Κρίση...Καταστροφή ή Ευκαρία

Ενώ ζούμε ήδη τα μέσα του καλοκαιριού 2010 και η χειμερινή πέρασε και δεν εντυπωσίασε, αυτή είναι η ώρα για εκτιμήσεις, προς γενικότερη γνώση και συμμόρφωση, και γιατί να μη γίνουν και οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.

Μετά από μια περσινή σεζόν κυριευμένη από την αγωνία και τις πρώτες επιπτώσεις της οικονομική κρίσης, ακολουθεί μια άγνωστη κατάσταση να παγώσει σχεδόν τα πάντα στο θερμό κόσμο της διασκέδασης. Η νυχτερινή διασκέδαση και δη τα clubs δεν αποτελούν πλέον προτεραιότητα για τους νέους. Με τη νέα οικονομική κατάσταση μάθαμε να αξιοποιούμε ποιοτικά μισθό ή χαρτζιλίκι, μα δε χαλιναγωγήσαμε τον περήφανο εαυτό μας που θέλει να διασκεδάζει χωρίς όρια από ηθικούς και κυρίως οικονομικούς φραγμούς. Η περιορισμένη πλέον οικονομική μας δύναμη αποτελεί ένα όριο ασυμβίβαστο με την μέχρι πρότινος ισχύουσα κουλτούρα μας. Είχαμε να διαλέξουμε, από ένα πλήθος επιλογών, αυτά που μας γεμίζουν, ψυχαγωγούν κι εντυπωσιάζουν. Μα τώρα επιλέγουμε όσα μπορούμε να έχουμε.

Όλη αυτή η ανωμαλία μπορεί όμως να μας οδηγήσει σε μια νέα τάξη πραγμάτων, ίσως ουσιαστικότερης της προηγούμενης. Πώς...; Πολλοί είναι αυτοί που ψάχνουν τρόπους να φέρουν πίσω την αύρα να καλύψει ξανά τους "λατρεμένους" χώρους διασκέδασης. Μια προσανατολισμένη, προς τη σωστή κατεύθυνση, μα και συντονισμένη κίνηση θα δώσει άλλη βαρύτητα και προοπτική στην πιο πάνω θέση μου. Πιθανολογώ πως θα έρθουν τέτοια αποτελέσματα τα οποία θα ήταν αδιανόητα αν ίσχυε η μέχρι πρότινος ρουτίνα που μάλλον ζούσε με αντιλήψεις φαντάσματα και σπουδαιοφανείς νεωτερισμούς. Το clubbing θέλει αναγέννηση. Αυτή συνήθως δυσκολεύεται να υπάρξει όπου το κέρδος βασιλεύει. Στα περισσότερα όμως, πλέον, clubοχωριά έχουμε εκθρόνιση. Οπότε, απαιτείται νέο καθεστώς και νέες συνθήκες. Φυσικά δε γίνεται με ένα άρθρο να συνταχθεί καταστατικό ή μανιφέστο του σύγχρονου Ελληνικού clubbing, μπορούν όμως να τεθούν θέματα και ζητήματα που ίσως δώσουν νέα ρότα στη φάση μας.

Διερωτώμαι λοιπόν, στη νέα μας ζωή ως clubbers, ο Dj είναι artist ή υπάλληλος; Πόρτα, bar, service είναι πόστα λειτουργικά για τους χώρους ή καμουφλαρισμένοι διαφημιστικοί μηχανισμοί; PR είναι αυτός που ξέρει κόσμο και γεμίζει τις guestlists ή αυτός που στήνει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δημοσίων σχέσεων και εργάζεται μεθοδικά για ένα club ή μια ομάδα Μήπως είναι πιο κερδοφόρο να αξιοποιούμε στο maximum τον οπτικοακουστικό εξοπλισμό των clubs με τη βοήθεια ειδικευμένου προσωπικού; Το οπτικό show προγραμματίζεται μια φορά το Σεπτέμβρη ή το Μάιο, ανάλογα τη σεζόν, κι ενεργοποιείται κάθε βράδυ μέσω ενός πλήκτρου. Ηλεκτρονική μουσική χωρίς άρτια υποστήριξη από ηχοσύστημα και φωτισμό είναι μια σκέτη μετριότητα. Εξαιρώ περιπτώσεις όπου βασιλεύει ο ήλιος.
Θέλω clubs με Djs που γνωρίζουν και δίνουν μάχη με τον εαυτό τους στον αγώνα για την πρόοδο, ώστε να βγάλουν αποτέλεσμα αξιόλογο κι ελκυστικό. Barmen και barwomen βγαλμένοι απ' το μακρινό παρελθόν. Να γνωρίζουν τη δύναμη της μπάρας, να ψυχολογούν και να διασκεδάζουν τον κόσμο. Να έχουν τα ανάλογα ύφη και προσωπικότητες με σφραγίδα original. Όλοι θα εκτιμούσαν ένα χώρο φιλόξενο μέσω των παροχών του. Το service να είναι ξενοδοχειακού επιπέδου, τόσο σε προϊόντα όσο και υπηρεσίες. Ειδικευμένο προσωπικό στον τομέα του φωτισμού, των visual και των όποιων τεχνολογικών εφαρμογών.

Απώτερος σκοπός, μάλλον, θα παραμείνει το κέρδος. Αυτό εξαρτάται από την κατανάλωση, μα αυτή από πού εξαρτάται; Από περιορισμούς κατά άτομο ανά φιάλη(π.χ.) ή από την ποιότητα σε προσιτές τιμές που ανεβάζει τη ζήτηση και ξανακάνει προτεραιότητα τον τρόπο ζωής αυτό; Δε θα ξεχάσω το catwalk στη Βαρκελώνη. Απόλαυσα ένα deep house set και γύρω μου διαδραματίζονταν ολογράμματα οπτικών εφέ ενώ ο ήχος ήταν απόλυτος και απαιτούσε από το σώμα μου να κινηθεί στο ρυθμό του. Τo όνομα ήταν ηχηρό και το σύνολο των χρημάτων που ξόδεψα ήταν περίπου η τιμή της εισόδου σε Ελληνικό club με ανάλογο όνομα guest. Σίγουρα η κάθε χώρα έχει την κουλτούρα της και δεν πρέπει να επιλέγουμε τις έτοιμες συνταγές τους πραγματοποιώντας low quality copies. Όμως πρέπει να επηρεαζόμαστε από τις εξελίξεις, τις νέες τάσεις και ανάγκες του κόσμου, άρα και της αγοράς, και να δίνουμε το δικό μας στίγμα με απόλυτο στυλ, ολοκληρωμένες θέσεις και απόψεις ώστε να είμαστε unique! Αν αυτά γίνουν η ταυτότητά μας, θα είμαστε και πιο έτοιμοι στο μέλλον να διαχειριστούμε ανάλογες κρίσεις.

Κλείνοντας, θα ήθελα να εκτροχιάσουμε το βαγόνι της σκέψης μας από τη ράγα της καταστροφολογίας και να μπούμε στην πορεία της αισιόδοξης και υπεύθυνης σκέψης, ώστε οι 5-6 προτάσεις να γίνουν πολλές. Να αξιολογηθούν αυστηρά και να ζήσουμε στιγμές του ένδοξου παρελθόντος των 90s' και νέες στιγμές γεμάτες εκπλήξεις.

Diodoro