Τι σοσιαλισμό «πουλάει» ο Γιώργος Παπανδρέου;

Όταν του χρόνου τα οικονομικά μέτρα του Γιώργου Παπανδρέου θα γραφτούν στο πετσί μας, όπως γράφεται η τιμωρία στην Αποικία των τιμωρημένων του Κάφκα... Όταν του χρόνου θα ανάψουν τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια στους βρομόδρομους από το δήμαρχο Γιώργο Καμίνη χαιρετίζοντας το νέον έτος και τους μετανάστες των μεταναστών, δηλαδή εμάς. Δεν θέλω να ζήσω σε γκέτο των Ρωμιών της Αθήνας που θα είναι χειρότερα από τα πλούσια αστικά γκέτο των Ρωμιών της Πόλης που λεηλατήθηκαν στο τουρκικό πογκρόμ της 6ης - 7ης Σεπτεμβρίου του 1955.
Αλήθεια, τι σοσιαλισμό «πουλάει» ο Γιώργος Παπανδρέου, αναρωτήθηκα. Προφανώς το σοσιαλισμό του ΔΝΤ και του Ντομινίκ Στρος-Καν, ο οποίος με περισσό θράσος ερμήνευσε το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής ως «νίκη» του κυβερνώντος κόμματος στην Ελλάδα που δείχνει ότι το...
πρόγραμμα που εφαρμόστηκε από την κυβέρνηση με την υποστήριξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έγινε κατανοητό! Δυστυχώς, εμένα δεν με ρώτησε.
Πρόκειται για επαγγελματίες της ιδεολογικής ανοησίας, σοσιαλιστές τερμίτες, ευνοημένους ενός σάπιου συστήματος που έφτιαξαν στα μέτρα τους κατορθώνοντας στην πορεία να καταστρέψουν την Ελλάδα και να την οδηγήσουν στο σημερινό σημείο όπου αρχίζει να μοιάζει με εκείνο που απέφυγε να γίνει πριν από 60 χρόνια, δηλαδή με χώρα του (πρώην) ανατολικού μπλοκ. Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μία χώρα είναι πλέον αδύνατη εξαιτίας της αλληλεξάρτησης των ευρωπαϊκών οικονομιών. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ποιος θα μας έλεγε ότι η Ελλάδα του (κίβδηλου) σοσιαλισμού θα κυκλοφορούσε διεθνώς ως μια χειρότερη εκδοχή της Λετονίας, της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας – που είναι οι τρεις ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες παρενέβη την τελευταία διετία το ΔΝΤ. Ποιος θα μας έλεγε ότι θα τελούσε υπό καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας. Ποιος θα μας έλεγε ότι η δημοκρατία που, βεβαίως, δεν στηρίζεται στην ιδέα πως οι ψηφοφόροι αποφασίζουν σωστά, αλλά στο δικαίωμά τους να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις –όποιες κι αν είναι οι συνέπειες–, θα χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τη νομιμοποίηση του Μνημονίου και θα εξάγεται για παραδειγματισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι πληθυσμοί των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα πιέζονται σήμερα να ζήσουν σαν κατακτημένοι λαοί και να υποστούν τις συνέπειες πολιτικών οι οποίες υπαγορεύονται από ξένους αξιωματούχους που δεν είναι αιρετοί, δεν υπόκεινται σε κανένα δημοκρατικό έλεγχο και δεν φοβούνται την αποδοκιμασία από κανένα λαό, αφού δεν αντλούν την εξουσία τους από το λαό αλλά από τραπεζίτες, τη φράου Μέρκελ και τους δορυφόρους της.
Οι Έλληνες, οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί μπορεί να βγουν στους δρόμους. Και να απαιτήσουν να γίνουν πράξη όλα όσα τους είχαν υποσχεθεί οι σοσιαλιστές ηγέτες τους, τα οποία είναι εντελώς αντίθετα με όσα υποδεικνύει η Γερμανία. «Το ερώτημα είναι από ποιους θα το απαιτήσουν», έγραφε τις προάλλες ο Guardian. «Και είναι ειρωνεία της Ιστορίας που αυτές οι τρεις χώρες, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, μαζί με την Ιρλανδία, είχαν δει την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση σαν ένα μέσο για να σταθεροποιήσουν τη δημοκρατία, ύστερα από δικτατορίες στις οποίες μη αιρετοί αξιωματούχοι και ξένοι ηγέτες υπαγόρευαν την οικονομική πολιτική». Το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο σε αυτές τις τρεις χώρες. Είναι γενικότερο.
Τα κράτη κάνουν εκλογές, οι λαοί ψηφίζουν, οι αντιπρόσωποί τους ορκίζονται στη Βουλή. Όλο το τελετουργικό της δημοκρατίας τηρείται απαρέγκλιτα. Όμως η επικράτεια εντός της οποίας μπορεί να υλοποιηθεί η δημοκρατία, το εθνικό κράτος, έχει αλωθεί από μεγαλύτερες και υπέρτερες εξωτερικές δυνάμεις. Και αναδεικνύει την υποταγή της εθνικής πολιτικής στην παγκοσμιοποιημένη οικονομική εξουσία.
Όταν η κρίση χρέους έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και έχει περάσει στους πανίσχυρους κερδοσκόπους που βυθίζουν ακόμη περισσότερο τους λαούς στην απόγνωση, τότε η τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει νοικοκυριά και επιχειρήσεις, οι πρακτικές τιμωρίας είναι εγκληματικές, έστω και ως διαπιστώσεις των ιθυνόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

epikaira.gr

http://citypress-gr.blogspot.com/2010/11/blog-post_2191.html