Η Οξύμωρη Ένωση Αποστράτων

Του Αναστασίου Φαραντάτου, Σχη εα εα<55 ετών

Από το 2006, που αποστρατεύτηκα, παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στον χώρο των αποστράτων, με μεγαλύτερη προσοχή τα 2 τελευταία χρόνια, αφού η Πολιτεία με μια σειρά αντισυνταγματικών μέτρων, περιέκοψε το 30 % των ετήσιων αποδοχών μου και μάλιστα κάνοντας χρήση ηλικιακών κριτηρίων, όπως έκανε και σε όλους τους έντιμους Έλληνες, που απέχουν από την κυνική ομολογία «μαζί τα φάγαμε».

Έτρεφα μια κρυφή ελπίδα ότι ο κατά νόμον φορέας, που μας εκπροσωπεί, δηλαδή η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, θα επιτελούσε τον σκοπό για τον οποίο έχει ιδρυθεί.

Διαβάζω λοιπόν από την ιστοσελίδα της ΕΑΑΣ, τους σκοπούς ιδρύσεώς της, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει ως σκοπό «την επιμέλεια των συμφερόντων των μελών αυτής». Άραγε αυτή η λέξη «επιμέλεια» έχει γίνει κατανοητή από τους επικεφαλής της ΕΑΑΣ;

Μήπως νομίζουν ότι «επιμέλεια» σημαίνει να συναντούν τον κ. ΥΕΘΑ ή τους ΥΦΕΘΑ για τα κύρια θέματα που μας απασχολούν (π.χ. παραθερισμός αποστράτων!!(sic)); Μήπως επιμέλεια σημαίνει να εκδίδουν δελτία τύπου, άλλοτε για την «αξιοποίηση» του ΝΙΜΤΣ (χωρίς καμία οικονομοτεχνική μελέτη!!!), άλλοτε για τις περικοπές των συντάξεων (παραλείποντας εντελώς τυχαίως τις περικοπές λόγω ηλικιακών κριτηρίων!!!) και κάποτε για να κολακεύσουν την στρατιωτική και πολιτική ηγεσία;

Μα η ΕΑΑΣ, ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) εποπτεύεται από το ΥΠΕΘΑ διά του κ. Α/ΓΕΣ και ως εκ τούτου οι ΥΕΘΑ, ΥΦΕΘΑ κλπ έχουν υποχρέωση να δέχονται την ηγεσία της ΕΑΑΣ, άρα αυτό δεν αποτελεί επιμέλεια αλλά καθήκον και υποχρέωση.

Διαβάζω λοιπόν στο λεξικό για το λήμμα «επιμέλεια» : «η ιδιαίτερη ΠΡΟΣΟΧΗ και ΜΕΡΙΜΝΑ (κατά την εκτέλεση έγου), ο ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΖΗΛΟΣ» και μου έρχεται στο μυαλό αυθόρμητα μια αρχή του πολέμου - διότι σε πόλεμο βρισκόμαστε, για όποιον αλαφροήσκιωτο δεν το έχει καταλάβει - περί «εκλογής σκοπού και εμμονής εις αυτόν».

Ο σκοπός λοιπόν της ΕΑΑΣ «η ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ των συμφερόντων των μελών αυτής» δεν επιτυγχάνεται ούτε με φωτογραφήσεις, ούτε με ταξιδάκια, ούτε με φρουφρού και αρώματα. Επιτυγχάνεται με ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΖΗΛΟ.

Από την άλλη, θα σκεφθεί κάποιος, ο ξεχωριστός ζήλος δεν είναι αυτός που έφερε την ηγεμονεύουσα ΕΑΑΣ σε κοινό τραπέζι με άλλα 9 σωματεία, συνδέσμους και ενώσεις αποστράτων; Η ΕΑΑΣ δεν είναι αυτή που προσυπέγραψε την 22 Αυγ 2012 κοινό Δελτίο Τύπου με τους 9 (Α.Κί.Σ., ΑΝΕΑΕΔ, ΕΑΑΝ, ΕΣΠΕΑ, ΚΕΘΑ, ΠΜ/ΣΑΣΥ/ΠΝ, ΣΑ/ΣΜΥΝ, ΣΑ/ΣΣΑΣ, ΣΥΣΜΕΔ), όπου μεταξύ άλλων λέει «Εκφράζουμε την αγανάκτησή μας…., διαμαρτυρόμαστε έντονα….., δεν είμαστε πλέον διατεθειμένοι να υποκύψουμε….., καλούμε τα μέλη μας σε όλη την Ελλάδα να συμμετάσχουν στις κατά τόπους εκδηλώσεις, που θα ανακοινωθούν το επόμενο διάστημα..».

Διερωτώμαι λοιπόν, δεν είναι η πρωτοβουλία των Παραρτημάτων της ΕΑΑΣ των νομών

Λαρίσης, Μαγνησίας, Καρδίτσης, Πιερίας και Τρικάλων προς αυτή την κατεύθυνση και δεν συντάσσεται με την πρόσκληση-κάλεσμα «Καλούμε τα μέλη μας σε όλη την Ελλάδα να συμμετάσχουν στις κατά τόπους εκδηλώσεις, που θα ανακοινωθούν το επόμενο διάστημα;».

Μήπως ιδέα μεγαλείου ή λόγοι ηγεμονίας ή ίσως κάτι άλλο, που δεν αντιλαμβάνομαι, οδήγησαν την κεντρική ΕΑΑΣ να καλέσει τους «αντάρτες» για να λογοδοτήσουν; Για ποιο πράγμα; Για αυτό που όλοι μαζί θα σχεδιάσουμε εντός των προσεχών ημερών; Για αυτό που όλοι έχουν αρχικά συμφωνήσει; Μήπως τους ενόχλησε που κάποιοι προηγήθηκαν της Κυρίας Προσπαθείας; Μα η συγκέντρωση της 6^ης Σεπ 2012 στη Λάρισα, είναι προσυγκέντρωση αυτής που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα (μένει να καθορισθεί το πότε!!) Γιατί λοιπόν δεν βλέπουν αυτή την προσυγκέντρωση ως μια δευτερεύουσα προσπάθεια για υποβοήθηση της κύριας, που θα ανακοινωθεί εντός των ημερών και μάλιστα όπως έχει ήδη συμφωνηθεί, θα αποφασισθεί κατά τη συνάντηση των 10 σωματείων/ενώσεων/συνδέσμων την 6^η Σεπ 12;

Ποιο είναι το κακό μιας προσυγκέντρωσης στη Λάρισα, όταν την ίδια ημέρα θα συναντηθούμε στην Αθήνα για να αποφασίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ για το σχέδιο δράσης μας; ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ με τη συμμετοχή όλων;

Εκτός και εάν η κεντρική ΕΑΑΣ σκέφτεται να μη συμμετάσχει τελικά στις επικείμενες κινητοποιήσεις!!

Τότε ορθά όλοι θα σκεφτούμε: « (Οξυ)μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απολέσαι»