"Ευρωπαϊκοποίηση" του χρέους στο πλαίσιο μιας πραγματικά κοινής οικονομικής πολιτικής προτείνει ο ευρωβουλευτής Σβεν Γκίγκολντ από τους Πράσινους. Καταγγέλλει την ατολμία της πολιτικής και επιρρίπτει ευθύνες στη Γερμανία
Τι γίνεται στην ευρωζώνη; Γιατί έχει πέσει σε εθνική περισυλλογή και κατήφεια, εκεί που οι καιροί απαιτούν ενεργοποίηση των ευρωπαϊκών ανακλαστικών;
Η συνάντηση των 17 υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης ήταν κατώτερη των περιστάσεων, τουλάχιστον αυτό πιστεύει ο εκπρόσωπος των Πρασίνων σε θέματα οικονομικής πολιτικής, ευρωβουλευτής Σβεν Γκίγκολντ
«Ήταν μια ευρωπαϊκή τραγωδία αυτό που βιώσαμε στις Βρυξέλλες», δήλωσε ο Γκίγκολντ στη Νοτιοδυτική Ραδιοφωνία. «Δεν επρόκειτο μόνο για συνάντηση κορυφής για την Ελλάδα, αλλά και για την Ιταλία με φόντο τις αναταράξεις στις αγορές. Υπό αυτές τις δραματικές συνθήκες οι υπουργοί δεν μπόρεσαν να καταλήξουν σε κάτι το χειροπιαστό πέραν της μείωσης των επιτοκίων και της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής. Δεν σημειώθηκε συμφωνία για την συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών επί τη βάσει των προτάσεων που υπάρχουν. Το πιο πικρό ήταν ότι η Γερμανία, που ανήκει ανάμεσα στους παράγοντες που προκαλούν το πρόβλημα, καθώς δεν κάνει συναινετικές προτάσεις, συνεχώς παρεμβαίνει στις ζυμώσεις με νέες προτάσεις που θεωρούνται ταμπού. Για μας αυτό είναι ιδιαίτερα πικρό» τονίζει ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων.«Ευρωπαϊκοποίηση του χρέους»
Ο Γκίγκολντ πιστεύει ότι το βασικό πρόβλημα όλο το διάστημα συνίσταται στο ότι η Ε.Ε. δεν δίνει σαφή μηνύματα στις αγορές, αλλά δείχνει εγκλωβισμένη στους εθνικούς εγωισμούς των κρατών που την απαρτίζουν. «Κατά την άποψή μου, το βασικό πρόβλημα από την αρχή είναι ότι η Ευρώπη έθεσε ως γνώμονα των αποφάσεών της την κοινοτικοποίηση των κρατικών χρεών, αλλά αυτό προϋποθέτει επί μέρους αποφάσεις, που κάνουν την πολιτική της αναξιόπιστη στα μάτια των αγορών. Έτσι δημιουργείται πολύς χώρος για σπέκουλα. Όταν ξαφνικά μια χώρα χρειάζεται στήριξη, οι αγορές δεν ξέρουν αν θα τύχει στήριξης ή όχι. Χρειαζόμαστε λοιπόν μια «ευρωπαϊκοποίηση» των χρεών που θα έκανε τη διευθέτηση του χρέους πιο φθηνή υπόθεση για όλους τους συμμετέχοντες. Προϋπόθεση, η χάραξη κοινής οικονομικής πολιτικής. Αυτή τη φυγή προ τα εμπρός υπό τη έννοια της χάραξης μιας πραγματικά κοινής ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, δεν την τόλμησαν οι ευρωπαίοι πολιτικοί, αντ΄ αυτού κάθε χώρα προστατεύει τους οικονομικούς εθνικισμούς της, κάτι που θα ξεπεράσουμε όταν υπάρξει πολιτική βούληση».«Άλλο οικονομικό βεληνεκές η Ιταλία»
Η Ιταλία δεν βρίσκεται στο δρόμο που είναι η Ελλάδα, πιστεύει ο γερμανός οικονομολόγος. Η χώρα έχει άλλο οικονομικό βεληνεκές, γι αυτό δεν χρειάζεται σχέδιο επενδύσεων από το εξωτερικό. Με εγχώριες οικονομικές προσπάθειες θα μπορούσε να επιτύχει μελλοντικά την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ και να προσελκύσει επενδύσεις. «’Όπου όμως υπάρχει ήλιος υπάρχει και άνεμος» συνεχίζει ο Γκίγκολντ. «Και η αιολική ενέργεια απελευθερώνει από την εξάρτηση από το ακριβό πετρέλαιο, κάτι που συνθλίβει την Ελλάδα και την Πορτογαλία. Τελικά μόνο αυτές οι δύο χώρες χρειάζονται ξένους επενδυτές». Uwe Lüb/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης Σπύρος Μοσκόβου
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15229074,00.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.