Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά: "η εξαθλίωση των υπερφορολογημένων νοικοκυριών δεν είναι οικονομική, πολιτική, αλλά πρόλογος γενοκτονίας..."

«Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο η Κυβέρνηση προσβλέπει στην είσπραξη πρόσθετων εσόδων 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ εκ των οποίων τα 1,4 θα προέλθουν από τις νέες κλίμακες φορολογίας εισοδήματος για μισθωτούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες, περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ από την αύξηση έως και 100% του ειδικού τέλους επιτηδεύματος και 580 εκατομμύρια ευρώ από τη φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων.

Για τις μικρομεσαίες, επιχειρήσεις οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι στο 94%των επιχειρήσεων, δηλαδή στις πολύ μικρές και στους αυτοαπασχολούμενους οι φόροι αυξάνονται δραματικά,

έως και 420% και μάλιστα σε μία περίοδο που έχουμε κατακρήμνιση της αγοραστικής δύναμης και αυξήσεις στις επιβαρύνσεις τελών. Οδηγούνται ναι ή όχι στο κλείσιμο και την καταστροφή αυτές οι επιχειρήσεις; Όλοι όσοι έχουν παραμείνει ζωντανοί, περιμένουν μία απάντηση κύριοι της Κυβέρνησης.

Κανείς λογικός άνθρωπος ,λοιπόν, δεν αντιλαμβάνεται ότι ο επερχόμενος αποδεκατισμός του μεγαλύτερου κοινωνικού-οικονομικού ιστού της χώρας που παρήγαγε και εξακολουθεί να παράγει τις περισσότερες θέσεις απασχόλησης, θα είναι ολοκληρωτικός και τίποτε πια δεν θα μπορεί να αναστρέψει την τριτοκοσμική πορεία της χώρας; Η κάθετη μείωση των εισοδημάτων εκατομμυρίων πολιτών, η εκτόξευση της ανεργίας, της φτώχειας, η συνεχιζόμενη υπερφορολόγηση μισθωτών και συνταξιούχων και η αδυναμία πάταξης της φοροδιαφυγής, η ανακατανομή του εισοδήματος σε βάρος των εργαζομένων, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, η περικοπή απαραίτητων κονδυλίων για την παιδεία, υγεία και κυρίως την άμυνα και την έρευνα, η περικοπή μέχρι αχρήστευσης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, οδηγούν την οικονομία και τους πολίτες αυτής της χώρας μπροστά σε νέα αδιέξοδα.

Μας λέτε, κύριοι της Κυβέρνησης, ότι οι υφιστάμενοι διεθνείς συσχετισμοί δεν επιτρέπουν την αμφισβήτηση των επιταγών των δανειστών μας, αφού κάτι τέτοιο θα προκαλούσε την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μα, οι ίδιοι οι δανειστές μας που μας τα επιβάλλουν αυτά διαφοροποιούνται, υποστηρίζοντας ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές στις δραστικές μειώσεις των δαπανών.

Και εσείς οι ίδιοι –ομολογουμένως σε στιγμές ειλικρίνειας- δηλώνετε ότι τα μέτρα λιτότητας, οι δημοσιονομικές περικοπές και οι φόροι που επιβάλλετε θα αυξήσουν την ανεργία και ότι ίσως τελικά όλα αυτά θα συμβάλλουν στη διαιώνιση των οικονομικών προβλημάτων της χώρας.

Η χώρα μας είναι εγκλωβισμένη σε ένα φαύλο κύκλο. Η κατανάλωση δεν μπορεί να αυξηθεί, επειδή οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να επενδύσουν -υπάρχει αδυναμία δανεισμού- και το κράτος μειώνει αντί να αυξάνει τις δαπάνες.

Τα όρια της παρεχόμενης ρευστότητας επαρκούν μόνο για το σκοπό της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, ενώ τα ελλείμματα του δημοσίου καλύπτονται με αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων, με συνέπεια να μειώνεται έτι περαιτέρω το εισόδημα των καταναλωτών.

Οι αυξήσεις των εξαγωγών δεν μπορούν να αντισταθμίσουν το κενό από τις μειώσεις των μισθών, τη μείωση των δαπανών των δημοσίων και τη συνεχιζόμενη αυξητική τάση της ανεργίας.

Πάνω σε όλα αυτά, στο όνομα της κοινής λογικής –που είναι και η μόνη που απουσιάζει από αυτό εδώ το νομοσχέδιο- δεν έχετε αντιληφθεί την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, δεν έχετε αντιληφθεί τις διεργασίες που συντελούνται στην κοινωνία. Δεν έχετε δει την οργή της, την οργή των μέχρι χθες νοικοκυραίων για τους άδικους φόρους που καλούνται να πληρώσουν και την οικονομική τους αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.

Δεν βλέπετε αυτό που έρχεται, εάν δεν ανακουφιστούν οι αδύναμοι; Δεν βλέπετε ότι κλέβετε την αξιοπρέπειά τους; Δεν βλέπετε ότι όλοι ψάχνουν μια αφορμή για να ξεσηκωθούν;

Στο όνομα της κοινής λογικής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι το κύριο ζήτημα της χώρας είναι κυρίως η αύξηση του παραγόμενου πλούτου και όχι η κατανομή και η ανακατανομή του δανεικού πλούτου. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να γίνουν οι συζητήσεις για το πώς θα δημιουργήσουμε νέες δουλειές, πώς θα ξαναχτίσουμε νέα παραγωγή, πώς θα προετοιμάσουμε την Ελλάδα του αύριο. Για να γίνουν, όμως, θα πρέπει πρώτα να δείτε ουσιαστικά την κοινωνική προστασία, την αλληλεγγύη, να ξαναδείτε τη συνοχή της κοινωνίας μας.

Χρειάζεται να στηριχθούν πάση θυσία οι αδύναμοι συμπατριώτες μας, οι άνεργοι νέοι, οι άποροι, οι ανάπηροι, οι μονογονεϊκές οικογένειες, οι οικογένειες με πολλά παιδιά, οι γέροντες.

Επειδή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φόρος είναι να παίρνεις από την τσέπη και όχι από το στόμα του φορολογούμενου, να ζητάς από το φορολογούμενο φόρους που είναι μέρος από αυτά που έχει και όχι από αυτά που φαντάζεται ότι έχει, η εξαθλίωση των υπερφορολογημένων νοικοκυριών δεν είναι οικονομική, πολιτική, αλλά πρόλογος γενοκτονίας.

Κύριοι της Κυβέρνησης, δεν σας τιμάει να εξαθλιώνετε τους ένστολους, τους στρατιωτικούς, τους πυροσβέστες, τους λιμενικούς, τους αστυνομικούς, αυτούς οι οποίοι είναι ταγμένοι στην υπηρεσία του κράτους, του έθνους και των πολιτών αυτού του κράτους, να βάζετε τεκμήριο στο τρίτο παιδί, να επιτίθεστε στους πολύτεκνους, να απολύετε κόσμο, να στέλνετε εκτός παραγωγικής διαδικασίας πολίτες και νέους, να τους στέλνετε στα συσσίτια. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας.

Έτσι, λοιπόν, επειδή εμένα θέλω να με τιμά πάντα η ψήφος μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν ψηφίζω και αυτό το νομοσχέδιο, όπως δεν έχω ψηφίσει και πολλά άλλα και γι’ αυτό είμαι υπερήφανη».