Ο Αντώνης Σαμαράς αποτελεί ένα πολιτικό κεφάλαιο που παρέμεινε φυλαγμένο από τη μοίρα για πάνω από 20 χρόνια. Είναι ένας πολιτικός ηγέτης χειρισμού δύσκολων καταστάσεων για το Έθνος. Ενοχλεί γιατί πάντα μιλούσε για έθνος χωρίς να είναι εθνικιστής. Ενοχλεί γιατί ο λόγος του έχει απήχηση στο συλλογικό ασυνείδητο των Ελλήνων. Τη σημερινή εποχή της εθνικής κατάθλιψης την έχουμε ξαναζήσει. Στο φαύλο κύκλο του Μνημονίου που έχουμε μπει μας οδήγησε τόσο η ανυπαρξία μιας ευρωπαϊκής πολιτικής όσο και η τραγική ανεπάρκεια των ευρωπαίων ηγετών.
Ηγέτες που θα πουν ΟΧΙ δεν υπάρχουν πολλοί. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ένας από αυτούς που συνηθίζει να ανθίσταται. Όταν οπλοφορεί δεν.. συνηθίζει να αφήνει το πιστόλι στο τραπέζι αλλά να πυροβολεί.
Ο Σαμαράς σκέφτεται ελληνικά αλλά δρα Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια όπως κάθε ευρωπαίος. Γιατί η ευρωπαϊκή πολιτική σκέψη έχει βασιστεί στην ελληνική σκέψη.
Το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας είναι Ευρωπαϊκό. Αυτό θα πρέπει να καταστεί σαφές σε όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες. Μια πραγματικά ευρωπαϊκή λύση στην οικονομική κρίση είναι αυτό που έχει ανάγκη συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Λοξοδρόμησε η Ευρώπη και δεν φρόντισε να δημιουργήσει τις ασφαλιστικές δικλίδες που θα διασφάλιζαν την ευημερία των πολιτών της. Χάθηκαν στη μετάφραση οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες κι αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Δεν κατάλαβαν πως οι δομές που έφτιαξαν έπρεπε να αφήνουν τη δυνατότητα στους πολιτικούς να τις τροποποιούν όταν χρειάζεται. Έχασαν τον προσανατολισμό της Ευρώπης των Εθνών.
Ο Αντώνης Σαμαράς το 2009 με αφορμή την εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα λέει για τα αίτια της διεθνούς οικονομικής κρίσης «καταδείχθηκαν σε όλα τα επίπεδα οι ακρότητες του νεοφιλελευθερισμού» και συμπληρώνει «αυτό δεν είναι λόγος να επιστρέψουμε στις ακρότητες του κρατισμού. Το εθνικό κράτος επιστρέφει, αλλά ο κόσμος δεν επιστρέφει στον κρατισμό. Ο νεοφιλελευθερισμός κατέρρευσε, αλλά οι φιλελεύθερες ιδέες παραμένουν όρθιες. Η απορρύθμιση των αγορών απέτυχε και την πληρώσαμε πανάκριβα, αλλά η ελεύθερη αγορά παραμένει αναντικατάστατη.
Ανάμεσα στις ακρότητες του κρατισμού και τις ακρότητες του νεοφιλελευθερισμού, αναζητούμε σήμερα τη μέση οδό, τη νέα σύνθεση, τη νέα υπέρβαση:
· Όπου το κράτος θα ρυθμίζει τις αγορές, δεν θα τις υποκαθιστά. Όπου οι ελεύθερες αγορές θα μεγιστοποιούν τη δημιουργικότητα των ανθρώπων, δεν θα αποχαλινώνουν την απληστία τους,
· Όπου τα κράτη θα προασπίζονται τη νομιμότητα και τη δημοκρατία, δεν θα απομυζούν τους πολίτες. Όπου το ιδιωτικό κέρδος θα ισορροπεί με το δημόσιο συμφέρον, η ευημερία με την κοινωνική δικαιοσύνη και η ελεύθερη αγορά με τη δημοκρατία.
Τα εθνικά συμφέροντα θα συγκλίνουν, δεν θα ισοπεδωθούν. Τα εθνικά κράτη θα μάθουν να συνεργάζονται στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς, δεν θα καταργηθούν. Τα σύνορα θα υπάρχουν όχι για να χωρίζουν τους ανθρώπους αλλά για να συγκροτούν δημοκρατικές πολιτείες που θα ανταγωνίζονται, αλλά δεν θα συγκρούονται. Θα είναι σύμμαχοι ή αντίπαλοι, συνεργάτες ή ανταγωνιστές, αλλά όχι εχθροί.»
Και καταλήγει ο Αντώνης Σαμαράς «Το αληθινά ελπιδοφόρο είναι ότι η πολλαπλή οικονομική κρίση που σήμερα συγκλονίζει ολόκληρο το δυτικό κόσμο – και όχι μόνο – είναι αρκετά ισχυρή ώστε να μας συνεφέρει από τα σφάλματα και τις αυταπάτες μας, αλλά όχι τόσο ισχυρή ώστε να βυθίσει τον κόσμο στο χάος.»
Γίνεται λοιπόν σαφές πως ο ηγέτης Αντώνης Σαμαράς είναι ο πολιτικός ηγέτης που έχει ανάγκη όχι μόνο η Ελλάδα για να βγει από το τραγικό της αδιέξοδο αλλά και η Ευρώπη των Εθνών.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.