Αθέατη τρομοκρατία

Τα πράγματα, όσο ο καιρός περνάει, ζορίζουν ακόμα περισσότερο.

Επιστρέφοντας στο σπίτι χθες το απόγευμα απ’ την δουλειά, ενημερώνομαι απ’ τους άνεργους γονείς μου για κάτι, που τους είχε αναστατώσει κι αυτό ήταν ευδιάκριτο.

Με ενημέρωσαν λοιπόν, ότι νωρίτερα το μεσημέρι, είχε περάσει ένας δικαστικός κλητήρας, για να μας παραδώσει ένα έγγραφο. Το έγγραφο, ήταν μια διαταγή πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών, προς μία ιδιωτική εταιρεία

από την οποία το σπίτι μου, καλύπτει τις ανάγκες του, σε ηλεκτρικό ρεύμα. Για την ώρα, θα κρατήσω το όνομα της επιχείρησης για τον εαυτό μου, διότι με όσα παρατηρώ γύρω μου, λογικό νομίζω είναι, να διστάζω να την αναφέρω επωνύμως. Είμαι όμως στην διάθεση, όποιου το ζητήσει.

Ποιο είναι το ζητούμενο;

Παραδέχομαι, ότι έχουμε μια ληξιπρόθεσμη οφειλή, αξίας 75 ευρώ. Υπάρχει επιπλέον μια οφειλή, άλλων 70 ευρώ, που λήγει τις 30 του Γενάρη, για τις παροχές που η εν λόγω εταιρεία μας προσφέρει. Το «χαράτσι» της ΔΕΗ, δεν το έχω πληρώσει ακόμα.

Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά;

Στην διαταγή πληρωμής που το όργανο της δικαιοσύνης μας παρέδωσε, απαιτούν να τους καταβάλλουμε άμεσα και τα 75 ευρώ που έληξαν και, τα 70 ευρώ που λήγουν τέλος του μήνα και, την πρώτη δόση του «χαρατσιού» που ανέρχεται στα 280 ευρώ!!! Σύνολο δηλαδή των απαιτήσεων της ιδιωτικής εταιρείας, επαναλαμβάνω, που μας παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα, 425 ευρώ.

Επικοινώνησα με το τηλεφωνικό κέντρο της εταιρείας άμεσα. Ούτε λίγο – ούτε πολύ, η υπάλληλος που συνομίλησα, με μισή καρδιά και αρκετά φοβισμένη από την ένταση με την οποία της ζητούσα εξηγήσεις, επιβεβαίωσε όλα τα παραπάνω.

Με βάση όλα αυτά τα δεδομένα, θέλω να θέσω στον δημόσιο διάλογο, τα ακόλουθα ερωτήματα:

Ποιος εξουσιοδότησε μια ιδιωτική εταιρεία, να διατάξει την πληρωμή ενός φόρου που ένας πολίτης οφείλει στο κράτος;

Από πότε κάποιος σε διατάζει να πληρώσεις ένα χρέος προς αυτόν, που δεν έχει λήξει, με αυτόν τον τρόπο;

Για την τρομοκρατία που πολίτες δέχονται, από πού αποζημιώνονται και πως;

Ποιο είναι αλήθεια το νομικό πλαίσιο εκείνο που ένας πολίτης μπορεί να προστατευτεί από τέτοιες πρακτικές που πολύ φοβάμαι, θ’ αποτελούν πλέον καθημερινό φαινόμενο;

Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα. Δεν θέλω όμως να κουράσω τους αναγνώστες αυτών των γραμμών, καθώς επίσης, φοβάμαι, πως αν γράψω κάτι επιπλέον τούτη την ώρα που είμαι ακόμα εν θερμώ, ίσως χάσω το δίκιο μου.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Ναούμης Νικόλαος

Πολιτικός επιστήμονας
http://naoumis-nikos.blogspot.com/2012/01/blog-post_13.html