Η Ελλάδα “είναι χώρα χωρίς δικαιώματα, που η δικαιούχα εξουσία της σφίγγει το λουρί όλο και περισσότερο.”
Πριν λίγο η κ. Μπακογιάννη στον ΣΚΑΪ μας είπε ότι, θέλουμε να είμαστε στην Ευρώπη του ευρώ και να μην είμαστε απομονωμένοι...
Ουδείς θέλει κ. Μπακογιάννη να είναι εκτός ευρώ και εκτός Ευρώπης..
Αλλά για ποια Ευρώπη μιλάμε κ. Μπακογιάννη, ποια Ευρώπη θέλουμε ;;;
Διαβάστε τώρα τι γράφει ο Γκύντερ Γκρας, για το πως μας βλέπει η Ευρώπη και πως μας αντιμετωπίζει... Δείτε πως καταντήσατε την Ελλάδα με το μνημόνιο που υπογράψατε κ. Μπακογιάννη...
O γερμανός νομπελίστας Γκύντερ Γκρας στηλιτεύει την πολιτική που ασκεί η Ευρώπη στην Ελλάδα, "την κοιτίδα του ευρωπαικού πολιτισμού". Καi υπενθυμίζει στους συμπατριώτες του το ρόλo της Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ουδείς θέλει κ. Μπακογιάννη να είναι εκτός ευρώ και εκτός Ευρώπης..
Αλλά για ποια Ευρώπη μιλάμε κ. Μπακογιάννη, ποια Ευρώπη θέλουμε ;;;
Διαβάστε τώρα τι γράφει ο Γκύντερ Γκρας, για το πως μας βλέπει η Ευρώπη και πως μας αντιμετωπίζει... Δείτε πως καταντήσατε την Ελλάδα με το μνημόνιο που υπογράψατε κ. Μπακογιάννη...
O γερμανός νομπελίστας Γκύντερ Γκρας στηλιτεύει την πολιτική που ασκεί η Ευρώπη στην Ελλάδα, "την κοιτίδα του ευρωπαικού πολιτισμού". Καi υπενθυμίζει στους συμπατριώτες του το ρόλo της Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μόλις δύο μήνες μετά το ποίημά του, με το οποίο ασκούσε κριτική στην
πολιτική του Ισραήλ και το οποίο είχε προκαλέσει θυελλώδεις αντιδράσεις,
ο γερμανός νομπελίστας παρεμβαίνει ξανά στην τρέχουσα πολιτική συζήτηση
με ένα ποίημα. Αυτή τη φορά το θέμα του είναι η Ελλάδα.
«Ελλάδα, χώρα δίχως δικαιώματα»
Στο φύλλο του Σαββάτου της εφημερίδας Süddeutsche Zeitung ο Γκύντερ Γκρας υπερασπίζεται τους Έλληνες και την Ελλάδα, και στηλιτεύει την ευρωπαϊκή πολιτική έναντι της χώρας. Ο Γκρας διαμαρτύρεται επειδή η Ελλάδα “ως χρεοφειλέτης δακτυλοδείχνεται γυμνή”, μια “χώρα καταδικασμένη στη φτώχεια”, “στο χάος κοντά, επειδή στις αγορές δεν ανταποκρίνεται”. Η Ελλάδα “είναι χώρα χωρίς δικαιώματα, που η δικαιούχα εξουσία της σφίγγει το λουρί όλο και περισσότερο.” Το ποίημα αποτελείται από δώδεκα δίστιχα και είναι εμφανές ότι ο λογοτέχνης κατέβαλε μεγαλύτερη προσπάθεια να του δώσει λυρική μορφή από ότι στο επίμαχο ποίημα για την πολιτική του Ισραήλ. Πολλοί συνάδελφοι του δεν του είχαν ασκήσει μόνον έντονη κριτική για το περιεχόμενο αυτού του ποιήματος, αλλά τον κατηγορούσαν και για ατέλειες και προχειρότητα.
Στη νέα ποιητική του παρέμβαση ο Γκράς κατηγορεί τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας ότι της κόβουν την “ανάσα ζωής” με τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν κάθε τόσο. Σε αντίθεση με τον αρχαίο φιλόσοφο Σωκράτη, που μετά την καταδίκη του σε θάνατο χωρίς να φέρει καμία αντίσταση είχε πιει το κώνειο, ο Γκύντερ Γκρας συλλαμβάνει με ποιητικούς όρους τις αντιστάσεις στην πολιτική λιτότητας: “Πιες, επιτέλους πιές! ουρλιάζουν οι χειροκροτητές των κομισάριων, αλλά ο Σωκράτης με οργή επιστρέφει σε σένα το ξέχειλο ποτήρι.”
Η Ελλάδα “εκτιμάται κάτω από την αξία του παλιοσίδερου”
Απευθυνόμενος στους Γερμανούς συμπατριώτες του ο Γκύντερ Γκρας τους υπενθυμίζει τον ρόλο της Γερμανίας ως κατοχικής δύναμης στην Ελλάδα κατά την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου: "Αυτοί που έπληξαν με την βία των όπλων την ευλογημένη με νήσους χώρα, φέραν μαζί με τη στολή τον Χέλντερλιν στο σάκο.” Και σαν μια άλλη Κασσάνδρα, που όπως είναι γνωστό οι προφητείες της έβγαιναν πάντα αληθινές, ο Γκράς προειδοποιεί: “Ανούσια θα μαραζώσεις χωρίς τη χώρα, της οποίας το πνεύμα εσένα, Ευρώπη, επινόησε.” (Deutsche Welle)
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Υπεύθ. Σύνταξης Ειρήνη Αναστασοπούλου
«Ελλάδα, χώρα δίχως δικαιώματα»
Στο φύλλο του Σαββάτου της εφημερίδας Süddeutsche Zeitung ο Γκύντερ Γκρας υπερασπίζεται τους Έλληνες και την Ελλάδα, και στηλιτεύει την ευρωπαϊκή πολιτική έναντι της χώρας. Ο Γκρας διαμαρτύρεται επειδή η Ελλάδα “ως χρεοφειλέτης δακτυλοδείχνεται γυμνή”, μια “χώρα καταδικασμένη στη φτώχεια”, “στο χάος κοντά, επειδή στις αγορές δεν ανταποκρίνεται”. Η Ελλάδα “είναι χώρα χωρίς δικαιώματα, που η δικαιούχα εξουσία της σφίγγει το λουρί όλο και περισσότερο.” Το ποίημα αποτελείται από δώδεκα δίστιχα και είναι εμφανές ότι ο λογοτέχνης κατέβαλε μεγαλύτερη προσπάθεια να του δώσει λυρική μορφή από ότι στο επίμαχο ποίημα για την πολιτική του Ισραήλ. Πολλοί συνάδελφοι του δεν του είχαν ασκήσει μόνον έντονη κριτική για το περιεχόμενο αυτού του ποιήματος, αλλά τον κατηγορούσαν και για ατέλειες και προχειρότητα.
Στη νέα ποιητική του παρέμβαση ο Γκράς κατηγορεί τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας ότι της κόβουν την “ανάσα ζωής” με τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν κάθε τόσο. Σε αντίθεση με τον αρχαίο φιλόσοφο Σωκράτη, που μετά την καταδίκη του σε θάνατο χωρίς να φέρει καμία αντίσταση είχε πιει το κώνειο, ο Γκύντερ Γκρας συλλαμβάνει με ποιητικούς όρους τις αντιστάσεις στην πολιτική λιτότητας: “Πιες, επιτέλους πιές! ουρλιάζουν οι χειροκροτητές των κομισάριων, αλλά ο Σωκράτης με οργή επιστρέφει σε σένα το ξέχειλο ποτήρι.”
Η Ελλάδα “εκτιμάται κάτω από την αξία του παλιοσίδερου”
Η Ελλάδα “είναι χώρα χωρίς δικαιώματα, που η δικαιούχα εξουσία της σφίγγει το λουρί όλο και περισσότερο.”
Η Ευρώπη, που η κοιτίδα της είναι η Ελλάδα και που ως σήμερα ακόμη
αναγνωρίζει ως συστατικό στοιχείο της ταυτότητάς της τον αρχαίο ελληνικό
πολιτισμό, υπονομεύει κατά τον γερμανό νομπελίστα με την πολιτική της
λιτότητας τις ίδιες τις αξίες της: “Αυτό που αναζήτησες με την ψυχή, που
πίστεψες πως βρέθηκε, βγαίνει ασήμαντο τώρα, εκτιμάται λιγότερο κι από
τα παλιοσίδερα.”Απευθυνόμενος στους Γερμανούς συμπατριώτες του ο Γκύντερ Γκρας τους υπενθυμίζει τον ρόλο της Γερμανίας ως κατοχικής δύναμης στην Ελλάδα κατά την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου: "Αυτοί που έπληξαν με την βία των όπλων την ευλογημένη με νήσους χώρα, φέραν μαζί με τη στολή τον Χέλντερλιν στο σάκο.” Και σαν μια άλλη Κασσάνδρα, που όπως είναι γνωστό οι προφητείες της έβγαιναν πάντα αληθινές, ο Γκράς προειδοποιεί: “Ανούσια θα μαραζώσεις χωρίς τη χώρα, της οποίας το πνεύμα εσένα, Ευρώπη, επινόησε.” (Deutsche Welle)
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Υπεύθ. Σύνταξης Ειρήνη Αναστασοπούλου
Τον τύπο αυτό τον "ανακάλυψα" να γράφει θεωρίες στην επενδυτική μπροσούρα της εταιρίας του Zug που προωθούσε "επενδύσεις για το καλό του κόσμου". Ως τότε τον ήξερα για αριστερίζοντα λογοτέχνη και δεν με απσαχολούσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην επενδυτική μπροσούρα είδα ένα φασιστικό και ανελέυθερο πρόσωπο μασκαρεμένο πίσω από "ευρωπαϊσμό" και "αντιαμερικανισμό".
Και με επιφύλαξη ότι μπορεί να παραβλέπω φαντάσματα, κάτι τέτοιες δακρύβρεχτες δηλωσεις, αναρωτιέμαι, εάν έχουν σκοπό να αναδείξουν προόβλημα, ή να πουν (με την ίδια συμπόνοια που έστελναν οι θείοι του τύπου ανρθώπους στην ανακύκλωση) την κυνική αλήθεια, "σκάσε κολύμπα, και πες ευχαριστώ για τα αποφάγια".
Αν δεν προκύψει εθνική ή ελληνική ή ελληνοκεντρική λύση, (όσο δυσάρεστη και εάν είναι βραχυπρόθεσμα) ο Ελύτης και ο Ρίτσος θα υποκατασταθούν από τέτοιους μέσα σε μία γενιά.
Για τον κύριο είχα γράψει στο http://archaeopteryxgr.blogspot.com/2010/10/blog-post_14.html
προς archaeopteryx Ο ανθρωπος μας υποστηρίζει ρε φίλε, και εσύ του τα χώνεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ανθρωπος μας υποστηρίζει ρε φίλε, και εσύ του τα χώνεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήλες να μας υποστηρίζει; Μακάρι. Εγώ κουμπώνομαι. Ξέρεις... ο καλός Γερμανός, κακος Γερμανός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να μας στηρίζει. Ή λέει ωμά ότι μας πηδάνε να δει αν θα αντιδράσουμε. Μέρες που είναι ΟΟΟΛΟΙ μας στηρίζουν μπας και βγάλει αυτοδυναμία το δίδυμο