Περί Έθνους και Ιστορίας

Αφορμή για το παρόν άρθρο απετέλεσε ανάρτηση ιστοσελίδας
 περιέχουσα αποσπάσματα τηλεοπτικών εκπομπών
στα οποία διαφαίνεται προσπάθεια να πεισθούν οι τηλεθεατές για την ανάγκη επαναπροσδιορισμού των ιστορικών γεγονότων του Ελληνικού Έθνους και κατ’ επέκταση την ανάγκη αναθεώρησης των εννοιών Έθνος  – Κράτος  - Ιστορία από την μέχρι τώρα ισχύουσα συμπαγή θεώρηση προς κάτι ευρύτερο – αόριστο – γενικευμένο – σύγχρονο (sic!). 

Θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν η χρονική συγκυρία εκδήλωσης σε μια περίοδο που η Ελλάδα βάλλεται πανταχόθεν και ποικιλοτρόπως (οικονομικά – πολιτικά – πολιτιστικά – πολιτισμικά). 

Κατ’ αρχάς είναι χρήσιμο να αναφερθούν τέσσερις ορισμοί οι οποίοι επιλύουν τυχόν παρανοήσεις, ή παρερμηνείες ως προς την ετυμολογία - νόημα των λέξεων: 

ιστορία η [istoría] Ο25 : I1. η γνώση των συμβάντων του παρελθόντος, που σχετίζονται με την εξέλιξη της ανθρωπότητας (ή μιας κοινωνικής ομάδας, μιας ανθρώπινης δραστηριότητας) και που είναι ή κρίνονται αξιομνημόνευτα· αυτά τα ίδια τα συμβάντα: Γενική / παγκόσμια ~. H ~ ενός έθνους / ενός λαού / μιας περιόδου / μιας εποχής. H ~ του ελληνικού έθνους. H ~ της αρχαίας Ελλάδας. Μεσαιωνική ~. Πολιτική / κοινωνική / οικονομική ~. ~ της Φιλοσοφίας / της Τέχνης / των θρησκευμάτων. || Ιερά ~. 2. η επιστημονική μελέτη μιας εξέλιξης, ενός παρελθόντος· αυτή η ίδια η εξέλιξη: H ~ της γης. 3. το σύνολο των γνώσεων που αναφέρονται στο παρελθόν και στην εξέλιξη της ανθρωπότητας· η επιστήμη και η μέθοδος που μας επιτρέπει να αποκτήσουμε αυτές τις γνώσεις· η εξέλιξη του ανθρώπου ως αντικείμενο μελέτης: Πηγές / ντοκουμέντα / μέθοδοι της ιστορίας. Καθηγητής της ιστορίας. 4. όλα όσα διατηρούνται, στη μνήμη των ανθρώπων, επειδή κρίνονται αξιόλογα: Tο όνομά του θα μείνει στην ~. ΦΡ γράφω ~, για κπ. που θα τον θυμούνται οι μεταγενέστεροι λόγω του αξιόλογου έργου του. κάποιος ή κτ. παίρνει τη θέση* του στην ~.

Πηγή: Λεξικό Τριανταφυλλίδη http://www.greek-language.gr

έθνος το [éθnos] Ο46 : σύνολο ανθρώπων που διακρίνεται και θέλει να διακρίνεται ως τέτοιο με βάση μια μακρόχρονη συνοίκηση στον ίδιο γεωγραφικό χώρο, μια κοινή ιστορική και πολιτιστική εξέλιξη, μια (υποθετική ή πραγματική) φυλετική ομοιογένεια· (πρβ. εθνότητα, λαός, γένος, φυλή): Γαλλικό / γερμανικό / αμερικανικό ~. Tο ~ των Ελλήνων. H ιστορία / οι παραδόσεις / η γλώσσα / ο πολιτισμός / το παρελθόν / το μέλλον ενός έθνους. Τα ιδεώδη / τα ιδανικά / τα οράματα ενός έθνους. H ελευθερία / η ανεξαρτησία / οι αγώνες ενός έθνους. H πνευματική / η πολιτική ηγεσία του έθνους.

Πηγή: Λεξικό Τριανταφυλλίδη http://www.greek-language.gr

έθνος το· έθνο. α) Λαός, έθνος: (Διγ. Z 1798)· β) πλήθος ανθρώπων, κόσμος: Εξαύτες τες δύο μερές εσέβαιναν τα έθνη (Θησ. Ζ´ [1155]). 2) (Πληθ.) αλλόθρησκοι, εθνικοί, ειδωλολάτρες: τα είδωλα, … των έθνων (Χρον. Μορ. H 783). [αρχ. ουσ. έθνος. Η λ. και σήμ.]

Πηγή: Λεξικό Κριαρά http://www.greek-language.gr

κράτος το [krátos] Ο46 : 1α. η ανώτατη πολιτική εξουσία, η οποία, οργανωμένη σε νομικό πρόσωπο, ασκείται σ΄ ένα σύνολο ανθρώπων εγκατεστημένων μόνιμα σε μια συγκεκριμένη χώρα: Ο αρχηγός του κράτους. Σχέσεις κράτους και εκκλησίας. H επιχείρηση περιήλθε στο ~. Tο ελληνικό ~ έκανε προσφυγή στον ΟHΕ. Tα Γενικά Aρχεία του Kράτους. Kατάλυση του κράτους. Εθνικό ~. Ομόσπονδο ~. Πόλη* ~. || ~ δικαίου. ~ πρόνοιας*. Aστυνομικό* ~. (έκφρ.) ~ εν κράτει, η αυτονομία την οποία αποκτά ένα πρόσωπο ή μία ομάδα, πέρα από τα καθορισμένα και επιτρεπτά όρια της κυβερνητικής δραστηριότητας. β. η γεωγραφική έκταση στην οποία ισχύει η εξουσία ορισμένου κράτους· επικράτεια: Tα όρια του ελληνικού κράτους. 2. (λόγ.) η εξουσία, η κυριαρχία: Ο Xριστός κατέλυσε το ~ του θανάτου. (έκφρ.) υπό το ~: Yπό το ~ του φόβου / του πανικού / της μέθης. κατά ~, ολοκληρωτικά, ολοσχερώς: Hττήθηκαν κατά ~. κρατίδιο το YΠΟKΟΡ στη σημ. 1.

Πηγή: Λεξικό Τριανταφυλλίδη http://www.greek-language.gr

Οι προαναφερόμενοι ορισμοί αφορούν στην επιστημονική τεκμηρίωση των υπό αμφισβήτηση εννοιών και κάθε περαιτέρω ανάλυση θεωρείται περιττή. Εξάλλου…….σοφόν το σαφές (Ευριπίδης 480-404 πΧ).

Η ιστορία μεταξύ άλλων καταγράφει γεγονότα που διαμόρφωσαν την μέχρι τούδε εξέλιξη του Έθνους αποτελώντας τρόπον τινά «ληξιαρχείο» αυτού. Κατά συνέπεια δεν επιδέχεται ερμηνείας (κατά το δοκούν) και ακόμη περισσότερο παρερμηνείας, συνεπώς κάθε παρόμοια προσπάθεια δεν θεωρείται «έρευνα» αλλά «κοινωνικός σχολιασμός». 

Οι νεωτερισμός  – προοδευτικότητα δεν μπορούν να επηρεάσουν την Ιστορία, δια τον απλούστατο λόγο, ότι σε περίπτωση που διαπιστωθούν τέτοιου είδους φαινόμενα (νεωτερισμού  – προοδευτικότητας) σε κάποιον τομέα (επιστημονικό, στρατιωτικό, λογοτεχνικό, πολιτιστικό, κ.λ.π) τα αναδεικνύει η ίδια η Ιστορία (…………χωρίς ίχνος μικροψυχίας). Εν ολίγοις τα εν λόγω φαινόμενα τα καταγράφει η ιστορία και δεν γράφουν αυτά ιστορία. 

Η Ιστορία δεν αλλάζει και δεν ξαναγράφεται (ο γέγονε, γέγονε), αντιθέτως συμπληρώνεται ……………….εξάλλου όταν εκδοθεί ένα βιβλίο παραμένει ως έχει το μόνο που μπορεί να προστεθεί σε αυτό είναι προσθήκες. 

Η Ιστορία δεν είναι άψυχη, καταγράφει τα πάντα……….πρόσωπα, πολέμους, ανακαλύψεις, επιτεύγματα, έργα, συναισθήματα……………..αμφισβητήσεις και τα αποδίδει αυτούσια μη εξαιρουμένων των επιπτώσεων (θετικών ή αρνητικών). Οι ψυχρές και υπολογιστικές προσεγγίσεις ουδεμία χροιά προσφοράς έχουν παρά μόνον παραποίησης και διαστρέβλωσης.

Το αποτέλεσμα στην προσπάθεια πειθούς των Ελλήνων περί επαναπροσδιορισμού – συσχετισμού των εννοιών Έθνος & Ιστορία δίδεται «λακωνικά» από τον επιφανέστερο κωμωδιογράφο:

 Ου με πείσεις, καν με πείσεις. Αριστοφάνης (445-386 πΧ).

 Ειδικότερα για την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης 1821, είναι χρήσιμη η κάτωθι αναφορά στον Κων/νο Παπαρρηγόπουλο ως προς τη χρήση της λέξης Έθνος:

 Η εν έτει 1821 αρξαμένη επανάστασις υπήρξεν ομολογουμένως το καθολικότερον όλων των κατά της οσμανικής κυριαρχίας επαναστατικών κινημάτων όσα εν τω προηγουμένω βιβλίω ιστορήσαμεν. Τούτο δε ου μόνον ένεκα της προαχθείσης δια του χρόνου υλικής και ηθικής του Έθνους δυνάμεως…………….    

Πηγή: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους 6^η έκδοση έτος 1930  τόμος 6 μέρος Α σελ. 5

_______________________________________________

Εν κατακλείδι……………

Όταν επιχειρούμε να αμφισβητήσουμε τα γεγονότα, προβάλουμε επιχειρήματα, τεκμηριωμένα και αδιαμφισβήτητα. Οι μακροσκελείς αναφορές, οι υποθέσεις, οι εκτιμήσεις, οι αναγωγές, οι ρητορείες δεν αποτελούν αποδείξεις και φυσικά δεν πείθουν……

Χωρὶς ἀρετὴ καὶ πόνο εἰς τὴν πατρίδα καὶ πίστη εἰς τὴν θρησκεία τους ἔθνη δὲν ὑπάρχουν.
Καὶ προσοχὴ νὰ μὴν τοὺς ἀπατάγη ἡ ῾διοτέλεια.
Καὶ ἂν σκοντάψουν, τότε εἰς τὸν κρεμνὸν θὰ πηγαίνουν, καθὼς τὸ πάθαμεν ἐμεῖς.
Ὅλο εἰς τὸν κρεμνὸν κυλάμεν κάθε ῾μέρα…
                                                                                               Μακρυγιάννης
 
Χείλων