Μπάτε σκύλοι…

του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Στις πόσες προβοκάτσιες καίγεται άραγε το Εθνικό Συμφέρον; Κάποιοι εγχώριας εκτροφής, βαρεμένοι, αφελείς, πείτε τους όπως θέλετε, πήραν 300 μουσουλμάνους λαθρομετανάστες και τους πήγαν εκδρομή από την Κρήτη στην Αθήνα. Κανείς δεν πήρε χαμπάρι; Οι αρμόδιοι τους πέρασαν μήπως για Λύκειο Αρρένων του Μαγκρέμπ σε πενταήμερη;
Οι «χρήσιμοι ηλίθιοι», συναυτουργοί και καθοδηγητές, σπάσανε πόρτες, όχι κάποιου τυχαίου δημοσίου κτιρίου αλλά της Νομικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σάρκα από τη σάρκα σου, πέτρα την πέτρα χτισμένη με το αίμα σου, το οποίο ανακαινίζεται από το υστέρημα σου, μνημονιακέ ραγιά μου και νεοφιλελεύθερε ελαστικοποιημένε δουλοπάροικε. Από κει αποφοιτούν οι μύστες των Νόμων σου, στελεχώνεται η πολιτική τάξη κι η Δικαιοσύνη σου, Λαέ του φορτσάτου σινιέ Αλέξη και της καινούργιας, ολόφρεσκης Ντόρας. Το «Εθνικό» από τη μπίχλα δεν φαίνεται κι ο Καποδίστριας, αν ήξερε, θ’ αυτοκτονούσε πριν τον φάνε οι Μαυρομιχαλαίοι. Οι «ιαχωβάδες» της …προόδου, προφυλακές της ευθείας γραμμής του εθνικού
εγκεφαλογραφήματος, κάνανε πάλι το θαύμα τους. Ο υπαρκτός σουρεαλισμός μας κατέκτησε κι άλλες κορυφές. Ο Νόμος έγινε γι’ άλλη μια φορά κουρελόχαρτο, σκούπισε μ’ αυτόν τον απαυτό της όλη η ληγμένη κρεμ ντε λα κρεμ της εξαρχειώτικής και κολωνακιώτικης διεθνιστικής «προόδου». Αυτοί σπάσανε τις πόρτες κι οι απρόσκλητοι μουσουλμάνοι μουσαφιραίοι μπήκαν, την άραξαν, στρώσανε τα γιατάκια τους και το νοικοκυριό τους και μαζί με άλλες ομάδες ομοίως απρόσκλητων μουσουλμάνων μουσαφιραίων ανά το ξέφραγο αμπέλι μας, εξαγγέλουν απεργία πείνας με αίτημα την χωρίς όρους και προϋποθέσεις «νομιμοποίηση». Το μπάτε σκύλοι αλέστε υπό μορφήν «προοδευτικού» αιτήματος και με την βούλα των βαρεμένων παραφυάδων του φραγκάτου «Τσε Γκεβάρα» της Κουμουνδούρου.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η βάναυση πρόκληση της κατάληψης κεντρικών πλατειών, των Προπυλαίων του Πανεπιστημίου συμπεριλαμβανομένων, μαζί με την τωρινή απύθμενου θράσσους ξεφτίλα στην Νομική, είναι ολοφάνερο ότι συγκροτούν πλέον σχέδιο. Η πλειοψηφία των «ακτιβιστών» που συνδράμουν όλο αυτό το καρναβάλι προφανώς είναι απλώς στην κοσμάρα τους. Οι καθοδηγητές όμως, κάποιοι λίγοι, πολύ λίγοι αλλά υπαρκτοί, παίζουν καλά και με θράσσος το παιχνίδι που τους επιτρέπει το θεσμικό μπουρδέλο που στήσαμε με ασυδοσία, «άσυλο» και μπόλικη έλλειψη αυτοσεβασμού και συλλογικής αξιοπρέπειας.
Σε καμμία μα καμμία ευρωπαϊκή χώρα, σε κανένα συγκροτημένο κράτος του κόσμου ολόκληρου, κράτος με στοιχειώδη σεβασμό του νόμου και του ελάχιστου δημόσιου συμφέροντος, δεν θα μπορούσε ατιμώρητα να λάβει χώρα τέτοιο γεγονός και να ξημερώσουν το πρόβλημα κι οι αυτουργοί του απείραχτοι. Αν απόψε τη νύχτα ο Φιλόσοφος, Στοχαστής, μύστης της Διεθνούς Διακυβέρνησης και κάτοικος των VIP αιθουσών των αεροδρομίων, ο Πρωθυπουργός μας, το λύσει και μπαγλαρώσει αυτούς που βανδάλισαν δημόσια περιουσία και την μετέτρεψαν σε πανδοχείο της καφροσύνης τους κι αναφέρομαι στους εγχωρίους, τότε απολογούμαι και σας υπόσχομαι να πάω στην Παναγιά της Μινεσότα ν’ ανάψω λαμπάδα στο μπόϊ του. Όμως χλωμό το βλέπω, άρα, φευ, δεν θα δω ποτέ τις σκονισμένες πεδιάδες του Μίντγουέστ.
Είναι σαφές, αναντίρρητο, πως η δράση των μπετατζήδων, προμηθευτών, καναλαρχών, κρατικοδίαιτων μαικήνων του αθλητισμού και της «τέχνης» είναι εξίσου μεγάλος κίνδυνος για την Πατρίδα, την Δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή.
Είναι προφανές πως η διαπλοκή επιχειρηματιών και ορισμένων πολιτικών, το Μνημόνιο κι η μειωμένη κυριαρχία μας, συνιστούν καρκινώματα στο εθνικό σώμα.
Όμως το ένα όνειδος δεν νομιμοποιεί το άλλο. Όποιος εξαιτίας της παρακμής, της κοινωνικής αδικίας και υποκρισίας, αμφισβητεί την Πατρίδα, το Έθνος, τα σύνορα, την έννομη τάξη, μαγκιά του, γούστο του και καουμποϊλίκι του.
Αν όμως το κάνει έμπρακτα, τότε θα πληρώνει το τίμημα του Νόμου.
Εμείς, επειδή η Πατρίδα μας έχει γκρεμισμένους τοίχους, εστίες μόλυνσης και διαφθοράς, θέλουμε να την ξαναχτίσουμε, να την καθαρίσουμε και να την ομορφύνουμε, όχι να της βάλουμε φωτιά. Δεν θα την παραδώσουμε στους Κοτζαμπάσηδες της υποταγής, ούτε στα κοπάδια των μουσουλμάνων που σπρώχνουν η Ανάγκη, το κράτος – δουλέμπορος της Άγκυρας κι οι πιο σκοτεινοί κύκλοι ισλαμιστών από το Ιράν κι αλλού, που και λεφτά κονομάνε και την παρακμιακή Δύση υπονομεύουν, έχοντας ως συνεργούς τους «χρήσιμους ηλίθιους» της ανακυ6κλωμένης προοδευτικάντζας.
Αδέρφια, δικοί μας είναι οι Νόμοι, είναι ο φράχτης που φυλάει το έχει μας, την βιος μας, τα παιδιά μας, τα σύμβολα μας, τους τάφους των πατέρων μας, το κοινό μας σπίτι.
Η ανομία είναι κίνδυνος, είναι εχθρός, όποιος κι αν την διαπράττει, με ή χωρίς «αριστερό» ή «αντεξουσιαστικό» άλλοθι.
Η χώρα χρειάζεται την πιο απλή επανάσταση: την εφαρμογή του Νόμου. Αυστηρά. Δίκαια. Άμεσα. Παντού.

http://www.antinews.gr/2011/01/26/81964/