Η λογική δεν έχει χρωματισμούς, ούτε η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας έχει κατ` ανάγκη ιδεολογική απόχρωση

Τις τελευταίες ημέρες έχουν φθάσει στα χέρια των συνταξιούχων δραματικά μειωμένες συντάξεις και μάλιστα αναδρομικά από τον Ιανουάριο. Ήταν αυτές οι μειώσεις που προσπάθησαν έντεχνα να αποκρύψουν για να μπορέσουν να κάνουν κυβέρνηση στις 6 Μαΐου οι δύο συγκυβερνώντες Σαμαράς και Βενιζέλος. Ωστόσο δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο τώρα διότι τα οικονομικά αποθέματα της χώρας είναι πολύ μειωμένα. Άρα οι περικοπές γίνονται φανερές. Κυριότερη αστοχία είναι η μείωση των πρωτογενών δαπανών κατά 2,66% ενώ έπρεπε να είχαν μειωθεί κατά 7,5 % . Τα έσοδα από ΦΠΑ είναι μειωμένα κατά 1 δις ευρώ ήδη στο πρώτο τετράμηνο του έτους. Το δε έλλειμμα του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού σημειώνει αύξηση κατά 24% σε σχέση με το 2011 ( 1,77 δις ευρώ).

Είναι ωστόσο σημαντικό να γίνει γνωστό πως αυτές οι περικοπές είναι αυτές που αποφασίστηκαν πριν το Μνημόνιο ΙΙ.

Στα μέτρα του Ιουνίου, δηλαδή στα μέτρα του των 11.5 δις ευρώ υπάρχουν και νέες περικοπές συντάξεων, που οφείλονται στην απώλεια 12 δις ευρώ από τα ασφαλιστικά ταμεία λόγω του “σωτήριου” κουρέματος του χρέους. Αυτά τα 12 δις δεν αναπληρώθηκαν, όπως τα 38 δις που χάθηκαν από τις τράπεζες, με απόφαση Σαμαρά και Βενιζέλου.

Έτσι υλοποιήθηκε το εξής παράδοξο. Οι ελληνικές τράπεζες με χρηματιστηριακή αξία 2,5 δις ευρώ σήμερα χρηματοδοτούνται με 38 δις που τα πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι. Επομένως απαιτείται να επιστρέψουν κάποια από αυτά στην αγορά μέσω ρευστότητας. Αυτό όμως όσο κι αν το ψάξουμε δεν θα το βρούμε στο Μνημόνιο ΙΙ. Και από την άλλη οι συγκυβερνώντες δεν φρόντισαν να δανειστούμε 12 δις για να διατηρήσουμε το ήδη μειωμένο επίπεδο συντάξεων.

Η Ν.Δ με την απόφασή της να επανεντάξει στο δυναμικό της την Ντόρα Μπακογιάννη ουσιαστικά προσχωρεί θριαμβευτικά στην γραμμή του Μνημονίου. Αλλά και συγχρόνως αποδέχεται την αδυναμία του να στηρίξει αυτή τη γραμμή. Είναι απόλυτα ταπεινωτικό για ένα κόμμα να διώχνει μια πολιτικό όταν αυτή είναι σε ισχύ, όπως όταν διεγράφη και να την επαναφέρει όταν η ίδια έχει τεθεί στο περιθώριο της πολιτικής από τους πολίτες. Και απόλυτα εξευτελιστικό να διώχνει από έδρες του κοινοβουλίου εκλεγμένους για να τους αντικαταστήσει με αποτυχημένους. Το ίδιο απαξιωτικό είναι να υποδέχεται κανείς πολιτικούς που έχουν εξαπολύσει μύδρους πολιτικών ύβρεων εναντίον του, όπως είναι οι βουλευτές του ΛΑΟΣ που τώρα γίνονται δεκτοί από την Ν.Δ. μετά βαΐων και κλάδων. Όλα τα παραπάνω δείχνουν έλλειμμα αρχών και αξιών, έλλειμμα σταθερού πολιτικού αποτυπώματος. Δείχνουν κυνική δίψα για εξουσία χωρίς αναστολές, χωρίς ήθος αλλά και χωρίς ιδεολογικό περίγραμμα

Θυμηδία προκαλούν οι 6 προτάσεις του κ. Βενιζέλου για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ προσπαθώντας να αντισταθεί στον αφανισμό του κόμματός του, ουσιαστικά αναιρεί τον εαυτό του και προσπαθεί να διαγράψει από την μνήμη των πολιτών την θριαμβολογία του για το Μνημόνιο ΙΙ. Αφού δέσμευσε την χώρα στην άρση ασυλίας για την δημόσια και ιδιωτική περιουσία και τον ειδικό λογαριασμό, τώρα προφασίζεται ότι θα προσπαθήσει να αλλάξει κάποια από τα άρθρα του Μνημονίου. Όμως έχοντας σταθερά τα δύο πρώτα ( άρση ασυλίας και ειδικό λογαριασμό) κρατάει δεμένη την χώρα και διατηρεί την εθνική και οικονομική κυριαρχία στους δανειστές. Να γιατί η καταγγελία του Μνημονίου είναι η μόνη στρατηγική που μπορεί να δώσει τύχη στην χώρα. Όσο για το ευρωομόλογο που προβάλλεται ως λύση- «μεσσία» οφείλουμε να τονίσουμε πως δεν είναι λάθος. Ωστόσο το ευρωομόλογο δεν χαλαρώνει σε καμία περίπτωση τα δεσμά της Ελλάδας, ούτε μειώνει σε τίποτα την σκληρότητα του σχεδίου λιτότητας και φτωχοποίησης της χώρας. Ούτε μπορεί να τα ανατρέψει το ευρωομόλογο. Η χώρα οδηγείται σε πτώχευση από την πλήρη αποτυχία του Μνημονίου ΙΙ που βασίζεται στην ίδια αποτυχημένη επιλογή : πιο πολλοί φόροι, πιο μικρές απολαβές, συντριβή μεσαίας τάξης.

Παρατηρείται μια πανσπερμία θέσεων συχνά αντιφατικών για το ίδιο θέμα από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και μια ακατανόητη εμμονή σε αριστερόστροφη ανάλυση των γεγονότων και διλημμάτων. Ο κ. Τσίπρας οφείλει να αντιληφθεί ότι η εντολή που θα δώσει ο λαός στις 17 Ιουνίου θα είναι τελική και οριστική. Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλες εκλογές . Στις 18 Ιουνίου πρέπει να έχουμε κυβέρνηση που θα υλοποιήσει την εντολή που κατά την εκτίμηση μας θα είναι σαφώς αντιμνημονιακή. Ούτε νέες εκλογές ούτε δημοψήφισμα αντέχει η κατάσταση.

Το κίνημα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων επιθυμεί σ` αυτές τις εκλογές να είναι ο καταλύτης και ο εγγυητής της εθνικής ενότητας. Θα υπηρετήσει με πάθος και αυτοπεποίθηση την εξ` ολοκλήρου απαλλαγή από το υποτελικό και αναποτελεσματικό Μνημόνιο ΙΙ . Αλλά συγχρόνως θα εξυπηρετήσει την ανάγκη να αποκτήσει κυβέρνηση ο τόπος. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αρνούνται το δίλημμα αριστερά ή δεξιά και το ονομάζουν αποπροσανατολιστικό και άκαιρο. Διότι σ` αυτή την στροφή της πολιτικής ιστορίας, οι ιδεολογίες οφείλουν να παραμεριστούν για το καλό της πατρίδας. Η λογική δεν έχει χρωματισμούς, ούτε η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας έχει κατ` ανάγκη ιδεολογική απόχρωση. Η Ν.Δ προβάλλει σαν στρατηγική την ενωμένη κεντροδεξιά ταυτίζοντας την με το Μνημόνιο! Ιστορικό λάθος είναι αυτή η θέση. Πολύ απλά διότι ο κορμός της μεσαίας τάξης που συνθλίβεται και καταστρέφεται από την πολιτική του Μνημονίου δεν δέχεται παρόμοιους συλλογισμούς. Παρόμοιο λάθος κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ που ταυτίζει το αντιμνημόνιο με την αριστερά. Πολύ απλά διότι αυτή την ώρα δεν διαδραματίζεται ταξικός αγώνας αλλά βαθύτατα πατριωτικός.