Σε συνέντευξη που έδωσε στη Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ο αδελφός Νίκος μίλησε για όλα. Αναφέρεται στον Γιώργο σαν το πιο σεμνό πρωθυπουργό που πέρασε ποτέ (και αθληταρά θα λέγαμε εμείς), για το επωνυμό του που ...ανοίγει δρόμους, για το ότι δεν αντέχει την αδικία (!), για τον πόνο που αισθάνεται που υποφέρουν οι Έλληνες, για το ότι θέλει οι Έλληνες να παιρνουν μεγάλες συντάξεις και τέλος μας αφήνει και ελπίδες ότι θα πολιτευθεί. Τόσο καλά!!!
Να κάποιες από τις ερωτήσεις που του ετέθησαν:
* Θα σας ρωτήσω αμέσως αμέσως για το επώνυμο που κουβαλάτε.
- Κατάλαβα. Πάλι τα ίδια. Γνωρίζω ότι όποια συνέντευξη κι αν δώσω, πάντα θα αρχίσουμε με το επώνυμο. Ας είναι.
* Δύο οικογένειες κυβερνούν τον τόπο: Καραμανλήδες και Παπανδρέου. Θυμώνετε όταν σας το λένε;
- Ξεχνάτε και μία ακόμη, τουλάχιστον... Το πρόβλημα δεν είναι πόσες είναι. Το πρόβλημα είναι ποιες είναι, τι έκαναν, τι πρόσφεραν, αν εμπνέουν εμπιστοσύνη, αν πραγματικά έχουν θετικό πρόσημο ως προς τα «έργα και τις ημέρες» τους.
* Και ο Γιώργος, ως τρίτος γόνος στην πολιτική;
- Ως τρίτος πρωθυπουργός μάλιστα. Ψηλά ο πήχης. Ας μείνουμε λίγο σε αυτό το περίεργο, για τη δημοκρατία, φαινόμενο. Ακριβώς επειδή φαίνεται παράλογο μια δημοκρατία να βγάζει ένα και μόνο όνομα τόσα χρόνια, προκύπτει ένα μεγάλο μάθημα για τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Πρώτον, πιο σεμνό πρωθυπουργό δεν νομίζω να έχουμε δει. Δεύτερον, ακριβώς επειδή είναι ευαίσθητος στην κριτική για οικογενειοκρατία, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι κάνει πολλά περισσότερα από ό,τι συνηθίζεται για να εξαλείψει φαινόμενα οικογενειοκρατίας σε όλα τα επίπεδα του δημοσίου βίου. Το opengov.gr, δηλαδή το σύστημα επιλογής των γενικών γραμματέων και άλλων στο Δημόσιο, τάραξε και το ΠΑΣΟΚ και τις συνήθειες ενός πολιτικού συστήματος όπου η γυναίκα, η ξαδέρφη, ο κουμπάρος και η στρατιά φίλων του πολιτικού άνδρα στελέχωναν το κάθε υπουργείο. Αρα έχουμε το παράλογο, ότι κάποιος που κατηγορείται από τους αντιπάλους του για εύνοια λόγω επωνύμου, να κάνει ό,τι μπορεί για να σταματήσουν τέτοιες αντι-δημοκρατικές συμπεριφορές.
* Ναι, αλλά και εσείς συμμετείχατε στην κυβερνητική αποστολή που πήγε στο Αμπου Ντάμπι.
- Ναι, είναι κι αυτό στο τραπέζι. Επαιξα έναν άτυπο διπλωματικό ρόλο λόγω των σχέσεων που είχε αναπτύξει ο Ανδρέας με τις αραβικές χώρες. Τόσο στο Αμπου Ντάμπι όσο και σε όλο τον αραβικό κόσμο, το όνομα Παπανδρέου επηρεάζει θετικά. Θεωρείται κεφάλαιο αξιοπιστίας για τη χώρα μας. Οταν μου ζητήθηκε να πάω μαζί, έκανα το καθήκον μου και πήγα. Το επώνυμο ανοίγει δρόμους.
* Πήγατε χωρίς θεσμική ιδιότητα.
- Τη γνωρίζω την κριτική και εν μέρει, φυσικά, τη δικαιολογώ... ξέρω κάπου, ίσως, διαβάζοντας αυτό μπορεί να χαμογελάει ο κ. Καμμένος, ο οποίος δεν παύει να θίγει το θέμα του ταξιδιού μου στη Βουλή. Δεν του κρατάω κακία. Αυτά έχει το επώνυμο. Θα σε βαρέσουν ό,τι και αν κάνεις. Και φυσικά και εκείνος, ως βουλευτής, με βλέπει μόνο ως επώνυμο. Μάλλον δεν έχει διαβάσει κανένα απ' τα βιβλία μου. Ας είναι. Μη νομίζετε ότι ξέρω πάντα τι να την κάνω την περίεργη ιδιότητα του να είμαι αδερφός νυν και γιος πρώην πρωθυπουργού. Υπάρχει κάποιος έτοιμος κώδικας δεοντολογίας; Κάτι που σου λέει, Νίκο, εδώ μιλάς, εκεί σιωπάς; Και αν έχεις και ένα χαρακτήρα σαν τον δικό μου που θέλει να τα βάλει με όλο τον κόσμο, που δεν αντέχει την αδικία;
* Πώς το αντιμετωπίζετε;
- Ξέρετε, για μένα ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίζω το παράλογο και εντελώς τυχαίο θέμα ότι έζησα και ζω κοντά στην πολιτική είναι να γράφω γι' αυτά. Το έχω κάνει στο πρόσφατο βιβλίο μου «Ιστορίες Τσέπης» όπου μπαίνω σε βάθος στο πώς μπορώ και παίρνω αποστάσεις απ' το επώνυμο.
* Ο πρωθυπουργός συζητά μαζί σας για θέματα της κυβέρνησης;
- Συζητάμε για την πολιτική σε ακαδημαϊκό επίπεδο.
* Για τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση πώς αισθάνεστε;
- Πόνο. Με πονάει πολύ. Ξέρω ότι δεν μιλάμε έτσι, αλλά είναι η αλήθεια. Θέλω όπως όλοι μας, να γυρίσει η Ελλάδα σελίδα και να γίνει εύρρωστη, να έχει δουλειά ο καθένας, να έχουμε καλές συντάξεις... Είναι τόσα πολλά που μπορούμε να πούμε για την κρίση που δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Αλλωστε, τις σκέψεις μου για το πώς θα βγούμε από την κρίση τις βρίσκει κανείς στο Διαδίκτυο.
* Σ' αυτόν τον κόσμο υπάρχει δρόμος για τη μαχόμενη πολιτική; Θα ασχοληθείτε πιο ενεργά;
- Μπορεί. (ωχ...)
online-press
Για όσους δεν έχουν καταλάβει τι είναι οι Παπανδρέου:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας".
Γιώργος Παπανδρέου (Συνέντευξη τύπου – Τορόντο Καναδά, 1999)
"Είμαι 37 ετών στην καρδιά της ελληνικής πολιτικής. Δεν ξέρω αν ο Γουόλτερ σου είπε για το υπόβαθρό μου. Είμαι μισός Αμερικανός και μισός Έλληνας… Γεννημένος στο Σαν Φρανσίσκο, είμαι μετανάστης στην Ελλάδα… Ο παππούς μου και ο πατέρας μου είναι ίσως οι πιο διάσημοι και κακόφημοι πολιτικοί στην Ελλάδα από το 1900. Αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι επικεφαλής αυτής της καταραμένης χώρας σαν πρωθυπουργός, για ακόμη μια φορά. Ο αδελφός μου είναι βουλευτής με το πνεύμα της δεκαετίας του ‘60. Η μητέρα μου προήδρευε και προεδρεύει σε διάφορες γυναικείες οργανώσεις. Ο γαμπρός μου 100% είναι πολιτικός για τα πανηγύρια. Περιστασιακά και εγώ ο ίδιος στήνω μια παράσταση ως υιός του. Είμαι ένας μεταμφιεσμένος Έλληνας με αμερικανική καρδιά…".
Νίκος Παπανδρέου (Επιστολή προς την Αμερικανίδα φίλη του Χριστίνα Βαρντ – Περιοδικό «Νέμεσις», τεύχος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004)