«Το παιχνίδι της Αμερικής με τη φωτιά», γράφει η Süddeutsche Zeitung: «Είναι αδιανόητο. Στις 2 Αυγούστου ενδέχεται οι ΗΠΑ για πρώτη φορά στην ιστορία τους να κηρύξουν στάση πληρωμών, επειδή η ρεπουπλικανική πλειοψηφία στη βουλή των αντιπροσώπων απορρίπτει την αύξηση του νόμιμου ορίου του δημοσίου χρέους.»
«Το παιχνίδι των Ρεπουπλικανών με το νόμιμο όριο του δημοσίου χρέους είναι παιχνίδι με τη φωτιά. Διότι ουδείς μπορεί να φανταστεί ποιες θα είναι οι επιπτώσεις, εάν συμβεί το αδιανόητο και ξαφνικά πάψουν οι ΗΠΑ να είναι ο ασφαλής λιμένας για τους επενδυτές.
Τα πάντα μπορούν να συμβούν: από μικρές αναταράξεις στις χρηματαγορές μέχρι και παγκόσμιος πανικός. Το Κογκρέσο πρέπει να ξανασκεφθεί πολύ καλά τι θα αποφασίσει.»
«Οι Αμερικανοί πολιτικοί δέχονται ισχυρές πιέσεις», επισημαίνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της: «Πόσο υπεύθυνη ή ανεύθυνη είναι η στάση (των Ρεπουπλικανών) θα αποδειχθεί, εάν η Αμερική τιμωρηθεί από τους σημαντικούς της πιστωτές και τις χρηματαγορές.
Σε μια τέτοια περίπτωση το ζήτημα ποιος φέρει την πολιτική ευθύνη, θα είναι δευτερεύον. Ακόμη υπάρχει όμως χρόνος για να αποτραπεί η πτώση στον γκρεμό.
Η εικόνα όμως είναι θλιβερή: ενώ οι Ευρωπαίοι εδώ και δύο χρόνια προσπαθούν να θέσουν υπό έλεγχο την κρίση χρέους, οι Αμερικανοί λόγω πολιτικών συμφερόντων και ιδεολογικών αγκυλώσεων σπεύδουν ολοταχώς προς αυτή.»
Λύση τώρα για το ελληνικό χρέος
«Η Μπεατρίς Βέντερ – ντι Μάουρο ζητά το κούρεμα του ελληνικού χρέους», είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt για τη συνέντευξη που παρεχώρησε η κ. ντι Μάουρο, μέλος του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης για την οικονομία (=πέντε σοφοί).
Η Ελβετίδα οικονομολόγος τονίζει ότι το βασικό πρόβλημα είναι «εάν η Ελλάδα έχει πρόβλημα ρευστότητας ή φερεγγυότητας. Εάν έχει πρόβλημα φερεγγυότητας, τότε η μείωση του χρέους με τη συμμετοχή ιδιωτών-επενδυτών είναι η σωστή απάντηση.
Η χρηματοπιστωτική κατάσταση της Ελλάδας μπορεί όμως να χαρακτηριστεί ως βιώσιμη μόνον υπό το πρίσμα υπεραισιόδοξων υποθέσεων. Οι υποθέσεις αυτές έγινε προσπάθεια να υλοποιηθούν στο νέο δανειοδοτικό πακέτο, αλλά δεν έπεισαν τις αγορές. Η απάντηση των επενδυτών ήταν: όχι, η Ελλάδα δεν είναι φερέγγυα.»
Η ντι Μάουρο υπογράμμισε επίσης ότι αυτή τη στιγμή το ζητούμενο είναι «εάν θα διαλυθεί ή όχι η Ευρώπη» και παρατήρησε πως «οι κυβερνήσεις δεν αντελήφθησαν τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος».
Τέλος, αφού δηλώνει ότι συμφωνεί απόλυτα με τον Μάρτιν Μπλέσινγκ, πρόεδρο της Commerzbank, που έκανε λόγο πρόσφατα για άμεσο κούρεμα του ελληνικού χρέους, εκτιμά πως πρέπει πια τώρα να δοθεί μια ριζική λύση: «Εάν δεν λύσουμε ριζικά τώρα το πρόβλημα, θα το ξαναβρούμε μπροστά μας».
Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα είναι και ανάλυση (του Σβεν Αφχύπε) στην ίδια εφημερίδα Handelsblatt με τίτλο: «Κάθε χαμένη ημέρα κοστίζει χρήματα».
Ο αναλυτής παραθέτει όλα τα σενάρια και τις τακτικές των κυβερνήσεων και καταλήγει:
«Η παρατεινόμενη κωλυσιεργία για το επόμενο δανειοδοτικό πακέτο διάσωσης προς την Ελλάδα δεν μπορεί να εξηγηθεί ούτε στους Έλληνες, ούτε στους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Και ασφαλώς ούτε στους οίκους αξιολόγησης, οι οποίοι από την απογοήτευσή τους για την απραξία των Ευρωπαίων ηγετών υποβάθμισαν ακόμη μια φορά την πιστοληπτική ικανότητα της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ελλάδας.
Τα σπασμένα θα τα πληρώσει τελικά ο φορολογούμενος, γιατί όσο καθυστερεί η διάσωση του ευρώ, τόσο πιο ακριβή γίνεται.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15236999,00.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.