«Aργός ή γρήγορος θάνατος»;

Το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ δεν κάνει διακοπές. Εμφανίζεται πιο επίμονο από ποτέ. Ο τύπος προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα τι είναι προτιμότερο: έξοδος από το ευρώ ή νέο κούρεμα;

«Αργός ή γρήγορος θάνατος»; επιγράφεται άρθρο της Frankfurter Rundschau για το τι μέλει γενέσθαι στην Ελλάδα: «Χρέη και μέτρα λιτότητας δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια στην Ελλάδα. Η μια κακή είδηση διαδέχεται την άλλη. Γερμανοί πολιτικοί ζητούν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ χαρακτηρίζει το ενδεχόμενο αποχώρησης 'διαχειρίσιμο'. Η πίεση προς την Αθήνα αυξάνεται. Χρειάζεται η Ελλάδα ένα νέο κούρεμα ή μήπως θα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ»;

Για τις επιπτώσεις ενδεχόμενης εξόδου η εφημερίδα σημειώνει: «Μεγαλύτερη ύφεση καθώς και χρεοκοπία των τραπεζών και του κράτους. Τα πλεονεκτήματα της υποτίμησης του νέου νομίσματος και η όποια αύξηση στις εξαγωγές θα εξανεμιστούν, μιας και η βιομηχανική παραγωγή της χώρας είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Είναι ωστόσο δύσκολο να πει κανείς τι θα είχε εν τέλει μεγαλύτερες επιπτώσεις: η έξοδος από το ευρώ ή η αυστηρή πολιτική λιτότητας. ’Η Ελλάδα έχει να επιλέξει μεταξύ ενός αργού ή ενός γρήγορου θανάτου’, λέει ο επικεφαλής της επενδυτικής τράπεζας Natixis, Πάτρικ Αρτους».

Μπροστά σε ένα δεύτερο κούρεμα;

Ζήτημα χρόνου ένα δεύτερο κούρεμα;

Όπως ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor´s έτσι και ο οίκος Moody´s εμφανίζεται πεπεισμένος ότι το ελληνικό ζήτημα θα συνεχίσει να μας απασχολεί, επισημαίνει η αυστριακή εφημερίδα Die Presse. Σε νέα έκθεσή της η Moody´s προειδοποιεί ότι μετά το κούρεμα η Ελλάδα ενδεχομένως να χρειαστεί και δεύτερο. Εξετάστηκαν 30 διαγραφές χρέους από το 1997 μέχρι σήμερα. Σε περισσότερο από το 33% των περιπτώσεων ένα δεύτερο κούρεμα κρίθηκε αναγκαίο επειδή το όφελος από την ανταλλαγή ομολόγων στο πρώτο κούρεμα ήταν μικρό σε σχέση με το συνολικό χρέος. Και έτσι ήρθε αναγκαστικά το δεύτερο κούρεμα με τη συμμετοχή του ιδιωτικού και του λεγόμενου δημόσιου τομέα.
Το ποσοστό του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στην κατοχή του δημόσιου τομέα ανέρχεται στο 73%, δηλαδή σε περίπου 194 δισ. ευρώ. Μια νέα διαγραφή θα είχε άμεση επιρροή στο ποσοστό αυτό. Σε ένα δεύτερο κούρεμα θα αναιρούνταν στην ουσία οι διαφορές μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, εκτιμά στη μελέτη της η Moodys. (Deutsche Welle)