Στρατηγική Ελπίδας – Στρατηγική Νίκης!

Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά

Κατά τη Λήξη των εργασιών του 8^ου Εθνικού Τακτικού Συνεδρίου του Κόμματος

Αγωνιστές και Αγωνίστριες της Νέας Δημοκρατίας,

Θέλω με απλά λόγια και από καρδιάς,

να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας

στο 8^ο Συνέδριο του Κόμματός μας.

Σε αυτό το τριήμερο ακούστηκαν όλες οι φωνές,

συζητήθηκαν τα πάντα,

κι αναδείχθηκαν αρκετές «βαριές» αλήθειες.

Πολλά είχα τη δυνατότητα να τα παρακολουθήσω προσωπικά.

Σας διαβεβαιώ ότι όλα θα μελετηθούν,

και θα αξιοποιηθεί κάθε ιδέα, κάθε πρόταση.

Δείξατε ότι η Νέα Δημοκρατία έχει αστείρευτη ζωντάνια, δυναμισμό και πρωτόγνωρο νεύρο.

Αποδείξατε ότι η βάση του Κόμματος

πολλές φορές είναι πολύ πιο μπροστά απ’ όλους μας!

Το καλύτερο μέτρο της δύναμής μας,

ο καλύτερος οιωνός για την από δω και πέρα πορεία μας

είναι αυτή η συμμετοχή σας,

ο πλούσιος προβληματισμός σας

και η κατάθεση ψυχής που κάνατε εδώ μέσα…

Να ’στε σίγουροι: Πήρα το μήνυμά σας!

Και μαζί με αυτό, την αποφασιστικότητά σας για νέους νικηφόρους αγώνες.

Στους οποίους και πάλι πρωταγωνιστής θα είναι η Νεολαία της καρδιάς μας…

Αγωνιστές και αγωνίστριες της Νέας Δημοκρατίας,

Μετά το τελευταίο τριήμερο,

μετά το 8^ο Συνέδριό μας,

τίποτε δεν είναι πια ίδιο,

για το Κόμμα και την Παράταξη.

Γυρίσαμε σελίδα.

Αλλάξαμε κεφάλαιο.

* Αποκαταστήσαμε τις ιδέες μας.

Εκεί που τους ταιριάζει,

στην προμετωπίδα του κόμματος.

Και ψηλά στη σημαία των αγώνων μας.

Όχι στο σεντούκι με τα αζήτητα του παρελθόντος

* Αποκτήσαμε Οργάνωση σύγχρονου φιλελεύθερου κόμματος.

Όχι χαλαρή ένωση από φέουδα και βιλαέτια.

* Ξανά-συσπειρώσαμε την κομματική βάση,

χωρίς να κρύψουμε οδυνηρές αλήθειες

και χωρίς να υποκύψουμε στον πειρασμό του λαϊκισμού.

* Φέρνουμε νέο κόσμο, ανανεώνουμε το στελεχικό μας δυναμικό,

Ειδικά στις τοπικές και περιφερειακές οργανώσεις.

Χωρίς να χάσουμε τη στήριξη των παλαιών.

* Βρήκαμε ξανά το «νεύρο» στην Πολιτική μας.

Δείξαμε ότι ξέρουμε να βάζουμε πλάτη εκεί που πρέπει.

Αλλά ξέρουμε να λέμε και το μεγάλο ΟΧΙ εκεί που χρειάζεται…

* Κι είμαστε πιο ενωμένοι από ποτέ!

Όποιος θέλει να ψάξει για προβλήματα ενότητας

ας κοιτάξει στο ΠΑΣΟΚ,

ένα κόμμα γεμάτο ρωγμές και εσωτερικές τριβές.

που γέννησαν οι αμαρτίες και οι αντιφάσεις του. .

Τέτοια προβλήματα εμείς δεν έχουμε…

Μας λογάριαζαν «τελειωμένους»

Και τώρα μας ξαναβρίσκουν μπροστά τους.

Γιατί ο πόλεμος που μας κάνουν,

τα μέσα που χρησιμοποιούν,

τα «δεκανίκια» που επιστρατεύουν,

όλα αυτά δείχνουν, τη βαθιά ανησυχία τους

για τη καινούργια Νέα Δημοκρατία,

που ενωμένοι όλοι μαζί οικοδομούμε

Από την άλλη πλευρά,

μετά το τελευταίο οκτάμηνο

μετά τη μεγάλη καθίζηση που υπέστη η χώρα,

τίποτε δεν είναι όπως πριν

για την Ελλάδα και την Κοινωνία της.

Όσα θεωρούσε δεδομένα

Τώρα είναι πια ζητούμενα

Όσα έμοιαζαν οριστικά απαντημένα,

Τώρα είναι πια πελώρια ερωτηματικά

Όσα φαίνονταν σίγουρα,

Τώρα τα σκεπάζει η αγωνία και η αβεβαιότητα.

Αυτοί που υπέγραψαν το Μνημόνιο,

μας λένε ότι «δεν γινόταν αλλιώς για να σωθεί η χώρα».

Πότε το κατάλαβαν;

Γιατί δεν πήραν μέτρα νωρίτερα;

Ηπιότερα μέτρα. Πιο δίκαια.

Και χωρίς δεσμεύσεις.

Χωρίς να «δώσουν τα κλειδιά» της διακυβέρνησης…

Γιατί δεν πήραν μέτρα τόσους μήνες,

όταν τους καλούσαμε και τους παρακαλούσαμε εμείς,

κι όταν ακόμα μπορούσε η χώρα να δανειστεί

με ανεκτούς όρους από τις διεθνείς αγορές;

Αυτοί που υπέγραψαν το Μνημόνιο,

μας λένε ότι τα μέτρα που περιέχει

«δεν ταιριάζουν με την ιδεολογία τους,

αλλά είναι απαραίτητα για τη σωτηρία της χώρας».

Τι μας λέει ακριβώς το ΠΑΣΟΚ;

Ότι για να σωθεί η χώρα,

πρέπει να παραμεριστούν οι ιδέες του;

Αν αυτό λέει, μάλλον… δίκιο έχει!

Γιατί οι ιδέες του οδήγησαν στην καταστροφή…

Και αυτοί που προσχώρησαν σε αυτή τη λογική

και ψήφισαν το Μνημόνιο,

τα «εξαπτέρυγα» του ΠΑΣΟΚ,

μας λένε ότι ήταν «πράξη ευθύνης» – τάχα –

η ψήφος τους στη Βουλή.

Μπράβο τους!

Μόνο που το Μνημόνιο προέβλεπε ρητά

σκληρά μέτρα και στο Ασφαλιστικό και στο Εργασιακό.

Κι αυτά δεν τα ψηφίζουν σήμερα τα «εξαπτέρυγα»!

Τι ακριβώς συνέβη;

-- Δεν είχαν διαβάσει το μνημόνιο τότε

κι άλλαξαν τώρα τροπάριο;

-- Δεν το είχαν καταλάβει;

Νομίζουν ότι Πολιτική είναι φλύαρες δηλώσεις στα κανάλια,

πλατειά χαμόγελα, φτηνές ατάκες

και καιροσκοπικοί θεατρινισμοί πρώτης τηλεοπτικής προβολής;

Όμως, Πολιτική είναι να ξέρεις τι λες

Να ξέρεις τι ψηφίζεις,

να βλέπεις πέρα από το τώρα, στο αύριο

και στο μεθαύριο και στο αντι-μεθαύριο.

Να παίρνεις την ευθύνη γι’ αυτό που κάνεις.

-- είτε στηρίζεις και βάζεις πλάτη στα δύσκολα

-- είτε απορρίπτεις και συγκρούεσαι.

Να αναλαμβάνεις ευθύνες απέναντι στο λαό.

Και να παίρνεις ρίσκα, όταν χρειάζεται, για το καλό του τόπου.

Όχι να πηγαίνεις με τους πολλούς στα εύκολα,

και να… «τα στρίβεις» στα δύσκολα.

Αγωνιστές και αγωνίστριες,

Πολιτική σημαίνει να κοιτάς το συμφέρον της Κοινωνίας.

Κι αυτό να είναι το πρώτο και υπέρτατο κριτήριό σου.

Όχι όταν ψηφίζεις να αδιαφορείς για τις συνέπειες,

για το τι θα υποχρεωθείς να κάνεις μετά

και τι θα στοιχίσει αυτό στον τόπο.

Αυτά κάνει το ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια,

Και δέστε που κατάντησε:

Να αποδέχεται πειθήνια σήμερα αυτά που ως χτες καταριόταν!

Να εφαρμόζει σήμερα, πολύ χειρότερα απ’ όσα

ως χθες αποδοκίμαζε.

Να εισπράττει σήμερα τα «επίχειρα»

του λαϊκισμού του, που απογυμνώνεται,

του κρατισμού του, που καταρρέει,

και της εξαπάτησης του ελληνικού λαού,

που σήμερα αποκαλύπτεται.

Το ΠΑΣΟΚ ως Αντιπολίτευση δεν νοιαζόταν για το αύριο και το μεθαύριο,

ζήταγε κάθε τόσο εκλογές, πριν την ώρα τους,

χωρίς να ξέρει πώς θα κυβερνήσει.

Έταζε στους πάντες τα πάντα,

χωρίς να ξέρει που θα τα βρει για να τα δώσει.

Κραύγαζε «λεφτά υπάρχουν»,

ενώ ήξερε ότι η Ελλάδα,

όπως και οι περισσότερες χώρες στην Ευρώπη,

αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα ελλείμματος.

Πέρα από τα λάθη και τις παραλείψεις που έγιναν

την προηγούμενη πενταετία,

πρόβλημα αποδεικνύεται πλέον ότι έχουν όλες οι χώρες στην Ευρώπη.

Δεν κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία στην Ισπανία…

Κι αυτή έχει σοβαρό πρόβλημα ελλείμματος.

Δεν κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία στην Βρετανία…

Κι αυτή έχει μεγάλο πρόβλημα ελλείμματος.

Κατά σύμπτωση και στις δύο αυτές χώρες

κυβερνούσαν Σοσιαλιστικές κυβερνήσεις.

Αλλά και η Ιταλία και η Πορτογαλία και η Ιρλανδία

και η ίδια η Γερμανία,

έχουν προβλήματα ελλείμματος,

μικρότερα ή μεγαλύτερα,

πάντως σοβαρά.

Όλες αυτές πήραν μέτρα σκληρά.

Και τα πήραν έγκαιρα!

Αλλού η αντιπολίτευση συμφώνησε.

Αλλού διαφώνησε.

Όμως, σε καμία χώρα απ’ αυτές

δεν κραύγαζε η αντιπολίτευση «λεφτά υπάρχουν»!

Σε καμία χώρα απ’ αυτές

δεν ζητούσε η αντιπολίτευση να κυβερνήσει

τάζοντας λεφτά σε όλους.

Παντού υπάρχουν πολιτικές διαμάχες…

Παντού υπάρχει και κάποιος καιροσκοπισμός, αν θέλετε…

Αλλά πουθενά δεν υπάρχει τέτοια αναλγησία λαϊκισμού.

Όπως υπήρξε εδώ πέρσι:

Μέσα στη δίνη της παγκόσμιας κρίσης, που εκτίναζε τα ελλείμματα παντού,

να έρχεται η Αντιπολίτευση να κυβερνήσει τάζοντας στον κόσμο

λεφτά, περισσότερα λεφτά κι ακόμα περισσότερα λεφτά!

Ας μη μας σπαράζει, λοιπόν, την καρδιά το ΠΑΣΟΚ…

κλαψουρίζοντας για τα σκληρά μέτρα που παίρνει,

Γιατί το ΠΑΣΟΚ έκανε ό,τιδήποτε για να κερδίσει τις εκλογές.

Και τις κέρδισε.

Δεν το ένοιαζε πως θα κυβερνήσει με τόσα ψέματα που είπε…

Κι αυτό πληρώνουμε όλοι σήμερα.

Όλη αυτή η φτηνιάρικη μικρο-Πολιτική χρεοκόπησε πια.

Μαζί με το πολιτικό σύστημα που την εξέθρεψε.

Όλο αυτό το όργιο υποκρισίας και καιροσκοπισμού

που έκανε τον κόσμο να σιχαθεί τους πολιτικούς,

χρεοκόπησε μαζί με τους «αστέρες» που ανέδειξε.

Εμείς, όμως, άλλη Πολιτική εκπροσωπούμε:

Την Πολιτική της Ευθύνης – όχι του λαϊκισμού

Την Πολιτική της Συνέπειας – όχι του καιροσκοπισμού

Την Πολιτική της Αλήθειας – όχι της εξαπάτησης

Την Πολιτική του συγκεκριμένου – όχι τις αερολογίες.

Την Πολιτική που προτείνει λύσεις – δεν στηρίζεται σε γενικολογίες,

ούτε οδηγεί σε αδιέξοδα

Την Πολιτική, δηλαδή της Ελπίδας – όχι των μονόδρομων προς την απελπισία

Την Πολιτική που θέλει να φέρει και στην Ελλάδα,

όλα τα αυτονόητα που ισχύουν παντού αλλού,

Δεν υπερασπίζεται τα αδιανόητα που δυναστεύουν τον Έλληνα.

Την Πολιτική που ξέρει να παίρνει ρίσκα,

όχι την μικροπολιτική των «σιγουρατζήδων».

Την Πολιτική που ξέρει να λέει πικρές αλήθειες,

όχι να χαϊδεύει αυτιά ή να κολακεύει

πάθη και ελαττώματα του εκλογικού σώματος.

Την Πολιτική που ξέρει να αντιστέκεται σε πιέσεις

και να συγκρούεται με ισχυρά συμφέροντα όταν χρειάζεται…

Η Πολιτική που εμείς πιστεύουμε, έχει δύο στέρεους άξονες:

* Από τη μια τη Συνείδησή μας, τις αρχές και τις αξίες μας.

* Από την άλλη το συμφέρον της Κοινωνίας.

Όταν πρέπει, ξέρουμε να είμαστε ευέλικτοι,

να αποφεύγουμε τις παγίδες και τις κακοτοπιές.

Ξέρουμε και να ισορροπούμε.

Έτσι είναι η Πολιτική: Πρέπει να είσαι ρεαλιστής.

Ένα πράγμα μόνο δεν κάνουμε ποτέ…

Δεν μετακινούμαστε από τις «σταθερές» μας:

-- Δεν παραβιάζουμε τις βασικές αρχές μας

-- Και δεν προδίδουμε το συμφέρον του Ελληνικού λαού.

Σε αυτά είμαστε άκαμπτοι.

Δεν κάνουμε συμβιβασμούς με τη συνείδησή μας,

ούτε με τα συμφέροντα της χώρας.

Όλα τα άλλα τα κουβεντιάζουμε. Αυτά όχι!

Γι’ αυτή την Πολιτική θα σας πω, λοιπόν, μερικά λόγια.

Γιατί από αύριο, ήλθε η ώρα να βγούμε από το καβούκι μας.

Ήλθε η ώρα να μπούμε, όλοι μαζί,

με όλες μας τις δυνάμεις, στη μεγάλη μάχη.

Ήλθε η ώρα να ανοιχθούμε στο λαό.

Να μιλήσουμε μαζί του.

Με Πολιτικό λόγο, ασφαλώς...

Αλλά με το δικό μας Πολιτικό λόγο.

Δηλαδή με άλλη γλώσσα.

Χωρίς πλαστικά συνθήματα.

Χωρίς ξύλινα στερεότυπα.

Με επιχειρήματα που τον ακουμπούν.

αλλά και με ήθος, με σιγουριά και με χαμηλούς τόνους…

Δεν είναι εχθροί μας όσοι δεν ψήφισαν Νέα Δημοκρατία.

Ή όσοι εξακολουθούν να δυσπιστούν απέναντί της.

Πάμε να τους κερδίσουμε. Όχι να αντιδικήσουμε μαζί τους.

Πάμε να τους πείσουμε. Όχι να τσακωθούμε.

Είναι έτοιμοι να μας ακούσουν…

Φτάνει να τους ακούσουμε κι εμείς.

Δεν πάμε να πείσουμε μόνο τους «κεντρώους»,

ή τους «αριστερούς» ή τους «δεξιούς»…

Πάμε να πείσουμε όλους όσους θέλουν να ακούσουν κάτι διαφορετικό.

Και πιστέψτε με: Όλοι θέλουν να ακούσουν κάτι διαφορετικό!

Η Πολιτική μας δεν είναι μια… ομπρέλα θαλάσσης,

που τη μετακινούμε στην ακρογιαλιά,

πότε λίγο αριστερότερα

για να «πιάσουμε» κάποιους που μας έφυγαν προς το ΠΑΣΟΚ

και πότε λίγο δεξιότερα για να πιάσουμε κάποιους άλλους.

Η Πολιτική μας ανοίγει για να καλύψει όλους,

προς όλες τις κατευθύνσεις.

Δεν μετακινούμε την Πολιτική μας. Τη διευρύνουμε!

Εκφράζει το συμφέρον της κοινωνίας.

Και χωράει την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.

Κάνουμε αμφίπλευρη διεύρυνση…

Κάνουμε πολύπλευρη και πολύ-επίπεδη διεύρυνση…

Δεν μετακινούμαστε λίγο προς τα δω ή λίγο προς τα κει.

Ανοιγόμαστε!

Στην κοινωνία…

Είμαστε κεντροδεξιό κόμμα. Και χτίζουμε τη μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη.

Και κάτι ακόμα: Χτίζουμε ένα πλειοψηφικό ρεύμα,

για να τα αλλάξουμε όλα στην Ελλάδα.

Αυτό λέμε στους πολίτες.

Είναι έτοιμοι να πειστούν.

Φτάνει να μη φερθούμε αλαζονικά.

Γιατί απ’ όλα τα ελαττώματα που σιχαίνεται ο κόσμος

στους παλιούς πολιτικούς,

το χειρότερο είναι η αλαζονεία!

Και το επόμενο χειρότερο, είναι τα «μισόλογα», τα «ήξεις-αφήξεις»…

Με καθαρές κουβέντες, με καθαρά επιχειρήματα…

Πάμε να τους πείσουμε και να τους κερδίσουμε!

Τι περιμένουν από μας;

Ένα πράγμα πάνω απ’ όλα:

Ελπίδα και Συνέπεια!

Όχι «ωραία λόγια»...

Στέρεες βάσεις!

Στέρεη Ελπίδα!

Τι άλλο περιμένουν από μας;

Δεσμεύσεις!

Όχι παχιά λόγια, για όσα δεν μπορούμε να κάνουμε.

Συγκεκριμένες δεσμεύσεις γι’ αυτά που μπορούμε να κάνουμε.

Και γι’ αυτά τα δύο θα σας μιλήσω τώρα:

Για την Ελπίδα που πρέπει να δώσουμε

και τις Δεσμεύσεις που πρέπει να αναλάβουμε:

Πρώτα για την Ελπίδα:

Δεν μοιράζουμε εύκολες υποσχέσεις εμείς…

Δεν λέμε ότι είναι εύκολα τα πράγματα για να βγούμε από το Μνημόνιο.

Λέμε δύο άλλα πράγματα:

-- Πρώτον, ότι όσο είμαστε δεσμευμένοι από το Μνημόνιο,

η χώρα θα υποβάλλεται σε τεράστιες θυσίες με πενιχρά αποτελέσματα.

Δεν το λέμε εμείς αυτό. Το λένε όλοι:

Ο ξένος τύπος, ξένες προσωπικότητες, Νομπελίστες Οικονομολόγοι, όλοι…

Προφανώς, δεν «κερδοσκοπούν» όλοι αυτοί

πάνω στην καταστροφή της Ελλάδας!

Βλέπουν το αδιέξοδο που κάποιοι δεν θέλουν να δουν εδώ...

-- Δεύτερον, εμείς λέμε ότι μπορεί να βγει η Ελλάδα από τις δεσμεύσεις της μιαν ώρα αρχύτερα, αν πιστέψει στις δικές της δυνάμεις,

-- Αν στηρίξει την οικονομία της για να μη καταρρεύσει,

Με μέτρα μηδενικού κόστους,

-- Αν αξιοποιήσει την δημόσια περιουσία που είναι τεράστια και «κάθεται».

-- Κι αν αξιοποιήσει τα μεγάλα

ανταγωνιστικά πλεονεκτήματά της.

Αν δηλαδή στηριχθεί στις δυνάμεις της…

Το πώς μπορεί να γίνει αυτό το χουμε πει ήδη πολλές φορές.

Και θα το πούμε και αναλυτικά τη μεθεπόμενη Τρίτη,

Με συγκεκριμένες προτάσεις και αριθμούς.

Θα προσθέσω μόνο ένα πράγμα:

Πριν εννέα χρόνια η Τουρκία ήταν κι αυτή στη στήριξη

του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Το 2003 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν,

κατέβηκε στις εκλογές με κεντρικό αίτημα

να βγει η Τουρκία από τους περιορισμούς

του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Τον κορόϊδεψαν. Τον ειρωνεύθηκαν.

Του είπαν ότι τάζει ανέφικτα πράγματα.

Και τον πολέμησαν με κάθε τρόπο…

Κι όμως κέρδισε τις εκλογές!

Και σε λίγα χρόνια κατάφερε να βγάλει τη χώρα του από

το πρόγραμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου!

Και τα τελευταία χρόνια η Τουρκία αναπτύσσεται με πολύ ταχείς ρυθμούς,

παρά τα σοβαρότατα προβλήματά της, και παρά τη διεθνή κρίση!

Αυτό που κατάφερε ο Ερντογάν στην Τουρκία,

υπό πολύ διαφορετικές συνθήκες, ασφαλώς,

μπορούμε να το καταφέρουμε και στην Ελλάδα.

Δεν αντιδικούμε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Δεν τσακωνόμαστε με κανένα.

Απλά υπογραμμίζουμε, όπως και τόσοι άλλοι διεθνώς,

ότι το Μνημόνιο οδηγεί σε αδιέξοδο.

Και αναζητούμε δρόμο να βγούμε από τις δεσμεύσεις του

μιαν ώρα αρχύτερα. Όσο γίνεται πιο σύντομα.

Για να εφαρμόσουμε ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής.

Όπως έκαναν αρκετές χώρες που δοκίμασαν τα ίδια αδιέξοδα

και κατάφεραν να απαλλαγούν απ’ αυτά.

Το λέω γιατί κάποιοι ανόητοι είχαν το θράσος να πουν

ότι «κερδοσκοπούμε στην καταστροφή της χώρας».

Ήταν όμως, η ίδιοι, που όταν πριν λίγους μήνες τρέχαμε

και στηρίζαμε τις προσπάθειες της Ελλάδας στο εξωτερικό

να αποφύγει την πτώχευση

μας έλεγαν τότε, ότι είμαστε τάχα «πολύ συναινετικοί» με την κυβέρνηση!

Όταν προτείναμε εγκαίρως μέτρα που η Κυβέρνηση αρνιόταν να πάρει,

μέτρα ακόμα και αντιδημοφιλή,

πάλι μας έλεγαν ότι κάνουμε, τάχα… «κολλεγιά» με την κυβέρνηση!

Αλλά τότε εμείς προσπαθούσαμε να αποφύγουμε την πτώχευση της χώρας.

Όταν όμως η κυβέρνηση «παρέδωσε τα κλειδιά» της διακυβέρνησης

και δεσμεύτηκε σε ένα αδιέξοδο που οδηγεί σε ισοπέδωση

την Οικονομία και την Κοινωνία,

όταν υπογράφηκε το Μνημόνιο που δημιουργεί βαθιά ύφεση

και πυροδοτεί πρωτοφανή ανεργία,

τότε διαχωρίσαμε τη θέση μας από την καταστροφή.

Κι όσοι προσυπέγραψαν την καταστροφή,

έχουν το θράσος να μας κατηγορούν κι από πάνω!

Στρατηγική μας είναι να απαλλαγούμε

από το Μνημόνιο και τις δεσμεύσεις του.

όχι να το καταργήσουμε μονομερώς. Αυτό δεν γίνεται.

Αλλά να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις

να αξιοποιήσουμε τους πόρους,

να ενεργοποιήσουμε τα πλεονεκτήματα της χώρας

ώστε να μη το έχουμε ανάγκη.

Και να απαλλαγούμε απ’ αυτό.

Το έκαναν άλλες χώρες που βρέθηκαν στη θέση μας.

Το μπορούμε κι εμείς.

Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν πιστεύει

ότι η Ελλάδα μπορεί να στηριχθεί στις δυνάμεις της.

Μια ζωή έψαχνε να βρει λεφτά για να μοιράσει,

δεν μπορεί να βάλει την Ελλάδα να δουλέψει και να παράγει.

Ψάχνει τα βρει «πλεόνασμα» για να αναδιανείμει

στη δική του κομματική πελατεία

που τώρα πια το εγκαταλείπει…

Παίρνει δανεικά με όρους που πλέον

γονατίζουν τη χώρα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν πιστεύει στις δυνάμεις αυτού του τόπου.

Και δεν μπορεί να χαράξει μια πολιτική

που θα στηρίζεται στα πλεονεκτήματα της Ελλάδας.

Αν δεν πιστεύεις στον τόπο σου, δεν μπορείς να τον σώσεις.

Εμείς δεν είμαστε σαν το ΠΑΣΟΚ που ζήταγε κάθε μέρα εκλογές

αμέσως μετά από κάθε εκλογική του ήττα.

Σε λίγο ο Έλληνας θα βιάζεται να απαλλαγεί από το ΠΑΣΟΚ

πολύ περισσότερο απ’ όσο βιαζόμαστε εμείς να αναλάβουμε.

Γιατί εμείς ξέρουμε ότι θα έλθουμε να κυβερνήσουμε

όχι μισαλλόδοξα, κατά των αντιπάλων μας, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ,

αλλά για να αλλάξει η Ελλάδα και να ξεπεράσει οριστικά τα αδιέξοδα.

Και γι’ αυτό ετοιμαζόμαστε, συστηματικά και μεθοδικά.

Δεν θέλουμε να απαλλαγούμε από τις δεσμεύσεις του Μνημόνιου,

για να επιστρέψουμε σε πολιτική λαϊκισμού,

δεν θα επιστρέψουμε ποτέ εμείς

σε ολέθρια δημοσιονομική χαλάρωση

και σε ακατάσχετη παροχολογία.

Θέλουμε να λύσουμε τα χέρια μας,

για να αποκαταστήσουμε την ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας,

για να αποκαταστήσουμε στοιχειώδη κοινωνική δικαιοσύνη

και για να δώσουμε έμφαση σε στρατηγικές ανάπτυξης

εκεί όπου η χώρα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα.

Δεν μπορεί να αναπτυχθεί η χώρα,

δεν μπορεί να γίνει στοιχειωδώς ανταγωνιστική,

όταν έχει τόσο υψηλούς φορολογικούς συντελεστές.

Πρέπει να μειωθούν οι φόροι

για να αυξηθούνε τα έσοδα του κράτους!

Πρέπει να μειωθούν οι φόροι,

για να χτυπηθεί η εκτεταμένη φοροδιαφυγή…

Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει όσο μας δένει τα χέρια το Μνημόνιο…

Δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική σταθερότητα

όταν κόβουμε τις συντάξεις των 700 ευρώ.

Δεν είναι… «σπάταλοι» όσοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Για όνομα του Θεού!

Αλλά, δυστυχώς, το προέβλεπε κι αυτό το περιβόητο Μνημόνιο.

Και πρέπει να απαλλαγούμε απ’ αυτό,

για να αποκαταστήσουμε τα στοιχειώδη.

Και θα το κάνουμε το γρηγορότερο δυνατό

ειδικά για τις συντάξεις των πιο αδύναμων

ακόμα και «κόβοντας απ’ αλλού, αν χρειαστεί.

Δεν μπορούμε να δώσουμε πόρους και αρμοδιότητες

στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

γιατί δεν αφήνει περιθώρια το Μνημόνιο.

Και γι’ αυτό, ακόμα, πρέπει να απαλλαγούμε από τις δεσμεύσεις του.

Κι ύστερα υπάρχουν πράγματα για τα οποία

μπορούμε να δεσμευτούμε, έτσι κι αλλιώς, από τώρα,

γιατί μπορούν να γίνουν, και θα τα κάνουμε,

ανεξάρτητα από το Μνημόνιο…

Να δύο παραδείγματα:

-- Θα καταργήσουμε αμέσως το άσυλο παρανομίας στα Πανεπιστήμια!

Θα θεσμοθετήσουμε σύστημα λειτουργίας αντίστοιχο με ό,τι υπάρχει

στις πιο προηγμένες δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης,

κατοχυρώνοντας την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών,

και την ευθύνη της Πανεπιστημιακής κοινότητας,

αλλά και σπάζοντας οριστικά την ομηρία της

από ομάδες που τρομοκρατούν και καταστρέφουν.

-- Θα καταργήσουμε το μεταναστευτικό Νόμο της Κυβέρνησης.

Και θα φέρουμε νομοθεσία με ασφαλιστικές δικλείδες,

αντίστοιχες με αυτές που υπάρχουν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες,

ώστε να μην επιβραβεύεται η παράνομη μετανάστευση

με την αναγκαστική νομιμοποίηση

και πολιτογράφηση παράνομων μεταναστών.

Τέλος θα αναδείξουμε το πρόβλημα της τεράστιας εισροής

μεταναστών από την Ασία στη χώρα μας,

σε κορυφαίο ζήτημα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Αν θέλει η Τουρκία να συνεχιστεί η Ευρωπαϊκή της πορεία,

θα πρέπει να μάθει να σέβεται τους κανόνες δικαίου και τις υποχρεώσεις της. Και στο Αιγαίο και στην Κύπρο.

Όλα αυτά είναι οι δεσμεύσεις μας.

Τα λέμε από τώρα, για να ξέρει ο Ελληνικός λαός τι να περιμένει από μας.

Και θα τα εμπλουτίζουμε όλο και περισσότερο…

Όταν θα πληθαίνουν τα αδιέξοδα, εμείς θα υποδεικνύουμε λύσεις.

Όταν θα πυκνώνει το σκοτάδι, εμείς θα δίνουμε χειροπιαστή διέξοδο

Όταν θα βυθίζεται η παλιά Πολιτική στην ανυποληψία,

εμείς θα στεκόμαστε όρθιοι και θα κρατάμε όρθια και την Ελλάδα.

Πώς λέγονται όλα αυτά;

Με μια λέξη: Ελπίδα!

Με δύο λέξεις:

Στρατηγική Ελπίδας!

Η Ελπίδα είναι ψυχολογική ανάγκη κάθε Έλληνα σήμερα.

Η Ελπίδα είναι ανάγκη ολόκληρης της Κοινωνίας

Η στρατηγική Ελπίδας είναι το δικό μας όπλο.

Είναι και το όραμα που θερμαίνει τις καρδιές.

Είναι και η Πολιτική που κατευθύνει την πρακτική μας.

Είναι και η Προοπτική που δίνει διεξόδους σε αγωνίες

και δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα.

Είναι και επικοινωνιακό όπλο, από μόνη της η Ελπίδα.

Γιατί όταν λες στον κόσμο, «μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας»,

όταν του λες ότι «μπορούμε να πάμε ψηλά με τις δικές μας δυνάμεις»,

πολύ ψηλότερα απ’ ότι είμαστε πριν,

δεν του λες μόνο κάτι που έχει ανάγκη να ακούσει…

Αλλά του λες και κάτι

που δεν μπορεί να του το πει κανένας άλλος!

Κι ακόμα, δεν του λες ψέματα.

Κι αυτό θα το καταλάβει…

Και γιατί η Ελπίδα και η Αλήθεια

είναι τα ακατανίκητα όπλα μας;

Γιατί δεν ζητάμε από τον Ελληνικό λαό

να πιστέψει μόνο σε μας.

Δεν ζητάμε να πιστέψει «σε μεγάλα λόγια»...

Του ζητάμε, κυρίως, να πιστέψει στον εαυτό του!

Του ζητάμε να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του.

Εμείς δεν μοιράζουμε υποσχέσεις,

δεν λέμε εύκολες κουβέντες..

Κι απ’ όλα τα δύσκολα που μπορούμε να πούμε,

εκείνο που πιο εύκολα μπορεί να ακούσει ο Ελληνικός λαός σήμερα

είναι να πιστέψει ξανά στον εαυτό του!

Εμείς μπορούμε να τον κάνουμε να βρει την αυτοπεποίθησή του

Ξέρετε γιατί;

Γιατί εμείς πρώτοι πιστεύουμε στον Έλληνα και στην Ελλάδα.

Κι αυτό βάλτε το καλά μέσα σας.

Κάντε το φλόγα που καίει την ψυχή σας

Κάντε το φλόγα που φωτίζει τη συνείδησή σας.

Και μεταδώστε αυτή τη φλόγα,

απ’ άκρου σ’ άκρο της Ελλάδας.

Κάντε τη «Μεγάλη Έκρηξη» που θα ξαναγεννήσει την Ελλάδα.

Στρατηγική Ελπίδας – Στρατηγική Νίκης!

Τώρα βλέπετε γιατί αυτή η Παράταξη αναγεννιέται.

Τώρα βλέπετε γιατί θα γίνει ξανά πολύ μεγάλη.

Τώρα βλέπετε γιατί θα γίνει αληθινό πλειοψηφικό ρεύμα:

Γιατί έχει όραμα, όχι απλώς δίψα για εξουσία,

Όραμα να ξαναφτιάξει την Ελλάδα.

Όπως όλοι μας της το χρωστάμε.

Κι όπως της αξίζει…

Στρατηγική Ελπίδας – Στρατηγική Νίκης.

Έτσι αναγεννιέται η Παράταξη

Έτσι θα αναγεννηθεί η Ελλάδα.

Και η αναγέννηση αυτή ξεκίνησε, από δω, από το 8^ο Συνέδριό μας.

Θα μείνει στην Ιστορία το Συνέδριο αυτό,

ως το τέλος μιας μεγάλης περιόδου

και ως η απαρχή μιας μεγάλης ανόδου!

Αυτό το δρόμο της ανόδου για την Παράταξή μας

θα τον περπατήσουμε μαζί.

Με στρατηγική Ελπίδας.

Με στρατηγική Νίκης!