«Αυτά που κάνει ως υπουργός ο Ραγκούσης, δεν θα τα έκανε ούτε… ως δήμαρχος Πάρου!»

Tοποθέτηση Νίκου Νικολόπουλου στην Βουλή για το θέμα των ταξί

Κυρίες και κύριοι,

Καλό το παραμύθι, αλλά ο δράκος βρίσκεται αλλού…

Η κυβέρνηση επιδεικνύει το πιο αυστηρό πρόσωπό τοποθέτηση Νίκου Νικολόπουλου στην Βουλή για το θέμα των ταξίτης στα ταξί και μιλάει ως άτεγκτος κριτής για «συντεχνιακά συμφέροντα» ενώ σε πολλές άλλες περιπτώσεις, ούτε που έχει τολμήσει να μιλήσει για «απελευθέρωση» ή αν το έχει κάνει, το έχει πράξει εντελώς αναιμικά και προσχηματικά.

Την ίδια ώρα, αποκαλύπτονται, ένα – ένα, στον ελληνικό λαό όλα τα απεχθή νέα μέτρα του μεσοπροθέσμου και της νέας δανειακής σύμβασης που θα υπογράψει η χώρα μας, η Ελλάδα όμως κοιτάζει στους… δρόμους και στην περίφημη, εκτός πάσης λογικής «απελευθέρωση Ραγκούση».

Πιστεύω ακράδαντα λοιπόν, ότι η «απελευθέρωση Ραγκούση» είναι το προπέτασμα καπνού πίσω από το οποίο επιχειρείται να καλυφθεί η νέα επέλαση της φτώχιας στην Ελλάδα. Και εξίσου ακράδαντα πιστεύω πως πολύ σύντομα θα διαλυθεί αυτό το προπέτασμα, θα καταρρεύσει η «απελευθέρωση Ραγκούση» και μαζί, το σύνολο του οικοδομήματος της φτώχιας και της υποτέλειας, το οποίο επισταμένα δρομολογεί το ΠΑΣΟΚ από την ώρα που ήρθε στην εξουσία.

Αν και θεωρώ πως η ουσία του ζητήματος απελευθέρωσης των αδειών ταξί με τον τρόπο που την δρομολογεί ο κ. Ραγκούσης, κυριολεκτικά δεν αντέχει σε καμία κριτική, εντούτοις επιτρέψτε μου λίγες μόνο κουβέντες:

Κατ’ αρχήν, πόσο αναξιόπιστος μπορεί να είναι ένας υπουργός, όταν αγνοεί τις συμφωνίες που έκανε ο προηγούμενος υπουργός πριν τον ανασχηματισμό και το πλαίσιο νόμου που δημιουργήθηκε, ανατρέποντας τα πάντα; Ή πόσο αναξιόπιστος μπορεί να είναι ο πρώην υπουργός, όταν, όπως δήλωσε ο κ. Ραγκούσης, προχώρησε σε ένα πλαίσιο νόμου χωρίς να έχει πάρει τη συγκατάθεση του πρωθυπουργού και του υπουργικού συμβουλίου; Όπως και να έχει, εν τέλει, έχουμε να κάνουμε με μία αναξιόπιστη κυβέρνηση!

Κατά δεύτερον, ας μας πει η κυβέρνηση ευθέως αν η οδηγία 2006/123 της Συνθήκης της Λισσαβόνας εξαιρεί την ιδιοκτησία ταξί από την απελευθέρωση επαγγελμάτων, εάν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης δίνονται άδειες ταξί με πληθυσμιακά κριτήρια και εάν, σε χώρες που αποτόλμησαν την πλήρη απελευθέρωση – σαν και αυτή που θέλει ο κ. Ραγκούσης – αναγκάστηκαν να τη πάρουν πίσω, αντιλαμβανόμενοι το μπάχαλο που δημιουργήθηκε.

Κυρίες και κύριοι,

Το ΠΑΣΟΚ, το 1983 μοίρασε μία άδεια ταξί ανά δύο πολύτεκνους και αφότου δημιουργήθηκε μπάχαλο, αναγκάστηκε το 1985 να πάρει πίσω το νόμο που δημιούργησε. Ήταν το ίδιο ΠΑΣΟΚ που «παραγέμισε» τον δημόσιο τομέα και τώρα προσπαθεί να τον αδειάσει, πετώντας ανθρώπους στον δρόμο.

Δυστυχώς, το τότε ΠΑΣΟΚ είναι ίδιο με το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Εθνικά ανεύθυνο, κοινωνικά επικίνδυνο, ιδεολογικά θαμπό και οικονομικά ανίκανο!

Παριστάνοντας τον μεγάλο εκσυγχρονιστή και τον «επαναστάτη ποπολάρο», ο κ. Ραγκούσης επιτελεί τέλεια τον ρόλο που του ανατέθηκε. Βάζει τα στήθια του μπροστά από τον κ. Παπανδρέου για να ξεσπάσει πάνω του η κατακραυγή μιας σημαντικής κοινωνικής ομάδας και να στρέψει τα βλέμματα της κοινωνίας μακριά από τη νέα λαίλαπα που φέρνει η κυβέρνηση στα λαϊκά στρώματα.

Έτσι, δρομολογεί μία άνευ όρων απελευθέρωση στα ταξί, δείχνοντας να αγνοεί τις πλέον βασικές παραμέτρους και μισοκλείνοντας ίσως το μάτι σε ορισμένους άλλους πολίτες που ελπίζουν ότι ανοίγοντας το επάγγελμα θα αποκτήσουν μια άδεια ταξί, για να την κάνουν άραγε τι, οι δύστυχοι; Να μοιραστούν τη φτώχια τους με όλους τους άλλους;

Ποιο θα είναι το όφελος για το κοινωνικό σύνολο από την απελευθέρωση του κ. Ραγκούση; Σάμπως, είναι δυνατόν, ο πολίτης να επιλέξει το ταξί με το οποίο θα κινηθεί; Πας στην πιάτσα και παίρνεις το πρώτο στη σειρά, ή παίρνεις ένα τηλέφωνο και έρχεται αυτό που είναι πιο κοντά…

Ποιο το όφελος για τους ιδιοκτήτες ταξί, τους ήδη υπάρχοντες, αλλά και τους νέους; Σάμπως θα ακριβύνει το κόμιστρο ή μήπως θα μπορεί ο καθένας να καθορίζει τη δική του ταρίφα για να ελπίζει στον ανταγωνισμό;

Ποιο το όφελος για τις πόλεις μας; Περισσότερα ταξί, που θα λειτουργούν περισσότερες ώρες και θα κάνουν περισσότερους κύκλους προς άγραν πελατείας, επιτείνοντας τα κυκλοφοριακά προβλήματα και τα προβλήματα ρύπανσης;

Εν τέλει, όσο και να αναζητήσει κάποιος λογική στην «απελευθέρωση Ραγκούση» δεν βρίσκει. Κατά συνέπεια, μόνη λογική εξήγηση αυτή που ήδη έδωσα. Ο κ. Ραγκούσης, για μία ακόμα φορά, επιτελεί τέλεια τον ρόλο του, ως ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού. Βάζει φωτιά στο δέντρο για να επιτραπεί στη κυβέρνηση να… κάψει το δάσος!

Δυστυχώς για τον ίδιο όμως και για τη κυβέρνηση, ας το γνωρίζουν, δεν θα τα καταφέρουν! Ακόμα και στην περίπτωση που «περάσει» ο συγκεκριμένος νόμος – που γνωρίζω καλά ότι συναντάει την αντίδραση πολλών συναδέλφων και από το ΠΑΣΟΚ – το μόνο που θα γίνει θα είναι να επιταχυνθεί η φθορά μιας κυβέρνησης που θα έπρεπε να… έχει ήδη φύγει και θα γίνει λίγο πιο δύσκολο το έργο της επόμενης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που θα κληθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα του κ. Ραγκούση και της γνωστής ηγετικής παρέας του ΠΑΣΟΚ.

Κυρίες και κύριοι,

Δεν έχω πολλά να προσθέσω ακόμα. Θέλω μόνο να επαναλάβω όσα πολλές φορές, εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζουμε στη Νέα Δημοκρατία για το άνοιγμα των επαγγελμάτων. Λέμε «ναι» στο άνοιγμα των επαγγελμάτων, αλλά με όρους και κανόνες και με αντιμετώπιση των ιδιαιτεροτήτων κάθε επαγγέλματος. Αυτό λέμε και σχετικά με την απελευθέρωση των αδειών ταξί. Ναι στην απελευθέρωση. Αλλά με τρόπους που θα εγγυούνται καλύτερα αποτελέσματα και όχι το… μπάχαλο. Αν θέλετε, με τους κανόνες που ισχύουν σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες. Γιατί, ειλικρινά, αδυνατώ να καταλάβω γιατί εμείς εδώ στην Ελλάδα θέλουμε να παριστάνουμε ότι ανακαλύπτουμε τον τροχό επί θεμάτων που σε άλλες χώρες έχουν επιλυθεί εδώ και πολλά χρόνια.

Μάλιστα, αν ο κ. Ραγκούσης έχει έστω και ένα ίχνος πίστης στο νομοσχέδιο που υποστηρίζει, ας μας παρουσιάσει εδώ, στη Βουλή, το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει για τα ταξί σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Είμαι βέβαιος όμως πως ούτε ο ίδιος δεν πιστεύει τους νόμους που παρουσίασε – είτε ως υπουργός εσωτερικών, είτε ως υπουργός μεταφορών – και πως αυτά που κάνει, δεν θα τα έκανε ούτε ως… δήμαρχος Πάρου!

Φυσικά, δεν περιμένω και να παραδεχτεί ποτέ ότι λειτουργεί αποπροσανατολιστικά και προς όφελος της συνολικής κυβερνητικής πολιτικής, ευελπιστώντας σε ανταμοιβή στο εσωκομματικό πεδίο όταν οι «μέρες Παπανδρέου» θα έχουν περάσει στο παρελθόν. Όμως, επιτέλους, οι φιλοδοξίες οποιουδήποτε πολιτικού και οι εσωκομματικές ίντριγκες, δεν μπορούν να γίνονται βραχνάς για τη ζωή χιλιάδων ή και εκατομμυρίων πολιτών. Εν τέλει, το παιχνιδάκι νομής της εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να το πληρώνουν οι Έλληνες!