Οι συζητήσεις στους οικονομικούς κύκλους πολλαπλασιάζονται τις τελευταίες ημέρες για το αν η Ελλάδα θα οδηγηθεί ή όχι σε μία αναδιάρθρωση του χρέους. Αυτή είναι η κομψή διατύπωση. Η άκομψη λέξη λέγεται «χρεοκοπία». Οι διαβεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης δεν τους πείθουν...
Είμαστε πράγματι κοντά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Στην επιστροφή στη δραχμή; Πιστεύουμε ότι αυτή τη στιγμή μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν και να μιλήσουμε με πιθανότητες. Ε, λοιπόν, οι πιθανότητες που θέλουν την Ελλάδα να αναγκάζεται να κάθεται στο τραπέζι των συζητήσεων και να διαπραγματεύεται το χρέος της, μοιάζουν να έχουν αυξηθεί. Δεν είναι η δική μας διαπίστωση, αλλά πολλών επιφανών οικονομολόγων του εξωτερικού.
Κι αυτό όχι γιατί δεν κάνουμε όσα μας έχει ζητήσει η τρόικα. Αλλά διότι τα όποια μέτρα δεν μπορούν από μόνα τους να αποδώσουν αν δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Αν δεν υπάρχει ομόνοια και εθνική ομοψυχία για την επίτευξη των δύσκολων στόχων. Στην Ιρλανδία, για παράδειγμα, υπήρξε από την πρώτη στιγμή μία κοινή γραμμή πλεύσης που χαράχτηκε από τα πολιτικά κόμματα και τα συνδικάτα. Εδώ, στην Ελλάδα, ο καθένας σφυρίζει τον δικό του σκοπό...
Τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ του... χρέους είναι ένα μεγάλο νούμερο. Να σκεφτεί κανείς ότι η Αργεντινή και η Ρωσία έφτασαν στην απόγνωση οφείλοντας πολύ λιγότερα χρήματα από εμάς και έχοντας μεγαλύτερες δυνατότητες ως χώρες να παράγουν πλούτο απ’ ό,τι η Ελλάδα.
Οι ξένοι οικονομολόγοι που εκφράζουν ανοικτά την θέση τους για την προοπτική χρεοκοπίας της Ελλάδας δεν έχουν το συναισθηματικό δέσιμο που έχουμε εμείς που ζούμε σε αυτή τη χώρα και θέλουμε να τα βλέπουμε όλα ρόδινα και αισιόδοξα. Μην βιαστούμε να τους πετροβολήσουμε και να τους χρεώσουμε δήθεν σκοτεινές προθέσεις. Ας ακούσουμε ψύχραιμα αυτά που μας λένε. Κι ας σκεφτούμε ένα λόγο για να είναι αισιόδοξοι εκείνοι που σήμερα προβλέπουν ότι τελικά θα χρεοκοπήσουμε...
Η χρεοκοπία, όμως, δεν μπορεί να είναι επιλογή. Αν συμβεί θα είναι επειδή δεν θα μπορούμε να κάνουμε αλλιώς και θα σηματοδοτεί το οριστικό τέλος μιας εποχής. Οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές. Όσοι μιλάνε σήμερα με ευκολία για την χρεοκοπία και την προβάλλουν ως πολιτική επιλογή, έχουν άδικο. Κι ας μη νομίσουν ότι θα έχουν το παραμικρό πολιτικό κέρδος, επειδή δήθεν θα έχουν επιδείξει «διορατικότητα». Το «τέλος εποχής» κρύβει οργή και αλλαγές που αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε καν να τις φανταστούμε...
Θανάσης Μαυρίδης στο capital
Είμαστε πράγματι κοντά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Στην επιστροφή στη δραχμή; Πιστεύουμε ότι αυτή τη στιγμή μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν και να μιλήσουμε με πιθανότητες. Ε, λοιπόν, οι πιθανότητες που θέλουν την Ελλάδα να αναγκάζεται να κάθεται στο τραπέζι των συζητήσεων και να διαπραγματεύεται το χρέος της, μοιάζουν να έχουν αυξηθεί. Δεν είναι η δική μας διαπίστωση, αλλά πολλών επιφανών οικονομολόγων του εξωτερικού.
Κι αυτό όχι γιατί δεν κάνουμε όσα μας έχει ζητήσει η τρόικα. Αλλά διότι τα όποια μέτρα δεν μπορούν από μόνα τους να αποδώσουν αν δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Αν δεν υπάρχει ομόνοια και εθνική ομοψυχία για την επίτευξη των δύσκολων στόχων. Στην Ιρλανδία, για παράδειγμα, υπήρξε από την πρώτη στιγμή μία κοινή γραμμή πλεύσης που χαράχτηκε από τα πολιτικά κόμματα και τα συνδικάτα. Εδώ, στην Ελλάδα, ο καθένας σφυρίζει τον δικό του σκοπό...
Τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ του... χρέους είναι ένα μεγάλο νούμερο. Να σκεφτεί κανείς ότι η Αργεντινή και η Ρωσία έφτασαν στην απόγνωση οφείλοντας πολύ λιγότερα χρήματα από εμάς και έχοντας μεγαλύτερες δυνατότητες ως χώρες να παράγουν πλούτο απ’ ό,τι η Ελλάδα.
Οι ξένοι οικονομολόγοι που εκφράζουν ανοικτά την θέση τους για την προοπτική χρεοκοπίας της Ελλάδας δεν έχουν το συναισθηματικό δέσιμο που έχουμε εμείς που ζούμε σε αυτή τη χώρα και θέλουμε να τα βλέπουμε όλα ρόδινα και αισιόδοξα. Μην βιαστούμε να τους πετροβολήσουμε και να τους χρεώσουμε δήθεν σκοτεινές προθέσεις. Ας ακούσουμε ψύχραιμα αυτά που μας λένε. Κι ας σκεφτούμε ένα λόγο για να είναι αισιόδοξοι εκείνοι που σήμερα προβλέπουν ότι τελικά θα χρεοκοπήσουμε...
Η χρεοκοπία, όμως, δεν μπορεί να είναι επιλογή. Αν συμβεί θα είναι επειδή δεν θα μπορούμε να κάνουμε αλλιώς και θα σηματοδοτεί το οριστικό τέλος μιας εποχής. Οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές. Όσοι μιλάνε σήμερα με ευκολία για την χρεοκοπία και την προβάλλουν ως πολιτική επιλογή, έχουν άδικο. Κι ας μη νομίσουν ότι θα έχουν το παραμικρό πολιτικό κέρδος, επειδή δήθεν θα έχουν επιδείξει «διορατικότητα». Το «τέλος εποχής» κρύβει οργή και αλλαγές που αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε καν να τις φανταστούμε...
Θανάσης Μαυρίδης στο capital
Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΒΛΕΠΕΙ ΣΑΝ ΕΜΠΟΔΙΟ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΣΙΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ.
ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΥΝΟΡΩΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟΧΟ ΤΟΝ ΤΑΞΙΚΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ, ΔΗΛ. ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ.
ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΑΠΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΕΧΘΡΟ ΣΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΧΘΡΟ.
ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΟΡΙΤΖΙΝΑΛ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΑ ΣΤΑΘΕΙ ΜΕ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ.
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ Κ.Κ.Ε.
ΚΑΘΑΡΟ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΟΜΜΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΤΟ ΒΕΛΓΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΟΙ.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΣ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΣΥΝΤΑΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΓΗΡΑΙΑ ΗΠΕΙΡΟ.