Γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος
Για να µακροηµερεύσει µια κυβέρνηση, ειδικά όταν το διεθνές περιβάλλον είναι εξαιρετικά δυσμενές για την ίδια και τη χώρα, χρειάζεται ισχυρά εσωτερικά στηρίγματα. Με πρώτο και κυριότερο την εμπιστοσύνη της πλειονότητας των πολιτών και τη συστράτευσή τους σε έναν κοινό στόχο. Αυτό είναι το αδύναμο σημείο της κυβέρνησης Σαμαρά – και των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου.
Για να µακροηµερεύσει µια κυβέρνηση, ειδικά όταν το διεθνές περιβάλλον είναι εξαιρετικά δυσμενές για την ίδια και τη χώρα, χρειάζεται ισχυρά εσωτερικά στηρίγματα. Με πρώτο και κυριότερο την εμπιστοσύνη της πλειονότητας των πολιτών και τη συστράτευσή τους σε έναν κοινό στόχο. Αυτό είναι το αδύναμο σημείο της κυβέρνησης Σαμαρά – και των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου.
Οι ψευδείς προεκλογικές υποσχέσεις – επαναδιπραγμάτευση κ.λπ. – και η ταχεία μετεκλογική διάψευσή τους είναι το πρώτο λάθος. Το δεύτερο είναι η έλλειψη σαφούς πολιτικού στόχου.
Το τρίτο είναι η εύκολη πλατφόρμα πολιτικής συμφωνίας στην οποία στηρίχθηκε η συγκρότηση της κυβέρνησης.
Πολλά τα λάθη, αλλά το μείζον στην πολιτική είναι το αποτέλεσμα. Κι αυτό, μέχρι στιγμής, είναι ότι η χώρα συνεχίζει να κινείται προς την καταστροφή. Δυστυχώς, όσο κυλάει ο χρόνος, τόσο «καίγονται» οι δυνατότητες να σταματήσει ο κατήφορος σε ένα οικονομικά και κοινωνικά ανεκτό σημείο. Η διάλυση επιταχύνεται και η διέξοδος μετατίθεται βιαίως όλο και πιο μακριά.
Δεν είναι τυχαίο ότι, το τελευταίο διάστημα, ακόμη και
ισχυροί «φρουροί» των μνημονίων κάνουν λόγο για την έλλειψη ενός
δεύτερου ή τρίτου εναλλακτικού πολιτικού και οικονομικού σχεδίου,
καθώς – πέρα από τις ποικίλες και ενίοτε αδιαφανείς προθέσεις τους –
είναι προφανής η εκ μέρους τους διαπίστωση του αδιεξόδου.
Για τους τακτικούς αναγνώστες µας είναι ίσως περιττό να θυμίσουμε
ότι αυτήν ακριβώς την ανάγκη – της προετοιμασίας δηλαδή ακόμη και για
τα «απευκταία» σενάρια – την έχουμε επισημάνει εδώ και πολλούς μήνες.
Πολύ πριν γίνει κοινός τόπος σχεδόν για όλους.
Δυστυχώς, αυτό που επικράτησε επί τριετία – και συνεχίζει να επικρατεί – είναι η πλήρης και άνευ όρων προσαρμογή και υποταγή στον καταστροφικό «μονόδρομο» των δανειστών, οι οποίοι πλέον αποδεικνύονται ανίκανοι να σώσουν όχι μόνο την ευρωζώνη, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό τους. Τώρα το κόστος θα πληρωθεί τόσο αυξημένο, ώστε να είναι αβάστακτο. Και το οικονομικό και το κοινωνικό και το πολιτικό…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.