Until When?! (Ως πότε;!...)

Ως πότε;!...

Ανοικτή επιστολή κατά παντός υπευθύνου για την απελπισία στη χώρα μου διά του τύπου.
Δυστυχώς βαδίζουμε από το χειρότερο στο χείριστο! Δεν μπορούμε άλλο πλέον να σιωπήσουμε, διότι το σιωπείν εστίν συναινείν! Πόση υπομονή πρέπει να μείνει μέσα μας και να καίει την ψυχή μας η αδικία που υφίσταται η χώρα μας;
Ως πότε θα κατρακυλάει η πατρίδα μου από το κακό στο χειρότερο; Ως πότε θα νιώθουμε ανασφαλείς οι Έλληνες στην Ελλάδα; Ως πότε θα είμαστε ξένοι στην Ελλάδα και στα ξένα Έλληνες; Ως πότε θα πρέπει να συμμεριζόμαστε όχι μόνον αλλά και να επωμιζόμαστε τα

δεινά των προσφύγων και των κυνηγημένων από την ανέχεια, την πενία και την καταπιεστική πολιτεία τους, οι οποίοι εισέρχονται σωρηδόν στην χώρα μου και παραμένουν ες αεί στη χώρα μου! Ως πότε θα αντιμετωπίζονται όλα για όλους υπό διαφορετικό πρίσμα κατά το δοκούν; Ως πότε θα νιώθουμε φυλακισμένοι στην χώρα μας; Ως πότε θα νιώθουμε ότι δεν κυβερνάμε, αλλά κυβερνιόμαστε; Ως πότε θα καταστρατηγούμε κάθε έννοια και αξία δικαίου; Ως πότε θα είμαστε στη λήθη των μεγάλων μας στιγμών; Ως πότε θα πρέπει να σκύβουμε, για να νιώθουμε ικανοποιημένοι από την ανακούφιση του βάρους της κατάντιας μας; Ως πότε το αυτονόητο, θα πρέπει να πιστοποιείται από ειδικούς τίτλους; Ως πότε θα νιώθουμε πως μας κλείσαμε σε ένα κλουβί για μάχη θανάτου (death combat) και μας έχει διαλύσει το θηρίο και ζητάει από το «Κοινό των Εθνών» τη ζωή ή το θάνατό μας; Ως πότε θα μάς διασπείρουνε το φόβο της καταστροφής; Ως πότε θα είμαστε σε παύση δημιουργίας; Ως πότε θα περιμένουμε στωικά να πεθάνουμε; Ως πότε θα βλέπουμε ότι φτιάχτηκε από τους γονείς μας, να διαλύεται, να αρπάζεται, να κλέβεται, να ληστεύεται και να βιάζεται από το κοινωνικό πλέον φαινόμενο της εγκληματικότητας; Ως πότε θα βλέπουμε την περιουσία μας και το βιός μας να φορολογείται αέναα;! Ως πότε οι λίγοι θα εργάζονται για το καλό των πολλών; Ως πότε οι πολλοί θα καμαρώνουν τους λίγους να δίνουν την μάχη των πολλών;!
Ως πότε θα πρέπει να λέμε συνέχεια «Ναι» σε ότι μας υποδεικνύεται! Ένα «ΟΧΙ» και ένα «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» έχουμε να καμαρώνουμε σε 2.500 χρόνια ιστορία και αυτό πάτε να μας το κάνετε λοβοτομή από τον γενετικό μας κώδικα;!
Δύο σημεία καμπής για την παγκόσμια ιστορία και μας το ξεπληρώνετε έτσι, λοιδορώντας μας ως τους τεμπέληδες Έλληνες, ως τους β’ κατηγορίας Ευρωπαίοι πολίτες, ως τα λαμόγια, ως τους απατεώνες;
Πείτε μας τί θέλετε επιτέλους από εμάς! Πείτε μας που μπορούμε να σας σταθούμε σύμμαχοι;! Πείτε μας πού σας έχουμε φταίξει;! Πείτε μας το τεράστιο γιατί, που η χώρα μου έχει σταματήσει να ζει, να κινείται, να παράγει;! Πείτε μας πώς θα δούμε το μέλλον του πλανήτη με αισιοδοξία. Πείτε μας που έχετε σκοπό να μας φτάσετε; Πείτε μας πού και γιατί θέλετε να μας καταντήσετε; Πείτε μας μόνο!!!
Ποιο ήταν το ασυγχώρητο ‘προπατορικό μας αμάρτημα’; Πού θέλαμε να ζήσουμε ως άνθρωποι;! Αλλά οι οδηγοί των παλαιών δεν έδειξαν καλά τον δρόμο! Και σε μία δημοκρατική πολιτεία αφέθηκε ο λαός να συμπεριφέρεται ως όχλος και το δικαίωμα του το έπραξε απαίτηση και την υποχρέωση του την ένιωσε ασήμαντη! Αφέθηκε να οδηγείται με τα ηνία της δημαγωγίας! Ο αρεστός είναι ο καλύτερος!… Δημιουργήθηκε το δόγμα του ξέρεις ποιος είμαι εγώ! Και ιδού οι συνέπειες και τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη…Μπορώ να σας απαριθμήσω ότι σε πολλά έχετε δίκιο!
Αλλά εμείς θέλουμε να αλλάξουμε! Θέλουμε να γίνουμε η Νέα Ελλάδα!
Μία παράκληση μόνο!!! Μη χωρίσετε την πατρίδα μου και μην ξυπνήσετε αρχαία μίση των φυλών των Ελλήνων! Η αποθετική και απαξιωτική σας συμπεριφορά εκεί οδηγεί!
Δώστε πίστη στο λαό!!! Δώστε ορμή στη νέα γενιά!!!
Υ.Γ.: Και αν ερωτηθεί ποιος είμαι εγώ που γράφω όλα αυτά από ένα μικρό χωριό της επαρχίας;;! – Τους απαντάω ευθέως πώς είμαι κανένας!!! Κανένας ενώπιον όλων αυτών που είχαν το θράσος να καταστρέφουν επί έτη την ηθικό-κοινωνικό-οικονομική δομή του τόπου και να αμαυρώνουν εν ονόματι ενός εκ των πιο αρχαίων πολιτισμών του πλανήτη, το όνομα της Ελλάδος μας!!! Κανένας ενώπιον όλων αυτών που φέρουν βαρύγδουπους τίτλους και τιμές μεγάλες!!!! Κανένας, ενώπιον όλων αυτών που θέτουν επί αμφιβόλω ένα γραπτό, απλά γιατί γράφει ένας αστυνομικός!!! Κανένας ενώπιον όλων αυτών που κρατούν τις τύχες μας και τις ζωές μας σαν ένα νόμισμα και αφού το στροβιλίσουν σαν την ίυγγα και μας παραζαλίσουν θα καταλήξει στο: “Μονά κερδίζουνε – Ζυγά χάνουμε!!!”
Με τιμή και προβληματισμό
Μακρυχώρι, 12/02/2012
Μιχαήλ Ν. Αβέλλας
Αν. Δημοτικός Σύμβουλος Δ. Τεμπών Λάρισας – Αστυνομικός – Μακρυχώρι Λάρισας