Του Θανάση Νικολαΐδη
«ΕΝ αρχή ην (αττική σύνταξη) τα προσωπικά δεδομένα». Ιδέα υψηλής έμπνευσης, ευρωπαϊκής προέλευσης και πανελλήνιας εφαρμογής. Για τη διατήρηση της διαφθοράς και τη μακροημέρευση των διεφθαρμένων ευρωπαϊκού επιπέδου. Τι κάνουμε ως ευρωπαίοι νομοθέτες για να μην αγγίξουν τον προσωπικό και (ομο)ταξικό μας πλούτο; Οπλίζουμε τις τράπεζες με τον σχετικό νόμο (περί προσωπικών δεδομένων), αυτή ορθώνει στοπ στις λίστες των υψηλοκαταθετών και τα ίχνη των λογαριασμών (μας) χάνονται.
ΚΙ άρπαξαν το σχετικό άρθρο τα ημεδαπά τσακάλια, τον έκαναν ασπίδα για του κόσμου τις αμαρτίες, τον λάτρεψαν, τον έκρυψαν για μυστικό τους όπλο...
και τον επικαλούνται σε κάθε «ευκαιρία». Κι ακούμε χίλιοι δυο για αποκαλύψεις και λίστες, η φαντασία μας οργιάζει με τις χειροπέδες στους καρπούς αμαρτωλών, κρατάμε την ανάσα μας πως ήρθε η ώρα να πληρώσουν και… ώ του θαύματος! Την τελευταία στιγμή, να σου ο νόμος-προστάτης σαν από μηχανής θεός, η συγκάλυψη, το κουκούλωμα, η συνέχιση. Και τον δολοφόνο πού τον πας; Τον κλέφτη, τον παιδεραστή; Στήνουμε το θύμα στο φακό, μας εξιστορεί τα πάθη του, συμμεριζόμαστε την αγωνία του και περιμένουμε τη φάτσα και το όνομα του δράστη. Δεν θα τον δούμε, δεν θα το μάθουμε, δεν θα τρομάξει.
ΚΑΙ πάμε στα σημερινά, τα φρέσκα. Περί τον ΦΠΑ που παρακρατούν επιτηδευματίες (ενώ τον εισέπραξαν απ’ τον πελάτη) και δεν τον αποδίδουν και βέβαια, για το απρόσωπο(!), λειψό και φαύλο Κράτος που… ανταποδίδει, αναπαράγοντας την παρανομία. Φτιάχνουν νόμο αυστηρότατο κι ίσως βάλουν κάποια τάξη. Τρομάζουν τον… ατρόμητο και η διαφθορά χλομιάζει, μη της κόψουνε κομμάτι απ’ τα απλωμένα της πλοκάμια.
ΔΕΝ πρόλαβε να φτάσει το νομοσχέδιο στην πιάτσα κι άρχισαν τα… όργανα. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Οι «παλιοί» και οι εν δυνάμει κλέφτες. «Μας… τσάκισαν, μας διέλυσαν, τι κάνουμε χωρίς κλεψιά, πώς ζούμε χωρίς απάτη, πώς αλλάζουμε σε μια μέρα συνήθειες δεκαετιών;». Κι άρχισε το μοιρολόι, η γκρίνια και το κλάμα. Για να γίνει… σοφία, έμπνευση και …Σύνταγμα. «Να’ το, λοιπόν, το Σύνταγμα τι το κρατάς; Μας προστατεύει! Αν μας περιορίσουν με νόμο τις κλεψιές μας, είναι.. επίορκοι και ο νόμος τους αντισυνταγματικός. Όχι, παίζουμε…».
ΩΣΤΟΣΟ, αν η Κυβέρνηση δεν προχωρήσει πιάνοντας τον ταύρο κ.λπ., η διαφθορά θα συνεχίσει το πάρτι.
http://citypress-gr.blogspot.com/2011/01/blog-post_4823.html
«ΕΝ αρχή ην (αττική σύνταξη) τα προσωπικά δεδομένα». Ιδέα υψηλής έμπνευσης, ευρωπαϊκής προέλευσης και πανελλήνιας εφαρμογής. Για τη διατήρηση της διαφθοράς και τη μακροημέρευση των διεφθαρμένων ευρωπαϊκού επιπέδου. Τι κάνουμε ως ευρωπαίοι νομοθέτες για να μην αγγίξουν τον προσωπικό και (ομο)ταξικό μας πλούτο; Οπλίζουμε τις τράπεζες με τον σχετικό νόμο (περί προσωπικών δεδομένων), αυτή ορθώνει στοπ στις λίστες των υψηλοκαταθετών και τα ίχνη των λογαριασμών (μας) χάνονται.
ΚΙ άρπαξαν το σχετικό άρθρο τα ημεδαπά τσακάλια, τον έκαναν ασπίδα για του κόσμου τις αμαρτίες, τον λάτρεψαν, τον έκρυψαν για μυστικό τους όπλο...
και τον επικαλούνται σε κάθε «ευκαιρία». Κι ακούμε χίλιοι δυο για αποκαλύψεις και λίστες, η φαντασία μας οργιάζει με τις χειροπέδες στους καρπούς αμαρτωλών, κρατάμε την ανάσα μας πως ήρθε η ώρα να πληρώσουν και… ώ του θαύματος! Την τελευταία στιγμή, να σου ο νόμος-προστάτης σαν από μηχανής θεός, η συγκάλυψη, το κουκούλωμα, η συνέχιση. Και τον δολοφόνο πού τον πας; Τον κλέφτη, τον παιδεραστή; Στήνουμε το θύμα στο φακό, μας εξιστορεί τα πάθη του, συμμεριζόμαστε την αγωνία του και περιμένουμε τη φάτσα και το όνομα του δράστη. Δεν θα τον δούμε, δεν θα το μάθουμε, δεν θα τρομάξει.
ΚΑΙ πάμε στα σημερινά, τα φρέσκα. Περί τον ΦΠΑ που παρακρατούν επιτηδευματίες (ενώ τον εισέπραξαν απ’ τον πελάτη) και δεν τον αποδίδουν και βέβαια, για το απρόσωπο(!), λειψό και φαύλο Κράτος που… ανταποδίδει, αναπαράγοντας την παρανομία. Φτιάχνουν νόμο αυστηρότατο κι ίσως βάλουν κάποια τάξη. Τρομάζουν τον… ατρόμητο και η διαφθορά χλομιάζει, μη της κόψουνε κομμάτι απ’ τα απλωμένα της πλοκάμια.
ΔΕΝ πρόλαβε να φτάσει το νομοσχέδιο στην πιάτσα κι άρχισαν τα… όργανα. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Οι «παλιοί» και οι εν δυνάμει κλέφτες. «Μας… τσάκισαν, μας διέλυσαν, τι κάνουμε χωρίς κλεψιά, πώς ζούμε χωρίς απάτη, πώς αλλάζουμε σε μια μέρα συνήθειες δεκαετιών;». Κι άρχισε το μοιρολόι, η γκρίνια και το κλάμα. Για να γίνει… σοφία, έμπνευση και …Σύνταγμα. «Να’ το, λοιπόν, το Σύνταγμα τι το κρατάς; Μας προστατεύει! Αν μας περιορίσουν με νόμο τις κλεψιές μας, είναι.. επίορκοι και ο νόμος τους αντισυνταγματικός. Όχι, παίζουμε…».
ΩΣΤΟΣΟ, αν η Κυβέρνηση δεν προχωρήσει πιάνοντας τον ταύρο κ.λπ., η διαφθορά θα συνεχίσει το πάρτι.
http://citypress-gr.blogspot.com/2011/01/blog-post_4823.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.