Κύματα προσφύγων στα σύνορα Αιγύπτου – Λιβύης περιμένουν να ξεχυθούν στην Ευρώπη


(Για το Antinews, από την Λιβύη). Εικόνες ντροπής για την διεθνή κοινότητα, η οποία θέλει να εμφανίζεται ευαίσθητη για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους πρόσφυγες, διαδραματίζονται στα σύνορα Αιγύπτου-Λιβύης. Εδώ και εβδομάδες χιλιάδες πρόσφυγες, ως επί το πλείστον από αφρικανικές χώρες, που έφυγαν από την εμπόλεμη Λιβύη, στοιβάζονται στη νεκρή τελωνειακή ζώνη της Αιγύπτου, υπό συνθήκες απαράδεκτες.
Μέσα στο δρόμο και στα πεζοδρόμια, οι Αφρικανοί πρόσφυγες έχουν στήσει πρόχειρα τσαντίρια, κοιμούνται -στην καλύτερη περίπτωση- πάνω σε στρώματα και για να αντιμετωπίσουν τη παγωνιά της νύχτας της Σαχάρα, έχουν ως σκέπασμά τους μια και μοναδική κουβέρτα. Κι όλα αυτά υπό το βλέμμα των πολυπληθών ομάδων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), οι οποίες έχουν εγκατασταθεί στα σύνορα της Αιγύπτου με τη Λιβύη.
Οι αιγυπτιακές αρχές από τη μεριά τους, απαγορεύουν την είσοδο των προσφύγων στη χώρα. Αποτέλεσμα είναι να βρίσκονται εδώ και πολλές ημέρες εγκλωβισμένοι ανάμεσα στα σύνορα των δύο χωρών, και είναι άγνωστο εάν και πότε θα καταφέρουν να φτάσουν στη πατρίδα τους. Όσο περνούν οι μέρες μάλιστα, και συνεχίζεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στον Καντάφι και την Αντιπολίτευση στη Λιβύη, τόσο περισσότεροι Αφρικανοί πρόσφυγες συγκεντρώνονται εκεί.

Τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ, ωστόσο, καθώς και η διεθνής κοινότητα, αν και επέδειξαν ιδιαίτερο ζήλο για το τεράστιο κύμα προσφύγων που, με την έναρξη της ένοπλης αντιπαράθεσης στη Λιβύη, κατέφθανε στην Τυνησία, ουδεμία σημασία δίδουν τώρα στο αντίστοιχο φαινόμενο που καταγράφεται στα σύνορα Αιγύπτου-Λιβύης. Κι όμως, πολλοί από αυτούς τους πρόσφυγες, είναι βέβαιον ότι θα προσπαθήσουν να περάσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κυρίως στην Ιταλία και την Ελλάδα. Να σημειωθεί ότι ο συνήθης “δουλεμπορικός” δρόμος από την Αίγυπτο προς την Ευρώπη διέρχεται από την Κρήτη και τη Νότιο Ιταλία.
Οι περισσότεροι από τους Αφρικανούς πρόσφυγες που έχουν παγιδευτεί ανάμεσα σε Αίγυπτο και Λιβύη, είναι από χώρες όπως το Τσάντ, το Σουδάν, το Νίγηρα και άλλες “μαύρες” αφρικανικές χώρες. Είναι αυτοί που μαζικά είχε “εισαγάγει” στη Λιβύη ο Μουάμαρ Καντάφι, στο πλαίσιο της παναφρικανικής πολιτικής του και της μετατροπής του σε “βασιλέα των βασιλέων” της Αφρικής. Οι πιο πολλοί είχαν πάρει λιβυκή υπηκοότητα, έκαναν βαριές δουλειές στη χώρα, ενώ αρκετοί είχαν στρατολογηθεί στα τάγματα των πραιτοριανών του καθεστώτος Καντάφι, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν -όπως και έγινε- για την καταστολή ενδεχόμενης εξέγερσης Λιβύων. Τώρα λοιπόν, αντιμετωπίζοντας την εχθρότητα των Λιβύων, ιδιαίτερα στην ανατολική, εξεγερμένη πλευρά της χώρας, και φοβούμενοι πογκρόμ εναντίον τους, παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς και προσπαθούν, άλλοι να ξαναπάνε στη χώρα τους και άλλοι να φτάσουν στη “γη της επαγγελίας”, στη Δύση.

http://www.antinews.gr/2011/04/06/95162/

Σχόλια