ΠΡΟΣ Αρχιεπίσκοπον Καισαρείας της Καππαδοκίας Άγιο Βασίλειο

Δευτέρα, 31 Δεκεμβρίου 2012
 
ΠΡΟΣ
Αρχιεπίσκοπον Καισαρείας της Καππαδοκίας
Άγιο Βασίλειο
Εις τον Ουρανό και εν παντί τόπο της Δεσποτείας Κυρίου του Θεού μου.
 
Καλέ μου Άγιε Βασίλη,
Φέτος θα ήθελα να σου ζητήσω μερικά δώρα, ίσως λίγο περισσότερα, αλλά δεν μπορείς να τα αρνηθείς, γιατί σαράντα ολόκληρα χρόνια δεν σε ενόχλησα ποτέ. Δε λέω πάντα με θυμάσαι, αλλά και γω ποτέ δεν ζήτησα τίποτα. Ότι μου έδινες αυτό και έπαιρνα.


Φέτος όμως θα σου ζητήσω και θα σε δεσμεύσω να μου δώσεις αυτό που θέλω. Αν δεν το κάνεις θα έχεις τους λόγους σου, αλλά να ξέρεις πολύ θα με λυπήσεις!

Θέλω να πας στα σπίτια των πατεράδων που δεν έχουν χρήματα και να χαϊδέψεις τα κεφάλια των παιδιών τους με ένα μεγάλο χαμόγελο. Δεν θέλω να τους αφήσεις δώρα. Θέλω απλά να αφήσεις την ευλογία της παρουσίας σου να μοσχοβολά όλο το χρόνο στα δωμάτια τους. Και μια και θα είσαι εκεί να αφήσεις στους γονείς για δώρο ένα μεγάλο μεγάλο κουτί με Κουράγιο και Δύναμη για να συνεχίσουν.

Θέλω να πάς στους άστεγους και να τους δώσεις ένα μεγάλο φιλί και μια μεγάλη αγκαλιά. Όσο πιο μεγάλη μπορείς. Και έτσι όπως θα λουφάξουν στον ώμο σου, να τους δώσεις για δώρο την πληροφορία πως κάποιοι αδελφοί τους, τους σκέπτονται και πονάνε γι΄ αυτούς. Πονάνε πιο πολύ και από την ζωή τους και προσεύχονται. Προσεύχονται να βρουν και πάλι τη ζωή τους, το σπίτι τους, το νοικοκυριό τους.

Θέλω να πας στους άνεργους και να τους πεις πως η δοκιμασία θα τελειώσει όταν θα έχουν κάνει ένα ακόμα βήμα στην υπομονή. Σε αυτούς όμως πρέπει να αφήσεις και από ένα Ευαγγέλιο, γιατί το να είσαι άνεργος είναι πρόβλημα, αλλά το να είσαι άεργος είναι ντροπή. Πες τους να μελετούν το λόγο του Θεού και δεν θα είναι άεργοι, αλλά θα είναι άξιοι του βλέμματος Του.

Θέλω να πας στα λεβητοστάσια και να γεμίσεις με πετρέλαιο τις δεξαμενές. Είναι χειμώνας. Οι άνθρωποι παγώνουν! Αρκετά με τις καμινάδες και τα τζάκια σου. Δες τι μπορεί να κάνεις με τον καυστήρα. Η ζέστη θα φέρει χαμόγελο! Μην το στερήσεις σε παρακαλώ από τους ανθρώπους που κρυώνουν!

Θέλω να πας στους αρρώστους και να τους πεις να μην φοβούνται το θάνατο! Πες τους πως ο Κύριος μας τους καρτερεί στην Δόξα Του. Δώσ’ τους την δύναμη να ξεπεράσουν το φόβο.

Θέλω να πας στα παιδιά που δεν έχουν γονείς. Εκεί δεν θέλω να κάνεις κάτι. Θέλω απλά να τα πάρεις αγκαλιά. Με σιωπή. Χωρίς ευχές και χωρίς δώρα. Μόνο μια αγκαλιά και αν δεν είσαι κουρασμένος φεύγοντας δώσ’ τους και ένα φιλάκι στο μέτωπο… σαν πατέρας… σαν μάνα… σαν μοναδικότητα!

Θέλω να πας στις μάνες που φέτος έχασαν τα παιδιά τους. Μην τις ξεχάσεις! Μείνε για λίγο. Όχι πολύ. Ίσα μόλις για να βεβαιωθούν πως τα παιδιά τους είναι σε άγια χέρια! Πέσ’ τους και μια κουβεντούλα αγάπης και ανακάτωσε τους ρε παππούλη λίγο τα μαλλιά με ένα χάδι. Πονάνε! Δώσε ένα άγγιγμα και ξέρω πως ο πόνος θα φύγει!

Θέλω να πας και στο φιλόπτωχο της κάθε Ενορίας. Να κάνεις ένα θαύμα!!! Να γεμίσεις το κουτί με χρήματα για να μπορέσουν οι Κληρικοί μας να βοηθήσουν όσους δεν προλαβαίνεις εσύ. Να έχουν όλοι φαγητό!!! ΟΛΟΙ σου λέω! Να μην πεινάει κανένας!

Τέλος θέλω να έρθεις και στο σπίτι μας. Μην στριμωχτείς από την καμινάδα. Έλα από την πόρτα. Είναι πάντα ανοιχτή και για τους δικούς μας και για τους ξένους. Έτσι μας έμαθε η μαμά! Να μοιράζουμε τα πάντα και στα δύο και στα τρία και στα όσα χρειαστεί. Μας έμαθε η πόρτα να είναι ανοιχτή διότι: «χαρά στο σπίτι που θα ανοίξει την πόρτα στον περαστικό, γιατί η πόρτα αυτή ανοίγει στην Παναγιά και στο Χριστό!...». Έλα θα είναι ανοιχτά. Δεν θέλουμε δώρα. Δεν θέλουμε τίποτα!!! Απλά σου έχουμε ένα κομμάτι βασιλόπιτα δικό σου. Έλα να το φας !! Να γλυκαθείς για να γλυκάνεις. Να δυναμώσεις για να δώσεις δύναμη!!! Έλα!!! Και θα φροντίσουμε να πέσει το φλουρί σε σένα! Να το πάρεις και να το κάνεις κερί στον Παράδεισο για όλους όσους πονάνε!!!

Δεν θέλω τίποτα άλλο! Ούτε για μένα, ούτε για την μάμα, ούτε για τα αδέλφια…. Έλα να πάρεις το φλουρί! Έλα να ξαποστάσεις!

Εξ’ άλλου αυτό μάθαμε από παιδιά για σένα στα κάλαντα…

«…κάτσε να φας, κάτσε να πιεις,
κάτσε τον πόνο σου να πεις,
κάτσε κάτσε να τραγουδήσεις
και να μας καλοκαρδίσεις!!!!...»

Και αν θες φεύγοντας πες και ένα τραγούδι για την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη. Έτσι για το καλό…

Υπόσχομαι να το τραγουδάω όλο το χρόνο!

Σε φιλώ και σε αγαπώ!!
Ο συνονόματός σου!!!

Υ.Γ. Να μπεις σε όλα τα σπίτια. Μην ξεγελαστείς αν δεις σκοτάδι. Σε πολλά νοικοκυριά έχουν κόψει το ρεύμα γιατί δεν είχαν χρήματα να το πληρώσουν. Μέσα είναι οι άνθρωποι!!!

Και αυτό σου το αφιερώνω!!!!
http://exprotestant.blogspot.gr/2013/01/blog-post_475.html