Αν θυμόμαστε καλά το ΠΑΣΟΚ είχε χαλάσει τον κόσμο επειδή η Νέα Δημοκρατία είχε προχωρήσει στην απογραφή.
Έκτοτε, έχουν γίνει τόσες πολλές απογραφές, που πια έχουμε χάσει τον λογαριασμό.
Με πρόσκληση του κ. Παπανδρέου και των συν αυτώ μας… απέγραψαν όλοι: Το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η ΕΕ, ο ΟΟΣΑ, η Eurostat δια της ΕΛΣΤΑΤ.
Χρησιμοποιώντας αμφιλεγόμενα στοιχεία ανεβάζουν το έλλειμμα,
κατεβάζουν το ΑΕΠ, μετρούν την αποδοτικότητα του Δημοσίου, μοιράζουν χαρακτηρισμούς, ταπεινώνουν τη χώρα, στοχοποιούν τους Έλληνες.Και αφού συμβούν όλα αυτά, εμφανίζονται οι εγχώριοι σωτήρες και με το πιο μπλαζέ ύφος της οικουμένης, σχολιάζουν: Μα αυτά είναι γνωστά, δεν μας είπαν δα και κάτι το καινούργιο!
Ε, αφού ήταν γνωστά, γιατί δεν τα διορθώνατε – όπως υποσχεθήκατε – αντί να κουβαλήσετε όλους τους διαβόλους της γης και να τους βάλετε δερβέναγες στο κεφάλι μας;
Κάπως έτσι αντέδρασε και το αρμόδιο (λέμε τώρα) υπουργείο στην έκθεση του ΟΟΣΑ για τον ελληνικό δημόσιο τομέα – αυτά είναι γνωστά, ΘΑ τα διορθώσουμε, εμείς παραγγείλαμε την έκθεση.
Αφού τα ξέρατε και ΘΑ τα διορθώνατε, τι τον θέλατε τον ΟΟΣΑ και μας τον κουβαλήσατε να κάνει έρευνες, προσθέτοντας άλλη μια ντροπιαστική έκθεση στην καμπούρα μας;
Πόσο ακόμη θα πληρώνουμε την διεθνή καριέρα του κ. Παπανδρέου και την μανία του άλλα να λέει ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και άλλα ως υπεύθυνος (λέμε τώρα) της διακυβέρνησης της χώρας;
Το παραμύθι με τον ΟΟΣΑ, ο κ. Παπανδρέου το ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2010, όταν πήγε στο Παρίσι για τις εργασίες του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Εκεί, συναντήθηκε και με τον Άνχελ Γκουρία, γ.γ. της Διεθνούς, που συμβαίνει να είναι και επικεφαλής του ΟΟΣΑ.
Και επειδή δεν είχαν τι να κάνουν, σκέφθηκαν να εγκαινιάσουν μια πιο στενή συνεργασία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του ΟΟΣΑ σε θέματα καλύτερης λειτουργίας του κράτους.
Οπότε, ο κ. Παπανδρέου πρόσφερε και στον Γκουρία την Ελλάδα ως πειραματόζωο.
Η εμμονή με τον ΟΟΣΑ δεν ήταν καινούργια. Τον Φεβρουάριο του 2010, στην περίφημη συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ, ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στον ΟΟΣΑ, λέγοντας πως στην περσινή (του 2009) έκθεσή του είχε χαρακτηρίσει τα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία εξαιρετικά διεφθαρμένα.
«Τα νοσοκομεία», είχε πει ο κ. Παπανδρέου, «είχαν πέρσι έλλειμμα 7 δισεκατομμύρια ευρώ. Φανταστείτε πόσο απίστευτα μεγάλο ποσό μπορούμε να γλιτώσουμε και μόνο με το να εγκαταστήσουμε ηλεκτρονικούς υπολογιστές στις κλινικές, δεδομένου ότι μέχρι τώρα υπάρχει ανεπαρκής έλεγχος στις προμήθειες φαρμάκων και υλικού. Στη Γερμανία μια ενδοστεφανιαία πρόθεση για εγχείρηση καρδιάς κοστίζει γύρω στα 500 ευρώ, ενώ σε μας μεταξύ 2000 και 2500 ευρώ. Και γι’ αυτό φταίει η διαφθορά»!
(Και μετά κάνουμε αγωγές στο περιοδικό Focus για συκοφαντική δυσφήμηση, δεν κοιτάμε την καμπούρα μας. Ούτε που του πέρασε από το μυαλό να πει στους Γερμανούς πως τα νοσοκομεία μας βουλιάζουν επειδή η χώρα έχει βουλιάξει από λαθρομετανάστες, που νοσηλεύονται σ’ αυτά. Ούτε μια τόση δα απειλή ότι θα τους στείλουμε πεσκέσι στην… γερμανική κατηγορούσα αρχή)!
Έτσι, αμέσως μετά την συνάντηση Παπανδρέου – Γκουρία στο Παρίσι, στις 28 Δεκεμβρίου 2010, ένας άλλος αστέρας του δημόσιου βίου, ο κ. Ραγκούσης, μας ανακοίνωνε πως ο ΟΟΣΑ θα αναλάμβανε να κάνει «λειτουργική αξιολόγηση» του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η ελληνική δημόσια διοίκηση!
Όπως είπε (ο Ραγκούσης), ο ΟΟΣΑ θα χρησιμοποιούσε τα στοιχεία που είχαν συγκεντρωθεί από την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων – άλλη απογραφή αυτή.
Με λίγα λόγια, ο κ Παπανδρέου έτρεχε στο εξωτερικό για να ενισχύσει το διεθνές προφίλ του και όταν επέστρεφε, κουβαλούσε και καμιά δεκαριά μπελάδες μαζί του.
Όπως τον Ιανουάριο του 2010 που πέρασε επτά ώρες μιλώντας για την οικονομία με ξένους «σοφούς» στο Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου, υπό τον γενικό τίτλο «Καλές εμπειρίες υλοποίησης οικονομικών προγραμμάτων σε χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ».
Είχε τότε κουβαλήσει τον Ρόμπερτ Φορντ, αναπληρωτή διευθυντή του Οικονομικού Τμήματος Μελετών του ΟΟΣΑ, τον Γενς Χένρικσον, εκτελεστικό διευθυντή για τις Βόρειες Χώρες του ΔΝΤ, τον Λάιφ Παγκρότσκι, βουλευτή και πρώην υπουργό Βιομηχανίας και Εμπορίου της Σουηδίας, τον Δρα Στιούαρτ Χόλαντ, στέλεχος του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, ειδικό σε θέματα Διεθνούς Συνεργασίας και Ανάπτυξης και επισκέπτη καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κοϊμπρα της Πορτογαλίας, τον Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, καθηγητή στο Τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Σικάγου.
Από κοντά και ο Παπακωνσταντίνου που την περίοδο 1988-1998 δούλευε στον ΟΟΣΑ, στη Γαλλία!
Το αποτέλεσμα εκείνης της επτάωρης πολυλογίας είναι γνωστό: Η Ελλάδα βρέθηκε υπό τον διεθνή οικονομικό έλεγχο.
Και ενώ είχαν συμβεί όλα αυτά, στον Σεπτέμβριο του 2011, στην ΔΕΘ, ο κ. Παπανδρέου ξαναθυμήθηκε τον ΟΟΣΑ.
Για να μας πει πως σύμφωνα με την ετήσια έκθεσή του για την Ελλάδα «η χώρα μας κερδίζει έως και 14 θέσεις, μεταξύ των 30 χωρών-μελών του Οργανισμού, στο επιχειρηματικό περιβάλλον. Μόνο στο δείκτη που μετρά τη διαφάνεια και την απλοποίηση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος, η χώρα μας βρέθηκε από την 23η θέση στην 9η θέση, χάρη στις Υπηρεσίες Μιας Στάσης για την ίδρυση των επιχειρήσεων»!
Τελικά, τι είναι αυτές οι εκθέσεις του ΟΟΣΑ; Λάστιχο; Εκδίδονται ανάλογα με τις ανάγκες του κ. Παπανδρέου και των εγκεφάλων που επέλεξε για να μας κυβερνήσουν (λέμε τώρα) όλοι μαζί;
Όποτε τους βολεύει τα νέα είναι καλά και όποτε του (ξανα)βολεύει, είναι κακά;
Μήπως να πάρει τον Γκουρία και τους άλλους φίλους του και να μας απαλλάξουν από την παρουσία τους;
Πόσο ακόμη θα πληρώνουμε αυτήν την παρέα των ανίκανων γυρολόγων;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.