Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Αντώνη Σαμαρά στη Βουλή, για τον Προϋπολογισμό του 2011

Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σήμερα, συζητάμε τον πρώτο Προϋπολογισμό της χώρας υπό καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας.

Που πολλοί το θεώρησαν «σωτηρία» για τον τόπο! Κι από τότε το υπερασπίζονται χωρίς να συμφωνούν και το προβάλλουν χωρίς να το πιστεύουν. Κι ενώ σήμερα διαισθάνονται ότι οδηγεί σε αδιέξοδο, το συνεχίζουν μοιρολατρικά.

Άλλοτε διακηρύσσοντας ότι είναι… «για το καλό μας» κι άλλοτε ομολογώντας ότι «δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς».

Το πρώτο, λοιπόν, που θέλω να σας πω, από αυτό εδώ το βήμα, είναι ότι την κυριαρχία της χώρας μας θα την υπερασπιστούμε. Και την αξιοπρέπειά της θα την αποκαταστήσουμε. Όπως και τον αυτοσεβασμό της.

Όπως και την αυτοπεποίθηση του λαού μας.

Το Μνημόνιο είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς δεν πρέπει να ασκείται η Οικονομική Πολιτική, του πώς δεν πρέπει να ασκείται η Πολιτική γενικότερα.

Πολλοί ισχυρίζονται – όχι εμείς – ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει.

Όχι, παρά το Μνημόνιο. Εξ αιτίας του Μνημονίου.

Αυτό που έχει πάντως, σίγουρα, χρεοκοπήσει, είναι το ίδιο το Μνημόνιο! 

Μια πολιτική πρακτική δεκαετιών κατέρρευσε. Ένα σύστημα που βασιζόταν στην προείσπραξη του αύριο της χώρας και των παιδιών της, φράκαρε μέσα στα αδιέξοδά του. Με κύριο υπεύθυνο το ΠΑΣΟΚ που το οικοδόμησε.

Η πρόκληση είναι πρωτοφανής. Για τους πολιτικούς πάνω απ’ όλα. Για τη γενιά μας πρωτίστως. Στη χρονική αυτή στιγμή κυρίως.

Το ΠΑΣΟΚ αυτή την πρόκληση τη φοβήθηκε. Μας οδήγησε στο Μηχανισμό Στήριξης και σήμερα κρύβεται πίσω από το Μνημόνιο.

Που το βάφτισε «μονόδρομο», για να συγκαλύψει την ιστορική αδυναμία του και τις πρόσφατες ευθύνες του.

Ο Προϋπολογισμός του 2011 είναι ο «καθρέφτης» της αδυναμίας του ΠΑΣΟΚ να διαχειριστεί την κρίση.

Είναι η γραμμική συνέχεια του ΠΑΣΟΚ

από το «όχι σε όλα», που έλεγε χθες,

στο «ναι σε όλα» όσα επιτάσσει το Μνημόνιο, που λέει σήμερα.

Χωρίς ίχνος υπευθυνότητας τότε.

Χωρίς ίχνος διαπραγμάτευσης σήμερα.

Τα ψέματα, όμως, τελείωσαν…

Σήμερα, ήλθε η ώρα του απολογισμού, γιατί ολοκληρώνεται μια αποτυχημένη περίοδος της κυβερνητικής πολιτικής, για την οποία εγκαίρως προειδοποιήσαμε.

-- Αλλά είναι και η κρίσιμη στιγμή των μεγάλων αποφάσεων, για να αλλάξει η πολιτική αυτή που οδηγεί πια σε ολοφάνερα αδιέξοδα.

Θα σταθώ σε δύο πράγματα:

-- Πρώτον ποιο ήταν - και παραμένει - το θεμελιώδες σφάλμα της Πολιτικής σας.

-- Δεύτερον, τι μπορεί να γίνει από δω και στο εξής.

Βέβαια, πολλές φορές κάνουμε το λάθος να μιλάμε για τον Προϋπολογισμό μόνο με αριθμούς και επιχειρήματα οικονομικής λογικής.

Σήμερα, όμως, Χριστούγεννα του 2010, βιώνουμε μια βαθιά κρίση που συγκλονίζει την κοινωνία ολόκληρη κι ανατρέπει τον τρόπο που όλοι οι Έλληνες είχαν μάθει να προγραμματίζουν τη ζωή τους.

Άνθρωποι που είχαν κάνει το «κουμάντο» τους κι είχαν αναλάβει υποχρεώσεις, τώρα δεν μπορούν πια να ανταποκριθούν. Δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους. Χάνουν τη δουλειά τους. Χάνουν τα σπίτια τους. Μπαίνουν στον «Τειρεσία». Χάνουν τις επιχειρήσεις τους. Χωρίς να είναι δικό τους το σφάλμα…

Δεν μπορούν να πληρώσουν τα δίδακτρα των παιδιών τους, στα σχολεία ή στα φροντιστήρια.

Εκεί που δούλευαν δύο μέλη της οικογένειας, τώρα δουλεύει μόνο το ένα κι αυτό με μειωμένες αποδοχές. Χώρια η αγωνία, κάθε μέρα, αν θα χάσει κι αυτό τη δουλειά του.

Ψάχνουν να πουλήσουν περιουσιακά τους στοιχεία για να ξεχρεώσουν, και δεν βρίσκουν αγοραστές.

Το πρώτο τεράστιο πρόβλημα για την Κοινωνία και την Οικονομία μας είναι η βαριά λαβωμένη ψυχολογία των Ελλήνων. Ούτε μια χαραμάδα αισιοδοξίας…

Δεν πιστεύει κανείς τον κ. Πρωθυπουργό, που υποστηρίζει ότι το 2013 θα βγούμε στις αγορές και θα αφήσουμε την κρίση πίσω μας.

Άλλωστε, ούτε οι ίδιες οι αγορές το πιστεύουν αυτό…

Γι’ αυτό τα spreads παραμένουν υψηλά, γύρω στις 900 μονάδες. Υψηλότερα απ’ ό,τι ήταν λίγο πριν μπούμε στο Μηχανισμό Στήριξης!

Σε αυτό το κλίμα, τι να ελπίσουν οι νέοι άνθρωποι; Και σε τι να πιστέψουν;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Στην περίπτωσή μας υπάρχουν δύο «αλήθειες»:

-- Αυτή που δεν ομολογεί η κυβέρνηση, αλλά καταλαβαίνουν όλοι οι άλλοι: Ότι η σημερινή Πολιτική του Μνημονίου, δεν ξεπερνά το πρόβλημα. Ότι βυθίζει τη χώρα όλο και περισσότερο στην κρίση.

-- Από την άλλη πλευρά, η αλήθεια που λέμε εμείς: Ότι υπάρχει Ελπίδα, υπάρχει Προοπτική. Όμως, με άλλη Οικονομική πολιτική.

Είναι εφικτή η έξοδος από την κρίση. Με άλλη πολιτική.

Μπορούμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας:

Με Ανάκαμψη και Ανάπτυξη.

-- Υπάρχει, λοιπόν, η ζοφερή αλήθεια που συνειδητοποιούν όλοι.

-- Κι υπάρχει η ελπιδοφόρα αλήθεια που διακηρύσσουμε εμείς.

Η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει την πρώτη.

Και δεν θέλει να δει τη δεύτερη…

Κι έτσι δεν βλέπει τίποτε!

Και οδηγείται από αδιέξοδο σε αδιέξοδο…

Ας δούμε το πρώτο σημείο: ποιο ήταν το θεμελιώδες σφάλμα της Κυβέρνησης:

Πολύ απλά, ότι ζει μέσα στο ψέμα! Στο δικό της ψέμα...

Και το χειρότερο: Ότι πίστεψε η ίδια το προπαγανδιστικό της ψέμα:

* Από τις αρχές της φετινής χρονιάς ως το Μάϊο, η Κυβέρνηση διέσυρε τη χώρα στο εξωτερικό:

Και σε άλλες χώρες υπάρχει διαφθορά. Ακούσατε εσείς ποτέ τον Πρωθυπουργό άλλης χώρας να… «διαφημίζει» τη διαφθορά της χώρας του στο εξωτερικό; Κι ύστερα να απορεί γιατί ανεβαίνουν τα spreads;

Η Ελληνική κυβέρνηση – στην καλύτερη περίπτωση, κ. Παπανδρέου - είδε το Μνημόνιο ως… «μονόδρομο σωτηρίας». Και επιδίωξε να ενταχθούμε σε αυτό. Και πανηγύριζε κι όλας, που τα κατάφερε!

-- Όμως, δεν ήταν «μονόδρομος»: η χώρα μπορούσε να δανειστεί ως το Μάρτιο με χαμηλότερο επιτόκιο. Αυτό έκαναν άλλες χώρες, που αντιμετώπιζαν αντίστοιχα προβλήματα. Όχι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ…

-- Ούτε οδηγούσε στη «σωτηρία». Γι’ αυτό και άλλες χώρες προσπαθούσαν να αποφύγουν την ένταξη στο Μηχανισμό. Όχι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ…

-- Και το σπουδαιότερο: Άλλες χώρες, όταν αναγκάστηκαν να ενταχθούν στο Μηχανισμό Στήριξης, διαπραγματεύθηκαν όσο πιο σκληρά μπορούσαν. Όχι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ…

-- Η κυβέρνηση της Ιρλανδίας αντιμετώπιζε πολύ σοβαρότερο πρόβλημα από μας. Είχε έλλειμμα μεγαλύτερο από το δικό μας. Αλλά είχε, επί πλέον, και σχεδόν χρεοκοπημένο το τραπεζικό της σύστημα! Κι όταν αναγκάστηκε να μπει στο Μηχανισμό, αρνήθηκε να αυξήσει τον εξαιρετικά προνομιακό φορολογικό συντελεστή της, μόλις 12,5%, για τις ξένες επενδύσεις. Πιέστηκε, αλλά αρνήθηκε.

Κι έτσι η Ιρλανδία, από πολύ χειρότερη θέση, διέσωσε την αναπτυξιακή δυναμική της.

Ενώ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θυσίασε πρώτα την αναπτυξιακή μας δυναμική: Κι αύξησε τον οριακό συντελεστή φορολόγησης κερδών στο 45%! Χώρια οι έκτακτες εισφορές που δεν είναι… έκτακτες πια, αφού επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο! Κι όχι μόνον επαναλαμβάνονται, αλλά αυξάνονται κάθε χρόνο…

Κι ύστερα, περιμένουν Ανάπτυξη…

* «Δεν μπορούσαμε να διαπραγματευθούμε, ήμασταν με την πλάτη στον τοίχο», υποστηρίζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ.

Άλλο ψέμα κι αυτό…

Τότε – αλλά και σήμερα ακόμα – οι δυτικοευρωπαϊκές τράπεζες ήταν «φορτωμένες» με ελληνικά ομόλογα. Αν χρεοκοπούσε η Ελλάδα, θα έχαναν κι εκείνες πολλά. Αν άφηναν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, η διάχυση των ελληνικών ομολόγων στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα προκαλούσε τεράστιους κλυδωνισμούς στην Ευρώπη. Αυτό ήταν το «ατού» μας. Αυτό ήταν που δεν αξιοποιήσαμε. Αυτό ακριβώς αξιοποίησε επιτυχώς η Ιρλανδία. Εμείς ξεχάσαμε να διαπραγματευτούμε…

* Ένα ακόμα ψέμα που είπε το ΠΑΣΟΚ είναι ότι έκοψε, τάχα, τις μακροχρόνιες σπατάλες του Ελληνικού Δημοσίου.

Για να δούμε, πόσο ισχύει αυτό;

--Ήταν «σπατάλη» η περικοπή των συντάξεων, ιδιαίτερα των χαμηλοσυνταξιούχων; Αυτή ήταν η σπατάλη; Εκεί την εντοπίζουν;

Κι όμως: Από εκεί άρχισαν τις περικοπές της σπατάλης πέρσι:

Από τις συντάξεις των 800 ευρώ!

--Είναι, άραγε, «σπατάλη» το επίδομα των πολυτέκνων που το κόβουν τώρα δραστικά;

Και θα καταβάλλεται πλέον, μόνο αν το ετήσιο μεικτό εισόδημα της οικογένειας είναι κάτω από 40 χιλιάδες ευρώ. Δηλαδή 30 χιλιάδες καθαρά.

Για όνομα του Θεού! Στους χαμηλοσυνταξιούχους και τους πολύτεκνους βρήκατε να χτυπήσετε τη δημόσια σπατάλη;

Λέγεται ότι ο αρμόδιος υπουργός θα πάρει πίσω το εισοδηματικό κριτήριο. Μακάρι! Αλλά η περικοπή του ελάχιστου πολυτεκνικού επιδόματος παραμένει.

Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι η Ελλάδα δεν γεννάει, γερνάει!

Κι ότι η ενίσχυση των πολυτέκνων δεν είναι σπατάλη, είναι επένδυση στο μέλλον του τόπου…

-- Τέλος, τι σχέση έχει με τα ελλείμματα του Δημοσίου η περικοπή εισοδημάτων στον Ιδιωτικό τομέα;

Μας λένε ότι πρέπει να πέσουν οι μισθοί για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας. «Εσωτερική υποτίμηση» το λένε…

Αλλά όλες οι εκθέσεις λένε άλλα: Ότι η βασική επιβάρυνση της ανταγωνιστικότητας προέρχεται από το μη μισθολογικό εργασιακό κόστος.

Όχι από τους μισθούς, αλλά από τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές. Που φτάνουν αθροιστικά – για εργοδότες και εργαζόμενους – στο 45% του ονομαστικού μισθού!

Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής επιχείρησης, πρέπει να αποκλιμακώσουμε σταδιακά τις ασφαλιστικές εισφορές. Όχι τους μισθούς.

[Πάρτε και το σχετικό απόσπασμα από σχετική έκθεση της Κομισιόν – Συνημμένο 1]

Ξέρουμε ότι η αρμόδια υπουργός δήλωσε προχθές πως προτίθεται να μειώσει τις ασφαλιστικές εισφορές. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει κι όλας. Είναι θετικό ότι μας άκουσε. Σε αυτό τουλάχιστον. Αλλά εξακολουθούν να κόβουν τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα…

Και το πιο σημαντικό: Επιδεινώνουν το έλλειμμα με τη λεγόμενη «εσωτερική υποτίμηση»: Πέφτει η κατανάλωση, υποχωρεί η οικονομική δραστηριότητα. Το κράτος δεν κερδίζει τίποτε – μόνο χάνει - από πλευράς εσόδων. Γιατί εισπράττει μειωμένους φόρους. Αλλά χάνει πολλά και από την πλευρά των δαπανών. Γιατί πληρώνει περισσότερα επιδόματα ανεργίας…

Και να πείτε ότι, τουλάχιστον, πέφτουν οι τιμές; Το αντίθετο συμβαίνει…

Δεν γίνεται μείωση του ελλείμματος με «εσωτερική υποτίμηση». Κι ούτε έχει γίνει ποτέ…

* Το άλλο μεγάλο ψέμα που είπε η κυβέρνηση, είναι ότι πήρε «τολμηρά μέτρα για να μειώσει το έλλειμμα»…

Η αλήθεια είναι ότι πήρε αιματηρά μέτρα που μειώνουν περισσότερο το ΑΕΠ παρά το έλλειμμα! Θέλετε κάποιους αριθμούς;

Πήρε ως το Μάϊο μέτρα ύψους 9,2% του ΑΕΠ. Κι ύστερα πήρε πρόσθετα μέτρα, εκτός Μνημονίου, ύψους 1,3% του ΑΕΠ (νέες Περικοπές στις Δημόσιες Επενδύσεις, νέες περικοπές στις Αμυντικές Δαπάνες, περαίωση κλπ.). Με αυτά τα μέτρα, που αθροίζουν στο 10,5%, εκτιμά ότι θα μειώσει το έλλειμμα φέτος κατά 6% του ΑΕΠ!

Έλλειμμα που μεγαλώσατε εσείς, το τελευταίο τρίμηνο του 2009, με μεθόδους δημιουργικής λογιστικής. Και σας τα έχουμε πει αναλυτικά από πέρσι.

Αλλά ακόμα κι αν δεχθούμε τα δικά σας νούμερα, η πραγματική μείωση του ελλείμματος είναι και πάλι μικρότερη. Γιατί το κράτος καθυστερεί πληρωμές ύψους 1 ως 2% του ΑΕΠ, δηλαδή καθυστερεί τρέχουσες οφειλές προς ιδιώτες (εξαγωγείς, προμηθευτές, εργαζόμενους στο δημόσιο, εργολάβους).

Αν τα πληρώσει αυτά - που οφείλει να τα πληρώσει - η πραγματική μείωση του ελλείμματος θα είναι 4,5%.

Διότι οι καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου δεν μπορούν να «μετράνε» ως «επιτυχίες» της κυβέρνησης…

Αν είναι έτσι, μη πληρώνετε κανένα και θα κόψετε κι άλλο το έλλειμμα!

Συνεπώς, πάρθηκαν συνολικά μέτρα 10,5% για να μειωθεί το έλλειμμα, πραγματικά, κατά 4,5% του ΑΕΠ. Δηλαδή η αποτελεσματικότητα των μέτρων είναι μόλις 43%! Πάνω από τα μισά πάνε χαμένα…

Για να έχετε μια εικόνα σύγκρισης, η αποτελεσματικότητα της δημοσιονομικής προσαρμογής για την Ιρλανδία, προβλέπεται να είναι 63% το 2011, 83% το 2012 και 85% συνολικά για την τριετία 2011-14.

Η κυβέρνηση, βέβαια, ισχυρίζεται, ότι οι φετινές «αστοχίες» συνέβησαν διότι αναθεωρήθηκε το περσινό έλλειμμα προς τα πάνω από την Κομισιόν. Όμως, όπως αναφέρει η ίδια η Κομισιόν σε πρόσφατη έκθεσή της, η αναθεώρηση του φετινού ελλείμματος οφείλεται κατά τα δύο τρίτα στις υστερήσεις στα φετινά έσοδα. [πάρτε το σχετικό απόσπασμα – Συνημμένο 2].

Ας δούμε, όμως, τι λένε και τα αποτελέσματα που δημοσιοποιεί η ίδια η κυβέρνηση:

* Έπεσε έξω στις δαπάνες. Στο Μνημόνιο προγραμμάτιζε περικοπές του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 4%. Και το Νοέμβριο το Πρόγραμμα έχει περιοριστεί κατά 12%. Ό,τι δεν μπορεί να κόψει από αλλού, το κόβει από τις Δημόσιες Επενδύσεις. Που, όμως, αποτελούν την «ατμομηχανή» κάθε προσπάθειας ανάκαμψης.

Σας τα λέει και ο κ. Γιάννης Στουρνάρας, Πρόεδρος του ΙΟΒΕ, μόλις προχθές στη Βουλή. Αναφέρει λοιπόν, ο κ. Στουρνάρας:

«…είναι κρίμα να κόβουμε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Από τις 4 μονάδες ύφεση που έχουμε φέτος οι 2 οφείλονται στη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων… που είναι παρά πολύ μεγάλο ποσοστό».

Αυτά λέει ο καθηγητής κ. Στουρνάρας. Που πρόσκειται στο δικό σας κόμμα…

* Η κυβέρνηση έπεσε έξω και στα δημόσια έσοδα. Προσδοκούσε αύξηση εσόδων κατά 13,7% στο Μνημόνιο. Τέλη Νοεμβρίου είχε επιτύχει άνοδο μόλις 5%. Κι αυτό, ακόμα και με μέτρα εκτός Μνημονίου, όπως η «περαίωση»…

* Έπεσε έξω και στον Πληθωρισμό. Τον υπολόγιζε να αυξηθεί κατά 1,9%. Και τώρα «τρέχει» με 5%.

* Έπεσε έξω και στην ύφεση. Πέρσι τέτοιον καιρό την υπολόγιζε στο 0,3%. Ύστερα την υπολόγιζε γύρω στο 2%. Το Μνημόνιο την υπολόγιζε στο 4%. Και στο τρίτο τρίμηνο έτρεχε με 4,6%!

Με δύο λόγια, το Πρόγραμμα της Κυβέρνησης έπεσε έξω παντού!

Η αποτυχία της Κυβέρνησης το 2010, όμως, μεταφέρεται και στο 2011!

* Η ύφεση παραμένει βαθιά.

*Η δημοσιονομική προσαρμογή είναι ακόμα πιο αναποτελεσματική. Λαμβάνονται μέτρα ύψους 14,3 δισεκατομμυρίων, για να μειωθεί το έλλειμμα μόνο κατά 5 δισεκατομμύρια. Εδώ η αποτελεσματικότητα είναι και επισήμως 35%.

* Οι στόχοι είναι - και πάλι - μη ρεαλιστικοί. Η κυβέρνηση συνεχίζει να βαυκαλίζεται για αυξημένα έσοδα, παρά τη βαθιά ύφεση.

* Ξανά, άλλη μια χρονιά χωρίς ανάπτυξη το 2011! Το ΠΔΕ, «το σημαντικότερο μέσο άσκησης αναπτυξιακής πολιτικής» κατά την κυβέρνηση, παραμένει στο 3,7% του ΑΕΠ, που είναι το χαμηλότερο της τελευταίας δεκαετίας.

Και να σκεφτείτε ότι η Κυβέρνηση πρέπει το Μάρτιο να παρουσιάσει και νέα εξοντωτικά μέτρα, ύψους 13 δισεκατομμυρίων, δηλαδή 5% του ΑΕΠ, για τη διετία 2012-14.

Κι εδώ το ΔΝΤ, μεταξύ άλλων, προτείνει μετάταξη προϊόντων από το χαμηλό στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ, κατάργηση μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ για γεωγραφικές περιοχές, νέα μείωση επιδομάτων ανεργίας και πολυτέκνων και νέες αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ. Αυτά έρχονται!

Κι αυτά δεν τα λέμε μόνο εμείς:

Το ότι «δεν βγαίνει ο λογαριασμός», ότι «τα μέτρα είναι βαρβαρότητα», ότι «τα μέτρα δεν έχουν αναπτυξιακή διάσταση», ότι ο Προϋπολογισμός «δεν είναι αξιόπιστος», είναι λόγια βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτήν εδώ την αίθουσα. Που έχουν γίνει πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων…

Μόνο που εμείς λέμε και κάτι παραπάνω: Εμείς μιλάμε για δύο φαύλους κύκλους στους οποίους έχει παγιδευτεί η Οικονομία μας:

--Η πολιτική που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ βύθισε τη χώρα στον πρώτο: ύφεση, ανεργία και λουκέτα.

Υστερούν τα έσοδα, αφού μειώνονται τζίροι, κέρδη και εισοδήματα,

πολλαπλασιάζονται τα επιδόματα ανεργίας,

παραμένει υψηλά το έλλειμμα,

χρειάζονται νέα επώδυνα μέτρα, που κλείνουν κι άλλα μαγαζιά,

το έλλειμμα όμως επιμένει

κι έτσι έρχονται καινούργια περιοριστικά μέτρα.

Αυτός είναι ο πρώτος φαύλος κύκλος, της ύφεσης και των ελλειμμάτων.

--Όμως, τα επίμονα ελλείμματα επιβαρύνουν και το συνολικό χρέος. Άρα αυξάνουν τους τόκους που θα πληρώσουμε τα επόμενα χρόνια. Έτσι ανεβάζουν το έλλειμμα και των επομένων ετών…

Κι όσο περισσότερο διογκώνεται το χρέος, τόσο περισσότερο αυξάνονται τα μελλοντικά ελλείμματα.

Έτσι έχουμε παγιδευτεί και σε ένα δεύτερο φαύλο κύκλο: των συνεχών ελλειμμάτων που οδηγούν στην υπερχρέωση.

Είναι τόσο τραγικά τα πράγματα;

Η κυβέρνηση βεβαιώνει πως όχι…

Οι αριθμοί, αντίθετα, δείχνουν πως ναι.

Ανάμεσα στο 2009 και το 2013, μετά από τέσσερα χρόνια εφαρμογής του Προγράμματος - παρά τις αιματηρές θυσίες - το χρέος θα έχει ανέλθει στο 158% του ΑΕΠ από 127% το 2009.

Έχετε εσείς ακούσει ξανά Πρόγραμμα «δημοσιονομικής εξυγίανσης» να αυξάνει τη δανειακή επιβάρυνση της χώρας κατά 30% μέσα σε τέσσερα χρόνια;

Και τι λέει το Διεθνές Νομισματικού Ταμείο στην τελευταία του έκθεση;

Ότι το 2020 θα εξακολουθούμε να έχουμε χρέος προς ΑΕΠ 131%.

Δηλαδή, το 2020, θα είμαστε ακόμα πιο υπερχρεωμένοι από το 2009!

Συνειδητοποιείτε ότι το ίδιο του ΔΝΤ μας λέει ότι το 2020, το χρέος μας θα είναι ψηλότερο από το 2009;

Ότι μετά από τόσο «φάρμακο» και τόσο πόνο, θα χειροτερέψει η κατάσταση;

Με τέτοια δανειακή επιβάρυνση θα είναι αδύνατο να βγούμε στις αγορές και να δανειστούμε.

Επιτέλους, λοιπόν, σοβαρευτείτε: Ποιος θα μας δανείσει; Και – το κυριότερο - με τι επιτόκιο θα μας δανείζουν τότε;

Και εν πάση περιπτώσει, δεν ξέρω τι είχαν στο μυαλό τους αυτοί που συνέταξαν ένα τέτοιο Πρόγραμμα.

Εσείς όμως, που πρόθυμα το υπογράψατε, δεν βλέπατε τι υπογράφετε;

Ούτε και σήμερα πια δεν το έχετε καταλάβει;

Είναι λοιπόν, τα πράγματα τόσο μαύρα;

Ναι, αν διατηρηθεί η τωρινή πολιτική.

Όχι, αν αλλάξει!

Κι αυτό μας φέρνει στο επόμενο ερώτημα:

* Πώς μπορεί να αλλάξει η Οικονομική Πολιτική;

Τι μπορεί να γίνει από ’δω και στο εξής;

Με δύο κουβέντες: Ανάκαμψη τώρα και Ανάπτυξη αμέσως μετά!

Πώς;

Σπάζοντας και τους δύο φαύλους κύκλους που ήδη επισημάναμε:

-- Σπάζοντας το φαύλο κύκλο της ύφεσης, με μέτρα τόνωσης της Οικονομίας.

-- Και σπάζοντας το φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης, με αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας. Που είναι σε μέγεθος ίση με το συνολικό δημόσιο χρέος μας, αλλά έχει μηδενική απόδοση.

Σας προτείναμε ήδη περί τα 30 μέτρα που καταπολεμούν το υφεσιακό αποτέλεσμα των περικοπών…

Δείξαμε, επίσης, πώς μπορεί να αξιοποιηθεί η ακίνητη δημόσια περιουσία. Για να δώσει χειροπιαστά αποτελέσματα γρήγορα.

Και ήδη εκπονούμε αναλυτικές μελέτες ανά υπουργείο.

-- Με τις περικοπές, δεν είμαστε αντίθετοι. Αλλά θέλουμε περικοπές «στοχευμένες», να χτυπούν πραγματικά τη σπατάλη.

Όχι «οριζόντιες», που χτυπούν τους πάντες.

-- Δεν αμφισβητούμε ότι οι περικοπές προκαλούν ύφεση. Ζητάμε, όμως, να καταπολεμηθεί η ύφεση με μέτρα τόνωσης της Οικονομίας που δεν στοιχίζουν. Απλά δίνουν ανάσες στην Οικονομία. Και επιτρέπουν σε όλα τα άλλα μέτρα να αποδώσουν.

Όλα αυτά τα έχουμε πει αναλυτικά και επανειλημμένα.

Σήμερα θα επιμείνω σε δύο μόνο στοιχεία:

-- Τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, ώστε να ανασάνει η οικονομία, να σωθούν επιχειρήσεις που πάνε για κλείσιμο και να σταματήσει να αυξάνεται η ανεργία. Κι από την άλλη πλευρά, να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα από αυξημένους τζίρους και εισοδήματα.

Εδώ οφείλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:

Η φορολογική σας πολιτική απέτυχε: Η διάκριση ανάμεσα στα «διανεμόμενα» και τα «μη διανεμόμενα» κέρδη, ανέστειλε πλήρως το κίνητρο για επένδυση. Ουσιαστικά τιμωρείτε το «επιχειρείν»! Είναι σαν να λέτε ότι οι επιχειρήσεις οφείλουν να επενδύουν, όχι να εισπράττουν κέρδη.

Γιατί εσείς πιστεύετε ότι επενδύουν οι άνθρωποι;

Μόνο από φιλάνθρωπα αισθήματα;

Σας πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να επενδύουν και για να κερδίσουν;

Γιατί τιμωρείτε την κερδοφορία;

Και τι άλλο από τιμωρία είναι η φορολόγηση των «διανεμομένων» κερδών κατά 40%; Που μαζί με τις...μόνιμες πια έκτακτες εισφορές, αγγίζει το 50%; Ποιος πιστεύετε ότι μπορεί να έλθει να επενδύσει στην Ελλάδα όταν του φορολογείτε τα μισά κέρδη;

Ιδιαίτερα όταν άλλες γειτονικές χώρες φορολογούν πολύ λιγότερο: κάτω από το μισό, κοντά στο ένα τρίτο;

Δεν επιβαρύνετε τους «έχοντες και κατέχοντες», όπως προπαγανδίζετε. Επιβαρύνετε το σύνολο της οικονομίας.

Επιβαρύνετε τους εργαζόμενους που χάνουν έτσι τη δουλειά τους. Γιατί οι επιχειρήσεις που φορολογούνται τόσο πολύ, αν μπορούν να φύγουν από την Ελλάδα, φεύγουν. Κι αν δεν μπορούν, κλείνουν.

Πάνω από 1600 εταιρίες, μεσαίες και μεγαλύτερες, έχουν ήδη φύγει φέτος!

Βγείτε στις πόλεις, κ. Παπανδρέου. Περπατήστε στους δρόμους. Σε πιάνει η ψυχή σου…

Πάνω απ’ όλους, όμως, χάνει η μεσαία τάξη και τα πιο αδύναμα στρώματα των εργαζομένων.

Συνεχίζετε, δυστυχώς, μια μακρόχρονη παράδοση του ΠΑΣΟΚ: «Ενοχοποιείτε» την επιχειρηματικότητα. Και τιμωρείτε το σύνολο της κοινωνίας. Σε όφελος των κρατικοδίαιτων.

Σας ζητάμε να κάνετε την αληθινή διαρθρωτική αλλαγή: Να αλλάξετε την ίδια τη φιλοσοφία του φορολογικού συστήματος. Ώστε να δημιουργεί ανάπτυξη προς όφελος όλων. Και πριν απ’ όλα, προς όφελος εκείνων που τώρα καταδικάζετε σε ανεργία.

Αλλάξτε το φορολογικό σύστημα. Κι αν δεν το κάνετε εσείς τώρα, θα το κάνουμε εμείς, κ. Παπανδρέου!

-- Τέλος, επιμένω στο στόχο για τον Ισοσκελισμένο Προϋπολογισμό το γρηγορότερο δυνατό.

Κάθε σοβαρό πρόγραμμα έχει ως στόχο να ισοσκελίσει τον Προϋπολογισμό.

Είναι αυτό εφικτό; Ναι, αν ληφθούν ταυτόχρονα μέτρα για την καταπολέμηση της ύφεσης, όπως προτείναμε εμείς.

Πολύ περισσότερο, αν τα περιοριστικά μέτρα ξεπερνούν το ίδιο το έλλειμμα. Αυτό ακριβώς κάνατε κι εσείς. Και μάλιστα στη διετία 2010-11, παίρνετε μέτρα παραπάνω από το έλλειμμα. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, δεν καταφέρνετε να το μειώσετε ουσιαστικά!

Και το σπουδαιότερο: δεν καταφέρνετε να ελέγξετε το χρέος.

-- Υπονοείτε κάποιες φορές ότι δεν χρειάζεται να ισοσκελίσουμε τον Προϋπολογισμό. Αρκεί να επιτύχουμε «πρωτογενή πλεονάσματα». Δηλαδή να καλύψουμε τις δαπάνες του κράτους και μέρος από τους τόκους.

Κάνετε λάθος! Τα πρωτογενή πλεονάσματα αρκούν σε άλλες χώρες που έχουν χαμηλότερο χρέος.

Στην Ελλάδα, τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν αρκούν…

Ξέρετε γιατί; Διότι μέχρι τώρα μας επέβαλαν να περιορίζουμε το έλλειμμα. Τώρα, με την τελευταία απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να κόβουν συνεχώς και το χρέος τους.

Τι θα σημαίνει αυτό για την Ελλάδα;

Ότι δεν αρκούν απλώς πρωτογενή πλεονάσματα. Δεν αρκεί να καλύψουμε μέρος των τόκων…

Χρειαζόμαστε δημοσιονομικά πλεονάσματα! Πρέπει, δηλαδή, να καλύπτουμε, κάθε χρονιά, το σύνολο των τόκων και παραπάνω.

Μ’ άλλα λόγια, μετά το 2013, θα απαιτούν να έχουμε δημοσιονομικό πλεόνασμα 1% κάθε χρόνο. Τουλάχιστον! Και για τα επόμενα 20 χρόνια…

Για να μπορέσουμε, όμως, από το 2014 και μετά να έχουμε δημοσιονομικά πλεονάσματα, πρέπει το ταχύτερο δυνατό να ισοσκελίσουμε τον Προϋπολογισμό μας.

Γι’ αυτό και το ζητώ επίμονα…

Κι εσείς δεν το έχετε καταλάβει ακόμα.

-- Περικοπή, λοιπόν, φόρων για να υπάρξει Ανάκαμψη.

-- Μέτρα τόνωσης της Οικονομίας για να καταπολεμήσουμε την ύφεση.

-- Και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, για να ελέγξουμε το χρέος.

Δεν αρκούν κάποια απ’ αυτά.

Χρειάζονται όλα αυτά μαζί! Ταυτόχρονα…

Για να δουλέψουν και οι «συνέργειες» μεταξύ τους.

Δηλαδή, για να υπάρξει «επανεκκίνηση» της Οικονομίας.

Αυτό σας προτείναμε συνολικά:

Επανεκκίνηση της Οικονομίας!

Εσείς το τελευταίο διάστημα υιοθετείτε κάποιες απ’ αυτές τις ιδέες, σταδιακά και με ημίμετρα. Δεν αρκεί. Χρειάζονται όλες, πλήρως και άμεσα.

Μην αναρωτιέστε λοιπόν, αν δίνουμε «συναίνεση» στην κυβέρνηση.

«Συναίνεση» σε αυτό το μείγμα πολιτικής, δεν πρόκειται να δώσουμε.

Συνένοχοι στο δρόμο της χρεοκοπίας που έχετε επιβάλλει, δεν πρόκειται να γίνουμε.

Γιατί είναι απολύτως άδικο και αποδεικνύεται πολλαπλά αναποτελεσματικό.

Μεμονωμένες διαρθρωτικές αλλαγές τις ψηφίζουμε, γιατί είναι μέρος του δικού μας προγράμματος. Αλλά από μόνες τους δεν αρκούν πια.

Χρειάζεται να φύγουμε μπροστά με Ανάκαμψη. Με επανεκκίνηση της Οικονομίας.

Κι αυτό ούτε το κάνετε, ούτε το συνειδητοποιείτε καν…

Όμως, αυτό που δεν βλέπετε εσείς, αρχίζει να ωριμάζει εντός κι εκτός Ελλάδας.

Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και Πρόεδρος του Φάιν Γκέϊλ, μίλησε την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες λέγοντας στους ομόλογούς του το εξής: Δεν ψήφισα το Μνημόνιο (που προσέφερε στην Ιρλανδία η εκεί αντίστοιχη Τρόϊκα), διότι καταδικάζει τη χώρα μου στη στασιμότητα.

Όταν ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος του ΕΛΚ λέει αυτά, όταν τα ίδια κάνει και ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην Ισπανία, επίσης μέλος του ΕΛΚ, καταλαβαίνετε ότι η Νέα Δημοκρατία έχει πλέον κοινή θέση με άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα. Και τη θέση αυτή την κατανοούν πλέον οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες. Το κλίμα αλλάζει στην Ευρώπη…

Έχω μπροστά μου δεκάδες δηλώσεις επιφανών ξένων αναλυτών. Από τον Stieglitz και τον Krugman έως τον Σοσιαλιστή τέως Πρωθυπουργό της Γαλλίας, Λιονέλ Ζοσπέν. Και πολλούς άλλους: Όλοι λένε το ίδιο πράγμα:

Τα προγράμματα αυτά δεν λειτουργούν χωρίς Ανάπτυξη!

Κι όπως έδειξε το Μνημόνιο της Ιρλανδίας, θα μπορούσε η Τρόϊκα να δεχθεί κάποιες σοβαρές αλλαγές.

Αν η Κυβέρνηση θέλει να εφαρμόσει το διαφορετικό μείγμα που οδηγεί σε Ανάκαμψη, εμείς εδώ είμαστε.

Αλλά αυτό θα είναι συναίνεση στην Ανάκαμψη.

Όχι συναίνεση στο Μνημόνιο!

Θα είναι συναίνεση για μια Πολιτική που οδηγεί σε διέξοδο με Ανάκαμψη και Ανάπτυξη.

Όχι στη διατήρηση μιας Πολιτικής που οδηγεί σε φαύλους κύκλους ύφεσης και υπερχρέωσης.

Αν επιμένετε στο στραβό δρόμο που έχετε πάρει, ακολουθείστε τον μόνοι σας.

Κύριε Παπανδρέου,

Σας ακούω να μιλάτε συχνά για τις «αρετές» που χαρακτηρίζουν την κυβέρνησή σας.

Πέρσι μάλιστα, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού, τις συνοψίσατε σε τρείς «όρους»: την ειλικρίνεια, τη διαφάνεια και την υπευθυνότητα.

-- Για την ειλικρίνεια τι να πω;.

Αρκεί να αναλογιστούμε τι λέγατε στην πρόσφατη δια-καναλική συνέντευξή σας: Τότε που διαβεβαιώνατε τον ελληνικό λαό, πως δεν πρόκειται να πάρετε κανένα επιπλέον μέτρο, ιδιαίτερα για τους μισθούς και τις συντάξεις...

Κι όμως αυτό ακριβώς κάνατε αμέσως μετά τις εκλογές.

-- Για τη διαφάνεια, τι να πρωτοθυμηθεί κανείς!

Πριν ένα σχεδόν χρόνο, σας ζήτησα τη συγκρότηση ειδικής Επιτροπής προκειμένου να επεξεργαστούμε από κοινού νομοθετικές παρεμβάσεις για την καταπολέμηση της Διαφθοράς.

Μας διαβεβαιώσατε τότε ότι θα αναθέτατε το έργο αυτό στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής κι ότι τον περασμένο Ιούνιο θα φέρναμε τα πορίσματα και θα τα ψηφίζαμε στη Βουλή.

Πέρασε ο Ιούνιος. Πέρασαν κι άλλοι έξη μήνες. Και παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις σας, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε. Γιατί;

-- Και τέλος, όσον αφορά στην υπευθυνότητα, αποδεχθήκατε πρότασή μας, να συγκροτηθεί Εξεταστική Επιτροπή για το μέγα σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου.

Δρομολογήσατε όλες τις άλλες εξεταστικές επιτροπές – που νομίζατε ότι σας συνέφεραν κομματικά – αλλά για το Χρηματιστήριο τίποτε. Γιατί;

Και τι κάνατε όταν ο υπουργός σας είπε ότι «γύρω από τους αμυντικούς μας εξοπλισμούς φτιάχτηκαν περιουσίες»; Δεν τον ρωτήσατε; Ονόματα και διευθύνσεις κ. Παπανδρέου!

Ακούστε: Τον Προϋπολογισμό σας δεν θα τον ψηφίσουμε.

Και πώς να τον ψηφίσουμε, άλλωστε;

Αφού σύντομα θα τον αλλάξετε κι αυτόν, όπως κάνατε τόσες φορές με τον περσινό.

Αλλά δεν αρκεί να αλλάζετε τον Προϋπολογισμό, κάθε τόσο, με «μπαλώματα»…

Αλλάξτε Πολιτική μια και καλή!

Για να έχετε τη δυνατότητα να ασκήσετε οποιαδήποτε Πολιτική στο εξής.

Δεν μπορεί να ζει η χώρα, συνεχώς, με τη διάλυση της Κοινωνίας, με την παράλυση της Οικονομίας και με την ατέλειωτη αγωνία, αν θα πάρουμε την επόμενη δόση, την τέταρτη ή τη πέμπτη ή την έκτη…

-- Και πέραν της Οικονομίας, η χώρα χρειάζεται μεγάλες πρωτοβουλίες και στην Εξωτερική Πολιτική. Όπως, για παράδειγμα, η χάραξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, της ΑΟΖ, στα θαλάσσια σύνορά μας. Ήδη έχουμε ζητήσει μια «προ ημερησίας διάταξης» Κοινοβουλευτική συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών, για να μιλήσουμε για το σύνολο των εθνικών θεμάτων και της Εξωτερικής μας Πολιτικής. Όλα αυτά θα τα συζητήσουμε εκεί ασφαλώς…

-- Χρειάζονται ακόμα μεγάλες πρωτοβουλίες για ανοικτά προβλήματα όπως η Παιδεία:

Ανάπτυξη δίχως Παιδεία και Εκπαίδευση δεν γίνεται. Και σίγουρα δεν γίνεται με τέτοιες πρωτοβουλίες, όπως αυτή που θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση.

Τα σχολεία μας, πάνε χρόνια τώρα που δεν παιδαγωγούν αυριανούς πολίτες, αλλά «ασκούν» τα παιδιά σε καταλήψεις και μπερδεύουν τα μυαλά τους.

Και τα Πανεπιστήμιά μας δεν ετοιμάζουν αυριανά στελέχη της Κοινωνίας, αλλά αυριανούς ανέργους. Ή αυριανούς ξενιτεμένους. Που θα διαπρέψουν στο εξωτερικό και θα χάσει η χώρα την πολύτιμη συνεισφορά τους.

-- Χρειάζονται μεγάλες τομές στην Υγεία, στην Άμυνα, στις Υποδομές και στους τομείς όπου η χώρα μας έχει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Κι αυτό δεν είναι εύκολο, όταν μήνα με το μήνα, τρίμηνο με τρίμηνο, δεν βγαίνουν τα νούμερα και δεν κλείνουν οι «μαύρες τρύπες».

Η κυβέρνηση χάνει κάθε δυνατότητα επιλογών: Από τη μια απέναντι στους δανειστές μας που ζητάνε όλο και περισσότερα μέτρα, γιατί αυτά που λαμβάνονται δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Κι από την άλλη απέναντι στην κοινωνία, η οποία δεν αντέχει ούτε αυτά που ήδη πάρθηκαν.

Τα χέρια σας είναι δεμένα. Κι όσο περνάει ο καιρός θα διαπιστώνετε ότι οι επιλογές σας λιγοστεύουν

Και γι’ αυτό ακόμα πρέπει να αλλάξετε Οικονομική Πολιτική.

Το βλέπουν οι πάντες ότι χάνετε τον έλεγχο. Ακόμα και στα στοιχειώδη.

-- Κάποτε παριστάνατε τους «πρωταθλητές» του κοινωνικού διαλόγου. Τώρα εξαγγέλλετε μέτρα για το άνοιγμα των επαγγελμάτων, νέα μέτρα, και δεν έχετε καν δει τους εκπροσώπους τους. Μηδέν διάλογος μέχρι στιγμής!

Πολύ δύσκολος, όπως φαίνεται, ο διάλογος μέσα στην Κυβέρνησή σας. Κι ανύπαρκτος ο διάλογος με τους εκπροσώπους των επαγγελμάτων.

Σας καλώ εσείς ο ίδιος, κ. Παπανδρέου, να τους δείτε προσωπικά.

-- Κι άλλο παράδειγμα: την ώρα που η Ελληνική Ναυτιλία παραγγέλνει πάνω από 230 νέα πλοία, εσείς διασπάτε το Λιμενικό Σώμα και το υπουργείο, που παλαιότερα καταργήσατε και πριν λίγο… ψευτο-αποκαταστήσατε, αλλά δεν κάνετε τίποτε για να προσελκύσετε νέα πλοία στο εθνικό νηολόγιο.

-- Κι ένα τελευταίο παράδειγμα: η Αυτοδιοίκηση: Πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ δόθηκαν στους δημάρχους το 2009. Ούτε τρία δεν δώσατε το 2010!

Τέσσερις δόσεις, έπαιρναν από τη ΣΑΤΑ μέχρι το 2009. Μόνο δύο δόσεις πήραν το 2010!

Με αποτέλεσμα έργα που έχουν γίνει, να μένουν απλήρωτα.

Για να μη σας πω ότι απεντάξατε τα υπόλοιπα, του Προγράμματος «Θησέας», χωρίς καμία αιτιολογία.

Άσε που με τα λεφτά που κόβετε από τον «Καλλικράτη», οδηγείτε τους δήμους σε αύξηση δημοτικών τελών, για να επιβιώσουν.

Πάλι ο πολίτης θα τα πληρώσει.

Εικόνα παράλυσης. Και εγκατάλειψης…

Κι εσείς, ως συνήθως, καταφεύγετε σε επικοινωνιακά τεχνάσματα.

Όπως το τελευταίο, με την εξαγγελία συλλογής υπογραφών για τη διενέργεια δημοψηφίσματος στην Ευρώπη σχετικά με τα ευρω-ομόλογα.

Πρώτα-πρώτα, δεν αρκεί ένα εκατομμύριο υπογραφές από οπουδήποτε. Πρέπει να προέρχονται από 7 χώρες μέλη, τουλάχιστον, και μάλιστα με θεσπισμένα ελάχιστα υπογραφών σε κάθε χώρα μέλος. Δεύτερον, πρέπει να περάσουν από πολλά στάδια, αλλά στο τέλος η Κομισιόν θα κληθεί να αποδεχθεί ή όχι τη σχετική πρωτοβουλία. Κι αν τη δεχθεί η Κομισιόν, πρέπει να την εγκρίνει ομόφωνα και το Συμβούλιο. Όπου υπάρχουν οι γνωστές αντιδράσεις. Κι όχι μόνο από ένα κράτος…

Συνεπώς, όλο αυτό είναι στο αέρα: Είναι μη δεσμευτικό. Και προσέξτε. Το κυριότερο: όπως δηλώνει η ανακοίνωση της Κομισιόν, η πρωτοβουλία αυτή θα μπορέσει να ξεκινήσει από την άνοιξη του 2012 και μετά! Ενώ τα ευρωομόλογα είναι σίγουρο ότι θα τα χρειαστούμε πολύ νωρίτερα.

Και τέλος: το εννοείτε αυτό που κάνατε ή το πετάξατε έτσι «για το θεαθήναι»;

Κι αν το εννοείτε, συνεννοηθήκατε με ομολόγους σας ή με ηγέτες άλλων χωρών μελών; Κι αν το κάνατε με ξένους ηγέτες, γιατί δεν το συνεννοηθήκατε προηγουμένως μαζί μας; Αφού ξέρατε ότι από την πρώτη στιγμή εμείς ζητούσαμε ευρω-ομόλογο…

Κι ύστερα μιλάτε για συναίνεση;

Πώς να γίνει συναίνεση εκεί που διαφωνούμε, αφού εσείς δεν την προωθείτε ούτε για εκείνα που ξέρετε ότι συμφωνούμε;

Πυροτεχνήματα! Σκέτα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα…

Όμως, δεν μπορείτε πια να κυβερνάτε με ψέματα.

Ούτε με επικοινωνιακά τεχνάσματα.

Αλλάξτε Πολιτική!

Βυθίζετε τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερα αδιέξοδα στην Οικονομία…

Και βυθίζεσθε οι ίδιοι σε όλο και μεγαλύτερη παράλυση σε όλα τα υπόλοιπα, αλλά κρίσιμα, ζητήματα διακυβέρνησης.

Η κυβέρνηση είναι δική σας. Αλλά η Ελλάδα είναι ολονών μας!

Η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι...

Χριστούγεννα, λοιπόν, του 2010.

Οι δείκτες της Οικονομίας μας παντού πεσμένοι.

Πιο κάτω από τους δείκτες, μόνον η ψυχολογία της αγοράς…

Κόσμος πολύς, όλο και περισσότερος, σε απόγνωση…

Η πολιτική – με ήτα ή με όμικρον γιώτα, διαλέξτε – «στο μάτι του Κυκλώνα».

Πράξεις βίας, όπως αυτή εναντίον του Κωστή Χατζηδάκη, εξισώνουν τα

πάντα προς τα κάτω.

Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ερειπωμένο ηθικό δεν γίνεται η ανασυγκρότηση της Πολιτείας.

Ο κόσμος ζητάει λόγο αλήθειας, που ναι, οι καιροί επιβάλλουν να είναι και ανατρεπτικός.

Εκεί που είχαμε στo πετσί μας, στο DNA μας, τον μύθο για τον Έλληνα,

δηλαδή την επιτυχία, ας μην τον καλύψουμε με ένα πανώ-πλερέζα,

με ένα σβήσιμο μνήμης, με μια μόνιμη απαισιοδοξία.

Ας μη μας οδηγήσει αυτή η κρίση σε μετάλλαξη του χαρακτήρα μας.

Γιατί αυτό θα σήμαινε απώλεια εθνικής μνήμης, χάσιμο προσανατολισμού και

οράματος, τραυματισμό της αξιοπρέπειάς μας και μειωμένη αυτοπεποίθηση.

Αυτή τη μάχη δίνει η Νέα Δημοκρατία, προσφέροντας διέξοδο και Ελπίδα Ανάπτυξης.

Αυτό το μάθημα Αντιπολίτευσης δίνουμε, λέγοντας τα «ναι» και τα «όχι» εκεί που χρειάζεται κάθε φορά.

Αυτό το μήνυμα αισιοδοξίας τελικά εκπέμπουμε.

Εμείς για τις θέσεις μας είμαστε σίγουροι. Εσείς, αντίθετα ταλαντεύεστε.

Και είναι φυσικό. Γιατί τα ίδια τα στοιχεία, σας έχουν διαψεύσει…

Όπως συνειδητοποιεί πια και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης.

Ακόμα και οι δικοί σας…

Κύριε Παπανδρέου,

Η χώρα δεν έχει ανάγκη να «στηρίξουμε» εμείς τα δικά σας αδιέξοδα.

Η χώρα έχει ανάγκη να βγει από τα αδιέξοδα!

Σας εξηγήσαμε γιατί…

Σας εξηγήσαμε πώς.

Κάντε το λοιπόν:

Αλλάξτε Πολιτική τώρα!

Τώρα!