Θανάσης Μαυρίδης
Από την ώρα που ο κ. Διώτης αντικαταστάθηκε, άνοιξε ο ουρανός και άρχισε να βρέχει λίστες. Λίστες φοροφυγάδων, ύποπτων πολιτικών, παλαιών υποθέσεων. Να είναι άραγε τυχαίο; Είναι πιθανό. Εκείνο που σίγουρα δεν είναι τυχαίο είναι η διαπίστωση ενός πρώην υπουργού Οικονομικών, ότι υπάρχει διαφθορά και στο σώμα των αδιάφθορων.
Τι είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου; Ότι δεν έδωσε αμέσως όλα τα ονόματα στο ΣΔΟΕ για να μην δοθεί τροφή και χώρος σε εκβιασμούς!
Ο άνθρωπος που διατέλεσε προϊστάμενος του εν λόγω τμήματος, μας λέει ότι υπάρχουν διεφθαρμένοι στους αδιάφθορους. Κι εσείς τι κάνατε κύριε Παπακωνσταντίνου; Διοικούσατε ένα τμήμα διεφθαρμένων;
Το 2004 ο Κώστας Καραμανλής είχε προβάλει προεκλογικά το σύνθημα για την διάλυση του ΣΔΟΕ. Και αυτό διότι ο μέσος Έλληνας γνώριζε από τότε αυτό που παραδέχτηκε δημόσια ο κ. Παπακωναστντίνου έπειτα από χρόνια: Ότι οι αδιάφθοροι ήταν ένα φονικό όπλο στα χέρια διεφθαρμένων πολιτικών. Ότι πολύ γρήγορα παρέκλινε του αρχικού του σκοπού και μετατράπηκε σε έναν παράλληλο μηχανισμό άγρας πολύτιμων πληροφοριών από την γκρίζα ζώνη.
Ο κ. Καραμανλής δεν υλοποίησε την προσωπική του δέσμευση. Ίσως ήταν προτιμότερο για την πολιτική ηγεσία να χρησιμοποιήσει έναν ήδη διεφθαρμένο μηχανισμό από το να δημιουργήσει έναν άλλον...
Αν μία κοινωνία θέλει να αντιμετωπίσει την φοροδιαφυγή, πρέπει να έχει στην υπηρεσία της έναν μηχανισμό όπως το ΣΔΟΕ. Το ερώτημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ποιος θα ελέγχει την λειτουργία ενός τέτοιου οργανισμού. Αν ο έλεγχος γίνεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, τότε η κατάληξη θα είναι η ίδια κάθε φορά που θα ξεκινάει η επανεκκίνηση της λειτουργίας στου ΣΔΟΕ! Θα φτάνουμε σε τέτοιο σημείο αγανάκτησης που θα ζητάμε να στηθεί η υπηρεσία από την αρχή.
Κι εδώ ίσως η σημερινή κατάσταση κρύβει μία ευκαιρία. Δεν έχουμε –και δικαίως– εμπιστοσύνη στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και στους εκπροσώπους του. Ξέρουμε όμως ότι χωρίς έναν αποτελεσματικό μηχανισμό καταπολέμησης της φοροδιαφυγής δεν θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας. Μήπως έφτασε η ώρα να αποδεχτούμε τη λειτουργία μιας πραγματικά ανεξάρτητης αρχής; Εμείς οι πολίτες σίγουρα ναι. Για το πολιτικό σύστημα αμφιβάλλουμε. Κι αυτό διότι οι πολιτικοί δεν θέλουν να παραχωρήσουν οτιδήποτε θεωρούν ότι ανήκει στην αυλή των θαυμάτων τους...
Από την άλλη πλευρά η πλήρης ανεξαρτησία κρύβει πολλές φορές παγίδες και κυρίως εκείνη της αυτονόμησης, αν λείπουν οι μηχανισμοί εκείνοι που θα διασφαλίζουν ότι ο Οργανισμός αυτός θα λειτουργεί σε όφελος του λαού και της πατρίδας και μόνο. Θα είναι εγκληματικό να δημιουργήσουμε ένα νέο τέρας προσπαθώντας να απαλλαγούμε από αυτά που καταδυναστεύουν σήμερα την ζωή μας.
Η συμμετοχή μας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ίσως δίνει μία διέξοδο στο πρόβλημα. Την εποπτεία, δηλαδή, να την έχει κάποια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Όχι της τρόικας ή του ΔΝΤ, αλλά ενός εκλεγμένου σώματος. Τραγικό; Ασφαλώς. Δεν είναι ευχάριστο ούτε καν να το προτείνει κανείς. Αλλά, ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο;
thanasis.mavridis@capital.gr
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 6ης Οκτωβρίου
Πηγή:www.capital.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.