Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πεπλάνησαι, ἐλπίδι προσέχων, ἥτις βουκολεῖν μὲν οἶδε, τρέφειν δὲ οὐδαμῶς.

Κολοιὸς λιμώττων ἐπί τινος συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν δὲ τοὺς ὀλύνθους μηδέπω πεπείρους προσέμενεν ἕως σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ δὲ θεασαμένη αὐτον ἐγχρονίζοντα καὶ τὴν αἰτίαν παρ᾿ αὐτοῦ μαθοῦσα ἔφη · «Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ οὗτος, ἐλπίδι προσέχων, ἥτις βουκολεῖν μὲν οἶδε, τρέφειν δὲ οὐδαμῶς.»
 
Μια καλιακούδα πείναγε, κάθισε πάνω σε συκιά 
βρήκε τα σύκα άγουρα, θα περιμένω είπε να γίνουν.
Είδε η αλεπού και ρώτησε, τι χάσκεις εκεί πάνω
και την  αιτία σαν έμαθε της είπε η τσατσαμάρω.
Χάζεψες κακομοίρα μου και ζεις με την ελπίδα,
όλο υπόσχεται πολλά, δεν διώχνει όμως την πείνα.
 
Γ.Δημ

Σχόλια