(του Χρήστου Πιτσίλκα)
Πρωτίστως, πρέπει να κατανοήσουμε ότι η κρίση αυτή είναι πνευματική. Ζούμε σε μια εποχή μηδενιστική με ελάχιστες αξίες. Οι ανθρωπιστικές επιστήμες υποβαθμίζονται και το ίδιο συμβαίνει στο νέο σχολείο με μαθήματα στα οποία πρέπει να βασιστεί η παιδεία μας, όπως τα θρησκευτικά, η ιστορία και η φιλοσοφία.
Το πιο επικίνδυνο είναι η απειλή της ταυτότητας του Έλληνα. Έχουμε μάθει να «αμερικανίζουμε». Οι Έλληνες ιστορικά ως φυλή έβαζαν πάντα σε προτεραιότητα το πνεύμα από την ύλη. Στις μέρες μας ιδιαίτερα, γίνεται το αντίθετο. Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει. Μάθαμε να ζούμε πάνω από αυτό που αντέχουμε και μπορούμε και να ζητούμε όλο και περισσότερα, γι’ αυτό και φθάσαμε στη σημερινή κρίση.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το Ελληνικό Γένος στα δύσκολα θυμίζει τον άνθρωπο που ο Θεός του στέλνει μια δοκιμασία, αλλάζει στάση ζωής και μέσα από αυτήν βγαίνει πιο δυνατός. Αυτό που δείχνει ως νομοτέλεια ελπίζουμε να γίνει και στην εποχή μας με την σημερινή κρίση. Μας δείχνει λοιπόν η ιστορία ότι βραχυπρόθεσμα μια οικονομική κρίση δεν ξεπερνιέται εύκολα, αλλά μακροπρόθεσμα έχει θετικά αποτελέσματα σε πνευματικό κυρίως επίπεδο μέσω της παιδείας και της παρουσίας πραγματικών ηγετών. Και αυτό θα συμβεί στην εποχή μας μόνο αν αποκαταστήσουμε τις σχέσεις μας με την παράδοση και κληρονομιά μας. Ο διεθνούς κύρους ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης πριν λίγο καιρό δήλωσε ότι «οι σύγχρονοι Έλληνες παρακμάζουμε γιατί έχουμε χάσει την επαφή μας με το παρελθόν και τις συνιστώσες της εθνικής μας ταυτότητας, όπως η παιδεία, η θρησκεία και η ιστορία».
Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε τον φοίνικα, το μυθολογικό πουλί που αναγεννιέται μόνο του μέσα από τις στάχτες του. Πολλές φορές στο παρελθόν η Ελλάδα, είτε ως Κράτος είτε ως εθνική και κοινωνική οντότητα, παρομοιάστηκε σαν τον φοίνικα και κατάφερε να ξεπεράσει κρίσεις σαν αυτή των καιρών μας. Αυτή λοιπόν την κρίση θα μπορέσουμε να την ξεπεράσουμε και πώς;
Ας δούμε επομένως τι μας δείχνει η ιστορία και ποιά τα δεδομένα της σημερινής πραγματικότητας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν μπορούμε να δούμε το θέμα μόνο τεχνοκρατικά.....
αλλά κυρίως πνευματικά. Αν δούμε λοιπόν την ιστορία, θα παρατηρήσουμε ότι ο Ελληνισμός σε δύσκολες περιόδους κρίσης (οικονομικής ή άλλης) εύρισκε τις δυνάμεις να ανασυνταχθεί και να προοδεύσει σε σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα. Ας δούμε μερικά παραδείγματα. Από το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χαρίλαου Τρικούπη στα τέλη του 19ου αιώνα και τον ατυχή πόλεμο του 1897 με τους Τούρκους φθάσαμε στον θρίαμβο των βαλκανικών πολέμων το 1912-13 και σε μια πνευματική άνθιση στα γράμματα και την λογοτεχνία. Από την παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 και την πτώχευση της Ελλάδας του ’32 οδηγηθήκαμε στο έπος της Πίνδου το ’40 και σε μια επίσης άνθιση στα γράμματα στη δεκαετία του ’30.
Αλλά και πηγαίνοντας πολύ πίσω στην ιστορία θα δούμε ότι η δύσκολη οικονομική περίοδος που ακολούθησε την πρώτη Άλωση της Κων/πόλης από τους Φράγκους το 1204 συνοδεύτηκε από μια σπουδαία πρόοδο στα γράμματα και τις τέχνες στο Βυζάντιο, που ονομάστηκε Παλαιολόγεια Αναγέννηση, αλλά και από ακόμα μια σπουδαία πρόοδο στην Ορθόδοξη παράδοση και θεολογία με το κίνημα του Ησυχασμού με επικεφαλής τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Επίσης, πηγαίνοντας στην Αρχαία Ελλάδα θα δούμε ότι μετά τους καταστροφικούς περσικούς πολέμους ακολούθησαν η άνθιση της φιλοσοφίας και η «χρυσός αιώνας» του Περικλή.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο πραγματικός πλούτος της Ελλάδας, που καλώς επιζητούμε στο υπέδαφός της, βρίσκεται αλλού, στην παιδεία μας, στην Ορθόδοξή μας παράδοση, στις βιβλιοθήκες μας… και βέβαια στο φιλότιμο των Ελλήνων. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά ούτε από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, ούτε από τους ηγέτες μας, που άλλωστε φαίνεται να απουσιάζουν. Όταν ο καθένας μας όσο μπορεί, αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την κληρονομιά των προγόνων του, δηλαδή την Ορθόδοξη παράδοση, τα πατερικά κείμενα, την αρχαία γραμματεία, θα κατανοήσει ότι δεν χρειάζονται και πολλά τελικά για να ζήσει κάποιος μια καλή ζωή με ποιότητα…
Η απλότητα και το ασκητικό πνεύμα της Ορθόδοξής μας παράδοσης έχει πολλά να διδάξει στον σύγχρονο κόσμο. Αυτό που απομένει είναι και η δική μας θέληση να διδαχθούμε από τους Πατέρες.
(agioritikovima.gr)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.