα αυτής της ομάδας να αποφασίζει υπέρ της ώθησης της Ευρώπης προς τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και την οικονομική ανάπτυξη.
Ο κ. Πισσαρίδης κάνει λόγο για απόλυτη απόγνωση στη Λευκωσία μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή κατάσταση. Σημειώνει ότι το φυσικό αέριο προσφέρει κάποια ελπίδα, αλλά ακόμα και αυτά ίσως τα πάρουν «εκείνοι».
Ολοκληρώνει σχολιάζοντας ότι μια βιομηχανία παροχής υπηρεσιών προς επιχειρήσεις δε χρειάζεται μεγάλες τράπεζες και ο τομέας μπορεί να ανακάμψει.
«Τι γίνεται όμως αν οι ξένες επιχειρήσεις φύγουν; Υπάρχουν ήδη ιστορίες για πλούσιους Ρώσους που δέχονται τηλεφωνήματα από τη Μάλτα, τη Λετονία και άλλα μέρη για να μεταφέρουν τις δουλειές τους εκεί.
Το μέλλον είναι πράγματι ζοφερό.
Δεν είναι ξεκάθαρο τι έπεται και από πού», καταλήγει το άρθρο του Νομπελίστα οικονομολόγου στους Financial Times. philenews
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.