του Κώστα Ροδινού
Δεν συμφωνώ πάντα με τις απόψεις του Φαήλου Κρανιδιώτη, όμως γιατί σηκώθηκε τέτοιος κουρνιαχτός; Εχει χρησιμοποιήσει και αιχμηρότερο λόγο σε προηγούμενα άρθρα του. Από την άλλη, τι πρεμούρα έπιασε ξαφνικά τον κ. Πρετεντέρη και την κα Μπακογιάννη, να του απαντήσουν προσωπικώς; Πως καταδέχονται αυτοί, οι εκπροσωπούντες την polically correct άποψη, να ανοίξουν διάλογο με «περιθωριακές απόψεις», που υποκρύπτουν «λανθάνοντα φασισμό»;
Η αλήθεια είναι ότι το σύστημα διαπλοκής που δομήθηκε τα τελευταία ιδίως χρόνια (πολιτική εξουσία-κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες-καθεστωτικοί δημοσιογράφοι) πνέει τα λοίσθια.
-Τα κόμματα και οι πολιτικοί αποδοκιμάζονται και έχουν απαξιωθεί στη συνείδηση της κοινής γνώμης.
-Οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες βρίσκονται αντιμέτωποι με οικονομικά προβλήματα, μακράν πέραν των δυνατοτήτων τους, με ορατό το ενδεχόμενο της κατάρρευσης.
-Η «φούσκα των ΜΜΕ» άρχισε ήδη να σκάει.
Αυτό, λοιπόν, το σύστημα δίνει μια έσχατη και απελπισμένη μάχη οπισθοφυλακής και τρέμει τους «ελεύθερους σκοπευτές», «τις φωνές ανεξαρτησίας», που δεν έχουν τίποτα να χάσουν γιατί δεν ήσαν μέλη του και δεν είχαν επενδύσει σ’ αυτό για την ανέλιξή και την επιβίωσή τους.
Και πώς τις αντιμετωπίζουμε αυτές τις φωνές; Ε, με τη γνωστή μέθοδο! Αντί να απαντήσουμε επί της ουσίας, τις αποδοκιμάζουμε συλλήβδην ως «περιθωριακές», «ακροδεξιές» και τα γνωστά, που ακούμε από τη μεταπολίτευση και μετά.
Η μέθοδος αυτή έφερνε αποτελέσματα, όταν το σύστημα ήταν κραταιό και δεν είχε εισέλθει στη φάση προϊούσας φθοράς, που βρίσκεται σήμερα. Τώρα, όμως, το σύστημα αυτό αδυνατεί να διαχειριστεί την κρίση που το ίδιο δημιούργησε και δεν πείθει κανέναν, εξ ού και οι αντιδράσεις.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι ο κ. Κρανιδιώτης, ο οποίος ανέδειξε με τον τρόπο του αυτά που όλοι συζητάμε μεταξύ μας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι απόψεις βρίσκουν ανταπόκριση και ευρύτερο ακροατήριο. Να γιατί ανέλαβαν την εργολαβία αντιμετώπισής τους οι υπηρέτες του συστήματος. Και πάνω στο άγχος και τη βιασύνη τους, ανέδειξαν ένα θέμα, που θα μπορούσε να είχε περάσει και απαρατήρητο. Το σύστημα, λοιπόν, ανησυχεί και πάνω στον πανικό του κάνει λάθη.
….και ο Αντώνης Σαμαράς
Τις απόψεις αυτές, όμως έπρεπε να τις χρεώσουνε και στον Αντώνη Σαμαρά και τη Ν.Δ. Αλλιώς, δεν θα είχε νόημα. Τι μας λένε, λοιπόν; Ότι δήθεν «η Ν.Δ. του Σαμαρά μετακινείται δεξιά», «λαϊκίζει» και λέει «ευχάριστα πράγματα»; Και ποια τα λέει αυτά; Η κα Μπακογιάννη, παρακαλώ! Ε, δεν έχει σημασία!
Και γιατί έπρεπε να χρεώσουμε αυτές τις απόψεις στον κ. Σαμαρά;
Μα για τον απλούστατο λόγο: ο Πρόεδρος της Ν.Δ. δείχνει αποφασισμένος να συγκρουστεί με το σύστημα αυτό, με αιχμή του δόρατος την αντίθεσή του στο μνημόνιο.
Και όσο η αντίθεση στο μνημόνιο τείνει να γίνει καθολικό αίτημα, τόσο περισσότερο θα ανησυχούν.
Αρα, τι κάνουν; Επιχειρούν να τον απαξιώσουν. Να τον κοντύνουν.
Δυστυχώς, το δόλωμα έχαψαν και μερικοί της από εδώ πλευράς. Που αντί να μείνουν στην ουσία, την κριτική δηλαδή του συστήματος, μένουν στο τύπο, δηλαδή στο λόγο.
Ετσι, αντί να κριτικάρουν τις θέσεις, κριτικάρουν αυτόν που τις διατυπώνει! Και ένα πρόβλημα που αφορά την κοινωνία, επιχειρούν να το μετατρέψουν σε εσωκομματικό πρόβλημα της Ν.Δ. Το κάνουν από ιδιοτέλεια ή πολιτική αφέλεια;
Ας απαντήσουν οι ίδιοι.
Και το Antinews
Από την κριτική αυτή προφανώς και δεν μπορούσε να εξαιρεθεί το Antinews! Το τι γράφτηκε, δεν λέγεται!
Λογικό, θα πείτε. Το Antinews ενοχλεί. Ενοχλεί γιατί δεν ελέγχεται. Μας κατηγόρησαν ότι διαμορφώνουμε τη γραμμή της Ν.Δ. (αλήθεια έχει ενιαία γραμμή η Ν.Δ.;), ότι «βάλλουμε εναντίον εσωκομματικών αντιπάλων του προέδρου», (έχει εσωκομματικούς αντιπάλους ο Πρόεδρος γιατί εγώ δεν έχω ακούσει κανέναν να τον αμφισβητεί) και πολλά άλλα.
Να αποκαλύψω κάτι: τους περισσότερους αρθρογράφους του Antinews, δεν τους γνωρίζω! Ούτε νομίζω ότι γνωρίζονται και μεταξύ τους! Για τους σχολιαστές, αφήστε το καλύτερα. Ο καθένας γράφει, κατά την έμπνευση της στιγμής.
Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους να ακολουθούν ενιαία γραμμή; Τους κατευθύνει το «αόρατο χέρι» του Ανταμ Σμίθ;
Πρόκειται για αστειότητες!
Το ότι οι περισσότεροι εξ ημών πιστεύουμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς, αποτελεί τη μόνη αξιόπιστη λύση στα σημερινά αδιέξοδα, δεν μας καθιστά αυτομάτως μια «οργανωμένη ομάδα κρούσης»;
Τόσο δύσκολο τους είναι να αντιληφθούν ότι στην κοινωνία υπάρχουν και υγιείς δυνάμεις που δεν ελέγχονται και δεν ποδηγετούνται;
..στο δια ταύτα
Πέρα από τις φραστικές υπερβολές, η κριτική του κ. Κρανιδιώτη, ανέδειξε υπαρκτά προβλήματα. Για αυτό και η ομοβροντία των αντιδράσεων. Ανέδειξε, όμως, και την παρεμβατική δύναμη του διαδικτύου.
Με την επερχόμενη κατάρρευση των καθεστωτικών ΜΜΕ, το διαδίκτυο θα αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή.
Ακούω ότι ο κ. Τηλέμαχος Χυτήρης ετοιμάζει καινούργιο νομοθετικό πλαίσιο για τα ΜΜΕ.
Εχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα επιχειρήσει….
http://www.antinews.gr/?p=78984
Δεν συμφωνώ πάντα με τις απόψεις του Φαήλου Κρανιδιώτη, όμως γιατί σηκώθηκε τέτοιος κουρνιαχτός; Εχει χρησιμοποιήσει και αιχμηρότερο λόγο σε προηγούμενα άρθρα του. Από την άλλη, τι πρεμούρα έπιασε ξαφνικά τον κ. Πρετεντέρη και την κα Μπακογιάννη, να του απαντήσουν προσωπικώς; Πως καταδέχονται αυτοί, οι εκπροσωπούντες την polically correct άποψη, να ανοίξουν διάλογο με «περιθωριακές απόψεις», που υποκρύπτουν «λανθάνοντα φασισμό»;
Η αλήθεια είναι ότι το σύστημα διαπλοκής που δομήθηκε τα τελευταία ιδίως χρόνια (πολιτική εξουσία-κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες-καθεστωτικοί δημοσιογράφοι) πνέει τα λοίσθια.
-Τα κόμματα και οι πολιτικοί αποδοκιμάζονται και έχουν απαξιωθεί στη συνείδηση της κοινής γνώμης.
-Οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες βρίσκονται αντιμέτωποι με οικονομικά προβλήματα, μακράν πέραν των δυνατοτήτων τους, με ορατό το ενδεχόμενο της κατάρρευσης.
-Η «φούσκα των ΜΜΕ» άρχισε ήδη να σκάει.
Αυτό, λοιπόν, το σύστημα δίνει μια έσχατη και απελπισμένη μάχη οπισθοφυλακής και τρέμει τους «ελεύθερους σκοπευτές», «τις φωνές ανεξαρτησίας», που δεν έχουν τίποτα να χάσουν γιατί δεν ήσαν μέλη του και δεν είχαν επενδύσει σ’ αυτό για την ανέλιξή και την επιβίωσή τους.
Και πώς τις αντιμετωπίζουμε αυτές τις φωνές; Ε, με τη γνωστή μέθοδο! Αντί να απαντήσουμε επί της ουσίας, τις αποδοκιμάζουμε συλλήβδην ως «περιθωριακές», «ακροδεξιές» και τα γνωστά, που ακούμε από τη μεταπολίτευση και μετά.
Η μέθοδος αυτή έφερνε αποτελέσματα, όταν το σύστημα ήταν κραταιό και δεν είχε εισέλθει στη φάση προϊούσας φθοράς, που βρίσκεται σήμερα. Τώρα, όμως, το σύστημα αυτό αδυνατεί να διαχειριστεί την κρίση που το ίδιο δημιούργησε και δεν πείθει κανέναν, εξ ού και οι αντιδράσεις.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι ο κ. Κρανιδιώτης, ο οποίος ανέδειξε με τον τρόπο του αυτά που όλοι συζητάμε μεταξύ μας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι απόψεις βρίσκουν ανταπόκριση και ευρύτερο ακροατήριο. Να γιατί ανέλαβαν την εργολαβία αντιμετώπισής τους οι υπηρέτες του συστήματος. Και πάνω στο άγχος και τη βιασύνη τους, ανέδειξαν ένα θέμα, που θα μπορούσε να είχε περάσει και απαρατήρητο. Το σύστημα, λοιπόν, ανησυχεί και πάνω στον πανικό του κάνει λάθη.
….και ο Αντώνης Σαμαράς
Τις απόψεις αυτές, όμως έπρεπε να τις χρεώσουνε και στον Αντώνη Σαμαρά και τη Ν.Δ. Αλλιώς, δεν θα είχε νόημα. Τι μας λένε, λοιπόν; Ότι δήθεν «η Ν.Δ. του Σαμαρά μετακινείται δεξιά», «λαϊκίζει» και λέει «ευχάριστα πράγματα»; Και ποια τα λέει αυτά; Η κα Μπακογιάννη, παρακαλώ! Ε, δεν έχει σημασία!
Και γιατί έπρεπε να χρεώσουμε αυτές τις απόψεις στον κ. Σαμαρά;
Μα για τον απλούστατο λόγο: ο Πρόεδρος της Ν.Δ. δείχνει αποφασισμένος να συγκρουστεί με το σύστημα αυτό, με αιχμή του δόρατος την αντίθεσή του στο μνημόνιο.
Και όσο η αντίθεση στο μνημόνιο τείνει να γίνει καθολικό αίτημα, τόσο περισσότερο θα ανησυχούν.
Αρα, τι κάνουν; Επιχειρούν να τον απαξιώσουν. Να τον κοντύνουν.
Δυστυχώς, το δόλωμα έχαψαν και μερικοί της από εδώ πλευράς. Που αντί να μείνουν στην ουσία, την κριτική δηλαδή του συστήματος, μένουν στο τύπο, δηλαδή στο λόγο.
Ετσι, αντί να κριτικάρουν τις θέσεις, κριτικάρουν αυτόν που τις διατυπώνει! Και ένα πρόβλημα που αφορά την κοινωνία, επιχειρούν να το μετατρέψουν σε εσωκομματικό πρόβλημα της Ν.Δ. Το κάνουν από ιδιοτέλεια ή πολιτική αφέλεια;
Ας απαντήσουν οι ίδιοι.
Και το Antinews
Από την κριτική αυτή προφανώς και δεν μπορούσε να εξαιρεθεί το Antinews! Το τι γράφτηκε, δεν λέγεται!
Λογικό, θα πείτε. Το Antinews ενοχλεί. Ενοχλεί γιατί δεν ελέγχεται. Μας κατηγόρησαν ότι διαμορφώνουμε τη γραμμή της Ν.Δ. (αλήθεια έχει ενιαία γραμμή η Ν.Δ.;), ότι «βάλλουμε εναντίον εσωκομματικών αντιπάλων του προέδρου», (έχει εσωκομματικούς αντιπάλους ο Πρόεδρος γιατί εγώ δεν έχω ακούσει κανέναν να τον αμφισβητεί) και πολλά άλλα.
Να αποκαλύψω κάτι: τους περισσότερους αρθρογράφους του Antinews, δεν τους γνωρίζω! Ούτε νομίζω ότι γνωρίζονται και μεταξύ τους! Για τους σχολιαστές, αφήστε το καλύτερα. Ο καθένας γράφει, κατά την έμπνευση της στιγμής.
Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους να ακολουθούν ενιαία γραμμή; Τους κατευθύνει το «αόρατο χέρι» του Ανταμ Σμίθ;
Πρόκειται για αστειότητες!
Το ότι οι περισσότεροι εξ ημών πιστεύουμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς, αποτελεί τη μόνη αξιόπιστη λύση στα σημερινά αδιέξοδα, δεν μας καθιστά αυτομάτως μια «οργανωμένη ομάδα κρούσης»;
Τόσο δύσκολο τους είναι να αντιληφθούν ότι στην κοινωνία υπάρχουν και υγιείς δυνάμεις που δεν ελέγχονται και δεν ποδηγετούνται;
..στο δια ταύτα
Πέρα από τις φραστικές υπερβολές, η κριτική του κ. Κρανιδιώτη, ανέδειξε υπαρκτά προβλήματα. Για αυτό και η ομοβροντία των αντιδράσεων. Ανέδειξε, όμως, και την παρεμβατική δύναμη του διαδικτύου.
Με την επερχόμενη κατάρρευση των καθεστωτικών ΜΜΕ, το διαδίκτυο θα αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή.
Ακούω ότι ο κ. Τηλέμαχος Χυτήρης ετοιμάζει καινούργιο νομοθετικό πλαίσιο για τα ΜΜΕ.
Εχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα επιχειρήσει….
http://www.antinews.gr/?p=78984
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.