Τι τρέχει;


Αυτή είναι περίληψη στα Ελληνικά του άρθρου του Stratfor προηγούμενης ανάρτησης. Προς αποφυγή παρερμηνειών κλπ, σαφώς και υπερισχύει το πρωτότυπο.
Ενώ δεν έχουμε θέμα αναχρηματοδότησης του εξωτερικού  μας χρέους μέχρι το 2013, υπάρχει πίεση για αναδιάρθρωση από την ΕΕ και το ΔΝΤ, προερχόμενη από το Βερολίνο, που θέλει, για πολιτικούς λόγους έναντι των ψηφοφόρων του, να δείξει ότι οι οι ιδιώτες πιστωτές μας (βασικά τράπεζες και ταμεία) παίρνουν την ευθύνη της ζημιάς. Τα "μέτρα" είτε αυτού του Μνημονίου είτε νέου Μνημονίου θα είναι για να περάσει το μήνυμα σε πιστωτές αλλά και σε άλλα κράτη με πρόβλημα ότι οι αναδιαρθρώσεις είναι ...επώδυνες.



Μέχρι τώρα, η ΕΚΤ παρείχε ρευστότητα έναντι ομολόγων μας, βασικά για να προστατεύσει τις Ευρωπαϊκές τράπεζες (και τις δικές μας).  Ωστόσο η Γερμανία (και το Stratfor) (και ο υποφαινόμενος) από την αρχή θεωρεί ότι η Ελλάδα θα κάνει στάση πληρωμών επειδή τα χρέη απλά δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν.  Το "πακέτο της σωτηρίας" μας είναι βασικά να μπούμε σε καραντίνα μέχρι να σταθεροποιηθεί η Ευρωπαϊκή κατάσταση και να μπει ο μηχανισμός στήριξης ESM το 2013, και η Μέρκελ είχε αναφέρει ότι θα πρέπει να συμμετέχουν και οι ιδιώτες (δηλαδή οι πιστώτριες τράπεζες) στις ζημιές.  Αυτά τα σχόλιά της ίσως  είχαν σαν αποτέλεσμα την προσφυγή της Ιρλανδίας, και ακολούθησε και η Πορτογαλία.

Η έκπληξη ήταν η ευρωσκεπτικιστική στροφή των Φινλανδών, και ενδείξεις ότι και το Γερμανικό FDP θα αποκτήσει ευρωσκεπτικιστικές τάσεις. Βασικά, οι Ευρωπαίοι (για την ώρα Φινλανδοί και Γερμανοί) φορολογούμενοι δεν θέλουν να έχουν αυτοί το κόστος αλλά οι πιστωτές.

Ο ρόλος της ΕΚΤ μέχρι τώρα ήταν σταθεροποιητικός και βολικός για την Γερμανία.  Ωστόσο οι δυνητικές ζημιές από τα "τοξικά" ομόλογα που μαζεύει την επηρεάζουν και αυτήν αρνητικά. Ο Axel Weber ήταν κατά αυτών των αγορών και αυτό αναφέρεται και σαν λόγος που ο Axel Weber δεν είναι υποψήφιος για την θέση της ECB.

Το Strafor καταλήγει στην εκτίμηση ("από τις πηγές του στην Ελλάδα") ότι ακόμα και με αναδιάρθρωση, η Ελλάδα ίσως δεν αποφύγει την στάση πληρωμών το 2013. Η δε πίεση για αναδιάρθρωση τώρα, παρά το 2013, είναι για να υποστούν ζημιές οι τράπεζες και οι άλλοι ομολογιούχοι τώρα, και όχι τα κράτη, και οι φορολογούμενοι, αργότερα.

Το ερώτημα που παραμένει είναι κατά πόσον θα εμφανιστούν οι True Germans όπως οι  True Finns.  Αυτοί θα αποσταθεροποιήσουν, στην ουσία, το Ευρωπαϊκό σύστημα.


http://archaeopteryxgr.blogspot.com/2011/05/blog-post_07.html

Σχόλια