Όταν ο Κίμων… περπατεί!

Νίκος Ναούμης

πολιτικός επιστήμονας

Είναι ν’ απορεί μετά κανείς γιατί η χώρα μας έχει φτάσει στο σημείο να έχει τον σβέρκο της τεντωμένο, περιμένοντας καρτερικά το σπαθί του δημίου να κατέβει σ’ αυτόν…;

Το ερώτημα βέβαια, μάλλον ρητορικό θα το έλεγε κανείς, δυστυχώς, έχει εύκολη απάντηση. Όχι! Όχι, κανείς δεν πρέπει ν’ απορεί, όταν φέρει στο μυαλό του την φάτσα του Κίμωνα.

Με αφορμή το περιστατικό που συνέβη το Σάββατο ξημερώματα,

όλη η σαπίλα ενός συστήματος, του μεταπολιτευτικού συστήματος, βγήκε στην επιφάνεια και κοντεύει να μας πνίξει, με την μπόχα και την δυσωδία της. Για όσους δεν γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί, απλά θ’ αναφέρω συγκλίνουσες πληροφορίες, οι οποίες κάνουν λόγο για άρνηση σε έλεγχο από την αστυνομία, ενός ανθρώπου, ο οποίος και υπουργός υπήρξε και, συνυπεύθυνος εν μέρει μπορεί να θεωρηθεί, για την σημερινή μας κατάντια, στον βαθμό βέβαια που τα διάφορα αξιώματά του κατά καιρούς υπηρέτησε, του έδιναν την δυνατότητα να παίρνει αποφάσεις, καίριες για την πορεία του τόπου. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Κίμωνας, τραυμάτισε κιόλας με το όχημά του και ένα από τα όργανα της τάξης, που είχαν την ατυχία να σταθούν εμπόδιο στον δρόμο του.

Ύστερα από αυτό το σκηνικό που περιέγραψα παραπάνω, ποια θα ήταν η τύχη ενός οποιουδήποτε θνητού, ενός οποιουδήποτε Έλληνα πολίτη με λίγα λόγια; Σύλληψη – κρατητήριο – δικαστήριο. Διαδικασία αυτοφώρου το λένε αυτό. Κι επειδή η παράβαση έγινε Σάββατο και την επομένη τα δικαστήρια δεν λειτουργούν λόγο αργίας, μένεις πίσω απ’ τα κάγκελα μέχρι να έρθει Δευτέρα που, με βραχιολάκια στα χέρια θα σε πάνε να δικαστείς. Είπαμε, για τους κοινούς θνητούς αυτά τα ωραία. Για τον Κίμωνα τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά! Για τον Κίμωνα κι ένα ολόκληρο σύστημα που μας έφερε ως εδώ, ισχύει άλλος νόμος. Ο νόμος της ζούγκλας. Ο νόμος δηλαδή που λέει ότι ο δυνατότερος, επικρατεί του αδύναμου ή, για να το θέσω λίγο καλύτερα, ο βυσματίας, αυτός που έχει μέσο, καθαρίζει με τον λόγο του κι αν χρειαστεί, μ’ ένα τηλέφωνο στον… μπάρμπα! Φυλακή και κρατητήριο, άγνωστες λέξεις για τους Έλληνες επαγγελματίες της πολιτικής.

Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο σκληρή κι αν είναι. Ένα ολόκληρο σύστημα, το σύστημα του βαθέως ΠΑΣΟΚ, του οποίου εξέχων μέλος αποτελούσε κι αποτελεί ο Κίμων Κουλούρης, γαλούχησε μια ολόκληρη γενιά, την γενιά των γονιών μας με αυτή την νοοτροπία. Την νοοτροπία δηλαδή που ο νόμος υπάρχει μόνο για τους ηλίθιους και τους αντιδραστικούς. Μια ολόκληρη γενιά πολιτικών, η γενιά των συνοδοιπόρων του Κίμωνα, καλλιέργησε στην πατρίδα μας ήθη, τα οποία έχουν προσαρτηθεί στο DNA του νεοέλληνα. Βόλεμα, ρουσφέτι, κομπίνα, λαμογιά. Αυτό το σύστημα, έμαθε στον νεοέλληνα, να μην πληρώνει φόρους, να λαδώνει για να συνδιαλέγει πιο γρήγορα, να βολεύεται στο δημόσιο, με αντίτιμο, έναν σταυρό στην κάλπη, τίποτα παραπάνω. Κι αν η χώρα χρεοκοπήσει; Ποιος νοιάζεται, για να μην πω κάτι χειρότερο. Εμείς να’ μαστε καλά και να περνάμε καλύτερα, δε πάει να γίνουν όλα στάχτη.

Όλοι αυτοί, φαιδρές επί το πλείστον προσωπικότητες, κυβέρνησαν και μας κυβερνούν με μόνο τους όραμα, μια θωρακισμένη mercedes, ένα πούρο αναμμένο όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, πρώτο τραπέζι στα μπουζούκια, τρεις μήνες διακοπές στη Μύκονο, πρωινός καφές στο Κολωνάκι και, εσχάτως, ένα i-pad στο χέρι τους. Ορκίζονταν πίστη και υποταγή στο Σύνταγμα και τους νόμους μα, αυτό που πίστευαν και πιστεύουν, που επιζητούσαν αν θέλετε, είναι ένα χτύπημα στην πλάτη, τεμενάδες από τους υποτακτικούς και μια στρατιά γκόμενες πρόθυμες να τους ανταμείψουν για την… προσφορά τους, στο σύστημα της παρακμής που δημιούργησαν.

Αυτό που δεν θα’ θελα ποτέ να ζήσω, θα είναι η στιγμή εκείνη, που όταν η χώρα χρεοκοπήσει και τυπικά, με θρήνους και οδυρμούς διάφοροι αρχίσουν να ωρύονται και να τα βάζουν με συνοδοιπόρους του Κίμωνα. Διότι λαός που δεν έχει μνήμη, είναι καταδικασμένος. Τι θα πει αυτό; Θα πει, πως μπορεί να μην τα φάγαμε όλοι μαζί τους σίγουρα, αλλά, οι περισσότεροι, τους βαράγαμε παλαμάκια κάτω απ’ το μπαλκόνι τους και, κυρίως, τους… σταυρώναμε. Έχουμε άρα, τεράστιες ευθύνες και ως εκ τούτου, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να λαϊκίζουμε με επιχειρήματα του τύπου γιατί οδηγούσε χωρίς δίπλωμα, γιατί δεν πέρασε αυτόφωρο ενώ συνελήφθη, γιατί ειρωνεύτηκε τους αστυνομικούς και που το βρήκε το Mercedes. Αυτά είναι κολοκύθια με την ρίγανη.

Κλείνοντας, για να το ελαφρύνουμε και λίγο, θα παραφράσω μια λαϊκή έκφραση και θα την αφιερώσω σε όλους εκείνους που νιώθουν προδομένοι, στηρίζοντας τριάντα και πλέον χρόνια, όλα αυτά τα μπουμπούκια που μας διαφέντευαν και που με την ανικανότητά τους, μας κατάντησαν σκλάβους στην ίδια μας την χώρα…

Όταν ο Κίμων περπατεί, γκάζι και αστυνομικούς πατεί…!

Να τους χαιρόμαστε!

www.naoumis-nikos.gr