Ευτυχώς που μέσα στις δυσκολίες που περνούν ο τόπος και πολίτες, έρχονται και κάποιες ειδήσεις που φέρνουν αισιοδοξία για το μέλλον της πατρίδας και του λαού μας. Αναφέρομαι φυσικά στην απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία έκρινε αντισυνταγματικό το νόμο 3838/2010, γνωστό και ως «λαθρονόμο» ή ως «νόμο Ραγκούση». Βασικός σκοπός του εκτρωματικού αυτού νόμου, ήταν η αλλοίωση του ελληνικού έθνους και του εκλογικού σώματος, αφού στην πορεία του χρόνου θα μπορούσαν να λάβουν την ελληνική ιθαγένεια και το δικαίωμα ψήφου εκατομμύρια αλλοδαπών που θα έκαναν χρήση των διατάξεών του.
Δεν θα επεκταθώ στο περιεχόμενο του νόμου αυτού, αφού αυτά αναλύθηκαν σε προηγούμενο άρθρο μας, αμέσως μετά τη σχετική απόφαση του αρμοδίου Τμήματος του ΣτΕ, που είχε καταρχήν κρίνει το νόμο αντισυνταγματικό και είχε παραπέμψει λόγω σπουδαιότητας το ζήτημα στην Ολομέλεια. Πρέπει να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας για το ότι οι Δικαστές του ΣτΕ άντεξαν στις πιέσεις που τους ασκήθηκαν από θολοκουλτουριάρικους πολιτικούς, πανεπιστημιακούς και δημοσιογραφικούς κύκλους καθ’ όλο αυτό το διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στην απόφαση του Τμήματος και την απόφαση της Ολομέλειας.
Σήμερα, πλέον, είναι σαφές ότι κατέπεσαν όλες οι ασυναρτησίες που έλεγαν όλοι αυτοί που στήριζαν το νόμο και που διαχρονικά στηρίζουν ό,τι μπορεί να κάνει ζημιά στην Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Αποδείχτηκε ότι η ιθαγένεια / υπηκοότητα είναι ο νομικός δεσμός που συνδέει τον πολίτη με το κράτος και αποτελεί αποκλειστική ευχέρεια του κάθε κράτους να την απονέμει υπό τους όρους που το ίδιο επιθυμεί. Ούτε κανένα σχετικό δικαίωμα αποκτά όποιος αλλοδαπός «μπουκάρει» σε μία χώρα, ούτε καμία σχετική υποχρέωση έχει η χώρα να δίνει την ιθαγένεια σε όποιον τη ζητήσει.
Επιπλέον, και πάλι αποκλειστικό δικαίωμα του κάθε κράτους είναι να επιλέξει αν θα παίρνει ή όχι την ιθαγένεια όποιος γεννιέται στο έδαφός του. Η Αμερική και άλλες χώρες που συγκροτήθηκαν κατά τα νεότερα χρόνια και συνεπώς αποτελούν κράτη πολυεθνικής σύνθεσης που ήθελαν να προσελκύσουν πληθυσμό, εφαρμόζουν το δίκαιο του εδάφους (jus soli), δηλαδή απονέμουν την ιθαγένεια σε όποιον γεννηθεί στο έδαφός τους. Δικαίωμά τους. Αντίθετα, οι ευρωπαϊκές χώρες και γενικά όσες εμπίπτουν ιστορικά στην έννοια του «έθνους-κράτους», έχουν επιλέξει το λεγόμενο νομικά «δίκαιο του αίματος» (jus sanguinis), δηλαδή απονέμουν την ιθαγένεια μόνο σε όποιον κατάγεται από γονείς που έχουν την εθνικότητα και την ιθαγένεια του κράτους αυτού. Ένα από τα παραδείγματα των χωρών αυτής της δεύτερης κατηγορίας είναι η χώρα μας. Και πράγματι, το έθνος με την αρχαιότερη και μεγαλύτερη ιστορία, τι ανάγκη έχει να μοιράζει την ιθαγένειά του πανεύκολα και να οδηγηθεί στην αλλοίωσή του και σε μελλοντικό αφανισμό;
Για τις εξαιρετικές περιπτώσεις αλλοδαπών που έχουν έρθει νόμιμα στην πορεία των χρόνων και διέπρεψαν ή προσέφεραν στην Ελλάδα, πάντοτε υπήρχε ο θεσμός της πολιτογράφησης με την πλήρωση συγκεκριμένων προϋποθέσεων. Αυτό μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει, αρκεί να επανέλθουν οι αυστηροί όροι που υπήρχαν πριν και όχι οι ψευτοπροϋποθέσεις του νόμου Ραγκούση. Επίσης, το αν κάθε κράτος και εν προκειμένω η Ελλάδα θα εντάξει και κάποια στοιχεία «δικαίου του εδάφους» στο νομικό της πλαίσιο, δηλαδή το αν θα δίνει εκ των υστέρων την ιθαγένεια και σε παιδιά που έχουν γεννηθεί εδώ, έχουν ζήσει όλα τα χρόνια της ζωής τους εδώ, έχουν περάσει με επιτυχία όλες τις βαθμίδες της ελληνικής εκπαίδευσης, διακρίνονται στον επαγγελματικό, επιστημονικό και κοινωνικό χώρο και επιθυμούν με πρωτοβουλία τους ως ενήλικοι να ζητήσουν την ελληνική ιθαγένεια, είναι κάτι που μπορεί να εξεταστεί. Αλλά και πάλι τονίζεται ότι αυτό αποτελεί δυνατότητα / ευχέρεια του κράτους και σε καμία περίπτωση δεν έχει κάποια τέτοια υποχρέωση. Ούτε το άτομο έχει σχετικό δικαίωμα να επικαλεστεί.
Τα οικονομικά μέτρα που ψηφίστηκαν πριν από λίγες μέρες, έχουν πικράνει τον κόσμο που ψήφισε τη Νέα Δημοκρατία αλλά και άλλους πολίτες που έδειχναν ανοχή και είχαν υποδεχθεί θετικά τη θεωρία των ισοδυνάμων. Τα μέτρα περιέχουν αδικίες, πλήττουν δυσανάλογα τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα και το μούδιασμα του κόσμου είναι δικαιολογημένο. Εάν ο Αντώνης Σαμαράς θέλει να αποκαταστήσει στοιχειωδώς τα πράγματα στην κοινωνία και στον πατριωτικό κόσμο, οφείλει να υλοποιήσει την κατάργηση του νόμου Ραγκούση, κάτι που αποτελεί πάγια δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας και του ιδίου προσωπικά που το επαναλάμβανε επί τρία χρόνια σε όλες τις ομιλίες του. Την εξέλιξη αυτή επιθυμεί και η συντριπτικότατη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ύστερα και από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία πρέπει αμέσως να εφαρμοστεί, δεν υπάρχει πλέον καμία απολύτως δικαιολογία για οποιαδήποτε ατολμία ή χρονοτριβή στο ζήτημα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.