"Επενδύοντας πέρα από τα σύνορα - 2010"

Για πρώτη φορά η Παγκόσμια Τράπεζα εξέτασε το νομικό πλαίσιο 87 χωρών για ξένους επενδυτές. Και βρήκε ότι σε όλες υπάρχουν εμπόδια, λιγότερα ή περισσότερα, για τη είσοδο ξένων κεφαλαίων στις αγορές τους. 

Θέλετε να ανοίξετε ένα υποκατάστημα της εταιρίας σας στη Αγκόλα; Τότε θα πρέπει να κάνετε υπομονή, γιατί η διαδικασία μπορεί να τραβήξει και 6 μήνες μέχρις ότου πάρετε την άδεια. Αντίθετα στον Καναδά και τη Γεωργία η διαδικασία κρατά μια εβδομάδα. Αυτά και άλλα στοιχεία υπάρχουν στην πρόσφατη έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας με τον τίτλο  «Investing Across Borders 2010», επενδύοντας πέρα από τα σύνορα. Οι ερευνητές προσπάθησαν να εντοπίσουν πόσο ανοιχτές είναι οι αγορές σε ξένους επενδυτές. Και το συμπέρασμα στο οποίο κατέλεξαν είναι ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των χωρών

Ο χρόνος είναι…επενδύσεις

87 χώρες έβαλαν στον μικροσκόπιο οι ερευνητές της Παγκόσμιας Τράπεζας. Και ένα από τα συμπεράσματα που έβγαλαν είναι ότι πολλές χώρες χάνουν πολύτιμες επενδύσεις, διότι δυσκολεύουν την πρόσβαση σε επενδυτές. Σχεδόν σε όλες τις χώρες εντοπίστηκαν δυσκολίες οικονομικής φύσης. Ξένες επιχειρήσεις χρειάζονται το διπλάσιο κεφάλαιο για να ξεκινήσουν από ότι οι εγχώριες. Οι νομοθεσίες είναι συνήθως πεπαλαιωμένες και οι υπάρχοντες νόμοι και οι διατάξεις δημιουργούν σε ξένους επενδυτές επιπλέον κόστος.

«Αλλά η αγορά κινείται»,  είπε ο Πιέρ Γκυισλέν, από την Παγκόσμια Τράπεζα, ένας από τους συντάκτες της μελέτης. «Μεγαλώνει ευτυχώς ο αριθμός των κρατών που συνειδητοποιούν το πρόβλημα και αν θέλουν να αντέξουν τον παγκόσμιο ανταγωνισμό, τότε θα πρέπει να είναι θελκτικές για τους επενδυτές. Η οικονομική κρίση έχει εντείνει τις πιέσεις στις αγορές και τώρα διαπιστώνουμε μεγαλύτερο ενδιαφέρον διαδικτύωσης με την παγκόσμια οικονομία». 

Η μελέτη στηρίχθηκε σε 4 ερωτήσεις:

• σε ποιους τομείς μπορούν οι ξένοι να επενδύουν;
• Πόσο γρήγορα μπορούν να συστήσουν μια εταιρεία;
• Πόσο εύκολα μπορούν να αγοράσουν γη;
• Πόσο γρήγορα μπορούν να διευθετήσουν τυχόν διαφορές τους;

Οι διαφορές στις απαντήσεις είναι τεράστιες. Για παράδειγμα,  στη Νικαράγουα χρειάζεται μισός χρόνος μέχρις ότου ο επενδυτής αποκτήσει χώρο και στέγη για να στήσει την επιχείρησή του. Σε άλλες χώρες, όπως στην Αρμενία και τη Ν. Κορέα,  η ίδια διαδικασία διαρκεί λιγότερο από δύο εβδομάδες.

 Δύο ταχύτητες

Δύο ομάδες κρατών διαμορφώνονται από αυτή την έρευνα. Από τη μια είναι αυτές οι χώρες της ανατολικής Ασίας, όπου οι προϋποθέσεις εισόδου ξένων επενδυτών είναι πολύπλοκες. Σε αυτή την ομάδα ανήκει η Κίνα όπου υπάρχουν δυσκολίες εισόδου στον τομέα τηλεπικοινωνιών και των ΜΜΕ. Οι ξένοι επενδυτές πρέπει να περιμένουν 100 μέρες για να πάρουν άδεια. Από την άλλη οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. «Εδώ οι συνθήκες είναι ευνοϊκές», λέει ο Πιέρ Γκυισλέν.«Οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες προέρχονται από ένα σοβιετικό οικονομικό σύστημα. Αυτό δημιούργησε ευνοϊκές προυποθέσεις για νέες επενδύσεις από το εξωτερικό. Εκτός αυτού οι χώρες έκλεισαν εμπορικές συμφωνίες με την Ε.Ε. ή εντάχθηκαν σε αυτή. Γι αυτό και οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις προχώρησαν πιο γρήγορα και έτσι τα εμπόδια για τους επενδυτές είναι λιγότερα».

Πάνω-πάνω στη λίστα είναι η Ιρλανδία, η Μ. Βρετανία και οι ΗΠΑ, που έχουν καταφέρει να προσελκύσουν πολλούς επενδυτές. 

Κλειστή η Ελλάδα

Σε ότι φορά την Ελλάδα η μελέτη έδειξε ότι η αγορά είναι κλειστή στις τηλεπικοινωνίες και σε προμηθευτές ενέργειας. Ιδιαίτερα στην παραγωγή και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας η χώρα «διώχνει» το ξένο ή ντόπιο κεφάλαιο. Περιορισμοί υπάρχουν, σύμφωνα πάντα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, και στον τομέα αεροπορικών μεταφορών, όπου το ποσοστό συμμετοχής ξένου κεφαλαίου δεν πρέπει να ξεπερνά το 49%. Σε ότι αφορά τη διαδικασία εγκατάστασης η Ελλάδα βρίσκεται στο μέσον όρο με 22 μέρες για την απόκτηση άδειας. Ξένες εταιρείες μπορούν να έχουν καταθέσεις σε συνάλλαγμα και η εγγραφή τους σε επιμελητήρια μπορεί να γίνει on-line, ενώ το ελάχιστο όριο  κεφαλαίου που απαιτείται  είναι τα 4500 ευρώ.

Γενικά πάντως η έκθεση επισημαίνει τη σημασία που έχει για την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων η νομοθεσία να είναι διαφανής και σαφής για το καλό όλων, των κυβερνήσεων, των καταναλωτών και των επενδυτών. Διότι σε καιρούς κρίσεις το ξένο κεφάλαιο δίνει ώθηση στην ανάπτυξη, ενισχύει τον ανταγωνισμό, ανεβάζει το τεχνολογικό και γνωστικό επίπεδο και δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας.   

Benjamin Hammer/Ειρήνη Αναστασοπούλου

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,5887553,00.html