Αν………….

Ο Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ (Rudyard Kipling ) γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1865 στην Βομβάη της Ινδίας και οι γονείς του μετακόμισαν στην Μεγ. Βρετανία όταν ήταν 5 ετών . Ήταν Βρετανός συγγραφέας, ποιητής και δοκιμιογράφος και έγινε ιδιαίτερα γνωστός για το «Βιβλίο της ζούγκλας» (1894), το μυθιστόρημα «Κιμ» (1901) και το ποίημα «Αν…» (1910) το οποίο αποτελεί έναν κατάλογο ευγενών παραινέσεων προς το γιό του, ο  οποίος σκοτώνεται  το 1915 σε ηλικία 18 ετών στη μάχη του Loos κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου.

Το 1907 σε ηλικία 42 ετών του απονεμήθηκε το Νόμπελ λογοτεχνίας καθιστώντας τον μέχρι σήμερα τον νεαρότερο κάτοχο του βραβείου . Απεβίωσε στις 18 Ιανουαρίου 1936.

Ελάχιστοι από εμάς γνωρίζουν την συνεισφορά του στην Ελληνική λογοτεχνία καθότι το 1918 μετέφρασε τμήμα του Εθνικού μας Ύμνου. Πέραν τούτου όμως οι παραινέσεις του Κίπλινγκ προς το γιό του αποτελούν κατά κάποιο τρόπο μια παραλλαγή των Δελφικών Παραγγελμάτων τα οποία υπήρξαν αντίστοιχες παραινέσεις – εντολές των επτά σοφών της αρχαιότητας προς τους αρχαίους Έλληνες.

Αν………..οι Έλληνες ακολουθούσαν στο ελάχιστο κάποιες από αυτές τις παραινέσεις (αρχαίες και νεώτερες) πόσο διαφορετικοί θα είμαστε σήμερα……………..

Παρατίθεται μια απόδοση του ποιήματος “Αν”.

Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη
κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,
αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία,
κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό,
αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που ’χεις κερδίσει,
στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση,
αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά
αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά,
αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα,
κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σ’ έχουν αδικήσει,
αν μπορέσεις τ’ όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου,
κι αν μπορέσεις ν’ αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει,
αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην χαρά και στην οδύνη,
αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει,
αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις,
αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις,
αν ποτέ δεν σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί,
αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ,
αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις
όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα φταις.

Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία
και τα ίδια σου τα λόγια να τ’ ακούς παραλλαγμένα,
αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ’ναι μια δημιουργία
και ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα.

Αν οι φίλοι σου κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν
αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν
αν τους πάντες λογαριάζεις μα… κανένα χωριστά,
αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά…

Τότε παιδί μου…………………

Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου…
Θα ’σαι άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα ’ναι δική σου!

Χείλων