Κουρελόχαρτα…

Γράφει ο Βασίλης Δ. Χασιώτης
Απαριθμώ…
Ζάππειο 1….
Όχι, το φάρμακο ακόμα σκοτώνει…
Είναι άτολμο το αντίδοτο…
Πρέπει να το καταπολεμήσουμε πιο δραστικά…
Χρειάζεται πιο μαχητικό πνεύμα…
Ζάππειο 2…
Κι αυτό…
Δεν ικανοποιεί τον μαχητή…
Η ξένη κατοχική δύναμη πρέπει να νιώσει την αποφασιστικότητά μας, όπως το δέρμα μας νιώθει να ψήνεται όταν εκτίθεται γυμνό στους 42 βαθμούς…
Ζάππειο 3…

Μάλιστα εδώ είμαστε…
Αυτό ΣΥΝ τα 18 Σημεία…
Τι ισχύει απ’ όλα τα παραπάνω;
Ξέρω τι θα μου απαντήσουν, αλλά, εδώ βρίσκομαι για να δώσω τη δική μου απάντηση.
Την απάντηση που νιώθω ΩΣ ΑΠΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ :
ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΆΝΩ…
Σκέφτηκα προς στιγμή να πω κάτι για το ΠΑΣΟΚ.
Προς τι;
Σε πάνω από 100 άρθρα μου τη διετία 2010-2012, ό,τι είχα να πω για το κόμμα αυτό και τη κυβέρνησή του, το είπα.
Σκέφτηκα ακόμη να πω κάτι για τη ΔΗΜΑΡ.
Αλλά ούτε εδώ χρειάζεται.
Και γι’ αυτή, έγκαιρα είχα τοποθετηθεί λέγοντας γιατί δεν περίμενα ότι θα επέμενε στις κόκκινες γραμμές της, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ ΜΕ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Τα έγραφα όχι πριν τις εκλογές της 17 Ιουνίου, αλλά πριν τις εκλογές του Μαΐου.
Δεν αξίζει καν να αναφερθεί κανείς στη προγραμματική σύγκλιση των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης.
Μένω στη Νέα Δημοκρατία.
Την ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΣ διασωθείσα ετέρα μεγάλη κομματική εταίρο του δικομματισμού ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, και τον «πυλώνα» του κυβερνητικού συνασπισμού.
Διαβάζω τα κείμενά της στη διετία 2010-2012.
Κόκκινες γραμμές, που θα τις ζήλευε και ένας κόκκινος στρατάρχης της πάλαι ποτέ ερυθράς Ρωσίας.
ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΑ ΚΙ ΑΥΤΕΣ.
Όμως, την κατάρρευση του πολιτικού σκηνικού, δεν μπορεί να μην την ακολουθήσουν και η κατάρρευση και άλλων θεσμών.
Οι νόμοι αίφνης.
ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΑ κι αυτοί;
Να φέρω ένα απλό παράδειγμα.
Αν κάποιος υπογράψει μια σύμβαση και ο ένας εκ των συμβαλλομένων ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΘΕΤΗΣΕΙ τις υποσχέσεις του επί τη βάσει των οποίων ο έτερος συμβαλλόμενος ΚΑΛΟΠΙΣΤΑ ΔΕΧΤΗΚΕ και προχώρησε στην υπογραφή της, τότε ο εξαπατηθείς δικαιούται να ζητήσει και την ακυρότητα της σύμβασης και αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη απ’ την εκτέλεσή της.
Ακόμα κι αν μιλάμε για μια ζημιά 100 ευρώ.
Εδώ τώρα μιλάμε ότι ένα Κράτος, μια οικονομία, μια κοινωνία, διοικούνται ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ (ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΑ) ΣΕ ΜΙΑ «ΣΥΜΒΑΣΗ» (ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ) ΠΟΥ ΕΠΙΚΥΡΩΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΜΕ ΕΚΛΟΓΕΣ, η οποία αποδεικνύεται ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ότι το ένα μέρος (Η ΚΟΙΝΩΝΊΑ) ΤΗΝ ΕΠΙΚΥΡΩΣΕ ΑΦΟΥ ΕΞΑΠΑΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΖΗΜΙΑ, και δεν ανοίγει μύτη!
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Δεν έχει εφαρμογή εδώ ο νόμος;
ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΟ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!
Ποια εξουσία «υπέρ του λαού», «εκ του λαού», όταν δεν έχουμε (ΠΛΗΡΗ) ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ, και όταν φτάσαμε σε νέα «κόλπα», όπως, π.χ., ΔΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ, η λογική των κυβερνήσεων ήταν : πρώτα ψηφίζω όλα εκείνα τα μέτρα ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΙΧΑΝ ΛΑΒΕΙ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΑΠ’ ΤΟ ΛΑΟ, κι ακολούθως καλώ το λαό σε εκλογές, για να επικυρώσει στην ουσία ό,τι δεν επιθυμεί.
Ποια κατά συνείδηση ψήφος των βουλευτών, όταν ψηφίζουν ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΚΟΥΕΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ» ΚΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΩΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΡΟΕΔΡΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ ΩΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ, ή όταν μετέχουν σε ψηφοφορίες – παρωδίες ΚΡΙΣΙΜΟΤΑΤΩΝ ΝΟΜΩΝ, όπως το Μνημόνιο 2, όπου ΔΕΝ ΠΑΡΕΣΧΕΘΗ ΟΥΤΕ Ο ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ!
Και παρεμπιπτόντως, αυτό το αίσχος που το ξαναζήσαμε στο παρελθόν, που έρχεται να προστεθεί στον εξευτελισμό της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, ένα νομοσχέδιο με πλήθος κρίσιμων επιμέρους άρθρων να το εισάγουν ΩΣ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ με προφανή στόχο να μη δώσουν την ευκαιρία να καταψηφίσουν οι βουλευτές κάποια απ’ αυτά, ΔΙΟΤΙ Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΛΑ!
Ποια προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όταν τα Μνημόνια ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΛΗΤΤΟΥΝ, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ : ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΣΥΓΚΕΚΡΜΕΝΗΣ ΜΕΡΙΔΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΕΜΜΕΣΩΣ (ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ) ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ.
Λυπούμαι να πω, ότι η Δικαιοσύνη, για να έρθω και σ’ αυτή, πρέπει να προσέξει πάρα πολύ, μήπως στη συνείδηση του κόσμου ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΠΕΡΙΠΕΣΕΙ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΥΠΟΛΗΨΙΑ, να ήδη δεν έχει συμβεί. Αυτό το «λυπούμαι» το λέω, έχοντας υπόψη μου κάτι που ήδη με προβλημάτισε : την εισήγηση στο ΣτΕ (αλήθεια : απόφαση εκδόθηκε;) για τη συνταγματικότητα του (πρώτου) Μνημονίου, μια εισήγηση που ήδη τη σχολίασα σε άρθρο μου όταν εκδόθηκε, και η οποία προσωπικά με έκανε να προβληματιστώ για την πληρότητα και την ποιότητα των επιχειρημάτων που θα ανέμενα από ένα ανώτατο δικαστήριο.
Μάλιστα, πέραν όλων των άλλων, όπως σημείωνα στο άνω άρθρο μου, με εξέπληξε το γεγονός ότι δεν διαπίστωσα, εκτός λάθους, το δικαστήριο αυτό, να εξετάζει έστω και οίκοθεν αν δεν αιτείται, ΠΡΙΝ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, αν η σύμβαση αυτή, (το Μνημόνιο), πληροί ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, όπως, π.χ., αν το ένα συμβαλλόμενο μέρος, η Ελληνική Δημοκρατία, μετείχε ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ στη σύναψη της σύμβασης, αν μετείχε ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΛΗΣΗ ή ΕΣΥΡΘΗ ΣΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΕΚΟΥΣΑ ΑΚΟΥΣΑ, αν ΝΟΜΙΜΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΟΥΣΙΆΣΕΙ, ΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ (ΤΡΟΪΚΑ) ΑΣΚΗΣΕ ΚΑΤΑΔΗΛΑ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΗ ΠΙΕΣΗ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΛΗ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΩΣ ΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΩΝ ΟΡΙΩΝ ΠΙΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΜΙΑΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ, και μια σειρά άλλα ερωτήματα, που δεν είναι ανάγκη εδώ να τα αναπτύξω όλα.
Τι συνιστούν όλα τα παραπάνω ΠΟΥ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΣΑ στη δική μου αντίληψη των πραγμάτων;
ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΑ!

olympiada