«Η Ευρώπη του τότε…και η Ευρώπη του σήμερα!»

Σαν πύργος από τραπουλόχαρτα κατέρρευσαν τα υψηλά ιδεώδη των εμπνευστών και των ιδρυτών της Ευρωπαϊκής Ένωση, αφού η παγκόσμια οικονομική κρίση κατέδειξε με τον πιο φανερό τρόπο την σαθρότητα των θεμελίων της αλλά κυρίως την αδυναμία των σημερινών ηγετών της να σταθούν με συνέπεια και αξιοσύνη στο ύψος των δυσμενών περιστάσεων.

Οι σπουδαίοι πολιτικοί ηγέτες και δημιουργοί της ενέπνευσαν το ευρωπαϊκό εγχείρημα υπογράφοντας με την γνωστή  συνθήκη του Μάαστριχτ

την μεταμόρφωση της ΕΟΚ σε Ευρωπαϊκή Ένωση που άνοιξε το δρόμο δημιουργίας της ΟΝΕ σε τρία στάδια, με τελευταίο το ενιαίο νόμισμα, έχοντας την απόλυτη πεποίθηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης των κρατών-μελών της. Αξίζει μόνο να θυμηθούμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την ομιλία του πολιτικού ηγέτη και οραματιστή μιας ευρωπαϊκής Ελλάδας, Κωνσταντίνου Καραμανλή, για την προσχώρηση της Ελλάδας στην ΕΟΚ και την αρχή της ευρωπαϊκής της πορείας, «Η Ελλάς προσέρχεται στην Ευρώπη με την βεβαιότητα ότι στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης εμπεδώνεται για όλα τα μέρη η εθνική ανεξαρτησία, κατοχυρώνονται οι δημοκρατικές ελευθερίες, επιτυγχάνεται η οικονομική ανάπτυξη και γίνεται με τη συνεργασία όλων κοινός καρπός ή κοινωνική και οικονομική πρόοδος.». Η ιδέα του μεγάλου Έλληνα και η μεγάλη του συμβολή στην ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδας, σήμερα δεν βρίσκει καμία ανταπόκριση στην θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη και στην αντιμετώπισή της από τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη. Στην πράξη τα οράματα όλων για μια ενωμένη και ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση, αλληλέγγυα προς όλα τα κράτη-μέλη της διαψεύστηκαν πλήρως, αφού πλήττεται συθέμελα και επικρατεί όσο ποτέ άλλοτε ο «νόμος των ισχυρών» κρατών έναντι των αδύναμων οικονομικά κρατών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση με τα σημερινά δεδομένα  δυστυχώς δεν φέρνει την ευμάρεια που υπόσχονταν οι ιδεαλιστές της. Τις πταίει; Σε τι ακριβώς συνίσταται η «σαθρότητα» του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Το σαθρό του πράγματος έγκειται στο γεγονός ότι τα θεμέλια της ενοποίησης τέθηκαν σε οικονομικά μεγέθη και συμφέροντα χωρίς να εδραιωθούν οι συνεκτικοί δεσμοί των χωρών, αφού η Ένωση περιορίστηκε στην οικονομική συνύπαρξη χωρίς να υφίστανται οι εγγυήσεις μια ενιαίας και ουσιαστικής πολιτικής Ένωσης που θα διέπεται από «κοινοτική αλληλεγγύη». Κατά συνέπεια, κερδίζουν μονοπωλιακά οι δυνατές χώρες, ιδιαίτερα του Βορρά επιβάλλοντας «ηγεμονικές» πολιτικές που ενισχύουν την δύναμή τους, με αποτέλεσμα εν γένει στο πλαίσιο της Ευρώπης να εμφανίζονται ισχυρές τάσεις υψηλής ανεργίας, παραγωγικής παρακμής,  στείρας λιτότητας, εκμετάλλευσης του πλούτου των ασθενέστερων οικονομικά χωρών και αυξανόμενων ελλειμμάτων. Αντί για την ενίσχυση των «κεντρομόλων» τάσεων δημιουργούνται «κεντρόφυγες» στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κάπως έτσι, λοιπόν, φτάσαμε σήμερα στην Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, στην διχοτομημένη Ευρώπη του Βορρά και του Νότου, στην οποία ισχύει η ανισόμετρη οικονομική ανάπτυξη, καθώς οι ισχυρές βόρειες χώρες κερδίζουν με κυρίαρχη «de facto» την Γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες ιδίως του ευρωπαϊκού Νότου, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και η Κύπρος, μετατρέπονται σε «υποζύγια» εξυπηρέτησης των επεκτατικών οικονομικών τάσεων των ισχυρών χωρών. Ισχυρός Βορράς που πλουτίζει και αδύναμος Νότος που φτωχοποιείται, ένα δίπολο που μπορεί να επιφέρει ολέθριες συνέπειες στην πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν να συνειδητοποιήσουν τον ολισθηρό δρόμο που ακολουθούν και που διακυβεύει το μέλλον της Ένωσης, να λάβουν τα μηνύματα που στέλνουν οι ασθενέστερες οικονομικά ευρωπαϊκές χώρες που δεν αντέχουν περαιτέρω «επιτήρηση» προς όφελος των ισχυρών αντί για γόνιμη διακρατική συνεργασία, να ενεργήσουν με υπεύθυνες και κοινωφελείς πράξεις και να επαναπροσδιορίσουν τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ας μην ξεχνάμε ότι πρωταρχικός στόχος είναι οι λαοί και όχι οι αριθμοί!

Η Ευρώπη που γέννησε αρχές, αξίες και ιδέες μπορεί να γίνει το πεδίο ζύμωσης πολιτικών, οικονομικών, επιστημονικών, πολιτισμικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, αρκεί να κατανοήσει ότι η δύναμή της είναι συλλήβδην οι λαοί της! Ευχής έργον είναι αυτές οι δύσκολες συγκυρίες να αποτελέσουν εφαλτήριο αλλαγής της Ευρώπης, για μια Ευρώπη που θα εκπληρώνει στο ακέραιο τα οράματά της, για την δημιουργία της Ευρώπης των λαών!

Με εκτίμηση

Γιώργος Δρακούλης

Ο εκλεγμένος από την βάση τ. Πρόεδρος ΟΝΝΕΔ Αχαΐας