(Γράφει ο Δρ. Ιωάννης Παρίσης)
Στην εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" ΤΟΥ Σαββάτου 2/4/11 δημοσιεύθηκε άρθρο του Κωνσταντίνου Ζούλα με τίτλο "Με τα κρουασάν... υπό μάλης", στο οποίο ο δημοσιογράφος υβρίζει κατά τρόπο ελεεινό, τις Ένοπλες Δυνάμεις και ειδικότερα το Σώμα των Αξιωματικών.
Προς τον Διευθυντή της εφημερίδας απέστειλα με ηλεκτρονικό μήνυμα τη παρακάτω επιστολή:
ΘΕΜΑ: Με τα κόμπλεξ… υπό μάλης
ΠΡΟΣ: Διευθυντή εφημερίδας «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
Κύριε Διευθυντά,
Διάβασα με έκπληξη στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας σας το άρθρο του συνεργάτη σας κ. Κωνσταντίνου Ζούλα, με τον τίτλο «Με τα κρουασάν… υπό μάλης». Η έκπληξή μου δεν οφείλετε τόσο στα όσα γράφει ο αρθρογράφος, όσο στο γεγονός ότι μια εφημερίδα την οποία θεωρούσα σοβαρή και κάποιου επιπέδου, φθάνει στο σημείο να δημοσιεύει κείμενα αυτής της στάθμης.
Δεν ασχολούμαι με τα όσα γράφει ο κ. Κ. Ζούλας. Κατανοώ ότι υπάρχουν μεταξύ μας πολλοί άνθρωποι με συμπλέγματα και προβλήματα προσωπικότητας, αλλά και πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν διάφορες σκοπιμότητες. Όσο διάβαζα το άρθρο τόσο βεβαιωνόμουν ότι κάτι απ’ αυτά ήταν που ώθησαν τον συνεργάτη σας στη σύνταξη του εμετικού λιβελλογραφήματος κατά των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας και ειδικώς κατά του Σώματος των Αξιωματικών. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.
Θα ήθελα να σας επισημάνω ότι οι απόψεις αυτές αποτελούσαν ανέκαθεν θέσεις άλλων χώρων που ιδεολογικά ή για λόγους σκοπιμότητας, διαπνέονταν από αντιπάθεια και μίσος κατά των Ενόπλων Δυνάμεων. Τελευταία οι θέσεις αυτές εκφράζονται από μια μειοψηφία του αποκαλούμενου αναρχοαυτόνομου χώρου. Άραγε εκεί επιθυμεί να ανήκει η εφημερίδα σας;
Επειδή δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι το δημοσίευμα αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων στόχων, τους οποίους, ως εφημερίδα, θέλω να πιστεύω ότι ακουσίως εξυπηρετείτε! Άραγε αποτελεί τον προάγγελο κάποιων δυσμενών για τις Ένοπλες Δυνάμεις αποφάσεων, και ο κ. Ζούλας (και κατ’ επέκταση η εφημερίδα σας) χρησιμοποιείται ως «λαγός»;
Αυτή τη στιγμή κύριοι, κάποιες χιλιάδες επίλεκτων Ελλήνων πολιτών, από τον βαθμό του Στρατιώτη έως τον βαθμό του Στρατηγού, ξενυχτούν υπό δυσμενείς συνθήκες, σε φυλάκια, νησιά, πλοία, αεροσκάφη, κέντρα επιχειρήσεων, εξασφαλίζοντας στη Χώρα το απαραίτητο πλαίσιο ασφάλειας και ειρήνης για την ανάπτυξη όλων των δραστηριοτήτων του Κράτους και του Λαού. Μέσα στο γενικότερο κλίμα διαφθοράς, ο ελληνικός λαός θεωρεί τις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδας ως λάμπουσα εξαίρεση. Την θέση αυτή δεν μπορεί να την μεταβάλει οποιαδήποτε συμπλεγματική ή κατευθυνόμενη πένα.
Ποιες σκοπιμότητες λοιπόν εξυπηρετεί αυτό το θλιβερό και υβριστικό δημοσίευμα που παράλληλα αποτελεί ύβρη και προσβολή του Ελληνικού Λαού, από τον οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις προέρχονται και του οποίου έχουν τον απόλυτο σεβασμό και εκτίμηση;
Νομίζω ότι μία συγνώμη για την ύβρη, ως διεύθυνση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, θα ήταν το ελάχιστο που θα αναμέναμε. Όσο για τον κ. Ζούλα, θα μπορούσατε να τον στείλετε… στους “Ατενίστας”, μήπως και κάνει κάτι πιο παραγωγικό.
Με τιμή
Δρ. Ιωάννης Παρίσης
Υποστράτηγος ε.α.
Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης
ΥΓ. Αναμένω φυσικά ότι ο Κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Κύριος Υπουργός Εθνικής Αμύνης θα έχουν κάτι να σας πουν.
«Mε δυο λόγια αυτό που μου έμεινε είναι ότι υπάρχει ακόμη μια Ελλάδα που κατά κυριολεξία περιβάλλεται από ένα συρματόπλεγμα και ζει σε ένα δικό της πλανήτη. Αφού, για να καταλάβεις, ένας ανεκδιήγητος “μονιμάς” μάζευε κάθε μέρα τα περισσευούμενα κρουασάν για να τα πουλήσει έξω, ενώ ένας άλλος έπαιρνε τα γάλατα για να τα πάει σπίτι του»...
Οι άνδρες αναγνώστες θα έχουν καταλάβει ότι η προλογική εμπειρία είναι «στρατιωτική». Αυτό, ωστόσο, που κι εγώ δυσκολεύτηκα να πιστέψω είναι ότι όσα τραγελαφικά θυμήθηκα από την προ 15ετίας θητεία μου συμβαίνουν και σήμερα.
Με αφορμή τη διήγηση του φίλου που μόλις απολύθηκε, είπα να αφιερώσω τη στήλη σε μια νοσηρότατη κατάσταση που σπανίως απασχολεί τα ΜΜΕ: στη χειρότερη, κατά την άποψή μου, εκδοχή του Δημοσίου, τον Στρατό. Οσοι έχουμε ξοδέψει δύο χρόνια της ζωής μας θητεύοντες δεν θα ξεχάσουμε ποτέ ότι γνωρίσαμε εκατοντάδες ανθρώπους, χωρίς να καταλάβουμε ποιο ήταν το αντικείμενο της «εργασίας» τους.
Ε, λοιπόν, μέσα στην κρίση, ας πούμε την αλήθεια και γι’ αυτό. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, σε όλα τα μη μάχιμα στρατόπεδα, οι μόνιμοι στην πλειοψηφία τους, μην έχοντας τίποτα παραγωγικό να κάνουν, ολημερίς χαζεύουν τηλεόραση, κουτσομπολεύουν και ποδοσφαιροφιλοσοφούν, σκαρφίζονται τρόπους να αυξήσουν τις αποδοχές τους και για να σπάσουν τη μονοτονία δίνουν και εντολές στους φαντάρους που «υπάρχουν» απλώς για τα θελήματά τους. «Κουβάλα αυτό, σκούπισε εκείνο, συνόδευσε την κόρη μου σχολείο» και γενικώς μια κατάσταση άκρως ατιμωτική για όλους, που ουδεμία σχέση έχει με στρατιωτική εκπαίδευση.
Εν ολίγοις, καθώς όλοι καλούμαστε πια να προσαρμοσθούμε σε μια νέα εποχή, η παρωδία που λέγεται ελληνικό στράτευμα πρέπει άμεσα να αλλάξει. Δεν ξέρω τι θα μπορούσαν να κάνουν όλοι αυτοί οι αργόμισθοι σε καιρούς ειρήνης. Ας αναλάβουν τον καθαρισμό και την προστασία των δασών, τη βελτίωση της εικόνας των πόλεων, ας βοηθήσουν ακόμη και τους Ατενίστας. Διότι, αν μη τι άλλο, τους πληρώνουμε ένα σκασμό λεφτά, χώρια που όσοι υπηρετήσαμε γνωρίζουμε ότι οι «συλλέκτες» κρουασάν είναι οι τελευταίοι στους οποίους μπορούμε να βασιστούμε αν, ο μη γένοιτο, χρειαστεί...
ΡΕ ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΠΑΡΙΣΗ, ΚΑΛΑ Ο ΖΟΥΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΓΟΣ. ΔΕΝ ΤΟΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΨΙΝ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΠΕΣ ΡΕ ΣΤΡΑΤΗΓΕ:
ΕΣΥ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ;
ΗΣΟΥΝΑ ΚΑΙ ΣΥ ΚΑΘΕ ΓΕΝΑΡΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΙ ΕΓΛΥΦΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΓΩΓΟΥΛΑ;;
ΡΟΟΟΟΜΜΜΠΠΠΠΕΕΕΕΣΣΣΣ