Για να δούμε στην πράξη ποιός φοβάται και ποιός όχι ! Για να δούμε ποιοί θέλουν ξεκάθαρα πράγματα και ποιοί "θολούρες" ! Πρόταση νόμου για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου καταθέτει η ΝΔ σήμερα στη Βουλή. Υπέρ μίας τέτοιας απόφασης έχουν ταχθεί ήδη ο ΛΑΟΣ και η Δημοκρατική Συμμαχία, ενώ... όλα δείχνουν ότι απέναντι θα βρεθούν όχι μόνο τα κόμματα της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Δημοκρατική Αριστερά) αλλά –και κυρίως– η κυβέρνηση. Αργά το βράδυ της Τετάρτης κύκλοι του Μαξίμου υποστήριζαν ότι το πρόβλημα που εμφανίζεται κατά καιρούς –όπως αυτές τις ημέρες με την κατάληψη του κτηρίου της Νομικής από παράνομους μετανάστες– οφείλεται στη μη τήρηση του νόμου και όχι στο νόμο. Με την παραδοχή ότι τις προηγούμενες ημέρες παίχτηκε το παιχνίδι της κολοκυθιάς ανάμεσα στην πρυτανική αρχή και τα συναρμόδια υπουργεία (Προστασίας του Πολίτη και Παιδείας) που οδήγησε στο γνωστό, πλην πρωτοφανές, αλαλούμ. «Να ζητηθούν ευθύνες ναι,
να υπάρχει αποφασιστικότητα στην τήρηση του νόμου ναι, αλλά να μην οδηγηθούμε σε ακραίες επιλογές όπως η κατάργηση του ασύλου», ήταν η επίμονη κατάληξη. Αυτό το νόημα είχε η επίμονη επισήμανση της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου, κατά τη συνάντησή της με τον πρύτανη του πανεπιστημίου Αθηνών Θ. Πελεγρίνη και τον πρύτανη του πανεπιστήμιου Πελοποννήσου (και προεδρεύοντα της Συνόδου πρυτάνεων Θ. Παπαθεοδώρου) ότι «πρέπει να τηρηθούν οι νόμοι». Στο δικό τους αντίλογο «τι θα κάνουμε κάθε φορά που μπαίνει κάποιος σε μία Σχολή, θα φωνάζουμε την αστυνομία;», η υπουργική απάντηση παρέμεινε σταθερή: «οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται». Για τη «γαλάζια πολυκατοικία» δεν τίθεται θέμα «δεύτερης σκέψης» –ακόμη κι ο νέος τομεάρχης Παιδείας Α. Σπηλιωτόπουλος κινήθηκε, εντέλει, στη γραμμή της άρσης του ασύλου, παρά το γεγονός ότι στο πρόσφατο, κυβερνητικό του, παρελθόν, δεν υιοθετούσε τέτοιες λύσεις. Ο Α. Σαμαράς, πάντως, στο πλαίσιο της «δεξιάς καθαρότητας» είχε ταχθεί υπέρ της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου από την εποχή που διεκδικούσε την ηγεσία της ΝΔ, ενώ σε κάθε ευκαιρία (ομιλίες στη Βουλή, συνέδριο ΝΔ, συνεντεύξεις Τύπου κλπ.) προωθούσε αυτή την άποψη. Το βασικό επιχείρημά του είναι ότι σε καιρούς Δημοκρατίας δεν χρειάζεται τέτοιο άσυλο καθώς η ελεύθερη διακίνηση ιδεών στους πανεπιστημιακούς χώρους είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένη και βρίσκει πλήρη εφαρμογή. Αυτή θα είναι και η κεντρική ιδέα της πρότασης νόμου, με την οποία –κατά τις πληροφορίες– θα ζητείται: Πρώτον: Να ορίζεται σαφώς ότι διατηρείται η έννοια της προστασίας της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, της ακαδημαϊκής διδασκαλίας και της έρευνας. Ως εκ τούτου, να απαγορεύεται σε κάθε δημόσια Αρχή να ασκήσει οποιασδήποτε μορφής δίωξη στους φοιτητές και στο διδακτικό προσωπικό κατά την άσκηση των παραπάνω δραστηριοτήτων. Δεύτερον: Να φρουρούνται σε μόνιμη βάση οι χώροι των ΑΕΙ («είτε από ιδιωτική υπηρεσία ‘security’, είτε από δυνάμεις της ελληνικής Αστυνομίας») ώστε να εμποδίζεται η είσοδος σε εξωπανεπιστημιακά στοιχεία με εγκληματική πρόθεση. Εάν, παρά ταύτα, εισέλθουν στους χώρους, να έχει το δικαίωμα η πρυτανική αρχή να ζητά «με ένα απλό τηλεφώνημα και χωρίς άλλες διαδικασίες» τη βοήθεια της Αστυνομίας. Με άλλα λόγια –θα τονίζεται– να ισχύσει και στη χώρα μας ό,τι ισχύει στις υπόλοιπες χώρες του δυτικού κόσμου όπου δεν υπάρχει καν η έννοια του ασύλου. Τρίτον: Να επιστραφούν στα ΑΕΙ οι χώροι που τους ανήκουν μεν, αλλά έχουν καταληφθεί παράνομα και παραμένουν υπό κατάληψη από εξωπανεπιστημιακά στοιχεία capital.gr και ο ΛΑ.Ο.Σ.
H συνέχεια στο taxalia
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.