ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕΡΟΣ 3ο ΚΑΙ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΤΕΡΟ...

Σήμερα σας παρουσιάζουμε το τρίτο και εκρηκτικότερο μέρος της μαραθώνιας συνέντευξης με τον Αλέξη Τσίπρα. Απάντησε σε όλα, χωρίς περικοπές και επιλογές. Ίσως η πληρέστερη συνέντευξη που έχει γίνει ποτέ σε πολιτικό αρχηγό με μεγάλες αποκαλύψεις. Την παραθέτουμε ασχολίαστη και θα σχολιάσουμε σε επόμενο άρθρο. Διαβάστε την, θα εκπλαγείτε:
ΜΕΡΟΣ 3ο.
Συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας – το νέο ΕΑΜ

Ερώτηση: Αλέξη, εδώ παρουσιάζεις μία πρόταση διακυβέρνησης. Σε αντίθεση με αυτό που έχουμε συνηθίσει από τα μικρά κόμματα που κάθονται σε μία άκρη και σκούζουν για να μαζέψουν κανέναν ψήφο, εσύ παρουσιάζεις μία ολοκληρωμένη πρόταση εξουσίας! Με δεδομένο ότι πολλά στελέχη της ΝΔ έχουν εκφραστεί θετικά για τις πολιτικές σου τοποθετήσεις, εάν σου δινόταν η ευκαιρία θα εφάρμοζες την πρόταση σου σε μία κυβέρνηση συνεργασίας; Τι σε χωρίζει από την λαϊκή – αντιμνημονιακή «δεξιά»;

Ήμουν ο πρώτος που είχα μιλήσει πριν από 6 μήνες για την ανάγκη συγκρότησης ενός ευρύτατου μετώπου για την σωτηρία της χώρας. Αναφέρθηκα τότε στο ΕΑΜ. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχει κάνει η Αριστερά σε αυτόν τον τόπο, σε παρόμοιες στιγμές μάλιστα. Και σήμερα έχουμε μία οικονομική κατοχή. Έχουμε έναν άλλου είδους πόλεμο. Τι έκανε τότε η Αριστερά; Είπε ότι το πρώτιστο πατριωτικό καθήκον είναι η απελευθέρωση. Για να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη, προηγείται η απελευθέρωση. Και έτσι γράφτηκαν οι πιο λαμπρές σελίδες της Αριστεράς στην χώρα. Βρέθηκαν οι Κομμουνιστές δίπλα με τους Παπάδες. Βρέθηκαν οι Κομμουνιστές δίπλα στους αστούς. Τους πατριώτες όμως. Και σήμερα λοιπόν ο πόλεμος γίνεται ανάμεσα στους τραπεζίτες την υπερεθνική ελιτ και τα λαμόγια με αντίπαλο τα μεσαία στρώματα και τους εργαζόμενους. Εάν υπάρχουν λοιπόν πολίτες από την λαϊκή δεξιά που θέλουν να συνταχθούν σε αυτό το μέτωπο, εμείς είμαστε ανοιχτοί, πρέπει να συνταχθούν!
Έπεσαν λοιπόν όλοι πάνω μου να με φάνε λέγοντας ότι εγώ θέλω να κάνω πρωθυπουργό τον Σαμαρά. Εγώ όμως δεν θέλω να κάνω πρωθυπουργό τον Σαμαρά, γιατί πιστεύω ότι και η Νέα Δημοκρατία έχει ισχυρές και ανυπέρβλητες δεσμεύσεις σε ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα. Μπορεί λοιπόν ως πρόσωπα να έχουν τις καλύτερες προθέσεις, αλλά το βλέπουμε και τώρα. Γιατί ο Σαμαράς δεν κάνει αντιπολίτευση; Διότι έχει πολύ μεγάλες πιέσεις. Εάν βγει κυβέρνηση, αυτές οι πιέσεις θα γίνουν ασφυκτικές. Γι’ αυτό εμείς μιλάμε για έναν νέο μεγάλο συνασπισμό εξουσίας. Που θα εκπροσωπήσει όλες τις πολιτικές και τις κοινωνικές δυνάμεις που σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο, με σκοπό την δημιουργία μίας κυβέρνησης που θα λειτουργήσει προς όφελος των δικών τους συμφερόντων και σε τελική ανάλυση με γνώμονα το Εθνικό συμφέρον.
Γιατί το συμφέρον των μεσαίων και των κατώτερων στρωμάτων της χώρας, είναι το συμφέρον της πατρίδας μας! Γιατί εμείς έτσι αντιλαμβανόμαστε την Πατρίδα. Το φυσικό μας περιβάλλον, την Ελληνική Γη που οφείλουμε να την διαφυλάξουμε ποσοτικά και ποιοτικά και τα συμφέροντα του λαού. Δεν μπορεί να βγαίνει ο Βενιζέλος στην βουλή και να λέει ότι πρέπει να ρημάξουμε τους Έλληνες για να σωθεί η πατρίδα… Δηλαδή, τι θα γίνει η πατρίδα χωρίς Έλληνες; Ή με πτωχευμένους Έλληνες;
Δεν θέλω λοιπόν, χωρίς να υπεκφεύγω, να αναφερθώ σε συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις διότι πιστεύω πως οι σημερινές καταστάσεις επαναπροσδιορίζουν ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό στις συνειδήσεις του κόσμου. Όταν φύγει η μπόρα, όλα θα έχουν αλλάξει. Βρισκόμαστε σε μία στιγμή ιστορικής τομής. Όταν υπάρχει τομή, υπάρχει και ασυνέχεια. Το ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπάρχουν εδώ και 37 χρόνια, δεν σημαίνει ότι θα υπάρχουν και αύριο. Δεν σημαίνει ότι οι νέες δομές θα είναι καλύτερες. Το βάθος της κρίσης μπορεί να συμπαρασύρει σε ανθρωποφαγικές πρακτικές, σε ακραίες λογικές, σε καταστάσεις διχασμού. Εγώ λοιπόν, θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις για ένωση της κοινωνίας ώστε να αποτρέψουμε τον διχασμό. Οφείλουμε να πάμε ενωμένοι σε μία ανάκτηση της Εθνικής κυριαρχίας, με ενδυνάμωση της δημοκρατίας μέσω της λαϊκής κυριαρχίας. Χωρίς λαϊκή κυριαρχία, δεν υπάρχει Εθνική ανεξαρτησία, δεν υπάρχει δημοκρατία.
Ερώτηση: Θα σου διαβάσω κάτι που ταιριάζει γάντι με αυτά που είπες. “Από τη μια μεριά το καθήκον να πραγματοποιήσει την εθνική επανάσταση, που επιδιώκει να αποτινάξει το ζυγό του ξένου ιμπεριαλισμού, κι από την άλλη μεριά να πραγματοποιήσει τη δημοκρατική επανάσταση, που τείνει ν’ αποτινάξει το ζυγό των φεουδαρχών γαιοκτημόνων στο εσωτερικό της χώρας. Το κύριο από τα δυο αυτά καθήκοντα είναι η εθνική επανάσταση, που αποσκοπεί στην ανατροπή του ιμπεριαλισμού...”
Αλέξης Τσίπρας: Ποιος το είπε αυτό;
Απ: Ο Μάο. Και στο διαβάζω διότι οι καταστάσεις που ζούμε ταιριάζουν με την Ρωσία του Γιέλτσιν ή την Αργεντινή ή την προεπαναστατική Κίνα, τηρουμένων των αναλογιών. Εάν λοιπόν δεν βρούμε Πούτιν ή Κίρσνερ, μπορεί ο Τσίπρας να γίνει ο Έλληνας Μάο;
Αλέξης Τσίπρας (γελώντας): Κοίταξτε, όταν είχα εκλεγεί κάποιος πάλι με είχε ρωτήσει σε κάποια συνέντευξη για τον Μάο και του απάντησα ότι βρίσκω την σκέψη του, ενδιαφέρουσα. Τι ήταν να το πω; Αμέσως με βάφτιζαν «κόκκινο Χμερ», «επαναστάτη χωρίς αιτία» και ότι μπορείς να φανταστείς. Στην σημερινή κατάσταση λοιπόν και ο λόγος του Μάο είναι επίκαιρος, και ο λόγος του Κολοκοτρώνη είναι επίκαιρος και ο λόγος του Βελουχιώτη είναι επίκαιρος. Θυμηθείτε την ομιλία του Άρη στην Λαμία. Τον Άρη που πρόσφατα απεκαταστάθει από την ηγεσία του ΚΚΕ, λειψά βεβαίως. Καλύτερα να τον άφηναν τον άνθρωπο στην ησυχία του. Εδώ λοιπόν πρέπει να έχουμε επιδράσεις από διάφορες πλευρές. Και επαναλαμβάνω ότι η κρίση έχει αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Προσωπικά δεν πιστεύω σε σωτήρες. Σωτήρας του εαυτού του μπορεί να γίνει μόνον ο λαός εάν συνειδητοποιήσει την δύναμη που έχει στα χέρια του και εάν ενωθεί σε κοινούς στόχους. Να αφήσουμε λοιπόν αυτά που μας χωρίζουν και να δούμε αυτά που μας ενώνουν σε κοινούς στόχους. Δεν μπορεί λοιπόν οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, όλοι τέλος πάντων αυτοί που δεν έχουν βουτήξει το δάχτυλο στο μέλι να μην μπορούν να βρουν αυτά που τους ενώνουν. Δεν μπορεί πλέον σήμερα να διχαζόμαστε όπως κάναμε την δεκαετία του ’80 στα γαλάζια τα πράσινα και τα κόκκινα καφενεία. Θα πρέπει όλοι μαζί ενωμένοι να σώσουμε την πατρίδα μας από αυτή την λαίλαπα και να τιμωρήσουμε επιτέλους τους ενόχους. Η ατιμωρησία είναι διαχρονικό φαινόμενο και ίσως είναι και η αιτία παραβατικότητας της εξουσίας. Πρέπει να υπάρξει τιμωρία αλλά κυρίως να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη. Εμένα δεν με απασχολεί τόσο να μπει ο Τσουκάτος ή ο Τσοχατζόπουλος φυλακή. Με απασχολεί κυρίως να επιστραφεί πίσω η δημόσια περιουσία που έχει κάνει φτερά και ποτέ δεν βρίσκεται. Υπάρχει τρόπος. Το λεγόμενο περιουσιολόγιο. Όπου δεν θα είναι απλώς τα ακίνητα στο όνομα του ή των στενών συγγενών του, αλλά ολόκληρο το ομόκεντρο πλέγμα κινητής και ακίνητης περιουσίας που μπορεί να διαχειρίζεται. Τι σημαίνει αυτό; Από λογαριασμούς σε Ελλάδα και εξωτερικό, ομόλογα, ακίνητα εξωτερικού, συμμετοχή σε εταιρείες, Ελληνικές ξένες και υπεράκτιες. Ας κάνουμε αυτό και θα σου πω μετά για πότε πατάσσεται η διαφθορά και η φοροδιαφυγή. Δεν μπορούμε να κάνουμε εταιρείες στην Ελβετία και εδώ να δηλώνουμε μισθούς δημοσίου υπαλλήλου. Να δω τότε ποιος κερατάς θα τολμούσε να φοροδιαφύγει, όταν θα γνωρίζει ότι θα του δημευθεί ακόμα και το ήμισυ της συνολικής του περιουσίας! Χρειάζεται αποφασιστικότητα όσο «ακραίες» και αν μπορούν να θεωρηθούν τέτοιες ενέργειες. Δεν μπορεί οι επιτήδειοι να γλιτώνουν και ο άνομος πλουτισμός πρέπει να τιμωρηθεί.
Ερώτηση: Οι αποκαλύψεις στα «Επίκαιρα» και το διαδίκτυο για την πτώση Καραμανλή και τα παιχνίδια ξένων μυστικών υπηρεσιών έχουν παίξει σε αυτό ρόλο;

Απάντηση: Νομίζω ότι αυτό το περιοδικό έχει συμβάλει στην αλλαγή του κλίματος, διότι έχει έναν τεκμηριωμένο πολιτικό λόγο και αποκαλύψεις οι οποίες δεν είναι γενικά σκανδαλοθηρικές, αλλά είναι με αδιάσειστα στοιχεία. Είναι ένα περιοδικό γνώμης το οποίο έλειπε. Βέβαια, έχω την αίσθηση ότι το περιοδικό αυτό - όπως και άλλα σοβαρά έντυπα - απευθύνονται σε ένα περιορισμένο κοινό, ενώ εσείς έχετε την δυνατότητα, τα social media, να πιάνουν μια ευρεία γκάμα πολιτών και αυτό είναι ένα ισχυρό όπλο κοινωνικής αντίστασης, κοινωνικής αυτοοργάνωσης και ελεύθερης, αδέσμευτης και πλουραλιστικής ενημέρωσης.
Εάν βρισκόμασταν στο 1960 για να περάσουν αυτά τα μέτρα θα χρειαζόταν δικτατορία.
Το 1990 θα κοίμιζαν απλώς τον κόσμο με τα μεγάλα κανάλια.
Σήμερα όμως η κατάσταση έχει διαφοροποιηθεί λόγω του διαδικτύου.
 Όταν ένα Blog όπως το Ολυμπία, το Taxalia κλπ  που το χειρίζονται 10 άνθρωποι, έχει 200.000 χτυπήματα ή μοναδικούς επισκέπτες, τί να σου κάνει ο κ. Πρετεντέρης, η κα. Τρέμη;


Ερώτηση: Και ερχόμαστε στο θέμα της μετανάστευσης, για το οποίο η στάση του ΣΥΡΙΖΑ φοβίζει τον κόσμο που βιώνει στο πετσί του ποικιλοτρόπως. Δεν θα μπούμε σε θεωρίες αν είναι καλή, κακή ή μέτρια. Επί του πρακτέου.

Απάντηση: Εμείς έχουμε λοιδορηθεί για αυτό το θέμα. Εδώ και μια δεκαετία, είχαμε μια ανάλυση ότι το θέμα αυτό θα γίνει κεντρικό το ερχόμενο χρονικό διάστημα σε όλη την Ελλάδα. Και καταπιαστήκαμε ενεργά με το ζήτημα των μεταναστών, κυρίως από ενδιαφέρον για τους Έλληνες και όχι για τους μετανάστες. Για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους και το εξηγώ:
Η ανάλυσή μας ήταν ότι οι επιθέσεις οι ιμπεριαλιστικές, οι αντιθέσεις της παγκοσμιοποίησης θα οδηγήσουν χιλιάδες ανθρώπους, εκατομμύρια ανθρώπους, θα δημιουργήσουν τεράστιες μεταναστευτικές ροές από τις χώρες του τρίτου κόσμου στην Ευρώπη. Και αυτό θα γίνει κατευθυνόμενα με σκοπό το κύμα αυτό να χρησιμοποιηθεί ως όπλο των ισχυρών για διάλυση των κεκτημένων δεκαετιών. Πήραμε λοιπόν θέσεις αγωνιζόμενοι για τα δικαιώματα των μεταναστών με σκοπό να αποτρέψουμε την υποβάθμιση των δικαιωμάτων των γηγενών, να αναχαιτίσουμε την μαύρη εργασία, την μείωση των αμοιβών, την ισοπέδωση προς τα κάτω.
Στην Ελλάδα έχουμε περιοχές που είναι γκέτο, υπάρχουν περιοχές που είναι αδιάβατο, είναι υποβαθμισμένες. Έχουμε έναν υπερβολικά μεγάλο αριθμό, όχι τόσο όσο λένε , αλλά είναι μεγάλος, κυρίως γιατί ο κόσμος αυτός που έρχεται εδώ και δεν θέλει να μείνει εδώ, αλλά να πάει σε άλλες χώρες δεν έχει τη δυνατότητα να πάει και να πάρει ταξιδιωτικά έγγραφα γιατί ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Χρυσοχοϊδης δεν έχουν υπογράψει μια συνθήκη, το Δουβλίνο ΙΙ, που απαγορεύει στην ελληνική κυβέρνηση να δίνει ταξιδιωτικά έγγραφα σε αυτούς που μπαίνουν παρανόμως στη χώρα, οι οποίοι δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα, αλλά να πάνε στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Αγγλία εκεί όπου πιστεύουν ότι θα βρουν δουλειά. Δηλαδή, με λίγα λόγια, με ευθύνη της ΕΕ και με αποδοχή αυτής της πολιτικής από τους Έλληνες κυβερνώντες , η Ελλάδα έχει γίνει μια αποθήκη ανθρωπίνων ψυχών. Η Ελλάδα έχει γίνει ένα διαμετακομιστικό κέντρο, όπου έχει ανοιχτή την πρόσβαση και κλειστή την έξοδο. Φορτωνόμαστε εμείς όλο αυτό το βάρος, την ίδια στιγμή που οι κύριοι Ευρωπαίοι μας φορτώνουν άλλα βάρη.
Άρα λοιπόν το πρώτο πράγμα που πρέπει να δει κανείς σε μια πρόταση για το μεταναστευτικό είναι να παρθεί πίσω αυτή η απόφαση. Ή θα είμαστε σε μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και θα μοιραζόμαστε τα βάρη ή θα είμαστε σε μια Ευρώπη που κάποιοι θα κάθονται στα ρετιρέ και κάποιοι στο υπόγειο. Να λοιπόν ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για την Ελλάδα.  Να αναιρέσει μονομερώς το Δουβλίνο 2 και να δώσει ταξιδιωτικά έγγραφα σε αυτούς που θέλουν να φύγουν, να πάνε εκεί που θέλουν να πάνε.

Ερώτηση: Υπάρχει και άλλο επιχείρημα. Η μετανάστευση κοστίζει…

Απάντηση: Τρομάζω στη σκέψη ότι αυτή η κατάσταση μπορεί και να είναι μια βραδυφλεγής βόμβα στην ελληνική κοινωνία και να οδηγήσει σε εύκολες αντιδράσεις «ανθρωποφαγικές». Ξέρετε, αυτό δεν θα είναι λύση, διότι αυτός που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και αυτός που έχει από 40 κύματα για να έρθει εδώ π.χ. από εμπόλεμος περιοχές, έχει περάσει από ναρκοπέδια, ό,τι και να του κάνεις «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται».
Ο κίνδυνος είναι ότι αν δεν ενταχθεί στο κοινωνικό περιβάλλον να αποτελέσει ένα απειλητικό στοιχείο για την κοινωνία. Εμείς, ως Αριστερά, επιχειρήσαμε - ανεπιτυχώς όμως γιατί λοιδορηθήκαμε επαναλαμβάνω – να αποτελέσουμε μια ασπίδα στην εύκολη κριτική, ότι το πρόβλημα είναι ο αδύναμος: το πρόβλημα είναι αυτές οι πολιτικές που έχουν φέρει τον αδύναμο εδώ, να διεκ
δικήσουμε δικαιώματα γι’ αυτόν για να προστατεύσουμε και τα δικαιώματα των Ελλήνων και ταυτόχρονα να βρούμε λύσεις που θα έχουν μια προοπτική. Όχι εύκολες λύσεις. Η εύκολη λύση είναι η επιχείρηση «σκούπα». Όμως αυτές οι επιχειρήσεις τον παίρνουν από εδώ και τον πάνε εκεί. Δεν αλλάζει το πρόβλημα, απλά μεταφέρεται από την μια πλευρά στην άλλη. Μια λύση, η οποία θα είχε βάθος και προοπτική θα είναι η διεκδίκηση από την Ε.Ε. να μοιραστεί τα βάρη, να δώσουμε ταξιδιωτικά έγγραφα σε αυτούς που θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα και είναι πάρα πολλοί αυτοί.
Ταυτόχρονα να φτιάξουμε και να αποκτήσουμε μια πολιτική, ώστε να πατάξουμε το έγκλημα. Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα. Η αστυνομία υπάρχει μονάχα για να παρακολουθεί τους ανθρώπους που διαδηλώνουν και οι μυστικές υπηρεσίες να παρακολουθούν τους βουλευτές! Και εκεί που υπάρχει εγκληματικότητα, δεν υπάρχει αστυνομία.

Ερώτηση: Μικροεγκλήματα τα έχει πει αυτά ο κ. Παπουτσής.

Απάντηση: Τι μικροεγκλήματα; Όταν ο άλλος βγαίνει με μια φωτογραφική μηχανή για να πάει την γυναίκα του στο μαιευτήριο και τον σφάζουν δεν είναι μικροέγκλημα. Αλλά και εδώ, πρέπει να καταλάβουμε ότι στην κορυφή της πυραμίδας του εγκλήματος, βρίσκεται ο μετανάστης και στη βάση βρίσκονται και Έλληνες. Δηλαδή, αυτές οι συμμορίες έχουν τον απελπισμένο μετανάστη στην κορυφή της πυραμίδας – γιατί αυτός θα μαχαιρώσει να πάρει τη μηχανή – αλλά όταν θα πάει να την δώσει στον κλεπταποδόχο, αυτός μπορεί να είναι Έλληνας και όλα αυτά για 10 ευρώ! Εδώ δεν εξαιρώ και κάποιες περίεργες οργανώσεις δήθεν προστασίας των δικαιωμάτων μεταναστών, κάποιες ΜΚΟ που χρησιμοποιούνται ως προκάλυμμα για στυγνή εκμετάλλευση και δουλεμπόριο. Θέμα που χρήζει σοβαρής διερεύνησης.

Ερώτηση: Πάντως ο Παπουτσής κατάφερε να διαλύσει τους Αγανακτισμένους!

Απάντηση: Αυτό όντως είναι πολύ σημαντικό έργο! Το κατάφερε με μεγάλη δυσκολία, όμως όπως είδατε κατάφερε να διαλύσει τους Αγανακτισμένους, αλλά όχι και την αγανάκτηση!