Γράφει η Ιδεοπηγή
Παρακολουθούμε εδώ και δεκαετίες καταιγισμό καταγγελιών από τα ΜΜΕ, εφημερίδες και τελευταία από τα ιστολόγια.
Φυσικά και πρέπει να καταγγέλλονται οι παρανομίες, οι αδικίες, η κακοδιαχείριση, τα ρουσφέτια κτλ.
Ποιο όμως το όφελος και ποια η χρησιμότητα;
Θα παραθέσω μερικά απλοϊκά παραδείγματα.
Συζήτηση γονέων παρουσία των παιδιών. «Γυναίκα ο τάδε έκανε μια κομπίνα και κονόμησε, μπράβο του φέρθηκε έξυπνα όχι σαν μερικά κοροΐδα».
Συζήτηση μεταξύ φίλων σε καφενείο. «Έμαθες ο τάδε πολιτικός διόρισε πολλά άτιμα στο δημόσιο», «και λοιπόν και οι άλλοι δεν έκαναν το ίδιο»;
Άλλη συζήτηση. «Ρε Κώστα τι τρέχεις πίσω απ’ το βουλευτή και χάνεις την αξιοπρέπειά σου»; «Πέτρο θάρθει και εμένα η σειρά μου θα διοριστώ θα δεις».
Άλλη συζήτηση. «Καλά ρε μαλ…κα πήγες και πλήρωσες την κλήση; Γιατί δεν πήγες στο γραφείο του τάδε βουλευτή να στη σβήσει»ς
Οι παραπάνω καθημερινές συζητήσεις αποδυκνείουν ότι το σάπιο σύστημα έχει διαβρώσει σχεδόν όλους τους πολίτες και πολύ λίγοι δίνουν σημασία στις καταγγελίες. Οι περισσότεροι αδιαφορούν ελπίζοντας ότι θα τους δοθεί η ευκαιρία να βολευτούν.
Το σύστημα δεν φοβάται τις καταγγελίες και δεν γκρεμίζεται απ’ αυτές.
Έχει τρόπους να κουκουλώσει τα πράγματα και πολίτες που αδιαφορούν.
Τα «παπαγαλάκια» του παρουσιάζουν τα κακώς κείμενα με τέτοιο τρόπο που όλες οι καταγγελίες πέφτουν στο κενό μιας και οι περισσότεροι δεν θέλουν να αντιδράσουν.
Εκείνο που σήμερα φοβάται το σύστημα είναι να αρχίσουν οι άνθρωποι να σκέφτονται. Η διακίνηση ιδεών, απόψεων και προτάσεων από σκεπτόμενους πολίτες είναι η ταφόπλακα του ανυπόληπτου συστήματος.
Αυτό προϋποθέτει παιδεία, συλλογικότητα, ισχυροποίηση των κοινωνικών δεσμών.
Η επίθεση κατά της παιδείας με πρόσχημα την οικονομική κρίση, η αποϊδεολογοποίηση των κομμάτων, ο πόλεμος κατά της Ελληνικής γλώσσας, το πολυπολιτισμικό ιδεολόγημα και η υπέρμετρη προστατευτικότητα των αλλοδαπών είναι μερικά στηρίγματα του εξουσιαστικού συστήματος.
Η έλλειψη παιδείας κάνει τον πολίτη άβουλο όργανο μη δυνάμενο να σκεφτεί και να κρίνει.
Όταν τα κόμματα δημιουργούν θολό ιδεολογικό τοπίο αποπροσανατολίζουν τους πολίτες οι οποίοι συμπεριφέρνονται σαν πρόβατα.
Όταν ο άνθρωπος δεν γνωρίζει όσο πρέπει τη γλώσσα του είναι δύσκολο να διαβάσει, να εκφραστεί και να αντιληφθεί όπως πρέπει βαθύτερα τα γεγονότα.
Η πολυπολιτισμικότητα δημιουργεί ένα συνονθύλευμα ανθρώπων χωρίς κοινές επιδιώξεις και κοινούς στόχους.
Οι αλλοδαποί μειονεκτώντας γιατί συνήθως είναι παράνομοι άγονται και φέρονται κατ’ όπως θέλουν οι εξουσιαστές. Φυσικά δεν μπορούν να έχουν αντίληψη του τι γίνεται αφού καλά-καλά δεν ξέρουν την γλώσσα.
Αυτό που προτείνω τουλάχιστον στα ελεύθερα και ανεξάρτητα ιστολόγια είναι να διακινήσουν ιδέες, απόψεις και προτάσεις παρά να αναλώνονται σε καταγγελίες μιμούμενοι τους δημοσιογράφους. Όχι ότι κάτι τέτοιο είναι κατ’ ανάγκη κακό αλλά μπαίνοντας σ’ αυτό το «τρυπάκι» ίσως γίνονται μέρος του συστήματος. Το σύστημα αλληλοκαταγγέλλοντας τα μέρη από τα οποία συγκροτείται επιβιώνει.
Υπάρχουν πάμπολα κείμενα αξιόλογων Ελλήνων και ξένων που μπορούμε να τα δημοσιεύσουμε στο διαδίκτυο.
Μπορεί κάλλιστα αυτός που έχει ιστολόγιο να γράψει τα δικά του κείμενα για ότι τον προβληματίζει ή για κάτι που θέλει να προτείνει.
Αυτή είναι η δύναμη του διαδικτύου, η ελεύθερη επικοινωνία μεταξύ άγνωστων ανθρώπων.
Καλύτερα βέβαια θα είναι ο καθένας μας να δραστηριοποιείται στον χώρο του ανταλλάσοντας ιδέες και προτάσεις με τους γνωστούς του και να μη περιμένει την μασημένη τροφή που θα του σερβίρουν κάποιοι άλλοι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.