Καινούριο κίνημα "δεν πληρώνω", από "τους ΟΕΟΑ" της Γιάννας" ....με την "συνδρομή" δημοσιογράφων του MEGA .
ΔΕΊΤΕ ΣΤΟ MEGA ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΎΡΙΑΚΟΥ ΤΟ VIDEO :
Τι λέτε κύριοι, δηλαδή οι πρ. υπάλληλοι της ΟΕΟΑ Αθήνα 2004 Α.Ε, που εισέπραξαν αφορολόγητες "αποζημιώσεις"
DAF από την ασφαλιστική εταιρεία «ALICO AIG LIFE» και δεν τις δήλωσαν
-από άγνοια νόμου όπως λένε- χωρίς εν τω μεταξύ να έχει επέλθει
παραγραφή ....
να μην πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους; Αυτό μας λέτε;
να μην πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους; Αυτό μας λέτε;
E, τότε όλοι οι χρεοφειλέτες του δημοσίου να επικαλεσθούμε "άγνοια" και ν' απαλλαγούμε της "επάρατης" φορολογίας!...
"ΚΑΜΑΡΏΣΤΕ" ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟ ΚΑΝΆΛΙ, ΝΑ "ΣΧΊΖΟΥΝ ΤΑ ΙΜΆΤΙΑ ΤΟΥΣ", ΠΑΡΟΥΣΊΑ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΥΠ. ΟΙΚ, κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ (ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΟΜΩΣ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΊΑ), ΠΛΗΝ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΎΕΙ-ΣΥΣΤΉΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΚΥΡΊΟΥΣ ΤΗΣ "ΟΕΟΑ", ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ -ΚΑΤ' ΑΝΑΛΟΓΙΑΝ- ΤΗΝ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΉ ΠΑΡΈΜΒΑΣΗ-ΡΎΘΜΙΣΗ, ΣΤΙΣ ΕΥΝΟΪΚΌΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΨΗΦΙΣΘΈΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗ,
αριθ. 4110/2013 (23-1-2013), άρθρο 7, ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΤΑΒΟΛΗ 10% ή
20% ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΕΞΑΝΤΛΕΊΤΑΙ Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΉ ΥΠΟΧΡΈΩΣΗ.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ "ΑΓΝΟΕΙ" Ο κ. Δ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΦΊΣΤΑΤΑΙ ΠΛΕΟΝ Η ΟΕΟΑ Αθήνα 2004 Α.Ε, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΑΝ ΥΦΊΣΤΑΤΟ ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΠΈΛΘΕΙ ΠΑΡΑΓΡΑΦΉ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΌΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΡΆΤΗΣΗ -ΠΡΟΣ ΑΠΌΔΟΣΗ- ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΟΎΝΤΟΣ ΦΟΡΟΥ.
ΔΗΛΑΔΉ ΠΆΠΑΛΑ ! ....ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΏΣΟΥΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ....ΤΕΛΕΙΏΣΑΜΕ!
ΔΕΝ ΈΛΕΙΠΕ ΑΠΟ ΤΟ PANEL ΚΑΙ O ΠΡΩΗΝ -KAI TOTE- ΥΠΟΥΡΓΟΣ Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ, ΠΟΥ ΛΕΙ ΟΤΙ ΦΤΑΊΝΕ ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΈΣ, ΕΤΣΙ ΑΟΡΙΣΤΑ ....ΚΑΙ "ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ" .... ΚΙ ΕΓΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΆ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΑ-ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΝΟΏ- ΑΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΕΊΤΑΙ ΤΩΡΑ, ΕΙΝΑΙ "ΕΝΤΑΓΜΈΝΟΣ" ή ΟΧΙ ΣΕ ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΥΝΒΟΛΑΙΟ DAF....ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΠΥΛΏΝΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ, ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΊΕΣ ΚΥΒΕΡΝΉΣΕΙΣ ΔΙΈΛΥΣΑΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΑΣΦΆΛΙΣΗ!
ΓΙ' ΑΥΤΟ ΛΕΩ ΟΤΙ ΥΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΟΥΣΕΣ ΣΥΝΘΉΚΕΣ, ΤΟ ΔΝΤ ΝΑ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ Ν' ΑΠΑΙΤΉΣΕΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΊΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΊΖΟΥΝ ΤΗΝ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΉ ΙΔΙΏΝΥΜΟ ΑΔΊΚΗΜΑ, ΜΕ ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΤΈΤΟΙΕΣ, ΠΟΥ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ:
ΕΝ ΕΤΕΙ 20ΧΧ, ΤΌΣΟΥΣ.... ΕΦΥΛΑΚΙΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟΥΣ -ΦΟΡΟΚΛΕΦΤΕΣ- "ΕΞΕΛΈΠΙΣΑΝ", ΜΕΧΡΙΣ ΌΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 20ΨΨ ΕΞΈΛΕΙΠΕΝ Η ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΉ -ΤΟ ΧΤΙΚΙΌ ΠΟΥ ΕΤΡΩΓΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΖΗΤΙΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ- ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΔΙΑΝΟΕΊΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙ ΤΙ, ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΖΗΜΙΩΣΕΙ -ΔΟΛΊΩΣ- ΤΟΝ ΔΗΜΌΣΙΟ ΚΟΡΒΑΝΆ.
=Εκατό
χρόνια λοιπόν να μείνει εδώ το ΔΝΤ ....επιπροσθέτως για να μην μας
δουλεύουν οι "εντεταλμένοι" των ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια του κάθε
σιναφιού.
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ:
Τι είναι τα χρηματοοικονομικά συμβόλαια - Λογαριασμοί Διαχείρισης Κεφαλαίου (Deposit Administration Funds-DAF)ΟΡΙΣΜΟΣ:
Είναι
η ομαδική ασφάλιση με την οποία συμφωνείται επενδυτική διαχειριστική
ασφάλιση(λογαριασμός διαχείρισης κεφαλαίου) όπου η παροχή του ασφαλιστή
καταβάλλεται είτε με την, για οποιοδήποτε λόγο, αποχώρηση του
ασφαλισμένου-μέλους της ομάδας από την εργασία του είτε με την
συμπλήρωση ορισμένης ηλικίας. Η ασφαλιστική εταιρία καταβάλλει στο μέτρο
της επάρκειας του λογαριασμού διαχείρισης κεφαλαίου. Σε περίπτωση μη
επάρκειας του λογαριασμού, ο δικαιούχος δεν έχει αξίωση κατά της
ασφαλιστικής. Η διαχείριση του λογαριασμού γίνεται είτε από την εταιρεία
κατά την ελεύθερη βούλησή της ή με υπόδειξη του λήπτη της ασφάλισης.
=ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΣΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ-ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ !
Ασφαλιστικές εταιρίες, τα τελευταία χρόνια και τώρα, τροφοδοτούν-καταθέτουν μεγάλα ποσά, ως δήθεν «ασφάλιστρα», σε υπάρχοντα ή δημιουργούμενα επί τούτω ομαδικά ή ατομικά[Golden Boys]ασφαλιστήρια συμβόλαια DAF και αμέσως μετά πληρώνουν «ασφαλιστικές αποζημιώσεις», χωρίς παρακράτηση και απόδοση κανενός απολύτως φόρου !!
=Οι Αποζημιώσεις Ν.2112/1920 και DAF (Deposit
Administration Fund–Αποταμιευτικό πρόγραμμα για καταβολή εφάπαξ, με την
αποχώρηση από την εργασία), πρέπει να συνεξετάζονται ή καλύτερα να
συναθροίζονται, γιατί με τον τελευταίο νόμο ΜΑΥΡΑΓΑΝΗμε
αριθ. 4110/2013 (23-1-2013) άρθρο 7 ορίζεται φορολογικός συντελεστής
στα DAF 20% για πάνω από τα 40.000 € απεριόριστα, ενώ για την
αποζημίωση του Ν. 2112/20 το ποσοστό ορίζεται σε 30% για το υπερβάλλον
των 150.000 €.
Δηλαδή
όσα μεγαλοστελέχη θα έχουν την "πρόνοια" και τον 'τρόπο'' να περνάνε
την αποζημίωση λόγω αποχώρησης, μέσα από φορο-πλυντήρια DAF, θα
επιβαρυνθούν με 20% αντί του 30% για τα ποσά άνω των 150.000 € ....και
όσοι δεν πιστεύουν ότι υπάρχουν τέτοια ποσά, ας ψάξουν σε ΔΕΚΟ,
Τράπεζες, Ασφαλιστικές και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις.
[ ΑΝΑΓΝΏΣΤΗΣ]
ΔΙΑΒΑΣΤΕ την Γνωμοδότηση 25/20.1.2011 του ΝΣΚ (Α’ Τακτική Ολομέλεια) :
Μάι.12, 2011 σε Νομοθετικές διατάξεις
ΠΟΛ.1105/6.5.2011
Αναφορικά
με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με την υπ’ αριθ.
25/2011 γνωμοδότηση της Ολομέλειας του ΝΣΚ, η οποία έγινε αποδεκτή από
τον Υφυπουργό Οικονομικών, η εφάπαξ συνταξιοδοτική παροχή, που
εισέπραξαν οι υπάλληλοι της «Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων –
Αθήνα 2004», βάσει ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου, υπόκειται σε φόρο
εισοδήματος, αφενός μεν σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1
του άρθρου 45 του Ν.2238/1994, ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, κατά
το μέρος αυτής, που αντιστοιχεί στα καταβληθέντα ασφάλιστρα και κατά το
χρόνο που απέκτησαν το δικαίωμα είσπραξης της ασφαλιστικής παροχής και
αφετέρου σύμφωνα με τη διάταξη της περ. στ’ της παρ. 1 του άρθρου 24 του
Ν.2238/1994, ως εισόδημα από κινητές αξίες, αν μέρος αυτής αντιστοιχεί
στην υπεραπόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων, που
σχηματίζονται για τις ασφαλίσεις ζωής, σύμφωνα με τις διατάξεις του
Ν.Δ.400/1970.
Κατόπιν των ανωτέρω, οι υπάλληλοι της «ΟΕΟΑ Αθήνα 2004», οι οποίοι ήταν δικαιούχοι της εν λόγω παροχής, υποχρεούνται να υποβάλουν συμπληρωματική δήλωση για το έτος (ή τα έτη) που με βάση το εδάφιο 1 της παρ. 1 του άρθρου 46 του Ν.2238/1994 απέκτησαν το εισόδημα (δηλαδή κατά το χρόνο που απέκτησαν δικαίωμα είσπραξης της ασφαλιστικής παροχής – ασφαλίσματος) με τα ποσά που εισέπραξαν κατά το μέρος που αντιστοιχούν στα καταβληθέντα ασφάλιστρα. Ωστόσο, για λόγους χρηστής διοίκησης με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι οι συμπληρωματικές αυτές δηλώσεις μπορούν να υποβληθούν μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα από την έκδοση της παρούσας χωρίς την καταβολή πρόσθετων φόρων του Ν.2523/1997.
Για τον σκοπό αυτό και δεδομένου ότι η εταιρεία «ΟΕΟΑ Αθήνα 2004» δεν υφίσταται πλέον (έχει ήδη διαγραφεί από το Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών), η ασφαλιστική εταιρεία «ALICO AIG LIFE» υποχρεούται να εκδώσει προς τους πιο πάνω υπαλλήλους βεβαίωση με τα σχετικά ποσά. Είναι αυτονόητο ότι αν μέρος της ασφαλιστικής παροχής αντιστοιχεί στην υπεραπόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων που σχηματίζονται για τις ασφαλίσεις ζωής σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ.400/1970, η εν λόγω ασφαλιστική εταιρεία είχε υποχρέωση να προβεί σε παρακράτηση με συντελεστή 15% επί των σχετικών ποσών με την οποία εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση των δικαιούχων (περ. στ’ της παρ. 1 του άρθρου 24 και παρ. 2 του άρθρου 54 του Ν.2238/1994).
Κατόπιν των ανωτέρω, οι υπάλληλοι της «ΟΕΟΑ Αθήνα 2004», οι οποίοι ήταν δικαιούχοι της εν λόγω παροχής, υποχρεούνται να υποβάλουν συμπληρωματική δήλωση για το έτος (ή τα έτη) που με βάση το εδάφιο 1 της παρ. 1 του άρθρου 46 του Ν.2238/1994 απέκτησαν το εισόδημα (δηλαδή κατά το χρόνο που απέκτησαν δικαίωμα είσπραξης της ασφαλιστικής παροχής – ασφαλίσματος) με τα ποσά που εισέπραξαν κατά το μέρος που αντιστοιχούν στα καταβληθέντα ασφάλιστρα. Ωστόσο, για λόγους χρηστής διοίκησης με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι οι συμπληρωματικές αυτές δηλώσεις μπορούν να υποβληθούν μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα από την έκδοση της παρούσας χωρίς την καταβολή πρόσθετων φόρων του Ν.2523/1997.
Για τον σκοπό αυτό και δεδομένου ότι η εταιρεία «ΟΕΟΑ Αθήνα 2004» δεν υφίσταται πλέον (έχει ήδη διαγραφεί από το Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών), η ασφαλιστική εταιρεία «ALICO AIG LIFE» υποχρεούται να εκδώσει προς τους πιο πάνω υπαλλήλους βεβαίωση με τα σχετικά ποσά. Είναι αυτονόητο ότι αν μέρος της ασφαλιστικής παροχής αντιστοιχεί στην υπεραπόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων που σχηματίζονται για τις ασφαλίσεις ζωής σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ.400/1970, η εν λόγω ασφαλιστική εταιρεία είχε υποχρέωση να προβεί σε παρακράτηση με συντελεστή 15% επί των σχετικών ποσών με την οποία εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση των δικαιούχων (περ. στ’ της παρ. 1 του άρθρου 24 και παρ. 2 του άρθρου 54 του Ν.2238/1994).
ΝΣΚ (Α’ Τακτική Ολομέλεια)
Γνωμοδότηση 25/20.1.2011
Γνωμοδότηση 25/20.1.2011
Περίληψη ερωτήματος:
Ερωτάται αν η εφάπαξ παροχή που εισέπραξαν υπάλληλοι της «ΟΕΟΑ Αθήνα
2004», βάσει ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου της εργοδότριας εταιρείας
με συγκεκριμένη ασφαλιστική εταιρεία, υπόκειται σε φόρο και, σε
καταφατική περίπτωση, δυνάμει ποιων διατάξεων πρέπει να επιβληθεί αυτός.
I. ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το υποβληθέν ερώτημα διαλαμβάνει, κατά το ουσιώδες μέρος του, τα ακόλουθα: «Μεταξύ της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων – Αθήνα 2004 και συγκεκριμένης ασφαλιστικής εταιρείας έχει συναφθεί το από 26.9.2002 ομαδικό ασφαλιστήριο συνταξιοδοτικής παροχής ασφάλειας ζωής για το προσωπικό της εταιρείας, ως κίνητρο παραμονής του. Δικαιούχοι της παροχής ήταν υπάλληλοι της εταιρείας απασχολούμενοι με σύμβαση εργασίας, οι οποίοι είχαν προσληφθεί έως τις 30.9.2003, υπό τον όρο της παραμονής τους στην εταιρεία μέχρι την ολοκλήρωση της τέλεσης των Αγώνων της Αθήνας, έως τις 30.9.2004 και υπό τον πρόσθετο όρο της επιτυχούς διοργάνωσης των Αγώνων. Η παροχή για τον κάθε υπάλληλο καταβλήθηκε εφάπαξ και υπολογίστηκε ως ποσοστό επί του συνόλου της μισθοδοσίας του από 1.1.2001 μέχρι την ημερομηνία λήξης της σύμβασης εκάστου, το οποίο ποσοστό εξαρτήθηκε από την ιεραρχική θέση του κάθε υπαλλήλου στην εταιρεία, ανερχόμενο κατά μέσο όρο σε 14,5%. Η ασφαλιστική εταιρεία δεν προέβη σε καμία παρακράτηση για τα ποσά που κατέβαλε στους δικαιούχους… Ενόψει των ανωτέρω, δημιουργήθηκε το θέμα εάν η εφάπαξ συνταξιοδοτική παροχή που χορηγείται σε υπαλλήλους της ΟΕΟΑ – Αθήνα 2004 βάσει του ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου της εταιρείας με την ως άνω ασφαλιστική εταιρεία, απαλλάσσεται από τον φόρο εισοδήματος ή, ελλείψει ρητής απαλλακτικής διάταξης, υπόκειται σε φορολογία με τις γενικές διατάξεις ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Επίσης, αν στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της περ. στ’ της παρ. 1 του άρθρου 24 και της παρ. 2 του άρθρου 54 του Ν.2238/1994».
Σημειώνεται ότι, παρά την έλλειψη σχετικής μνείας στο υποβληθέν ερώτημα, εντούτοις από τα στοιχεία που το συνοδεύουν και ειδικότερα από αντίγραφα συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, που είχαν υπογραφεί μεταξύ των εργαζομένων και της πιο πάνω εργοδότριας εταιρείας, προκύπτει ότι στις συμβάσεις αυτές είχε τεθεί όρος σύμφωνα με τον οποίο η εταιρεία ανέλαβε την υποχρέωση να προβεί στην προαναφερόμενη ομαδική ασφάλιση των εργαζομένων, καταβάλλοντας τα σχετικά ασφάλιστρα (επίσης βλ. το από 25.4.2007 έγγραφο της ΟΕΟΑ προς το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών).
Επί του τεθέντος ερωτήματος η Ολομέλεια του ΝΣΚ γνωμοδότησε ομόφωνα ως ακολούθως:
Το υποβληθέν ερώτημα διαλαμβάνει, κατά το ουσιώδες μέρος του, τα ακόλουθα: «Μεταξύ της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων – Αθήνα 2004 και συγκεκριμένης ασφαλιστικής εταιρείας έχει συναφθεί το από 26.9.2002 ομαδικό ασφαλιστήριο συνταξιοδοτικής παροχής ασφάλειας ζωής για το προσωπικό της εταιρείας, ως κίνητρο παραμονής του. Δικαιούχοι της παροχής ήταν υπάλληλοι της εταιρείας απασχολούμενοι με σύμβαση εργασίας, οι οποίοι είχαν προσληφθεί έως τις 30.9.2003, υπό τον όρο της παραμονής τους στην εταιρεία μέχρι την ολοκλήρωση της τέλεσης των Αγώνων της Αθήνας, έως τις 30.9.2004 και υπό τον πρόσθετο όρο της επιτυχούς διοργάνωσης των Αγώνων. Η παροχή για τον κάθε υπάλληλο καταβλήθηκε εφάπαξ και υπολογίστηκε ως ποσοστό επί του συνόλου της μισθοδοσίας του από 1.1.2001 μέχρι την ημερομηνία λήξης της σύμβασης εκάστου, το οποίο ποσοστό εξαρτήθηκε από την ιεραρχική θέση του κάθε υπαλλήλου στην εταιρεία, ανερχόμενο κατά μέσο όρο σε 14,5%. Η ασφαλιστική εταιρεία δεν προέβη σε καμία παρακράτηση για τα ποσά που κατέβαλε στους δικαιούχους… Ενόψει των ανωτέρω, δημιουργήθηκε το θέμα εάν η εφάπαξ συνταξιοδοτική παροχή που χορηγείται σε υπαλλήλους της ΟΕΟΑ – Αθήνα 2004 βάσει του ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου της εταιρείας με την ως άνω ασφαλιστική εταιρεία, απαλλάσσεται από τον φόρο εισοδήματος ή, ελλείψει ρητής απαλλακτικής διάταξης, υπόκειται σε φορολογία με τις γενικές διατάξεις ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Επίσης, αν στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της περ. στ’ της παρ. 1 του άρθρου 24 και της παρ. 2 του άρθρου 54 του Ν.2238/1994».
Σημειώνεται ότι, παρά την έλλειψη σχετικής μνείας στο υποβληθέν ερώτημα, εντούτοις από τα στοιχεία που το συνοδεύουν και ειδικότερα από αντίγραφα συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, που είχαν υπογραφεί μεταξύ των εργαζομένων και της πιο πάνω εργοδότριας εταιρείας, προκύπτει ότι στις συμβάσεις αυτές είχε τεθεί όρος σύμφωνα με τον οποίο η εταιρεία ανέλαβε την υποχρέωση να προβεί στην προαναφερόμενη ομαδική ασφάλιση των εργαζομένων, καταβάλλοντας τα σχετικά ασφάλιστρα (επίσης βλ. το από 25.4.2007 έγγραφο της ΟΕΟΑ προς το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών).
Επί του τεθέντος ερωτήματος η Ολομέλεια του ΝΣΚ γνωμοδότησε ομόφωνα ως ακολούθως:
II. ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
1. Με τις διατάξεις των άρθρων 24 παρ. 1, 26 παρ. 7 και 54 παρ. 2 του Κ.Ν.2238/1994 (Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος – ΚΦΕ) ορίζονται τα εξής:
«ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ ΚΙΝΗΤΕΣ ΑΞΙΕΣ
Άρθρο 24. Εισόδημα και απόκτησή του
1. Εισόδημα από κινητές αξίες είναι αυτό που αποκτάται κάθε οικονομικό έτος από κάθε δικαιούχο κινητών αξιών, το οποίο προκύπτει: α. … β. … γ. … στ. Από την υπεραπόδοση επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων, που σχηματίζονται με τις διατάξεις του ν.δ.400/1970 (ΦΕΚ 22Α) για ασφαλίσεις ζωής. Άρθρο 26. Χρόνος απόκτησης του εισοδήματος
Χρόνος απόκτησης του εισοδήματος από κινητές αξίες θεωρείται: (…) 7. Για τα εισοδήματα που αναφέρονται στην περίπτωση στ’ της παρ. 1 του άρθρου 24, στην παρ. 5 του αρθ. 25, καθώς και για τις αμοιβές μελών διοικητικού συμβουλίου ανώνυμης εταιρίας, που δεν προέρχονται από τη διάθεση των καθαρών κερδών της, ο χρόνος της καταβολής ή πίστωσης αυτών στο όνομα των δικαιούχων. Άρθρο 54. Παρακράτηση φόρου στο εισόδημα από κινητές αξίες
1. … 2. Στα εισοδήματα της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 24 ενεργείται παρακράτηση φόρου με συντελεστή δεκαπέντε τοις εκατό (15%), εξαντλουμένης της φορολογικής υποχρέωσης του δικαιούχου για τα εισοδήματα αυτά.» (Όπως ισχύει μετά από την αντικατάστασή της από τη διάταξη του άρθρου 3, παρ. 11 του Ν.2579/1998 – ΦΕΚ 31/Α’). 2. Εξάλλου, με τις διατάξεις των άρθρων 45 παρ. 1 και 46 παρ. 1 του ίδιου ως άνω Κώδικα προβλέπονται τα εξής:
«ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ ΜΙΣΘΩΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
Άρθρο 45. Εισόδημα και απόκτησή του 1. Εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες είναι το εισόδημα που προκύπτει κάθε ένα οικονομικό έτος από μισθούς ημερομίσθια, επιχορηγήσεις, επιδόματα, συντάξεις και γενικά από κάθε παροχή που χορηγείται περιοδικά με οποιαδήποτε μορφή είτε σε χρήμα είτε σε είδος ή άλλες αξίες για παρούσα ή προηγούμενη υπηρεσία ή για οποιαδήποτε άλλη αιτία, το οποίο αποκτάται από μισθωτούς γενικά και συνταξιούχους (…). Άρθρο 46. Χρόνος απόκτησης του εισοδήματος
1. Χρόνος απόκτησης του εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες θεωρείται ο χρόνος που ο δικαιούχος απέκτησε δικαίωμα είσπραξής του (…).»
3. Τέλος, από τα άρθρα 7, 8, 12 και 13 του Ν.Δ.400/1970 ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Άρθρο 7, παρ. 1 (όπως ίσχυε πριν από την αντικατάστασή της από τη διάταξη του άρθρου 53, παρ. 1 του Ν.3746/2009):
«Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις με έδρα στην Ελλάδα, υποχρεούνται να σχηματίζουν επαρκή τεχνικά αποθέματα για το σύνολο των ασφαλίσεων που συνάπτουν τόσο στην Ελλάδα όσο και στα άλλα κράτη μέλη μέσω υποκαταστημάτων ή με καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Για τις ασφαλίσεις που συνάπτουν σε τρίτες χώρες οι ανωτέρω ασφαλιστικές επιχειρήσεις σχηματίζουν τεχνικά αποθέματα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, εφόσον δεν υπόκεινται σε αντίστοιχη υποχρέωση σχηματισμού στη τρίτη χώρα. 2. Τα τεχνικά αποθέματα είναι τα εξής:
Α. Τεχνικά αποθέματα ασφαλίσεων κατά ζημιών: α) … β) … γ) … κλπ.
Β. Τεχνικά αποθέματα ασφαλίσεων ζωής: α) Απόθεμα μη δεδουλευμένων ασφαλίστρων: (…) β) Απόθεμα κινδύνων σε ισχύ: (…) γ) Απόθεμα εκκρεμών ζημιών: (…) δ) i) Μαθηματικό απόθεμα: Η διαφορά μεταξύ της εκτιμούμενης αναλογιστικώς παρούσας αξίας των μελλοντικών υποχρεώσεων της ασφαλιστικής επιχείρησης και της εκτιμούμενης αναλογιστικώς παρούσας αξίας των μελλοντικών οφειλομένων ασφαλίστρων κινδύνων. Απαιτείται για τις ασφαλίσεις κλάδων I, II, IV, VI, και IX της παραγράφου 2 “ασφαλίσεις ζωής” του άρθρου 13 του παρόντος. ii) Μαθηματικό απόθεμα για τις ασφαλίσεις κλάδων VII2 και VIII της παραγράφου 2 “ασφαλίσεις ζωής” του άρθρου 13 του παρόντος: Περιλαμβάνει το πιστωτικό υπόλοιπο του λογαριασμού διαχειρίσεως των ομαδικών συνταξιοδοτικών κεφαλαίων και των ομαδικών προγραμμάτων πρόνοιας.»
Σημειώνεται ότι στην περ. VII2 του ως άνω άρθρου 13 περιλαμβάνονται: α) Η περίπτωση VII 1 όταν η ασφαλιστική επιχείρηση έχει συμβληθεί με άλλη επιχείρηση ή νομικό πρόσωπο για την διαχείριση των ομαδικών συνταξιοδοτικών κεφαλαίων του προσωπικού της και β) Η περίπτωση VII 2α όταν η ασφαλιστική επιχείρηση εγγυάται επιτόκιο και άλλες παροχές (Ασφαλισμένα ομαδικά συνταξιοδοτικά προγράμματα). Άρθρο 8
1. Ασφαλιστικές επιχειρήσεις με έδρα στην Ελλάδα, υποχρεούνται σε ασφαλιστική τοποθέτηση που συνίσταται στη διάθεση στην Ελλάδα ή σε οποιοδήποτε άλλο κράτος – μέλος της EE και του Ε.Ο.Χ. περιουσιακών στοιχείων με σκοπό τη διασφάλιση των συμφερόντων των δικαιούχων οποιασδήποτε παροχής από ασφαλιστική σύμβαση. Τα περιουσιακά στοιχεία που διατίθενται σε ασφαλιστική τοποθέτηση πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το είδος των εργασιών που ασκεί η ασφαλιστική επιχείρηση, ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια, η απόδοση και η ρευστότητα των επενδύσεων της ασφαλιστικής επιχείρησης, η οποία μεριμνά για την διαφοροποίηση και την επαρκή διασπορά αυτών των επενδύσεων. (…) 2. Η ασφαλιστική τοποθέτηση διακρίνεται σε: α) ασφαλιστική τοποθέτηση ασφαλίσεων αστικής ευθύνης από χερσαία αυτοκίνητα οχήματα, β) ασφαλιστική τοποθέτηση λοιπών ασφαλίσεων κατά ζημιών, γ) ασφαλιστική τοποθέτηση ασφαλίσεων ζωής, δ) ασφαλιστική τοποθέτηση ασφαλίσεων ζωής που συνδέονται με επενδύσεις (κλάδοι III και V) και ε) ασφαλιστική τοποθέτηση διαχειρίσεως συνταξιοδοτικών κεφαλαίων και προνοίας (κλάδοι VII2 και VIII). Άρθρο 12
2. Οι επιχειρήσεις που ασκούν ασφαλίσεις ζωής μπορούν να συνάπτουν ασφαλιστήρια ζωής, τα οποία προβλέπουν την ανεξάρτητα από την πραγματοποίηση ετησίων κερδών, υποχρεωτική επιστροφή στους δικαιούχους, ανάλογα με το μαθηματικό απόθεμα κάθε ασφαλιστηρίου, ποσοστού από την προς διάθεση απόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων, η οποία (απόδοση) πραγματοποιείται πέραν από το εγγυημένο τεχνικό επιτόκιο (…).»
1. Με τις διατάξεις των άρθρων 24 παρ. 1, 26 παρ. 7 και 54 παρ. 2 του Κ.Ν.2238/1994 (Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος – ΚΦΕ) ορίζονται τα εξής:
«ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ ΚΙΝΗΤΕΣ ΑΞΙΕΣ
Άρθρο 24. Εισόδημα και απόκτησή του
1. Εισόδημα από κινητές αξίες είναι αυτό που αποκτάται κάθε οικονομικό έτος από κάθε δικαιούχο κινητών αξιών, το οποίο προκύπτει: α. … β. … γ. … στ. Από την υπεραπόδοση επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων, που σχηματίζονται με τις διατάξεις του ν.δ.400/1970 (ΦΕΚ 22Α) για ασφαλίσεις ζωής. Άρθρο 26. Χρόνος απόκτησης του εισοδήματος
Χρόνος απόκτησης του εισοδήματος από κινητές αξίες θεωρείται: (…) 7. Για τα εισοδήματα που αναφέρονται στην περίπτωση στ’ της παρ. 1 του άρθρου 24, στην παρ. 5 του αρθ. 25, καθώς και για τις αμοιβές μελών διοικητικού συμβουλίου ανώνυμης εταιρίας, που δεν προέρχονται από τη διάθεση των καθαρών κερδών της, ο χρόνος της καταβολής ή πίστωσης αυτών στο όνομα των δικαιούχων. Άρθρο 54. Παρακράτηση φόρου στο εισόδημα από κινητές αξίες
1. … 2. Στα εισοδήματα της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 24 ενεργείται παρακράτηση φόρου με συντελεστή δεκαπέντε τοις εκατό (15%), εξαντλουμένης της φορολογικής υποχρέωσης του δικαιούχου για τα εισοδήματα αυτά.» (Όπως ισχύει μετά από την αντικατάστασή της από τη διάταξη του άρθρου 3, παρ. 11 του Ν.2579/1998 – ΦΕΚ 31/Α’). 2. Εξάλλου, με τις διατάξεις των άρθρων 45 παρ. 1 και 46 παρ. 1 του ίδιου ως άνω Κώδικα προβλέπονται τα εξής:
«ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ ΜΙΣΘΩΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
Άρθρο 45. Εισόδημα και απόκτησή του 1. Εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες είναι το εισόδημα που προκύπτει κάθε ένα οικονομικό έτος από μισθούς ημερομίσθια, επιχορηγήσεις, επιδόματα, συντάξεις και γενικά από κάθε παροχή που χορηγείται περιοδικά με οποιαδήποτε μορφή είτε σε χρήμα είτε σε είδος ή άλλες αξίες για παρούσα ή προηγούμενη υπηρεσία ή για οποιαδήποτε άλλη αιτία, το οποίο αποκτάται από μισθωτούς γενικά και συνταξιούχους (…). Άρθρο 46. Χρόνος απόκτησης του εισοδήματος
1. Χρόνος απόκτησης του εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες θεωρείται ο χρόνος που ο δικαιούχος απέκτησε δικαίωμα είσπραξής του (…).»
3. Τέλος, από τα άρθρα 7, 8, 12 και 13 του Ν.Δ.400/1970 ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Άρθρο 7, παρ. 1 (όπως ίσχυε πριν από την αντικατάστασή της από τη διάταξη του άρθρου 53, παρ. 1 του Ν.3746/2009):
«Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις με έδρα στην Ελλάδα, υποχρεούνται να σχηματίζουν επαρκή τεχνικά αποθέματα για το σύνολο των ασφαλίσεων που συνάπτουν τόσο στην Ελλάδα όσο και στα άλλα κράτη μέλη μέσω υποκαταστημάτων ή με καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Για τις ασφαλίσεις που συνάπτουν σε τρίτες χώρες οι ανωτέρω ασφαλιστικές επιχειρήσεις σχηματίζουν τεχνικά αποθέματα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, εφόσον δεν υπόκεινται σε αντίστοιχη υποχρέωση σχηματισμού στη τρίτη χώρα. 2. Τα τεχνικά αποθέματα είναι τα εξής:
Α. Τεχνικά αποθέματα ασφαλίσεων κατά ζημιών: α) … β) … γ) … κλπ.
Β. Τεχνικά αποθέματα ασφαλίσεων ζωής: α) Απόθεμα μη δεδουλευμένων ασφαλίστρων: (…) β) Απόθεμα κινδύνων σε ισχύ: (…) γ) Απόθεμα εκκρεμών ζημιών: (…) δ) i) Μαθηματικό απόθεμα: Η διαφορά μεταξύ της εκτιμούμενης αναλογιστικώς παρούσας αξίας των μελλοντικών υποχρεώσεων της ασφαλιστικής επιχείρησης και της εκτιμούμενης αναλογιστικώς παρούσας αξίας των μελλοντικών οφειλομένων ασφαλίστρων κινδύνων. Απαιτείται για τις ασφαλίσεις κλάδων I, II, IV, VI, και IX της παραγράφου 2 “ασφαλίσεις ζωής” του άρθρου 13 του παρόντος. ii) Μαθηματικό απόθεμα για τις ασφαλίσεις κλάδων VII2 και VIII της παραγράφου 2 “ασφαλίσεις ζωής” του άρθρου 13 του παρόντος: Περιλαμβάνει το πιστωτικό υπόλοιπο του λογαριασμού διαχειρίσεως των ομαδικών συνταξιοδοτικών κεφαλαίων και των ομαδικών προγραμμάτων πρόνοιας.»
Σημειώνεται ότι στην περ. VII2 του ως άνω άρθρου 13 περιλαμβάνονται: α) Η περίπτωση VII 1 όταν η ασφαλιστική επιχείρηση έχει συμβληθεί με άλλη επιχείρηση ή νομικό πρόσωπο για την διαχείριση των ομαδικών συνταξιοδοτικών κεφαλαίων του προσωπικού της και β) Η περίπτωση VII 2α όταν η ασφαλιστική επιχείρηση εγγυάται επιτόκιο και άλλες παροχές (Ασφαλισμένα ομαδικά συνταξιοδοτικά προγράμματα). Άρθρο 8
1. Ασφαλιστικές επιχειρήσεις με έδρα στην Ελλάδα, υποχρεούνται σε ασφαλιστική τοποθέτηση που συνίσταται στη διάθεση στην Ελλάδα ή σε οποιοδήποτε άλλο κράτος – μέλος της EE και του Ε.Ο.Χ. περιουσιακών στοιχείων με σκοπό τη διασφάλιση των συμφερόντων των δικαιούχων οποιασδήποτε παροχής από ασφαλιστική σύμβαση. Τα περιουσιακά στοιχεία που διατίθενται σε ασφαλιστική τοποθέτηση πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το είδος των εργασιών που ασκεί η ασφαλιστική επιχείρηση, ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια, η απόδοση και η ρευστότητα των επενδύσεων της ασφαλιστικής επιχείρησης, η οποία μεριμνά για την διαφοροποίηση και την επαρκή διασπορά αυτών των επενδύσεων. (…) 2. Η ασφαλιστική τοποθέτηση διακρίνεται σε: α) ασφαλιστική τοποθέτηση ασφαλίσεων αστικής ευθύνης από χερσαία αυτοκίνητα οχήματα, β) ασφαλιστική τοποθέτηση λοιπών ασφαλίσεων κατά ζημιών, γ) ασφαλιστική τοποθέτηση ασφαλίσεων ζωής, δ) ασφαλιστική τοποθέτηση ασφαλίσεων ζωής που συνδέονται με επενδύσεις (κλάδοι III και V) και ε) ασφαλιστική τοποθέτηση διαχειρίσεως συνταξιοδοτικών κεφαλαίων και προνοίας (κλάδοι VII2 και VIII). Άρθρο 12
2. Οι επιχειρήσεις που ασκούν ασφαλίσεις ζωής μπορούν να συνάπτουν ασφαλιστήρια ζωής, τα οποία προβλέπουν την ανεξάρτητα από την πραγματοποίηση ετησίων κερδών, υποχρεωτική επιστροφή στους δικαιούχους, ανάλογα με το μαθηματικό απόθεμα κάθε ασφαλιστηρίου, ποσοστού από την προς διάθεση απόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων, η οποία (απόδοση) πραγματοποιείται πέραν από το εγγυημένο τεχνικό επιτόκιο (…).»
III. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ
Το ασφάλισμα που καταβάλλεται δυνάμει συμβολαίου ομαδικής ασφάλισης, συνιστά έσοδο των δικαιούχων προσώπων που απαρτίζεται από επιμέρους χρηματικά ποσά τα οποία, ανάλογα με τη φύση τους, δύναται να ενταχθούν σε κάποιες από τις κατηγορίες Α’ έως Ζ’ του εισοδήματος, που ορίζονται στο άρθρο 4, παρ. 2 του ΚΦΕ. Συγκεκριμένα, τα εν λόγω επιμέρους ποσά αποτελούνται αφενός μεν από τα καταβληθέντα ασφάλιστρα και αφετέρου από τις αποδόσεις των επενδύσεων που πραγματοποιεί η ασφαλιστική εταιρεία, κατά τα αναφερόμενα στην παρ. Β’. Κατά συνέπεια, η φορολογική μεταχείριση κάθε κονδυλίου που απαρτίζει το καταβαλλόμενο ασφάλισμα, πρέπει να εξεταστεί χωριστά, ανάλογα με τη φύση του, ως ακολούθως: Α. Από τη νομολογία γίνεται παγίως δεκτό ότι από τις διατάξεις των άρθρων 648, 649 και 653 του Α.Κ. και του άρθρου 1 της Διεθνούς Σύμβασης 95 «περί προστασίας του ημερομισθίου», που κυρώθηκε με τον Ν.3248/1955, συνάγεται ότι ως μισθός στη σύμβαση εργασίας θεωρείται κάθε παροχή την οποία, σύμφωνα με τον νόμο ή τη σύμβαση, καταβάλλει ο εργοδότης στον εργαζόμενο ως αντάλλαγμα της εργασίας, δηλαδή όχι μόνο η κύρια παροχή (βασικός μισθός), αλλά και κάθε άλλη πρόσθετη παροχή που καταβάλλεται ως αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας. Έτσι, στην περίπτωση ομαδικής ασφάλισης του προσωπικού μιας επιχείρησης από τον εργοδότη ο οποίος, συνάπτοντας γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου, αναλαμβάνει να καλύπτει αυτός ολικά ή μερικά το ασφάλιστρο, η ασφάλιση αυτή, αν αποτελέσει όρο μεταξύ αυτού και των μισθωτών της εργασιακής σύμβασης, έχει χαρακτήρα μισθολογικής παροχής, η οποία συνίσταται στο δικαίωμα προσδοκίας που αποκτά ο εργαζόμενος, έως ότου πληρωθούν οι προϋποθέσεις της σύμβασης ασφάλισης για την είσπραξη ενός εφάπαξ ποσού (ad hoc Α.Π.1895/2008, 1934/2008, 843/2004, 1276/2001 κ.λπ.).
Επομένως, καθίσταται σαφές ότι τα ασφάλιστρα που κατέβαλε η εργοδότρια στην ασφαλιστική εταιρεία για λογαριασμό των εργαζομένων, στην έκταση που αποτελούν μέρος του καταβληθέντος ασφαλίσματος, συνιστούν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, κατά το άρθρο 45, παρ. 1 του ΚΦΕ, το οποίο υπόκειται σε φορολόγηση κατά τον χρόνο που οι δικαιούχοι της ασφαλιστικής παροχής (ασφαλίσματος) απόκτησαν το δικαίωμα είσπραξης αυτής (άρθρο 46, παρ. 1, εδάφιο 1 του ΚΦΕ), δηλαδή κατά τον χρόνο επέλευσης της ασφαλιστικής περίπτωσης, που εν προκειμένω συνίσταται στην επιτυχή ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Σημειωτέον ότι η διάταξη του άρθρου 34, παρ. 2, περ. β’ του Κ.Ν.2961/2001, στην οποία ορίζεται ότι θεωρούνται ως δωρεά τα ποσά ή οι συντάξεις που οφείλονται λόγω θανάτου του ασφαλισθέντος από τον ασφαλιστή σε αυτόν υπέρ του οποίου έγινε η ασφάλιση (βλ. γνωμοδότηση 683/1988 του ΝΣΚ), προδήλως δεν έχει εφαρμογή και στην υπό κρίση περίπτωση, καθόσον δεν υφίσταται ταύτιση των προϋποθέσεων εφαρμογής της εν λόγω διάταξης προς το διδόμενο ιστορικό του εξεταζόμενου ερωτήματος. Β. Με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 9 του Ν.2065/1992 προστέθηκε στην παρ. 1 του άρθρου 25 του Ν.Δ.3323/1955 περ. στ’ (ήδη περ. στ’ του προαναφερθέντος άρθρου 24, παρ. 1 του Κ.Ν.2238/1994), σύμφωνα με την οποία το εισόδημα που αποκτούν οι ασφαλισμένοι κλάδου ζωής από την υπεραπόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων, που σχηματίζονται από τις ασφαλιστικές εταιρείες, με βάση τις διατάξεις του Ν.Δ.400/1970 για ασφαλίσεις ζωής, αποτελεί εισόδημα από κινητές αξίες.
Εξάλλου, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν.Δ.400/1970, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στην Ελλάδα, υποχρεούνται να σχηματίζουν μαθηματικά αποθέματα για τις ασφαλίσεις κλάδου ζωής και κεφαλαιοποίησης που πραγματοποιούν αυτές. Τα εν λόγω αποθέματα επενδύονται, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 7 και 8 του πιο πάνω νομοθετικού διατάγματος, σε καταθέσεις, έντοκα γραμμάτια ή ομόλογα του Δημοσίου κ.λπ. Η απόδοση της εν λόγω επένδυσης διαιρείται σε δύο τμήματα, ήτοι στο πρώτο τμήμα που αφορά στο τεχνικό επιτόκιο, για την απόδοση του οποίου η ασφαλιστική εταιρεία εγγυάται ότι θα καταβληθεί οπωσδήποτε, και στο δεύτερο τμήμα που αφορά στο ποσό που θα καταβληθεί επιπλέον της απόδοσης που θα προκύψει με βάση το τεχνικό επιτόκιο. Το τμήμα αυτών των κερδών, που ενδέχεται να προκύψουν από τις εν λόγω επενδύσεις, δηλαδή της απόδοσης που, ενδεχομένως, προκύπτει επιπλέον εκείνης που αντιστοιχεί στο εγγυημένο τεχνικό επιτόκιο (υπεραπόδοση), διανέμεται στους ασφαλισμένους, ανάλογα με το μαθηματικό απόθεμα κάθε ασφαλιστηρίου συμβολαίου (βλ. άρθρο 12, παρ. 2 του Ν.Δ.400/1970). Το ποσό των διανεμόμενων αυτών κερδών, το οποίο καταβάλλεται στον ασφαλισμένο, αποτελεί εισόδημα από κινητές αξίες, υποκείμενο σε φορολογία ως εισόδημα Γ’ πηγής, κατά τη διάταξη του άρθρου 24, παρ. 1, περ. στ’ του Ν.2238/1994.
Χρόνος κτήσης του εισοδήματος, κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 26, παρ. 7 του Κ.Ν.2238/1994, είναι ο χρόνος καταβολής ή πίστωσης του ασφαλίσματος (εν προκειμένω, της αποκαλούμενης «συνταξιοδοτικής παροχής») στο όνομα των δικαιούχων. Μετά από την ισχύ της παρ. 11 του άρθρου 3 του Ν.2579/1998 (που αντικατέστησε την παρ. 2 του άρθρου 54 του ΚΦΕ), ενεργείται, στο προαναφερόμενο εισόδημα, παρακράτηση φόρου από την καταβάλλουσα ασφαλιστική εταιρεία με συντελεστή 15% και συγκεκριμένα στο εισόδημα που αποκτάται από την 1.1.1998 και μετά, όπως ορίζεται στην περ. β’ του άρθρου 32 του πιο πάνω νόμου (αντί του 10% που ίσχυε μέχρι τότε), με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης του δικαιούχου για το εισόδημα αυτό. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 54, παρ. 6, περ. β’ του ΚΦΕ, η παρακράτηση ενεργείται κατά την καταβολή ή εγγραφή του σχετικού ποσού σε πίστωση του δικαιούχου. Γ. Τέλος, ως προς το ενδεχόμενο της φορολόγησης ή μη της απόδοσης που προκύπτει από το τεχνικό επιτόκιο της επένδυσης των μαθηματικών αποθεμάτων και συνίσταται στους παραγόμενους τόκους από την επένδυση που πραγματοποίησε η ασφαλιστική εταιρεία (π.χ. καταθέσεις, έντοκα γραμμάτια κ.λπ.), δεν δύναται να δοθεί απάντηση, αφενός μεν διότι δεν έχει διατυπωθεί σχετικό ερώτημα και αφετέρου διότι δεν παρατίθενται (αν συντρέχουν) τα αναγκαία προς τούτο δεδομένα. Δ. Ενόψει των ανωτέρω, η Ολομέλεια του ΝΣΚ γνωμοδοτεί, ομόφωνα, ότι η εφάπαξ συνταξιοδοτική παροχή που εισέπραξαν οι υπάλληλοι της «ΟΕΟΑ – Αθήνα 2004», βάσει ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου, υπόκειται σε φόρο εισοδήματος, αφενός μεν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 45, παρ. 1 του ΚΦΕ, ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, κατά το μέρος αυτής που αντιστοιχεί στα καταβληθέντα ασφάλιστρα, και αφετέρου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 24, παρ. 1, περ. στ’ του ΚΦΕ, ως εισόδημα από κινητές αξίες, αν μέρος αυτής αντιστοιχεί στην υπεραπόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων που σχηματίζονται για τις ασφαλίσεις ζωής, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ.400/1970.
Το ασφάλισμα που καταβάλλεται δυνάμει συμβολαίου ομαδικής ασφάλισης, συνιστά έσοδο των δικαιούχων προσώπων που απαρτίζεται από επιμέρους χρηματικά ποσά τα οποία, ανάλογα με τη φύση τους, δύναται να ενταχθούν σε κάποιες από τις κατηγορίες Α’ έως Ζ’ του εισοδήματος, που ορίζονται στο άρθρο 4, παρ. 2 του ΚΦΕ. Συγκεκριμένα, τα εν λόγω επιμέρους ποσά αποτελούνται αφενός μεν από τα καταβληθέντα ασφάλιστρα και αφετέρου από τις αποδόσεις των επενδύσεων που πραγματοποιεί η ασφαλιστική εταιρεία, κατά τα αναφερόμενα στην παρ. Β’. Κατά συνέπεια, η φορολογική μεταχείριση κάθε κονδυλίου που απαρτίζει το καταβαλλόμενο ασφάλισμα, πρέπει να εξεταστεί χωριστά, ανάλογα με τη φύση του, ως ακολούθως: Α. Από τη νομολογία γίνεται παγίως δεκτό ότι από τις διατάξεις των άρθρων 648, 649 και 653 του Α.Κ. και του άρθρου 1 της Διεθνούς Σύμβασης 95 «περί προστασίας του ημερομισθίου», που κυρώθηκε με τον Ν.3248/1955, συνάγεται ότι ως μισθός στη σύμβαση εργασίας θεωρείται κάθε παροχή την οποία, σύμφωνα με τον νόμο ή τη σύμβαση, καταβάλλει ο εργοδότης στον εργαζόμενο ως αντάλλαγμα της εργασίας, δηλαδή όχι μόνο η κύρια παροχή (βασικός μισθός), αλλά και κάθε άλλη πρόσθετη παροχή που καταβάλλεται ως αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας. Έτσι, στην περίπτωση ομαδικής ασφάλισης του προσωπικού μιας επιχείρησης από τον εργοδότη ο οποίος, συνάπτοντας γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου, αναλαμβάνει να καλύπτει αυτός ολικά ή μερικά το ασφάλιστρο, η ασφάλιση αυτή, αν αποτελέσει όρο μεταξύ αυτού και των μισθωτών της εργασιακής σύμβασης, έχει χαρακτήρα μισθολογικής παροχής, η οποία συνίσταται στο δικαίωμα προσδοκίας που αποκτά ο εργαζόμενος, έως ότου πληρωθούν οι προϋποθέσεις της σύμβασης ασφάλισης για την είσπραξη ενός εφάπαξ ποσού (ad hoc Α.Π.1895/2008, 1934/2008, 843/2004, 1276/2001 κ.λπ.).
Επομένως, καθίσταται σαφές ότι τα ασφάλιστρα που κατέβαλε η εργοδότρια στην ασφαλιστική εταιρεία για λογαριασμό των εργαζομένων, στην έκταση που αποτελούν μέρος του καταβληθέντος ασφαλίσματος, συνιστούν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, κατά το άρθρο 45, παρ. 1 του ΚΦΕ, το οποίο υπόκειται σε φορολόγηση κατά τον χρόνο που οι δικαιούχοι της ασφαλιστικής παροχής (ασφαλίσματος) απόκτησαν το δικαίωμα είσπραξης αυτής (άρθρο 46, παρ. 1, εδάφιο 1 του ΚΦΕ), δηλαδή κατά τον χρόνο επέλευσης της ασφαλιστικής περίπτωσης, που εν προκειμένω συνίσταται στην επιτυχή ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Σημειωτέον ότι η διάταξη του άρθρου 34, παρ. 2, περ. β’ του Κ.Ν.2961/2001, στην οποία ορίζεται ότι θεωρούνται ως δωρεά τα ποσά ή οι συντάξεις που οφείλονται λόγω θανάτου του ασφαλισθέντος από τον ασφαλιστή σε αυτόν υπέρ του οποίου έγινε η ασφάλιση (βλ. γνωμοδότηση 683/1988 του ΝΣΚ), προδήλως δεν έχει εφαρμογή και στην υπό κρίση περίπτωση, καθόσον δεν υφίσταται ταύτιση των προϋποθέσεων εφαρμογής της εν λόγω διάταξης προς το διδόμενο ιστορικό του εξεταζόμενου ερωτήματος. Β. Με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 9 του Ν.2065/1992 προστέθηκε στην παρ. 1 του άρθρου 25 του Ν.Δ.3323/1955 περ. στ’ (ήδη περ. στ’ του προαναφερθέντος άρθρου 24, παρ. 1 του Κ.Ν.2238/1994), σύμφωνα με την οποία το εισόδημα που αποκτούν οι ασφαλισμένοι κλάδου ζωής από την υπεραπόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων, που σχηματίζονται από τις ασφαλιστικές εταιρείες, με βάση τις διατάξεις του Ν.Δ.400/1970 για ασφαλίσεις ζωής, αποτελεί εισόδημα από κινητές αξίες.
Εξάλλου, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν.Δ.400/1970, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στην Ελλάδα, υποχρεούνται να σχηματίζουν μαθηματικά αποθέματα για τις ασφαλίσεις κλάδου ζωής και κεφαλαιοποίησης που πραγματοποιούν αυτές. Τα εν λόγω αποθέματα επενδύονται, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 7 και 8 του πιο πάνω νομοθετικού διατάγματος, σε καταθέσεις, έντοκα γραμμάτια ή ομόλογα του Δημοσίου κ.λπ. Η απόδοση της εν λόγω επένδυσης διαιρείται σε δύο τμήματα, ήτοι στο πρώτο τμήμα που αφορά στο τεχνικό επιτόκιο, για την απόδοση του οποίου η ασφαλιστική εταιρεία εγγυάται ότι θα καταβληθεί οπωσδήποτε, και στο δεύτερο τμήμα που αφορά στο ποσό που θα καταβληθεί επιπλέον της απόδοσης που θα προκύψει με βάση το τεχνικό επιτόκιο. Το τμήμα αυτών των κερδών, που ενδέχεται να προκύψουν από τις εν λόγω επενδύσεις, δηλαδή της απόδοσης που, ενδεχομένως, προκύπτει επιπλέον εκείνης που αντιστοιχεί στο εγγυημένο τεχνικό επιτόκιο (υπεραπόδοση), διανέμεται στους ασφαλισμένους, ανάλογα με το μαθηματικό απόθεμα κάθε ασφαλιστηρίου συμβολαίου (βλ. άρθρο 12, παρ. 2 του Ν.Δ.400/1970). Το ποσό των διανεμόμενων αυτών κερδών, το οποίο καταβάλλεται στον ασφαλισμένο, αποτελεί εισόδημα από κινητές αξίες, υποκείμενο σε φορολογία ως εισόδημα Γ’ πηγής, κατά τη διάταξη του άρθρου 24, παρ. 1, περ. στ’ του Ν.2238/1994.
Χρόνος κτήσης του εισοδήματος, κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 26, παρ. 7 του Κ.Ν.2238/1994, είναι ο χρόνος καταβολής ή πίστωσης του ασφαλίσματος (εν προκειμένω, της αποκαλούμενης «συνταξιοδοτικής παροχής») στο όνομα των δικαιούχων. Μετά από την ισχύ της παρ. 11 του άρθρου 3 του Ν.2579/1998 (που αντικατέστησε την παρ. 2 του άρθρου 54 του ΚΦΕ), ενεργείται, στο προαναφερόμενο εισόδημα, παρακράτηση φόρου από την καταβάλλουσα ασφαλιστική εταιρεία με συντελεστή 15% και συγκεκριμένα στο εισόδημα που αποκτάται από την 1.1.1998 και μετά, όπως ορίζεται στην περ. β’ του άρθρου 32 του πιο πάνω νόμου (αντί του 10% που ίσχυε μέχρι τότε), με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης του δικαιούχου για το εισόδημα αυτό. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 54, παρ. 6, περ. β’ του ΚΦΕ, η παρακράτηση ενεργείται κατά την καταβολή ή εγγραφή του σχετικού ποσού σε πίστωση του δικαιούχου. Γ. Τέλος, ως προς το ενδεχόμενο της φορολόγησης ή μη της απόδοσης που προκύπτει από το τεχνικό επιτόκιο της επένδυσης των μαθηματικών αποθεμάτων και συνίσταται στους παραγόμενους τόκους από την επένδυση που πραγματοποίησε η ασφαλιστική εταιρεία (π.χ. καταθέσεις, έντοκα γραμμάτια κ.λπ.), δεν δύναται να δοθεί απάντηση, αφενός μεν διότι δεν έχει διατυπωθεί σχετικό ερώτημα και αφετέρου διότι δεν παρατίθενται (αν συντρέχουν) τα αναγκαία προς τούτο δεδομένα. Δ. Ενόψει των ανωτέρω, η Ολομέλεια του ΝΣΚ γνωμοδοτεί, ομόφωνα, ότι η εφάπαξ συνταξιοδοτική παροχή που εισέπραξαν οι υπάλληλοι της «ΟΕΟΑ – Αθήνα 2004», βάσει ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου, υπόκειται σε φόρο εισοδήματος, αφενός μεν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 45, παρ. 1 του ΚΦΕ, ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, κατά το μέρος αυτής που αντιστοιχεί στα καταβληθέντα ασφάλιστρα, και αφετέρου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 24, παρ. 1, περ. στ’ του ΚΦΕ, ως εισόδημα από κινητές αξίες, αν μέρος αυτής αντιστοιχεί στην υπεραπόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων που σχηματίζονται για τις ασφαλίσεις ζωής, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ.400/1970.
ρε λαμογια αναγνωστακη και χασαποπουλε , το θεμα αυτο το εχω διαβασει στο ποντικι εδω και τρεις εβδομαδες και εσεις πεσατε απο τα συννεφα;
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατι δεν αφησατε τον ανθρωπο να μιλησει;
γιατι δεν αναφερθηκε οτι η κα. γιαννα δασκαλακη , και αλλο ενα συστημικο στελεχος (δεν θυμαμαι το ονομα του αυτη τη στιγμη)εξαιρεθηκαν απο τη φορολογηση αυτη; γιατι απλα αναφερατε οτι τα μεγαλα στελεχη εξαιρεθηκαν; δε ξερετε τα ονοματα τους ή μηπως φοβηθηκατε μη σας βαλουν κακο βαθμο;