Η ευρωζώνη χωρίστηκε σε δανειστές και οφειλέτες

Ο διαχωρισμός σε χώρες-δανειστές και χώρες οφειλέτες έχει επιπτώσεις...

Με δεδομένες τις κοινωνικές επιπτώσεις με τις οποίες θα βρεθεί από εδώ και στο εξής αντιμέτωπη η μεγαλόνησος, ο Γερκ Κρέμερ δηλώνει ότι «θα δούμε αν το πακέτο βοήθειας που λαμβάνει η Κύπρος τώρα θα είναι αρκετό».
Όπως εκτιμά,
«προς το παρόν το θεωρώ μάλλον απίθανο η Κύπρος να χρειαστεί και άλλη βοήθεια διότι οι Κύπριοι συμβάλλουν σημαντικά στη διάσωση των τραπεζών, όπου και ελλοχεύουν οι περισσότεροι κίνδυνοι. Δεν το πιστεύω, αλλά δεν μπορώ να το αποκλείσω εντελώς».

Η αρχή «αλληλεγγύη έναντι μεταρρυθμίσεων», την οποία εκπροσωπεί κυρίως η Γερμανία, απορρίπτεται από την πλειονότητα των πολιτών στις χώρες της κρίσης, επειδή εκείνοι επωμίζονται εν τέλει το βάρος των μεταρρυθμίσεων. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank θεωρεί ότι κοινωνικές επιπτώσεις οφείλονται στο ότι η ευρωζώνη έχει χωριστεί σε χώρες-δανειστές και χώρες-οφειλέτες.
«Οι πολιτικές και κοινωνικές εντάσεις είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής διάσωσης. Εδώ και χρόνια υποστηρίζω ότι όταν μια χώρα αναλαμβάνει να στηρίξει οικονομικά μια άλλη τότε η ευρωζώνη χωρίζεται μοιραία σε πιστωτές και οφειλέτες, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Θα το είχαμε αποφύγει αν οι ευρωπαϊκές χώρες έκαναν όσα είχαν κάνεις ορισμένες ασιατικές χώρες μετά την κρίση του 1997-1998. Εκεί δεν υπήρχε κάποιος δυνατός εταίρος να βοηθήσει και αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν βραχυπρόθεσμα ριζικές, επίπονες μεταρρυθμίσεις βιώνοντας μια σκληρή κρίση. Μετά από 2 χρόνια, όμως, την ξεπέρασαν αποκαθιστώντας την ανταγωνιστικότητά τους και με πλεονάσματα στο εμπορικό ισοζύγιο. Στην ευρωζώνη οι χώρες που βιώνουν κρίση δεν ήθελαν να επιλέξουν αυτό το δρόμο. Ζήτησαν βοήθεια και την έλαβαν. Το τίμημα που καταβάλλουν είναι ότι αλλάζουν οι σχέσεις με τους εταίρους τους. Είναι όπως στην ιδιωτική μας ζωή. Όταν από φίλος γίνεσαι δανειστής ή οφειλέτης, η ποιότητα της σχέσης μεταβάλλεται.   Στέφανος Γεωργακόπουλος, Deutsche Welle