Είναι λυπηρό που συμβαίνει κι ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξαναζήσουμε στιγμές που πλήγωσαν στο παρελθόν αυτή τη χώρα, όταν ολόκληρα χωριά ερημώθηκαν. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι ο φόβος για το αβέβαιο αύριο κυριαρχεί σε αυτή τη χώρα και δεν μπορούμε να αδικήσουμε όσους παίρνουν μία τόσο σκληρή απόφαση....
Πρόσφατα ένας φίλος με κάλεσε σε ένα πάρτι που διοργάνωσε για λογαριασμό ενός φίλου του που ζούσε 60 χρόνια στην Αυστραλία. Ο 80χρονος κύριος Γιώργος, λοιπόν, πετυχημένος επιχειρηματίας στο εμπόριο φρούτων, θα γιόρταζε τα γενέθλιά του στην πατρίδα του. Η συγκίνηση ήταν έκδηλη στα μάτια όλων των ανθρώπων που είχαν κοινά βιώματα με τον κ. Γιώργο. Γιατί; Το είπε ο ίδιος στην ευχαριστήρια ομιλία του προς τους προσκεκλημένους του: «Δεν ξέρω σε ποια γλώσσα να σας μιλήσω. Τα αγγλικά δεν τα έμαθα σωστά και τα ελληνικά τα έχω ξεχάσει».
Τι άλλο θα έπρεπε να πει ο άνθρωπος για να εκφράσει τον πόνο του; Μπορεί κάποιοι από εμάς να λέμε με ελαφρότητα ότι η μετανάστευση μπορεί να είναι μία λύση, αλλά στην πραγματικότητα δεν μπορεί να αποτελεί επιλογή. Ας ρωτήσουμε κι αυτούς που έφυγαν στα πέτρινα χρόνια τι έχουν στερηθεί και ύστερα ας το σκεφτούμε καλύτερα. Για να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να μην ζήσουμε εμείς και κυρίως τα παιδιά μας «πέτρινα χρόνια», όπως τα έζησαν οι παλιότεροι...
Θανάσης Μαυρίδης
capital
http://repoupame.blogspot.com/2010/08/blog-post_25.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.