Πριν από 100 χρόνια, στις 28/11 του 1912, η Αλβανία ανακήρυξε την
ανεξαρτησία της. Το νέο κράτος δεν συμπεριλάμβανε ωστόσο Αλβανούς του
Κοσόβου ή της ΠΓΔΜ, οι οποίοι παρέμειναν πιστοί στην ιδέα μιας μεγάλης
Αλβανίας.
Το παλαιότερο όνειρο της ένωσης του Κοσσυφοπεδίου με την Αλβανία
επανήλθε στην επικαιρότητα μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου το
2008. Η εθνικιστική κίνηση Vetevendosja (Αυτοδιάθεση), είναι σήμερα το
τρίτο σε ισχύ κόμμα στο κοινοβούλιο στην Πρίστινα. Ο Γκλάουκ Κονούφκα,
κορυφαίο στέλεχος του κόμματος υποστηρίζει, επικαλούμενος την εκατονταετή ανεξαρτησία της Αλβανίας ότι «η εθνική ένωση Κοσσυφοπεδίου και Αλβανίας είναι αναμφισβήτητο δικαίωμα των Αλβανών, οι οποίοι άδικα χωρίστηκαν από την ιστορία». Το κόμμα του επιδιώκει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ένωση. Μέχρι σήμερα όμως το αίτημα δεν είχε επιτυχία στο κοινοβούλιο του Κοσσυφοπεδίου.
Στόχος η ένωση με την «μητέρα» Αλβανία
O Γερμανός καθηγητής Ιστορίας Όλιβερ Σμιτ
Η Vetevendosja δεν είναι η μόνη κίνηση με αλυτρωτικές ιδέες.
Παρόμοιους στόχους θέτει και το αλβανικό κόμμα Aleanca Kuq e Zi
(Κοκκινόμαυρη Συμμαχία), που ιδρύθηκε το περασμένο καλοκαίρι. Παράλληλα
υπάρχουν εθνικιστικές ομάδες Αλβανών, που ζουν στην ΠΓΔΜ, τη νότια
Σερβία και το Μαυροβούνιο, που επιθυμούν το ταχύτερο δυνατό την ένωση με
το αλβανικό κράτος.«Η ίδρυση του αλβανικού κράτους πριν από 100 χρόνια ήταν περισσότερο αποτέλεσμα συγκυριών παρά ενός μακρόπνοού σχεδιασμού της αλβανικής εθνικής κίνησης», λέει στην DW ο γερμανός καθηγητής Ιστορίας Όλιβερ Σμιτ. «Η κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και το γεγονός ότι στρατεύματα από τη Σερβία, την Ελλάδα και το Μαυροβούνιο προέλαυναν γρήγορα σε περιοχές όπου ζούσαν Αλβανοί, ανάγκασαν τις μεγάλες δυνάμεις και κυρίως την Αυστροουγγαρία και την Ιταλία να παρέμβουν επειδή ανησυχούσαν ότι η Σερβία, στενός σύμμαχος της Ρωσίας, θα επέκτεινε τα σύνορά της μέχρι την Αδριατική μετατοπίζοντας την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή. Και έτσι αναγνώρισαν το 1913 στη διάσκεψη του Λονδίνου το νέο αλβανικό κράτος με αποτέλεσμα να μείνουν εκτός των συνόρων του νέου κράτους Αλβανοί, οι οποίοι ζούσαν σε περιοχές της μετέπειτα Γιουγκοσλαβίας».
Η ιδέα της μεγάλης Αλβανίας
Στην ουσία υπάρχουν σήμερα δύο κράτη με κυρίαρχο το αλβανικό στοιχείο και πολλές περιοχές σε γειτονικές χώρες όπου στην πλειοψηφία τους ζουν Αλβανοί. Για τους εθνικιστές η ιδέα της μεγάλης Αλβανίας είναι ακόμα ζωντανή. Κυρίως στην ΠΓΔΜ και τη νότια Σερβία σημειώνονται συχνά εντάσεις ή ακόμα και βίαια επεισόδια μεταξύ των διαφόρων εθνοτικών ομάδων.
Vilma Filaj-Ballvora / Στέφανος Γεωργακόπουλος. Deutsche Welle
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.